Bye Amiens, Hallo Nantes

Nu zijn we dan in Tante's . Nantes

Over Amiens kunnen we mooie dingen zeggen. We kunnen ook, en dat is voor veel mensen minstens even mooi, zeggen dat het een stad  is die je met recht Junk Food Ville zou kunnen noemen. Hamburgers, pizza's, kebab, noem maar op. Het ene na het andere etablissement grossiert er in. Links en rechts zie je in de binnenstad de snackbars hun bedenkelijke waar aanprijzen. Er huizen nogal wat studenten in de stad, en waar ik nog mijn hoop had gevestigd op een nieuwe generatie meer bewust levende mensen die met creatieve ideeën en daadkracht de wereldproblemen te lijf zouden gaan, zie ik de hamburgertentjes goede zaken doen. 

Maar misschien hoeft het een het ander niet uit te sluiten.

Voor de laatste keer liepen we de 80 treden van ons appartement naar beneden. Op naar het volgende adres: een klein appartementje in het noorden van de stad met die naam. Je weet wel

*

Vandaag zijn we met de tram het centrum van Nantes (!) ingeraild. Mooie stad. Veel te zien en het barst werkelijk van de terrasjes. Relaxte sfeer, easy going. 

We genieten nog even extra van het warme weer want we weten dat er binnenkort een weersomslag zit aan te komen, die een groot deel van West Europa onder een grijs regenachtig wolkendek zal gaan leggen, helaas ook het deel van Europa waar wij juist gehoopt hadden onder een blauwe hemel te kunnen bewegen.

Het is even zoeken welke route we als we straks onze vakantie gaan vervolgen, moeten gaan pakken om zo min mogelijk last van die regen te krijgen die ons boven het hoofd hangt. Richting Avila in Spanje ( ten westen van Madrid) lijkt een optie. We onderzoeken dat. 

Morgen is het naar verwachting nog een redelijk goede dag hier in Nantes, waar we nog 1 dag vertoeven om er misschien iets meer uit te halen dan dat we tot op heden gedaan hebben.

 Ingrid voelde zich in Nantes als een Japanse toeriste. Snel snel snel alles bekijken. Aanraken , foto maken en wegwezen. 

We hebben veel in de stad rondgekeken. 

Soepeltjes verliep dat niet altijd. Hier en daar wat onderlinge irritaties strooiden af en toe wat roet in het eten 

Ik deelde dat gevoel niet van die Japanse toeriste ( waar ZIJN die eigenlijk in het echt!?die Japanse toeristen- ik zie ze niet meer. )

De Kathedraal van Nantes was 'under construction'. Die konden we daarom niet bezoeken. Maar er waren wel andere monumenten waar we in zijn geweest, en hoewel we niet de geschiedenis van de gebouwen kenden konden we toch evenzogoed van het gebouw en het interieur genieten. 

We zijn op het gemakje naar de Machines de l'ílle getogen Op het Ile de Nantes. Zoals de naam al zegt, gelegen op een eiland. Een eiland in de Loire. Net zoals,' le Cité 'in Parijs een eiland in de Seine is. Daar bestuderen ze de bewegingen van dieren en bouwen ze vervolgens zo goed mogelijk na, op een wat grotere schaal. We zien de machine's. bewegen. Razend knap geconstrueerd allemaal. R=Een reiger, een kolibrie, een kameleon en andere dieren zijn er te bewonderen en worden gedemonstreerd. Ze zijn zo groot dat mensen er soms bovenop kunnen plaatsnemen. Het hoogtepunt is een enorme mechanische olifant die voortgedreven een mooi traject aflegt. 

Kunst, geïnspireerd door de wondere wereld van Jules Verne , wiens naam hier in de regio telkenmale opduikt. Ziekenhuis Jules Verne, Universiteit Jules Verne. Pleinen, straten, beelden, musea. Jules Verne is hier niet door.

Ook Leonardo Da Vinci zal een inspirator zijn geweest. 

*

s Avonds bij thuiskomst, na een dag van nieuwe indrukken, auto rijden en  15.000 stappen was ik moe. Na een La Trappe Isid'or viel ik op de bank in slaap. .Daarna een heerlijk warme douche en Ingrid warmde nog een restant op van de macaroni van gister. Het gebruik van de magnetron zou daarbij een uitkomst zijn geweest, maar het apparaat liet zich niet ontgrendelen van een ingesteld  kinderslot. Dus dan maar de koekenpan. Behalve een klein kookpannetje de enige pan in de woning

Het is hier en daar wat behelpen in het gehuurde onderkomen. De voorzieningen zijn karig. 

*

Na nog een powernap s avonds nog heerlijk naar de Nederlandse TV gekeken. Een kwaliteits- praatprogramma  waarin veel van het Nieuws werd besproken . Ik kan daarvan genieten. Ik geniet van mensen die goed kunnen vertellen en duidelijk maken wat ze bezig houdt.

Met daarna nog een satire op het nieuws en wat schrijven op dit blog zag ik het bijna 02.45 worden en ben ik na het lezen van Polarsteps naar bed gegaan. 

By the way, als goed kauwen belangrijk is ter voorkoming van hersenziektes als Alzheimer en Parkinson dan zit je in Frankrijk uitstekend met dat stokbrood van hun. 

Tot twee uur na het bakken is het nog redelijk te consumeren, als je je kapotte verhemelte voor lief neemt. 

Verder zou ik er niet van staan te kijken dat er een volwassen man door iemand gewapend met  een stokbrood van twee dagen oud is doodgeslagen.