flashback

                                     Oh God, dit is pijnlijk herkenbaar voor mij van vroegâh

bang

 

Altijd bang.

Je weet dat het onzin is

Maar je kunt het niet helpen.

Kon je maar een knop omzetten

Dan wist je het wel

Dan was je het niet:

Bang

Waar komt angst vandaan?

oren

 

Oren.

Praktisch.

Meer niet.

Mooi zijn ze niet te noemen. Zonder oren zouden mensen meer af zijn, denk ik. Het hoofd zou meer esthetisch ogen. Die uitstulpingen aan weerszijden van het hoofd, die zo poëtisch ‘oorschelpen’ genoemd worden geven aan ons hoofd een bedenkelijk dierlijk trekje. 

Ze doen me soms denken aan de tuutjes onderaan opgeblazen ballonnen. Het vel over het gezicht is aan weerszijden gladgetrokken en daarna zo kunstig mogelijk vastgeknoopt.

Niet voor niets worden ze in andere culturen vervormd, soms heel lang uitgetrokken, alsof er moeite is gedaan ze toch nog dat estetische te geven waar we naar zoeken. Bij ons in het westen zijn de flapjes bedekt. Weggewerkt.

Of er wordt een sieraad aangehangen in een poging de aandacht van de kijker niet naar die vleesuitstulping te laten gaan maar naar het sieraad dat er onder hangt.

Je kunt tegen een vrouw zeggen: 'Je hebt mooie lieve ogen'. De ogen zijn de spiegels van de ziel. Je kunt het hebben over de mond als 'prachtmond, met verleidelijke lippen'. De mond verraad iets over de sensualiteit van de bezitter ervan. De neus, de rechte neus, de wipneus etc vertelt iets over het karakter . Maar over oren kun je beter zwijgen.

Maar

‘Ik vind dat je mooie oren hebt’, dat zeg je niet zonder er daarna een beetje om te gniffelen. Of gewoon onbeschaamd luid

Ze zijn gevoelig voor veel mensen. Zorgen voor kippenvel als je er met het puntje van je tong langs gaat.

We onderscheiden oren heel grofweg in grote, kleine, zeil-en flaporen.

Waarom hebben we geen oren zoals een lynx of een vos? Van die mooie spitse oren die meer naar boven geplaatst zijn. Die een beetje naar buiten of naar binnen kunnen draaien? Zouden we er dan niet gigantisch op vooruitgaan? Als ik er aan denk alleen al. Zo’n vrouw zou ik wel willen.

Batman trof het met catwoman. Of eigenlijk niet. Ze wou hem niet toch?

Oren in hun huidige abominabele staat zijn wel praktisch.

Je kunt er een sigaret achter steken. Of een pen. Je kunt er een bril achter haken. Ringetjes aan hangen. Het zijn een beetje de kapstokjes van ons hoofd. Maar ook dan nog net niet stevig genoeg om er je jaquet aan op te hangen.

Nee. Oren zijn niet helemaal mee- geëvolueerd met de mens. Er hadden – qua zicht- net zo goed piemeltjes aan kunnen hangen. Die gezellig mee hadden gewiebeld wanneer je joggend langs de boulevard voorbij ging.

Sommigen zijn behalve met hun oren ook niet echt met hun lippen tevreden

Rowan Atkinson - Interview with Elton John

Kerst 2020

 

Kerst een jaartje overslaan vanwege Corona?

Dat hoor ik, dat lees ik

Maar begrijpen doe ik het niet.

Ik zou zeggen: Juist deze Kerst niet over slaan.

Maar Kerst gewoon eens anders te vieren.

Misschien wel meer zoals het de bedoeling is.

Misschien heb je aan jezelf genoeg, of kun je

In intieme kring bij een sfeervolle verlichting naar elkaars verhalen luisteren. 

Eindelijk eens niet teveel eten, niet teveel drinken. Niet dat geglitter rond je heen.

Geen colberts en kostuums. Geen vleesbergen, geen ongemakkelijke etentjes. Geen 

opgedirkte toestanden

Geen overdaad.

Dat hoeft niet meteen supersober te zijn. Echt niet.

En dan: Een muziekje waar je van houd.

Maak een wandeling.

Vrij weer eens samen.

Doe een spelletje.

Maak je niet druk.

Deze Kerst kan de fijnste Kerst worden die je ooit hebt meegemaakt.

Mooie dag in november

 .... en als je dan een vrije dag hebt, blijf je niet binnen zitten. Tenminste. Ik niet

Van deze foto is duidelijk dat het hier om spiegelen gaat van water

                                                                Bij deze foto is dat minder

Dom

 

Het is opmerkelijk dat ik gelukkig kan zijn. Iemand die zo onhandig en dom is als ik . Die het kan verknallen voor zichzelf. Telkens weer.

Ik heb het gevoel in de weg te lopen. Maak fout na fout. Het doet er niet toe wat ik zeg.

Edoch: Ik kan gewoon blij zijn. Gelijk een sul. Een mongool van Down.

Het is wonderlijk dat ik nog in de spiegel kan kijken.

Maar ik doe het. Gewoon. En denk troostend : ‘Er zijn mensen die nog onhandiger zijn en dommer. Vast !!‘

Ik ben dom. Hoppa! Ik maak het wereldkundig. Dat zal geen verstandige keuze zijn, maar het kan me niets bommen. Ik ben niet verstandig, dus waarom doen alsof.

Dit is geen klaagzang. Geen slachtoffer die spreekt.

Ik maak fouten in m’n manier van denken en uitdrukken. Ik ben niet duidelijk genoeg, en word daarom niet goed begrepen. Ik kom onjuist over. Ik word in woorden overschaduwd door anderen. Soms zelfs door een mensch die naar ik stellig meen nog dommer is als dat ik zelf ben.

Ik heb niet de behoefte iemand te overtuigen. Daar ken ik mezelf te goed voor.

Ik heb onvoldoende verstand van zaken. Assurantiën, hypotheken, belastingen. De woorden alleen al klinken voor mij afstotelijk en te komen van een andere planeet waarop andere wezens wonen dan ik.

Waarop ik niet woon. Niet thuis ben. En ook in veel veel andere opzichten woon ik niet op deze planeet

Ik verkies vaker het alleen zijn nu.

Met mezelf kan ik redelijk overweg.

Dan kan ik rustig

vergeten en tevreden zijn

Ik zie wel lijdzaam toe soms,

dat mensen, zij die de air aanmeten wetend te zijn

en die de macht hebben dingen te veranderen

er in mijn ogen soms zo’n puinhoop van maken.

Natuurverbeteraars

 

Natuurverbeteraars.

Wat dat zijn?

Wie zijn dat?

Ze bestaan niet.

Klik er lustig op los op je zoekmachine.

Google wurmt zich in 1 keer naar een reclame over ‘waterverbeteraars’

Is het niet geweldig? Dat natuurverbeteraars niet bestaan.

Dat wil zeggen dat er kennelijk geen mensen zijn die zich te doel hebben gesteld de natuur te verbeteren.

Sterker nog. Van Dale en Google KENNEN het WOORD niet eens.

Kennelijk valt er niets aan de natuur te wurmen of te verbeteren. Ook al is er veel wreedheid in de natuur.

Het is goed zo.

Het is perfect zo.

Er is niets te verbeteren.

Wat er allemaal wel mee kan.

Wel. Dat weten we allemaal al te goed, toch?

Sleeping Pig Wakes Up for a Cookie!

Kennen wij iemand voor wie dit een heel herkenbaar filmpje moet zijn?

De organisatie

En dan loopt het goed. Het proces van verbeterpunten is zo ver mogelijk afgerond. Er is tevredenheid over doelen die werden bereikt. De organisatie draait ,Het draait.

Draait draait.

Tot ego’s zich in de picture spelen vanachter een intellectuele look

Moet het eigenlijk niet anders toch?

Het roer om?

Zodat we meer uitstraling krijgen naar buiten?

Dat we ons op de Markt kunnen profileren als vernieuwend?

Adviseurs van adviesbureau :' Inthepocket' gecontracteerd, en ja hoor. Het wordt al snel duidelijk:

Het roer moet om.

Verbouwen , reorganiseren, herstructureren, personeelsbestand optimaliseren, management de focus laten verleggen, verbeterplannen maken voor alles….

Wat goed was

Maar organisaties moeten veranderen, zo wordt beweerd. Anders wordt het een statische verstarde bedoeling.

En statisch betekent stilstand. En stilstand betekent achteruitgang.

Dus

Renew yourselves

Meebewegen. Altijd meebewegen.

Dat is economie

Adem in adem uit.

Centraliseren

Decentraliseren

Adem in adem uit

externe veranderingen

interne veranderingen

en exposeer!!!

Nog een keer

Adem in, adem uit

Centaliseren maar

en …….

Voor de adviesbureaus zelf geldt echter een ander mantra

Zakken vullen

Zakken hervullen

Het ‘again-principe’eigenlijk.

Sint in 2020

Potverdorie,

En het ergste is, dat hij er zelf voor had gezorgd dat ze er hingen! Enigzinds onder druk van zijn wat angstige vrouw. 

En nu stond hij zich te beroetvegen en kleding bij elkaar te zoeken die voor zartepietenkledij door kon gaan.

Vandaag hadden ze als jong gezin op TV  gekeken naar de intocht van Sint Nicolaas, die gezien de weersomstandigheden wie weet wel een korte broek onder zijn pij had aangetrokken. Waar is de tijd gebleven dat het drommels waar was als we zongen: 'Zou die goede Sint nog komen nu hij 't weer zo lelijk vindt', en dat we ons daar maar wát goed iets bij konden voorstellen.

Dolenthousiast was de kleine Dave geweest. Hij sprong zo'n beetje op de bamk tussen hen in.  Zijn hartje klopte sneller toen Sint aan land stapte en ook nog zei dat alle kinderen s avonds hun schoentjes mochten zetten. 

Het eerste wat hij tegen zijn pappa zei was dat hij dat zou doen. Hij juichte zowat,  en dat hij dan wilde dat de bewakingscamera die aan het huis hing bij de achterdeur dan op zijn schoenen gericht zou staan. Dan kon hij Piet zien die wat in zijn schoen deed. 

Vader had niet adequaat een antwoord paraat waarom dit niet zou kunnen. Hij glimlachte een beetje om het idee en zei verder niets.

Piet kon nou eenmaal niet bij hun door de schoorsteen. De verwarmingsketel zorgde ervoor dat als het nodig was het huis middels radiatoren werd verwarmd. En daar kon zwarte piet niet doorheen. Een open haard was er niet. Net als vorig jaar en het jaar daarvoor zouden de schoentjes van de kleine Dave dan bij de achterdeur geposteerd staan

s Avonds stuurde Dave een kort verantwoord Sinterklaasliedje de tuin in. De lampen werden bij het opendoen van de achterdeur door de bewegingsmelder geactiveerd.

Toen Dave eenmaal op bed lag en zijn vrouw zich met de koffie bij hem voegde zei ze nog: Zorg jij dat er nog wat in de schoentjes komt? In het keukenkastje heb ik nog wat snoepgoed leggen. Hij rekent er wel op dat je morgen samen met hem de camerabeelden bekijkt. Hij vindt het ZO leuk! Het idee dat ie dan zwarte Piet kan zien. 

Hij keek naar haar. Ze zag er uit alsof ze een binnenpretje had.

De avond verliep zoals zoveel andere avonden. Achter het scherm. 

Toen het tijd werd naar bed te gaan en zij alvast naar de slaapkamer boven liep, riep ze nog even: Vergeet je de schoentjes niet? 

Aanvankelijk dacht hij nog uit zicht van de camera te kunnen blijven en alleen een handschoen in beeld te laten verschijnen, die zijn verterend hoopvol wachtende schoentjes dan zouden vullen met snoepgoed.

Maar Dave, bedacht hij zich opeens ( waaropm NU pas!) , zou zich afvragen, hoe het kon dat Pietemans niet van buiten was gekomen maar kennelijk via de voordeur. Dat zou hem angstig kunnen stemmen en veel vragen bij hem oproepen. De hele dag door zou hij vragen waarom!? waarom!?? waarom!!? 

En als hij door de tuin was gekomen - en dat was toch altijd het verhaal geweest-  dan moeten natuurlijk de bewegingsmelders ook reageren. 

Waarom wilde hij ook alweer vader worden?

En kon die boerenpet in de verkleedkist wel door voor Pietenpet? Die veel te ruime broek langs de onderbenen omhoog stropen...leek dat op een pofbroek?

Het werd laat die nacht.

En het was ook nog gaan regenen toen vader Piet uiteindelijk door de eigen tuin sloop, en stilletjes hoopte dat Dave volgende week niet het enthousiaste idee kreeg een bakje stro voor het paard neer te zetten, en de beveiligingscamera op het dak gericht wilde zien zodat hij s morgens Sint er overheen zag lopen.

 

mondkapjes

 Bekbedekkâhs, zeggen ze in De Haag

Als ze dan toch verplicht worden, dan moeten we er maar iets moois van maken. En natuurlijk is de handel er gretig op los gesprongen. Grappige, maar ook stijlvolle bekbedekkâhs. Voorbeelden.

Toch is het in veel gevallen net alsof de slipjes voor de mond zijn getrokken vind ik. 

Maar misschien vinden sommige mensen het wel zo mooi dat we straks te zien krijgen dat mondkapjes gedragen zullen worden ook als dat helemaal niet meer nodig is. 

Het lijkt op een islamitisering van de samenleving. Handen schudden is er inmiddels ook al een tijdje niet meer bij. 

In het museum zal 2020 later waarschijnlijk onder meer op deze manier in beeld gebracht worden 

Dominee Davincini

Een vraag die veel mensen zich stellen is : Wat gaan we doen met ons leven?

Een redelijke vraag.  Maar vooraleerst twee kanttekeningen:

1)Het is een luxe om die vraag aan jezelf te kunnen stellen.

Je stelt hem als je jezelf  geen zorgen hoeft te maken over werkelijk crusiale zaken zoals: Hoe zorg ik dat ik overleef? Hoe zorg ik dat mijn kind de morgen haalt? Hoe kan ik het eten zo verdelen dat we er mee toe kunnen? Hoe krijg ik weer snel een dak boven mijn hoofd? Er zijn genoeg mensen op de wereld die elke ochtend op die manier de dag ingaan

"Wees blij dat je je daar niet druk over hoeft te maken", sprak dominee Davincini,  en, zo ging hij verder:

2) Het is eveneens nog maar de vraag of het leven zelf je tegemoet kan komen in je wensen en verlangens. Want het gezegde: 'waar een wil is is een weg' blijkt helaas lang niet altijd waar . 

Het  tijdsgewricht van de vanzelfsprekendheid der dingen lijkt niet zo'n lang leven beschoren als waar velen op hadden gehoopt. Niet alles kan maar zonder meer meer. Kijk bijv naar pandemieen die de kop op gaan steken en andere verschijnselen waaruit blijkt dat moeder aarde jeuk van ons heeft gekregen en in opstand komt. 

Wat gaan we dus doen met ons leven? In ieder geval niet: "Meer. Meer.Meer"  want genoeg is genoeg! 

Er kan maar 1 ding zijn wat je kunt doen: Lever een bijdrage aan een betere wereld.

 Er is genoeg te doen. Zorg voor anderen, zorg voor natuur. 

Gehoord???

- "ja dominee Davincini?"

"Ik hoor jullie niet!!"

-"JA  BESTE MENEER DOMINEE DAVINCINI!!"

Tegeltjeswijsheid

 

Misschien een ideetje voor Sint, om een tegeltjeswijsheid kado te doen? 

\Ik zag voor de snackliefhebber wel een aardige:

Verder Nog:

         

Verkiezingen U.S

                                    Amerikaanse verkiezingen

                             BLA- BLA

                              VERSUS

                                BLA

  

                                                   Stars & Stripes

                                                  Tricks & Traps 

   

                                                                                   LOUSCHE

Mannen van de Radio - Naimami Indianen

Hoewel ze meestal goed in hun rol blijven in al hun gespeelde absurde interviews lukt het deze keer niet in een verhaal over de Naimami Indianen.