Domme Descartes

Dus ík maar denken dat ik bestond.
Nou, voor háár niet hoor.

En daar ging het me om, eigelijk.

one-legged tango

Dit is al het tweede filmpje met een dansende eenpoter, realiseer ik me. Maar,ik moet zeggen, het heeft toch een eigen schoonheid, en....doe het maar eens ná!

never there, but it calls me

Welshe Rotsen, Schotland



Zuid - Africa

overval

‘Oeps! Een bekende’.
Ik beweeg me al enigszinds op mijn hoede door ons stadje, maar dan is ze er toch opeens. Achter me in de rij voor de kassa van de Xenos: ‘De kennis’. En ze is me voor. Pats! Meteen met de vraag waarmee ik telkens zo worstel. Zo onbehouwen en plompverloren gesteld, en tegelijk de norm. Ze zegt: ‘Hee, HOE GAAT HET MET JE?’
Er veranderd iets in mijn ademhaling. Wat ga ik zeggen? Wat wil ze weten, wat wil ze horen? Is ze oprecht geinteresseerd? Doodnerveus word ik ervan. Beter kon ze me vragen naar de zin van het leven. Minder persoonlijk.
Antwoord ik kortweg: ‘goed’, dan zal ze daar hoogstwaarschijnlijk genoegen mee nemen, maar het voelt slap en oneerlijk. Ik geef hiermee de microfoon aan haar, zodat zíj kan vertellen. Hoe het met haar is.
En begrijp me goed, dat MAG ze ook, best prima, maar NIET HIER NU, in de rij voor de kassa van de Xenos. Ook niet in de rij voor de kassa van de Hema, de V&D, or whatever.

Vertel ik zelf wat? Waaróm het goed gaat? Of ga ik zeuren over de dingen die mij in m’n leven dwarszitten? Moeilijke keuzes. Al moeilijk genoeg wanneer je met zelfgekozen vrienden op een zelfgekozen moment achter een zelfgekozen glaasje wijn een boom probeert op te zetten.
Vertel ik over de gezondheidstoestand van mijn ouders? Mijn schrijnende werkervaringen? De clubjes van mijn kinderen? Of neem ik de tijd en deel haar mee wat ik wèrkelijk belangrijk vind?

‘dat is dan vier vijf-en-negentig’redt het kassameisje mij.
Ik betaal, doe de boodschappen in mijn tas, zeg snel gedag en ‘doe de groeten’ en loop verder.
Nou, lopen? ’t Is bijna rennen!

’doe de groeten’zei ik, mijmer ik na : Kon ik nou echt niks beters verzinnen?’

22 feb. 2009, 00.30u

Het symbool van de Nederlandse Spoorwegen. Als kind tekende ik het na. Geniaal in zijn eenvoud vond ik het.

Op een zaterdagnacht zap ik, na een televisie-avondje, nog even door teletekst. Ik wilde weten wat voor weer de komende dagen voorspeld werd. Bladerend in de sector ‘weer en verkeer’trof mij een mededeling rondom het treinverkeer in ons land. Had ik het goed gezien? Mijn zap-duim had de bladzij alweer doen verdwijnen, toen mijn hersenen het op waarde begonnen te schatten.
Waren mijn hersenen zo traag, of mijn rechterduim zo snel?
Ik bladerde terug naar, ik meen pagina 571, of ik het goed had gezien.
Ja hoor, het stond er echt!

‘Het treinverkeer loopt volgens plan’

Zaterdagnacht, 22 februari 00.30u. Vol ongeloof keek ik naar deze zo koel en zakelijk geformuleerde mededeling. Geen uitroepstekens erachter, niks!
Maar wat een POWER ging hierachter schuil. Een power die mij bijna deed besluiten de N.S. te bellen, te feliciteren, te bejubelen: ’Jongens! Hoe is het mogelijk?! Gefeliciteerd!’
In de regelkamer en in het hoofdkantoor van de Nederlandse Spoorwegen. te Utrecht zag ik flessen champagne, zakdoeken, en medewerkers die elkaar in de armen vielen. Computerschermen met vuurwerk en juichende directieleden.

Als burger, die normaliter alleen van vertragingen hoort door onderhoudswerkzaamheden, bladeren, sneeuw, stroomstoringen, draadbreuken en kapotte bovenleidingen, vond ik het bijna ontroerend, dat korte zinnetje, zo op teletekst.
Het zal wel ooit eerder op het scherm hebben gestaan, maar ik had het nog niet eerder gezien.
Als het ècht bijzonder zou zijn zou Philip Freriks er in zijn 20.00u journaal waarschijnlijk melding van maken. Misschien wel als opening: ‘Goedenavond dames en heren, de treinen lopen vandaag volgens plan!’

Te laat-komers moeten overschakelen op andere excuses.
Geen obstakels die we niet aankunnen. It’s under control! Fantastisch!’

In 'Het derde oog'

Laatste nieuws.

Uit 'stad en streek'

Gerard Plein is gisteren door zes medecursisten uit clubgebouw ‘Het derde oog’ gesmeten. Het slachtoffer heeft hierbij enkele schaafwonden opgelopen.
Gerard nam deel aan de kursus transcendente meditatie. Bij het uitblazen van zijn negatieve energie koos hij ervoor om dit telkens in de richting van mede-cursist Anton Haring te doen. het boterde al enige tijd niet tussen de twee trancedante rivalen Na een tweetal waarschuwingen is Gerard door de zes medecursisten hardhandig naar buiten gewerkt.
Kursusleider Cees A.van Hoorn was voor commentaar niet bereikbaar. ‘Hij zit verderop te leviteren’zo werd ons door een cursist medegedeeld

Frank

Je ziet ze steeds vaker, de afwijkende overlijdensadvertenties:

Overleden:

Frank Willems (1929 – 2009)

We kunnen hem niet dankbaar genoeg zijn.

Frank gaat donderdag 19 februari, geheel naar zijn persoonlijke wens, 'op in alle dingen' en wordt gecollecteerd door de gem. dienst ‘Van Gansewinkel’ vanaf zijn voormalige woonadres Voorstraat 19, te Halsteren.
Diegenen die bij dit afscheid aanwezig willen zijn, verzoeken wij zich 10.00u ’s morgens te melden op bovenstaand adres.

Na het uitzwaaien volgt een informele ‘after-funeral-discussion and cake’.

In snackbar: ‘Het Halve Maantje’ (Voorstraat 2 te Halsteren) zullen we om 17.00 genieten van een eenvoudig doch voedzame maaltijd á la Frank

In ‘De Grote Slok’ tenslotte, aan de Voorstraat 12 te Halsteren wordt aansluitend ‘Franks Night’georganiseerd. Muziek, films, foto’s. kunst, kortom al de dingen die voor Frank belangrijk waren zullen de revue passeren, Uiteraard onder het genot van een lekker hapje en drankje.

Gelegenheid tot condeleance krijgt U bij het verlaten van de zaal.

Doe maar bloemen!

Oh, zit dat zo!???

Ik las vandaag in de Volkskrant de volgende werkelijk onthutsende, schokkende en verschrikkelijke cijfers:

Het kost in totaal (minimaal) 3000 miljard (3.000.000.000.000) dollar om de kredietcrisis op te lossen

Het kost "slechts" 200 miljard (200.000.000.000) om de honger uit de wereld te helpen.

Snapt u nog waar wij met zijn allen mee bezig zijn?

Collecteren

‘Het is eigelijk niet meer van deze tijd’hoorde ik laatst iemand zeggen. Het ging over het huis-aan-huis collecteren voor een nobel doel.
Of ‘nobel doel?’
Dat maken we ZELF wel uit of het een nobel doel is!!

Het schooien van deur tot deur met een rammelbus met gleuf is wellicht een restant van vroeger. Van ver voor de tijd dat mensen zeiden: ‘Ik heb al gegireerd’.

Mensen hoeven ook niet meer wakker te worden gemaakt door kerkklokken als ze naar de kerk willen gaan. Ze hebben een digitale wekker. Met ingesteld favoriete tune om bij wakker te worden.. Dolly Parton’s ‘nine-to-five’or whatever.
Maar daarom hoeft het luiden van de klokken nog niet meteen tot het verleden te horen.
Of vindt U dat gezien het dalende bezoekersaantal kerken zowiezo tegen de vlakte moeten?
Dat kan. We kunnen Nederland updaten. Moeten we eerst wat afbreken.
Vuurtorens bijvoorbeeld! Kunnen opgeruimd! Zijn overbodig!. De zeevaart zit niet meer op een jagend licht te wachten.
Watertorens, weg ermee!. Ze zijn niet langer in gebruik, dus wat staat het er nog?
Molens! Kom op!.

Vol is vol!
Dat kan ook gaan over de vergaarbak van ons cultureel erfgoed.

Kennelijk hechten we zeer aan de dingen. Markeerplaatsen.Ze ontlenen ons de identiteit van pré-multiculti. En daar houden we van.

De huis-aan huis collectant wordt gedoogd. Geprezen wordt hij zelfs, voor diens inzet. Maar eerlijk is eerlijk, eigelijk zou hij klompen moeten dragen.

de smaak van sneeuw

Van Leslie Schwartz.

"Een prachtige observatie van de invloed van een tragedie op de bijzondere bewoners van een bergdorp. Leslie Schwartz schrijft met precisie en elegantie" ( Janet Fitch)

A Thousand Words

Korte film, in zwart wit, zonder woorden, juweeltje

maak wat van je leven

Omdat elke dag je laatste kan zijn, hebben we het weekend besloten er op uit te gaan. We waren uitgenodigd in Wissant,en hebben genoten van de omgeving daar.

DV8 Physical Theatre

'The Cost of Living'heet dit filmpje. Bijzonder.

Spam

Wat NOU weer in mijn mailbox?! Een enquête?! Er komt te veel spam reclame-onzin binnen. Het is het best om het meteen ongelezen te verwijderen.
Maar deze las ik ( waarom eigelijk? Had ik niks te doen?)

Het was de ‘wintereditie van de nationale voordeel enquete’.
Of ik mee wilde doen en bij regelmaat enquetes wilde invullen en dan korting krijgen blablabla.
Die eeuwige terreur. Méér willen ze weten! Meer meer. Nee, ALLES!. ALLES willen ze weten!

En dan lees je de bekende grote letters:

Gratis 2 DVD's naar keuze cadeau, en kans maken op superhoofdprijzen?

En dan de iets kleinere letters:

Als dank voor uw deelname ontvangt u per mail, gegarandeerd een code cadeau waarmee u 2 gratis DVD's kunt huren bij Huppeldepup, dé grootste online videotheek van Nederland!
Met vriendelijke groet,
Team Nationale Enquêtes

Ik mag, als dank voor mijn deelname, twee GRATIS DVD’s HUREN!
Ze bedoelen natuurlijk:DVD’s gratis huren.
Nou, ik ben óm hoor!

Nee, ik werd niet door dit aanbod verleid tot het invullen van de enquête. Voor mijn principiele bezwaren om mee te werken met dit soort dingen moet je met iets beters over de brug komen.
Een vliegvacantie voor vijf personen, naar Malaga , en dan een apartementje en een autootje.
Dat wil ik.

DAN mag je mij een keertje spam sturen en wat vragen. Anders niet.