zondag 22 november 2009

Ben ik hier wel tegen verzekerd?

Hieronder een aantal schriftelijke uitspraken van verzekerden die aangifte doen van een schadegeval:




Ik heb zo veel formulieren moeten invullen, dat ik veel liever had gehad dat mijn geliefde man helemaal niet gestorven was.

Mijn motorfiets moest, net als ikzelf, vanwege ernstige schade weggesleept worden.

Ik heb mijn rechter arm gebroken, mijn bruid heeft haar voet verstuikt. Ik hoop U hiermee van dienst geweest te zijn, hoogachtend,

Ik overreed een man. Hij gaf zelf toe schuldig te zijn, omdat hem dit al een keer eerder gebeurd was.

Ik ben nog nooit van een ongeval weggevlucht. Integendeel. Ik moest altijd weggedragen worden.

Sedert de scheiding van mijn man wordt alle noodzakelijke verkeer door mijn advocaat waargenomen.

Intussen is het loopgips van mijn rechter arm verwijderd.

Ik verwijderde mij van de rand van de straat, wierp een blik op mijn schoonmoeder en reed vervolgens het talud af.

Uw computer heeft mij een kind toebedeeld. Maar ik heb helemaal geen kind. En al helemaal niet van Uw computer.

Bij thuiskomst reed ik per ongeluk een verkeerde oprit in en ramde een boom die daar bij mij niet staat.

De jongen was overal en nergens op de straat. Ik moest meerdere bochten nemen voor ik hem raakte.

Toen ik de kruising naderde, verhief zich daar een hek om mijn vrije zicht te belemmeren.

Wie mijn portemonnee gestolen heeft kan ik niet zeggen, aangezien er van mijn familie niemand in de buurt was.

Ik reed door de weide. Plotseling kwamen er van links en rechts meerdere voertuigen. Ik wist niet meer waar ik heen moest, en toen knalde het van voren en van achteren.

Uw argumenten zijn werkelijk zwak. Voor zulke vuile uitvluchten moet u toch echt een dommer iemand zoeken maar die zult u bijna niet kunnen vinden.

De politieauto gaf mij een stopteken. Bij het zoeken van een geschikte plek vond ik een brugpijler.

De voetganger had er kennelijk geen idee van in welke richting hij gaan moest en dus reed ik hem aan.

Ik schrijf U vandaag voor de eerste en de laatste keer. Mocht blijken dat U niet antwoordt dan schrijf ik u meteen weer!

Mijn zoon heeft die vrouw niet omver gerend. Hij is er heel snel voorbij gerend en door de ontstane tocht is ze omgevallen.

Toen ik op de rem wilde trappen, was deze er niet.

Mijn fiets kwam van het voetpad af, raakte een Porsche en reed zonder mij verder.

Ik wilde de straat oversteken. Er kwam een auto van links recht op mij af. Ik dacht dat hij voor mij langs wilde en deed weer een stap terug. Hij wilde echter achter mij langs. Toen ik dat merkte deed ik snel twee stappen vooruit. Maar de bestuurder had ook gereageerd en wilde nu toch voor mij langs. Hij stopte en draaide zijn raampje open. Woedend riep hij mij toe: "Blijf toch een keer stilstaan!" Nou, dat deed ik ook inderdaad en toen reed hij mij aan.

Ik heb geen levensverzekering nodig. Ik zou graag willen dat iedereen echt treurig is als ik eenmaal sterf.

Ik wil mijn kind niet laten inenten. Mijn vriendin heeft haar kind ook laten inenten en kort daarna viel het uit het venster.

Ik reed achteruit een steile straat naar beneden, doorboorde een afscheidingsmuurtje en ramde een bungalow. Ik kon me gewoon niet herinneren waar het rempedaal gemonteerd was.

Toen stond de kerstboom plotseling in lichterlaaie. De vlammen sloegen over op de gordijnen. Mijn man kon echter niet helpen blussen, daar hij als een bezetene op zoek was naar de polis van de inboedelverzekering.


Alle rekeningen, die ik ontvang, betaal ik nooit onmiddellijk, daar mij daarvoor eenvoudig het geld ontbreekt. De rekeningen worden integendeel in een grote trommel gestort, waar ik er aan het begin van iedere maand geblinddoekt drie uit trek. Deze rekeningen betaal ik dan prompt. Ik verzoek u dan ook te wachten tot het lot U getroffen heeft.

Ik reed eerst met mijn auto tegen de vangrail, sloeg toen over de kop en knalde tenslotte tegen een boom. Toen verloor ik de macht over het stuur.

Met de wettelijk ter plekke maximaal toegestane snelheid botste ik op een vrouw die mij tegen alle geldende voorschriften in tegemoet kwam.

In hoog tempo naderde de telegraafpaal mij. Ik begon te zigzaggen maar ondanks dat raakte de telegraafpaal mij tegen de radiator.

Noch voor ik hem aanreed was ik er al van overtuigd, dat deze oude man nooit de overkant van de straat zou bereiken.

De getuigen van de aanrijding zijn tegen de achterkant aangeniet.

Het paard liep over de rijbaan zonder zich er volgens de voorschriften van te vergewissen of deze vrij was!


© Copyright Broodjeaap.nl

vrijdag 20 november 2009

Sinterklaaskadootje



Voor de man die niet van gezeur houdt. Alleen nu nog de robot er bij

vrijdag 13 november 2009

Milieumom

Het milieu, daar moet je zo nu en dan eens wat betrokkenheid voor tonen. Ernstig kijken en meeknikken met de groenen. Maatregelen stimuleren die ook goed zijn voor de schatkist.
Onder het mom van het milieu.

Voorbeeldje?
Vliegtax. Extra betalen voor je vliegreis. Mensen zullen dan minder gaan vliegen. Goed voor het milieu! En vooral voor de schatkist. Want natuurlijk zouden de mensen niet minder gaan vliegen. Dat wisten ze ook wel.
Lalalala

Maar wat gebeurde? De mensen gingen opeens echt minder naar de Nederlandse luchthavens, ze vlogen inderdaad minder of ze weken uit naar buitenlandse luchthavens.

Oh schrik! Dat was niet de bedoeling, jongens en meisjes. Dat kostte allemaal centjes.Wat nu? Gaan we Europees aankaarten dat we allemaal milieutax invoeren?
Neeee, dat gaat toch niet lukken. Laten we maar meteen de tax afschaffen.

En het milieu dan?
Ah joh, zout toch op met je milieu.

Volg ook het debat over rekening rijden.

donderdag 12 november 2009

Sia



Aan het eind van de serie 'Six feet under' hoorde ik dit nummer. Het was een prachtige serie geweest. Samen met onze zoon hebben we in een aantal maanden de circa 60 afleveringen gezien over het wel en wee van de familie Fisher. En nu was het afgelopen. En dan dit nummer. Het bleek van zangeres Sia te zijn. Ik heb haar opgespoord op Limewire,Wikipedia, Youtube, CD's, ik kwam nog net niet bij haar thuis. Helemaal verkocht was ik. Onafgebroken liedjes van haar in mijn hoofd.
Met name deze. Breathe me.

woensdag 11 november 2009

figuranten

‘Dus ik ben ‘n relschopper’’
-‘Ja, jij bent samen met die anderen een relschopper’
‘en dan komm’n jullie’
- ‘Ja, dan komen wij. De politie, de M.E’
‘En dan gèn wie met d’n tennisball’n gooin naar jullie’
- ‘Ja, dan gaan jullie met de tennisballen gooien. Gooi maar gewoon zo hard je kan. We gaan er een realistische rampenoefening van maken. Maak maar flink lawaai. Scheld maar! Net alsof het echt is’
‘Moogn jullie dan ook slèn?
- Als het bevel gegeven moet worden aan de ME om te gaan slaan, dan gaan ze ook los. Maar, natuurlijk alsof hè? OK?’
‘Goed or’

EVALUATIE

‘Dus, voor de volgende keer. Als de tennisballen op zijn, hou je op met gooien, of je komt bij de spelleider nieuwe halen. Maar we gaan NIET meer met stenen gooien. Want er zijn auto’s met deuken nu, en dat mag niet!. Fjerend heeft ook een bloedend hoofd van een steen die gegooid werd. En die ramen die kapot zijn, dat mag ook niet. ’t Is een rampenOEFENING jongens.!!’

Er gaat niets boven Groningen

dinsdag 10 november 2009

tempus figit

De tijd lijkt steeds sneller te gaan.
Laatst hoorde ik een weekendlover de week enthousiast beginnen met de woorden: ’t Is alweer Maandag

Je hoort wel eens zeggen dat drenkelingen in hun doodsstrijd hun hele leven in een flits voorbij zien gaan.
Ik voel me soms als in zo'n flits.

Maining

Herman van Veen krijgt hatemails.
Net als zoveel anderen die een mening hebben,
en die ventileren.

‘We weten je te vinden’
‘Als ik je tegen kom schop ik je verrot’
‘Ik weet waar je woont’
‘We weten je kinderen’
‘Ík zal je opwachten’
‘Teringlijer, ik maak je kapot’

Het gaat maar door.

Normaal?
Nee, natuurlijk niet.

Het gebeurt zoveel dat velen er hun schouders over ophalen. Gewend aan dit type reacties.
Het hoort er bij.Spam. Een kwestie van doorscrollen, en er niet op letten verder.
Geen negatieve aandacht belonen door er op te reageren.

Maar Herman is geraakt.
Hij zegt dat het hem vreselijk bang maakt.
Herman is niet gewend aan hatemails.

‘Is dit Nederland?’
Melk en honing blijkt tesamen de drek, waaronder de vermeende tolerantie is gestikt.

Ik voel met Herman mee. Want ik ben ook een mens met emoties enzo.
Misschien is de manier de vuilspuiter publiekelijk te confronteren met het gevolg van zijn (waarschijnlijk ondoordachte) reactie niet de beste, en wellicht ook diens beloning, maar wie weet opent het de ogen van een enkeling.

vrijdag 6 november 2009

herfst



'Elk seizoen heeft zijn charme'zei mijn moeder altijd. Persoonlijk vind ik de lente en de zomer meer charme hebben als de herfst. De winter heeft voor mij zowiezo bijzonder weinig. Ik heb een hekel aan kou.

De schoonheid, en daarmee ook de charme van de herfst zit hem natuurlijk in de kleuren van de bladeren.