Gummbah in het museum

Dode Kater op zondag

Mooi beest. Goed verzorgd. Een zachte roodwitte vacht. Een uurtje geleden had mijn zoon het dier nog rond zien lopen, en nu lag ie daar. Op z'n zij. Zo maar open en bloot bij ons vlak bij onze voordeur.
Het dier lag er levenloos bij. De kater was dood.
Waardoor? Onbekend.
Niet aangereden.
Er leek schuim bij de bek te zien.
'Bek' klinkt hard. Het is een te hard woord voor zo'n levenloos zacht dier als een kat. Laat ik er 'bekje'van maken.
Het zou toch niet?

Deze week had in de krant gestaan dat in een aangrenzende wijk katten door kattenhaters? waren vergiftigd.

Wat doe je met een dode kat? je zoekt manieren om de eigenaar te achterhalen. Een halsbandje had het dier niet .
Het was aanbellen bij mensen in de omgeving. Ik zette een bericht op 'buurtlink'.
Het beest moest daar niet blijven liggen. We zochten iets waar we hem in konden leggen. Bananendozen zijn voor vele dingen geschikt. Hiervoor ook. We hadden nog zo'n doos in de berging liggen. Hierin brachten we het dier naar de berging achter het huis.
Prachtig dier. Zo zacht.
Daarna bellen wie het dier kon ophalen.
De dierenambulance deed het niet. De politie deed het niet. Er werd gezegd dat de gemeente dit deed.
Op zondag?
-'Ja, ook op zondag'
En ja, na een paar keer bellen kreeg ik warempel gehoor bij de 'calamiteitendienst' van de gemeente.

Kijk! Er wordt gewerkt op zondag! Ook bij de Gemeente! Tegen alle verwachting!
De medewerkster vertelde dat ze net al een melding had gekregen van de dode kat. De calamiteitendienst zou het waarschijnlijk vandaag nog komen ophalen op de hoek van de X en de Y straat.
Ik zei: "Kunt U doorgeven dat ze bij mij aanbellen als ze komen? Want het dier ligt op dat adres nu"
Ai!! Ingewikkeld. Want dan zou de melding opnieuw opgestart moeten worden.
Maar ik wilde de kat niet zomaar als oud vuil op straat leggen. Dat vond ik geen prettig idee
Ik  voelde me de lastige klant worden die het organisaties noopt tegenwoordig telefoongesprekken op te nemen voor educatieve doeleinden: "De melding is al doorgegeven meneer. Dat kan ik nu moeilijk veranderen".
-Geef mij het nummer dan maar. Dan bel ik ze zelf wel op.

Over verhalen die zich afspelen in de stoffige bovenkamers van ambtelijke molens kun je makkelijk uuuurenlang uitweiden . Dit ga ik nu niet doen. Ik maak het kort verder.

Dinsdag, na een aantal malen bellen, was de dode kater nog niet opgehaald. De medewerkster die ik ditmaal aan de telefoon had kwam met het volgende werkelijk briljante idee: "Als hij nu vrijdag nóg niet opgehaald is, belt U dan nog even terug!!"
Tjee! Dat ik daar zelf nog niet aan gedacht had!!
Nou, dat was dan geregeld.
Voor mij wel tenminste. Want ik had meteen al een besluit genomen.

Een klein half uurtje later wandelde ik met een bananendoos het gemeentehuis binnen. Zette de doos op de balie en zei dat er een dode kat in lag die niet opgehaald werd na vier keer bellen, heb me omgedraaid en  ben weggegaan. Een verbaasde ambtenaar achterlatend. Ik verwachte dat ik teruggeroepen zou worden maar ik hoorde niets.

Ik voelde me goed. Wat leuk is dat om zoiets te doen eigenlijk!!

philip glass - Façades

uitgevierd door het  Cello Octet Conjunto Ibérico

Kijk vooruit, want die kant ga je op

Laatst vroegen we aan een vrouw waarvan ze dacht echt gelukkig dacht te worden. Ze wist het meteen, want ze probeerde het al jaren: in het nu leven. Dat is alles wat ze wilde. Want als je in het nu leeft, zei ze, is je leven vredig.
Ze bleek niet de enige met die wens.
Als er één plaats is waar mensen tegenwoordig graag willen zijn, dan is het 'in het nu'. Geen zorgen over de toekomst, geen pijn uit het verleden, in het nu is er alleen maat het nu'. Je bent zo mindful dat je mind er leeg van wordt. Of toch niet?
Het leuke van heel graag 'in het nu'willen zijn, is de veronderstelling dat je ook ergens anders kunt zijn. Maar is dat zo? Want zelfs als dat zo voelt, omdat je met je gedachten steeds in andere tijden bent, ben je ondertussen gewoon in het hier en nu. Dus eigenlijk bestaat er niks anders. Elke gedachte die je hebt over een ongewenst verleden of een spannende toekomst, maak je nu. Je kunt simpelweg niet anders dat in het nu zijn, dus daar hoef je ook niet meer naar te zoeken. Er is alleen maar nu.
Misschien denk je: dat is flauw. Want 'in het nu'leven gaat over veel méér. Het gaat over ontspannen zijn, en over de dingen met aandacht doen. Omdat we allemaal de ervaring kennen dat je twintig dingen tegelijkertijd probeert te doen- en daarmee alles half doet.Of dat je aan het eind van het jaar terugkijkt en denkt: het is me weer door de vingers geglipt. De tijd verdween waar je bij zat. Je neemt je voor: volgend jaar doe ik het anders. Volgende vakantie wil ik bewust meemaken. Morgen leef ik in het nu.
Uit onderzoek blijkt dat juist niet in het nu leven, gelukkig maakt. Omdat het nu vaak maar gewoontjes is. Of zelfs een beetje saai. Terwijl de grote dromen en wilde plannen zich allemaal schuilhouden in de toekomst. Mensen die met hun gedachtes vaak afdwalen naar andere tijden, zoals een bijzonder verleden of een spannende toekomst, ervaren méér energie en vooral méér betekenis in hun leven. Het doet ertoe dat ze er zijn, want kijk toch waar ze naar onderweg zijn!
Dus mocht je jeelf nog eens horen denken dat je meer 'in het nu'wilt leven: let it go. Je doet het al. Probeer eens wat minder in het hier en nu te leven. De magie zit 'm juist in wat je fantaseert voor jezelf voor alle jaren die nog komen,
In de toekomst is het leuker dan nu.

Gelezen in het AD Magazine. David en Arjan

De rekenkamer becijfert

Opvallende berekeningen

Een gevangene kost de maatschappij per dag 248 euro. Stel: we bieden alle gevangenen in Nederland 200 euro per dag om de wet niet meer te overtreden, dan verdienen zij een goede boterham en bespaart de maatschappij alsnog elke dag 50 euro. ( 1-5-'14)


Roken
Wat voor kosten is de maatschappij kwijt aan iemand die rookt? Het antwoord is niks. Rokers leveren opvallend genoeg juist alleen maar geld op. Over het algemeen sterven rokers namelijk eerder dan niet-rokers en dit bespaart de maatschappij ruim een miljard euro aan onder meer ziektekosten ( 4-3-11)
Dat je het maar weet

gelezen in de Vara-gids 23 mrt 2017

Boven Kunst verheven

Veel van wat ik op het blog geplaatst heb het laatste jaar is kunstgerelateerd. Omdat ik van kunst kan houden. Het mooist is kunst als het je raakt. Als het je ontroerd.
Die ervaringen heb ik. Dat ik voor een Kunstwerk stond dat er bij mij inhakte. Dat tranen deed opwellen. Verschillende keren meegemaakt.
Maar ik heb het al eerder geschreven: Geen kunstwerk kan me zo raken als de vrouw. De verleidelijke vrouw. Daar draai ik m'n hoofd naartoe, zelfs al sta ik in vervoering voor Dali's Espagna.

Als in de hoek van de museumzaal deze suppoost zit. Ik ben op z'n minst afgeleid.

Maar goed, dat zal dan wel weer sexistisch zijn.