Sjaak Bral ziet het goed (2)

Geef die Keniaan een banaan

Een voldongen feit: van een Keniaanse marathonloper kun je niet winnen. Ik weet uit ervaring: als je iets niet kan winnen moet je er vooral niet aan beginnen. Dat is iets anders dan discrimineren - precies wat er nu in de marathonwereld gaande is. De organisatie van de Utrechtse Maratho nverzon bij hun loopwedstrijd tijdens Pasen aparte regels voor Kenianen. Zo kreeg de Nederlandse winnaar van de marathon 10.000 euro, maar een Keniaan slechts 100 euro.
Dat is flauw. Kenia is namelijk de marathon natie bij uitstek- omdat ze harder kunnen lopen dan iedereen. Hoe dat komt is aan alle kanten al onderzocht en de conclusies zijn niet zo heel opzienbarend: ze trainen harder,langer en beter. Ze lopen zuiniger door minder gewicht mee te zeulen, met name in de bovenbenen. Kenianen hebben ook de kuiten hoger aan het been zitten, waardoor ze beter en sneller kunnen lopen. De natuur heeft ze leren rennen, kunnen we wel stellen.
Een sociologische verklaring is er ook nog: de succesvolste Keniaanse lopers komen allemaal uit onherbergzame gebieden, waar ze als kind geiten moesten hoeden op bergen van tweeduizend meter hoog en scheef. Na het melken van de geiten renden de kinderen doodleuk iedere dag zo’n acht kilometer naar school. Kinderen die naar school rénnen, kom daar in ons vervette Nederland nog maar eens om. Hardlopen is op het Keniaanse platteland de enige manier om te ontsnappen aan het boierenbestaan en daarom zijn ze ook nog eens extreem gemotiveerd. Maar ze mogen niet meer meedoen.
De Nederlandse Athletiek Unie (beter bekend als de onvriendelijk klinkende afkorting KNAU) zegt dat deze vorm van discriminatie is toegestaan. Er is immers geen sprake van een arbeidsrelatie, beweren ze met een stalen gezicht. Er staat niets over in hun reglement. Ze zijn vergeten waar het in de sport om gaat. Prestatie gaat boven afkomst. Als die regel niet meer geldt vervallen alle andere regels, in álle sporten. Als je pas kunt winnen nadat je de regels in je eigen voordeel hebt verandert ben je een zielepoot.Ik wens de organisatie in Utrecht en de KNAU dan ook eeuwige jeuk toe, op een plek waar ze nét niet bij kunnen.

Sjaak Bral

Ageview

Vanmorgen sloeg ik weer eens steil achterover van verbazing.
Ik las in een regionaal krantje dat drankwinkels overgaan op een nieuw systeem om leeftijden van klanten te checken. Want de ondernemers mogen nu eenmaal geen alcoholica verkopen aan mensen onder de 16 en geen sterke drank aan mensen jonger dan 18.

We waren al verplicht om ons ID bij ons te dragen, maar goed.
Jongeren hebben dat vaak niet bij zich.
En dan moet de drankhandelaar weigeren om drank te verkopen.
Maar dat vindt de verkoper vervelend.
En de jongere ook.

‘Ik ben ECHT 16.’
-‘Laat maar eens zien dan!’
‘Maar ik heb m’n ID niet bij me!! ‘
-‘Dan ga je hem maar halen’
‘DAT GAAT NOU NIET!’

De middenstander vindt dit onplezierige situaties. Ze willen verkopen, maar ze willen ook hun verantwoordelijkheid nemen in het bestrijden van drankmisbruik; daarvoor zijn de regels nu eenmaal opgesteld.

Hoewel het eigenlijk heel duidelijk is: geen ID? Geen drank mee!
Maar goed, ingewikkeld allemaal, blijkbaar.

Voor elk probleem een oplossing!
De redding voor de drankhandelaar is gevonden!
Ageview!
De koper van om en nabij de 18 wordt gevraagd op een rode knop te drukken, die op de toonbank is bevestigd. Op het moment van drukken wordt er via een camera een opname gemaakt van de aspirant koper en het beeld wordt doorgestuurd naar,
( en nou komt ie – maar het is serieus zo…) een TEAM VAN DESKUNDIGEN die in Breda zitten en binnen drie seconden moeten antwoorden . JA ( ouder dan 16, 18)
Krijgt de drankhandelaar door ‘JA’ dan kan de booz over de toonbank.
Wanneer er binnen de 3 tellen geen respons komt, dan betekent het dat de deskundigen twijfelen, en gaat de koop in principe niet door.

Als de jongere dan protesteerd....?

Wat moet de vernieuwde ondernemer dan doen?
Daar is over nagedacht hoor...
Dan moet hij vragen naar het IDENTITEITSBEWIJS van de koper!

WHAAAAAAAAAAAAAHHH!!!!!!

De boze burger en de politiek (R. Ganzevoort)

Waarschijnlijk speelt de boze burger nergens een grotere rol dan in de politiek. Nou ja, op internet dan. Daar heeft hij de geuzennaam ‘reaguurder’ gekregen. En verdiend. Nergens worden mensen en groepen sneller afgebrand, botter weggejorist, nergens is minder argumentatie nodig om je punt te maken, nergens loopt de boosheid zo snel op om ook weer even snel weg te lekken. Het leidt tot niets, enkel tot het bezinksel van wrok en onvrede dat nu ‘de boze burger’ heet.
En die boze burger is vervolgens in Den Haag het argument waarmee politici hun gelijk halen. Nee, natuurlijk heet de burger niet boos. De burger heet Henk of Ingrid, of in een vlaag van Ruttiaans multicultureel opportunisme Fatima of Mohammed. De boze burger is een hardwerkende Nederlander. Of een hardrijdende, dat is nooit helemaal duidelijk. De boze burger is iemand die niet begrijpt dat de overheid dit doet of dat besluit. En als het aan de boze burger niet is uit te leggen, dan is het bij voorbaat verkeerd. Zo wordt Maurice de Hond de souffleur van onze parlementaire democratie.

De boze burger, zoals die de dromen of nachtmerries van politici bevolkt, is vooral iemand die je nooit tegen de haren in mag strijken. En als het er eenmaal anderhalf miljoen zijn, dan moet je ze hun zin geven. Ook als dat betekent dat andere anderhalf miljoenen het nakijken hebben. Die zijn immers niet ‘boos’ en dus geen bedreiging. Die trekken zich stil terug in de hoop dat de boosheid van de burger weer overwaait.

Het vreemde is alleen dat die boze burger eigenlijk helemaal niet bestaat. Nederlanders zijn gemiddeld gesproken heel gelukkig. Het geluks-rapportcijfer ligt tussen de 7,5 en 8 en dat is weer net wat meer dan bij de vorige meting. Natuurlijk zijn er problemen en onvervulde wensen, angsten, onzekerheden en nog zo een en ander. En natuurlijk zien we daar af en toe de uitbarstingen van, vooral op laagdrempelige internetsites. Maar het bruto nationaal geluk is hoog.

Nee, de boze burger is vooral een populistisch bedenksel, ten tonele gevoerd door machtsbeluste politici die angstbeelden schetsen, polariseren en boosheid aanwakkeren. Die zeggen op te komen voor Henk en Ingrid, maar feitelijk spelen met Jan Klaassen en Katrijn, die oerhollandse marionettenpoppen van de grote boze poppenspeler. De niet bestaande boze burger speelt de hoofdrol in het poppentheater van de populisten net zolang tot de omstanders geloven dat ze inderdaad eigenlijk heel erg boos zijn. En dat het nu maar eens afgelopen moet zijn met de elite en de immigranten.

Het is – als je van het genre houdt – knap gespeeld. Zoals vroeger de kerk het volk bespeelde met angst voor de duivel en het hellevuur, zo spelen nu de populisten met de mythische boze burger. Ze gaan in de poppenkast vol op het orgel en spannen gewone mensen met hun gewone dagelijkse hoop en vrees, angst en vreugde voor het karretje van hun woede. Knap gespeeld. Maar wat als die gewone mensen ontdekken dat ze gebruikt zijn voor het machtsspel van de marionettenspeler? Als ze ontdekken dat hij niet zoals beloofd hun belangen verdedigt, maar ze verkwanselt zodra het uitkomt? Wat gebeurt er dan met al die woede die hij heeft aangewakkerd? Als we de poppen aan het dansen hebben, wie is dan de dompteur?

De oplossing ligt er niet in dat we precies doen wat de boze burger vraagt om hem of haar maar tevreden te stellen. Dat leidt alleen maar tot meer olie op het vuur. De oplossing ligt er ook niet in dat we zelf net zo’n boze burger worden, zij het van een andere kleur of op een ander internetforum. De oplossing ligt erin dat we ophouden te geloven in de mythe van de boze burger en gewoon werken aan het oplossen van echte problemen. Het marionettenspel heeft lang genoeg geduurd.

Ruard GanzevoortHoogleraar theologie, lid GroenLinks

Davincini: eens

as time goes by

Even was ik weer bij zijn geboorte,

zag ik dat zieke ventje in het kinderziekenhuis,

die kleine schaterende jongen met die krullen.

voorop de fiets.

En daar zat hij nu,

ik zag hem door het portierraam, mijn jongen

onwennig achter het stuur van de leswagen, wegrijden.

ouder dan de mensch,

Baby-olifant reddingsmissie | Flabber

Prachtige dieren eigenlijk, olifanten. Kunstwerken, dat zijn het. Eindelijk eens een video zonder achtergrondmuziek of gesproken commentaar.

Plantje versus Gert

Altijd die rotgespannenheid! Altijd dat hoge onhoorbare ademen, die stille geladenheid waarmee hij in zichzelf kroop. Altijd dat geblokkeerde denken. Dat interne zweten. Alle geluid om hem heen, dat hij slechts kon ervaren als irritant. Dat bewust zijn van eigen gebaren, zijn blik, ja van alle signalen die hij ten toon spreidde nu hij zo gespannen was. Altijd die sfeer om zich heen van ongemakkelijkheid. En als hij zichzelf wilde geruststellen en probeerde te zingen dan klonk dat gedempt en gespannen.

Een muis, bang vertrapt te worden.

Zo zagen de drempels van Gert er uit, voordat hij aan de slag ging, en zich tussen de anderen begaf.

Altijd bang door de mand te vallen die hij uiteindelijk zelf zal gaan aanreiken.

‘Kom op Gert, maak het jezelf nou eens makkelijk, en leef eens luchtig!!! ‘

Dit zei hij tegen zichzelf, al jarenlang. Zonder resultaat.

Maar verdomd: de laatste maanden groeit er opeens een plantje in zijn hoofd. Het is nog maar klein, maar het verspreid het serum dat zijn hersens, zijn interne wezen nodig heeft: Zelfvertrouwen, er mogen zijn!

Hé Gert, geef water dat plantje, wees wie je bent en weet dat dat goed is. Bijt niet langer op je lippen, krom niet langer de vingers in je handpalmen, maar adem vrij en lach!

Russische bushalte

Russische bushalte | Flabber

Wat gebeurd hier bij deze Russische bushalte? Ik hou het op de bekende dorpsgek die dagelijks op deze manier met de bus gaat.

koud zo, zonder dekens

autist

Hij was iemand die niet zozeer uitging van zijn eigen waarneming. Tenslotte, hij was maar een gewoon klein mens.

Hij liep liever aan de hand van mensen die het wisten. Die hem vertelden van het hoe en wat hout sneed, de hoed, de rand en zo meer.

Voorbeeld: De schoenen die hij voor zichzelf kocht leken veel te klein, maar hij had al jaren maat 42. En op de schoenen stond ook 42. Dus moesten ze passen.

Maar dat deden ze niet, en hij begreep dat niet.

Hij was van de regels, de cijfers. Van het dieet, de vitamines. Van het bewegen, en geregeld leven, van het luisteren naar gezagsdragers,en het denken volgens de krant.

Hij was de man die met de uitgevouwen kaart in het landschap, na enkele minuten zoekwerk de legendarische woorden sprak: ‘Dit landschap klopt niet’

Hij dacht dat hij iets wist. maar het was een man die dood ging, nog voordat hij geboren was.

de vrucht van zinvolle vrije tijdsbesteding

Meest nutteloze machine ooit - Part II | Flabber

OK, de ene uitvinding is misschien wat nuttiger als de andere. En de ene knutselaar heeft misschien wat meer tijd dan de ander. De bedenker van deze machine is in ieder geval leuk bezig geweest. Of U het nou een zinvol apparaat vind, of niet. Eerlijk gezegd: het lijkt me wel een leuk hebbedingetje

Slagbomen

Ik rijd graag auto.

Achter het stuur voel ik me in m'n element.

Geen mededeling langs de kant brengt me uit m’n evenwicht.

Slipgevaar? -Ha!

Kans op filevorming? - So what?!

U nadert een gevaarlijke kruising. - Boejûh

Omleiding? - Don’t worry, we’ll get there

Verboden in te halen? - Dat zullen we nog wel eens zien!

Afin, zorgeloos rijden.

Maar 1 mededeling begrijp ik niet. Ik rijd soms door Nederlandse steden, en dan is er soms een bruggetje over een kanaal of een riviertje waar ik overheen moet – een bruggetje dat voor het scheepvaartverkeer ook open kan, en een halve kilometer voordat ik bij dat bruggetje ben, staat daar een mededeling, zwart op wit ( of zwart op geel?) waarop te lezen: “ Slagbomen dalen automatisch”.

En die houdt me bezig. Maakt me onrustig. Bij bewaakte spoorwegovergangen zie je die bordjes NIET staan, en die dalen zonder mankeren automatisch, zoals het hoort. Maar bij bruggetjes zie ik het er vaak bij staan. Er komen ongeruste vragen bij me op.

*Wanneer dalen die automatisch? Toch niet als ik er ben zeker? Moet ik ergens op letten? Moet ik erop letten dat ze INDERDAAD automatisch dichtgaan?

*Staat dat bord daar omdat soms de BRUG OPEENS open gaat, dat je denkt HUH? EN DE SLAGBOMEN DAN? En dat DAN de slagbomen automatisch dichtgaan?

*Of, dat je er aan komt rijden, en je bent er al bijna op,en dat ze dan ineens plots dichtgaan? Zonder waarschuwing! Geen knipperende rode lichten of rinkelende bellen als vooraankondiging, maar, hup, je hebt opeens een slagboom voor je autoruit, want die ging automatisch dicht. ( “dat wist je toch? Er stond een halve kilometer terug al een mededeling! eikel!”)

*Of was het tot voor kort gebruikelijk dat wanneer de rode lichten gaan knipperen ten teken dat het scheepvaartverkeer nu even aan de beurt is, dat jij als auto bestuurder zo vriendelijk was om de slagbomen handmatig dicht te draaien – en dat dat nu niet meer nodig is omdat ze nu EINDELIJK AUTOMATISCH dichtgaan. Het was een investering, maar we zijn er fier op, en het mag daarom gezegd en geschreven worden, en iedereen mag het weten die de brug nadert: “Slagbomen dalen automatisch” (We zijn een vooruitstrevende gemeente)

*Of gaan er bellen rinkelen en rode knipperlichten branden, en duurt het daarna nog lang voordat de slagbomen naar beneden gaan, dat je begint te denken: “Zou ie het nog wel doen?”dat hierop met het bordje geruststellend wordt ingespeeld ( jullie hebben het gelezen, maak je geen zorgen, ook als je denkt, waar blijven ze? Je hebt gelezen: ‘de slagbomen sluiten automatisch’, dus dat gebeurd zo, strakjes – het duurt misschien wat langer als dat je zou verwachten, maar don’t worry)

*Of gaan de slagbomen eigenlijk voorturend omhoog en omlaag, en wordt jij als bestuurder geacht het ritme waarin dat gebeurd te leren kennen, en dat je dan daar op anticipeert....?

Wie het weet mag het zeggen.

posters mei