2009

Dat zou toch mooi zijn. Elke morgen in het komend jaar ZO wakker worden, met DIE gedachte. En dan monter je bedje uit huppelen, naar de badkamer, heerlijk koud water over je kneitertje gooien. Voor de spiegel je armen naar jezelf uitspreiden, en met een open gezicht en met een nieuwsgierigheid die bij een nieuwe dag hoort, de dag omarmen. Vandaag is NIEUWDAG!
IK LEEF!

Nou, laten we niet gaan overdrijven. Maar ik wens iedereen in 2009 veel positiviteit toe. Ook 's morgens.

eindelijk een reactie

Dit is een ingezonden vakantiefoto van dhr. Franken uit Zwolle.

Uitbuiken

Voor veel mensen is het weer een tijd van bijkomen na copieuze Kerstmaaltijden.
Ook voor de kleintjes in Sesamstraat was het feest!

knoop

Waarom doet zo'n man zoiets? Om te laten zien dat ie het kan wellicht('Ik wed dat ik het kan')of verschijnt deze Nieuw-Guineese(?) man zo voor de dokter en vertelt hij over zijn probleem.
Of is hij juist GEHOLPEN door zijn dokter, nu hij de wens te kennen heeft gegeven verder geen kinderen meer te willen?
Of zouden mannen van daar dat allemaal kunnen, en hij doet het nu even leuk voor die aardige toeriste met haar fotocameraatje?
Je weet het niet. Maar eerlijk is eerlijk, ik doe het hem niet na.

Heb jij ook nog leuke vakantiefotoos? stuur ze gerust op.

retro TV

Retro TV is in. Er is een ongekende honger naar de 'niets aan de hand TV' uit de Mies Bouwman-generatie. Hiermee volgt de TV programmering een trent die de regering Balkenende met 'Waarden en normen'heeft ingezet. Beiden willen de oude tijden doen herleven.Van Toen. Toen gezag nog gezag was en plezier nog plezier.

Dit onbelemmerd streven naar de terugkeer van een tijd dat de meeste politici nog in de katoenen poepluiers zaten (milieuvriendelijk almost avant la lettre)verraadt een licht paniekerig beleid van 'redden wat er nog te redden valt'. Er wordt aan de noodrem getrokken van de voortdenderende vooruitgang. Immers, De schaduwkanten hiervan worden grimmiger, ongrijpbaar en onbeheersbaar.

Maaarrr, of 2010 zich net zo makkelijk laat ombuigen als ware het 1955, ik zie het nog niet helemaal gebeuren. Al vind ik de poging imposant te noemen

Wat mij betreft: het enige retro beeld waar ik nog wel eens naar terugverlang is het bovenstaande.

Antoine Dufour

Voor liefhebbers van de accoustische gitaar, een must see! Ik had nog niet eerder van hem gehoord, maar vind hem steengoed.

kerst

Wil ik m’n kinderen iets over Kerst vertellen, dat ze iets weten van de origine van het feest, onze cultuur, maar dan stuit ik weer ergens op.

Ten eerste zou het, voor dat doel, goed zijn, om de kinderen eens mee te nemen naar een inspirerende Kerkdienst, waar het feest is!.Waar gevierd wordt! Hallelujah!
Maar feestelijk is het niet in de kerk. Het is er over het algemeen sober en plechtig. Gekuch, geschuif, blikken naar anderen, koud vaak. Een onverstaanbare galm van een voorganger, de zijige klanken van al even onverstaanbare psalmen, meegemurmeld door de aanwezige gemeente, met de boekjes in de hand. De tijd die maar niet is vooruit te branden, en een dienst die maar niet af-ge-lo-pen wil ZIJN!.
Kinderen gaan dreinen, zeuren, jengelen, ouders proberen hun kroost rustig te sissen,er ontstaat chaoas in de kerk.
Daar krijgen wij, en mijn kinderen geen Kerstgevoel van.
Desalniettemin hebben ze het meegemaakt. De Kerk is er bij hen niet geliefder op geworden
In mijn woonplaats wordt echter een alternatief geboden: De herdertjestocht!
Met lampionnen en vrolijke lichtjes loop je dan ’s avonds door een donker bos met honderden mensen, om uiteindelijk terecht te komen bij een Kerststal. Het is koud, vaak wat modderig in het bos. Om je heen wordt gepraat over de scheiding van Alie, en het gebroken been van Stef, maar goed. De lichtjes lichten feeëriek op in een lange bochtige sliert door het bos, en dat op zich, geeft het geheel iets sfeersvols.
Uiteindelijk wordt halt gehouden bij het tafereel wat de Kerststal moet voorstellen, en nou, ja, dan ben je allen daar tesamen.Op een open plek in het bos. Saamhorig staan we allemaal gelijk te wezen. Bij de Kerststal.
Het is dan mooi om met z’n allen een kerstlied te zingen, of om te luisteren naar een mooi lied.
Dit had de organisatie de afgelopen jaren ook bedacht. Waar ze echter volledig aan voorbij zijn gegaan is aan de voor mij logische gedachte, namelijk dat het voorzingen moet gebeuren door iemand die KAN zingen.
Wat er nu gebeurd is dat de microfoon in handen is van een voorzanger die bij het openen van zijn mond de bomen doet kreunen en de aanwezigen na een ogenblik van aan de grond genageld te hebben gestaan doet besluiten zo snel mogelijk het hazenpad te kiezen. De samengedromde lichtjes spetteren alle kanten op het bos in. Saamhorigheid in vluchten! Mensen verdwalen, komen soms pas middernacht verkleumd thuis, maar de prioriteit was: wegwezen van het trommelviezen teisterende geluid. Jaar in, jaar uit eindigd het tafereel met deze apotheose.
Kesrtgevoel betekende voor de kinderen ook toen, vooral: thuiskomen.
.
Dit jaar blijven we thuis. Ik verzin zelf wel wat. Zo dacht ik: ik ga de tekst van de kerstliedjes eens doornemen, ik ken ze niet eens meer. Kijken of dat nog aansprekende teksten zijn voor de kinderen. Op het internet vond ik de tekst van ‘Stille nacht’

Stuit ik op de Protestante, en de Katholieke versie.
Het Godshuis is verdeeld. Zucht.

twee schatten revisited

mooie tijden...en ook nu nog, mooie tijden

Hollandse kust

Uren dagen maanden, jaren van mijn leven doorgebracht langs de Holandse kust heb ik. Ik vind de kust in Holland behoren tot de mooiste kusten van Europa. De stranden aan de Mediterrannee kunnen me gestolen worden met hun palmpje hier en ligstoeltje daar. Fuck Monte Cartlo met z’n protserigheid.
Langs de Belgische kust heeft men goed zijn best gedaan het zo onaantrekkelijk mogelijk te maken met de bouw van blokkendozen bij elke badplaats.
Zuid Frankrijk is vergeven van mondain-aandoende toeristen.

Natuurlijk, je komt ook wel eens paradijsjes tegen langs de kust in het buitenland, maar laten we Nederland niet te kort doen met z’n duinen, en z’n kilo-me-ters lange zandstranden, de eilanden, de wadden. Wij hoeven niet weg om lekker aan de kust te zijn. Ik snap die Duitsers wel hoor, die massaal hier komen in vakantietijd( en ook weer niet als ze meteen na aankomst op het strand een kuil gaan graven als een soort schuttersputje om zich de rest van de dag in te verschwanschen) Die weten waar ze moeten zijn!
Het wordt voor mij weer eens tijd voor een lekkere strandwandeling!

zeevonk

Ik ben een bewonderaar van het werk van Escher. Maar ik vind deze de mooiste: 'Lichtende Zee'
Ooit zag ik zo'n lichtende zee. Ik vond dit een fascinerend iets. Op een zoele zomeravond in zee bij Ouddorp zagen wij het water reageren met licht op onze bewegingen in het water. Veel groen licht. We spetterden in een fontein van watervonken, bewogen in zee, en trokken al doende wonderlijke lichtsporen rondom ons lichaam. Het donkere zeewater veranderde met onze aanraking in een lichtkrans, een lichtspoor om ons heen. Het was fantastisch.
We konden er geen genoeg van krijgen.
Ik kan me herinneren dat toen we uiteindelijk naar ons vakantiehuisje terugkeerden, met een paar liter Noordzeewater in een emmertje, we dit leegkieperden in een teil, in afwachting van het lichteffect. Zelfs toen zag je het nog oplichten, al was het toen zwakjes.
Bij nazoeking van dit fenomeen (het zal toch niets met radio-activiteit van doen hebben?) bleek dat het waarschijnlijk veroorzaakt wordt door een alg, zeevonk. Dit kan voorkomen in een langere periode van rustig en stabiel weer.

de familiebuis

Ik wilde zeggen dat ik het komend jaar vast en zeker meer buiten te vinden zal zijn. Wandelend, fietsend, haren in de wind. Niet de wilde frisheid van limoenen, maar echte frisheid om me heen. Voelen dat je leeft is dat! En dat is NIET zoals ik nu te vaak doe, op de bank zitten hangen voor de TV en dan programma’s zien omwille van het familiegevoel! Programma’s voor het familiegevoel zijn over het algemeen om te kotsen. Wat zijn programmamakers aan het doen? Retrogek wordt teruggedacht aan de tijd dat de TV nog maar twee of drie zenders had en het toch zo leuk was met ‘Een van de Acht’met Mies Bouwman, en nu is er gezocht naar een zelfde soort programma’s om de hele familie gezellie rond de buis te krijgen. Die programma’s zijn er inmiddels legio en nu zitten we daar naar te kijken. Met z’n vieren. Omdat de kinderen het zo leuk vinden. De kinderen zijn 9 en 11 en we kijken naar programma’s als ‘Ik Hou van Holland’, ‘Idols’en ‘Popstars’en we kijken naar Amerikaanse Kerstfamiliefilms en ik wordt er nu misselijk van! Misselijk vooral van die shows met klapvee, dat aanstellerige gedoe, dat grote grote opgeklopte nix!
Ik heb het GEZIEN! Ik doe niet meer mee! De kinderen kijken voortaan maar zonder mij.
Ik trek een fles wijn open, lees een goed boek, of ga wat schrijven en trek me terug achter de computer, sluit me af voor de misselijkmakende verzonnen buitenwereld die door het blauwe licht mijn mooie huiskamer vervuild.
Genoeg is genoeg.
En, naar buiten moet ik! Leven!
2009 tegemoet!

Hoe zal dat verder gaan?
Blijf kijken! Tot na de reclame!

bedjumping

Natuurlijk, ik had het kunnen weten. Alles is er, en alles is op het internet. Er bestaan hele communities die zich bezighouden met 'the art of bedjumping'. Je moet voor de aardigheid maar eens 'bedjumpen'invoeren bij de afbeeldingenzoeker van Google. En eerlijk gezegd, lijkt het me ook niet eens zo'n slechte hobby. Hmmm, misschien eens informeren waar dat hier in de buurt in groepsverband kan. Of individueel. Het moet geen onderdeel van een sessie zijn, waarbij beoogd wordt verdrongen gevoelens naar boven te krijgen, daar houd ik niet van. Het moet wel leuk blijven.

Voorspel

Ik vond een fotootje van een vrouw die wel eens de moeder zou kunnen zijn van het meisje dat ik laatst heb gepost.
Het is een licht afwijkende foto in de serie 'vrouwen in bed'. Wellicht is dit een soort inheemse paringsdans, een variant op ons voorspel; of een foto uit een commercial voor matrassen. Of gewoon, ook weer, pure vrolijkheid?!

wens

Blij als een kind blij zijn kan. Zo blij en zo vrolijk dat een glimpje ervan door de plooien van je olifantshuid glipt, en je doet glimlachen.Ik zie dat wel eens bij ouderen. Wanneer ze naar verondersteld ongerepte en onschuldige kindertjes kijken zie ik harten smelten, mondhoeken omhoog gaan en ogen gaan glanzen.

Ik weet niet waar het kind op de foto blij van is. Ik ga er maar vanuit dat het niet iets is waarvoor ik me hoef te schamen. Stel je voor, ze heeft gezorgd dat ze voor ALTIJD van haar vervelende broertje verlost is!? Nee, laat ik nou de foto, die al zo'n tijd in 'mijn afbeeldingen' zit, geen afbreuk doen. Zij is blij. Ze voelt zich vrij en danst op muziek. Op blote voetjes. Ze schatert!
Heerlijk! Ik wens alvast iedereen eenzelfde moment toe voor het komend jaar. Een bescheiden wens voor ieder, maar je moet ergens beginnen

Nieuw T-Shirt

Gert kreeg op Sint Nicolaasavond een fraai T-Shirt met lange mouwen. Gert trok hem onmiddellijk aan. De rest van de pakjes moesten nog uitgepakt worden.

Was het een fopkado?
Die vraag stelde Gert zichzelf toen hij een paar dagen later in de stad liep en geen winkel kon betreden zonder dat het alarm af ging.
Was het iets in zijn boodschappentas dat het signaal activeerde? Check, Nee!
Zijn andere tas? Ook niet.

Nee, hijzelf!!. Wanneer Gert zonder tassen de winkel betrad ging het alarm immers ook af!
En er is heden ten dage geen winkel meer zonder alarm.
.
Die middag ging hij niet ongemerkt voorbij.

Pas op, alarm! Gert komt in de winkel! Zie hem gaan! Er kan nu van alles gebeuren!

De Steniging

"Priscilla, 22, havo, dochter van een platvloerse vrachtwagenchauffeur uit de bollenstreek, wordt verliefd op de knappe Karim, 26, student Nederlands, ongelovige volledig geïntegreerde model-Marokkaan, zoon van welgestelde beschaafde ouders. Hij is haar kans om haar arbeidersmilieu te ontstijgen. Niets lijkt hun multiculturele geluk in de weg te staan, tot Karim op een nacht wordt gevonden aan de rand van een tulpenveld, gestenigd als een vrouw in een woestijndorp. Waarom? Door wie? Is dit racistisch gekleurd zinloos geweld? Eerwraak? Of is er sprake van een criminele afrekening"

geschilderde vrouwen, de video

Nepal (1)

Het Tibetaanse klooster Tengboche, waar we een ceremonie meemaakten



Een uitzicht waar je voor opstond in Pokhara. In het ochtendlicht op z'n mooist.

Mijn 'Thuisland' zeg ik wel eens. Omdat ik me daar zo lekker heb gevoeld. Ik heb er een klein half jaar rondgereisd. Ik ben er samen met Ingrid o.a. de bergen ingeweest.
20 (!) jaar geleden.
Eerder begreep ik de uitdrukking niet goed,die ik regelmatig hoorde, wanneer iemand van een reis was teruggekeerd: 'Dat nemen ze je niet meer af!'zeiden ze dan.
Nu weet ik dat wel.
Want reiservaringen kunnen overweldigend zijn, die je een leven lang met je mee draagt, en waar je af en toe in gedachten naar weg kunt vluchten.

womanscape

rood landschap (2)

Vakantietip

Rood landschap (1)

Ah, wat was dat heerlijk! Jarenlang zijn we in februari een voorschot op de zomer gaan nemen op een van de Canarische Eilanden. Elk jaar een ander eiland. Voor mij was het indrukwekkendste, en misschien wel meest geliefde eiland Lanzerote. Op de foto zie je een gedeelte van het natuurpark Timanfaya op Lanzarote. Je waant je op de maan als je daar rondloopt. Nergens anders op aarde heb ik zo het gevoel gehad dat de aarde een planeet was. Zo puur. Een maanlandsachap. In de 18e eeuw waren er de laatste vulkaanuitbarstingen. Het is indrukwekkend om er vrij in rond te lopen. Officieel is dat verboden, maar ik kan het toch aanraden. Gedeelte's van de 'Lord of the Ring'films zijn er opgenomen. ( Het land 'Mordor')
En bovenal: de heerlijke zomerse temperatuur in februari!

Wees niet bang

><

Nooit gedacht dat ik nog eens zo'n positivo-filmpje zou plaatsen. Vaak wordt ik er zelf een beetje appelig van. Plaatjes van dolfijnen en zo meer.
Maar na het zien en lezen van de gebruikelijke dagelijkse krantenellende, en sombere toekomstgedachten, vond ik dit toch even een welkome afwisseling. En, wie weet, kan het je opbeuren in moeilijke tijden

emancipatie

Een halve eeuw geleden stonden vrouwen en mannen anders tegenover elkaar dan tegenwoordig. Die verandering is niet van de ene op de andere dag gegaan. Kunnen wij van de Muslim mannen en vrouwen ook niet verwachten. Drie generaties staan daarvoor.

uit het tijdschrift 'No Future'

ik heb een paar advertentiekoppen bij elkaar gezocht, geplaatst onder 'diversen' in het esoterische blad 'No Future', en hiertonder verkort weergegeven

Ook zo’n last van spirituele bemoeienissen?
Neem spiri-spray, en wèg nare entiteiten. Een avond heerlijk rust!

Meditroy! Een handige meditatiecursus om entiteiten en andere vervelende geestverschijningen van de 5e dimensie te weren en te isoleren!

Geef indringers en vervelende bemoeizuchtige entiteiten met ISO- SPIRIT geen kans!
Iso-spirit.
No escape! Not even from future dimensions!

Levensmoe?
Duurt 2012 wel leng voor U? Laat U helpen door onze eigen Drion. De cliniclown for the dead.

Wilt U eersterang zitten bij het afbreken van het Canarisch eiland La Palma? Boek nu een plaats. www.therightsideoflapalma.nl .


Wilt U 21 december 2012 zien EN overleven? Boek dan nu onze 24 uurs vlucht van Pacific Ocean. Wij vertrekken om de 21e 00.00u en landen 22 december for a good clean up!

20 december 2012 houdt restaurant de HEMEL een gastronomisch Galgenmaal met het lekkerste wat onze aarde in al die tijd heeft voortgebracht! We maken er iets gezelligs van!