Dag meis

foto: Davincini

Ze geeft nog snel een kus op m’n wang, en ik zeg:
‘Heb je alles bij je?’
- ‘ja’
‘Weet je’t zeker’
-‘nee’. Ze lacht even naar me en dan doet ze de deur dicht. De school begint pas over een klein half uur, en ze zou het in vier minuten kunnen aanlopen. De route naar school B loopt ze via C D en E . Respectievelijk de woningen van haar vriendinnen en klasgenoten Eliane, Elaida en Kim.
Meisjes van twaalf. Nee, geen meisjes meer, meiden!. Laatste klas basisschool. In de rij op de springplank. Getest en getoetst en volgegooid met advies.
Straks fietst ze naar de HAVO verderop en is ze wat meer uit beeld. Gaat ze met haar bagage op pad.

Dag lieve kleine meid. Wat heb je me veel warmte en liefde laten voelen. Wat mis ik je nu al.

En welkom grotere dochter. Ik hoop dat het leven goed voor je is, en je jezelf niet verliest.

Ik zal er altijd voor je zijn.

Lenny Kuhr -ik zal altijd om je blijven geven

OK, denk ervan wat je wilt, maar ík vind het een mooi liedje. Misschien ben ik dan wat sentimenteel, dan is dat maar zo....
Voor mijn vrouw.
...en ze houdt niet eens van Lenny Kuhr. Ik houd van haar stem. het lijkt me ook een fijne, warme persoonlijkheid

Decor

‘De dood is een geruststellend iets. Trammelant heb je niet in de dood. En de dood brengt het leven voort. Zonder een dode aardappel geen nieuwe aardappels. Door de dood van de voorganger word je in staat gesteld verder te leven'

'Ik kan me niet voorstellen dat dit een waak- situatie is waar we nu in zitten, het is wel echt, maar je zit natuurlijk naar het decor te kijken…..eigenlijk denk ik dat we naar de achterkant van het decor aankijken..dat we straks ( als we ‘dood zijn’) de voorkant zien.
Dus ik ben al blij dat ik achter de schermen mag kijken straks’

uit het programma nachtzoen, Herman Finkers

Even over emancipatie

Luister naar de profetie van Lebbis over Ciska Dresselhuis

...till the end of times

I will love you till the end of times

ondertussen bij Gert (5)

Gert zou bellen om te zorgen dat de extra zenders van zijn TV werden verwijderd. De installateur had hem vertelt dat hij dit doen moest, anders zou hij extra moeten gaan betalen.
Gert werd nerveus van telefonische keuzemenu’s. Het gaf hem altijd een opgejaagd gevoel. Je MAG geen keuze maken, nee je MOET een keuze maken, anders hoor je : “de computer heeft niets ontvangen”of “deze invoer is niet correct, de verbinding wordt nu verbroken”of “deze informatie en andere is terug te vinden op onze website, deze vraagbaak is zeven dagen van de week, 24 uur beschikbaar. –pieppieppieppiep- Het hield hem tegen om naar energiemaatschappijen te bellen. Dat bos waar je dan ingestuurd werd.
Of hij hoorde iets in zo’n keuzemenu niet goed. Of begreep het niet. Het ging Gert vaak te snel.
Het kwam door die éénzijdige communicatie. Uit ongedurigheid, ergernis en nervositeit luisterde Gert niet goed en drukte op verkeerde knopjes, en moest dan weer opnieuw beginnen.
Dit keer ging het na het toetsen van het twaalfcijferige telefoonnummer om het invoeren van het achtcijferige klantnummer en de 12 nummers van de ‘smartcard’. Die moest je foutloos kunnen invoeren. Daarna werd je losgelaten in de gehate wereld van het keuzemenu.
Gert luisterde naar de opties die voorbijkwamen, maar er zat er geen bij die voor hem bedoeld was.
Gert wilde geen extra pakketten op zijn TV. Hij wilde ze verwijderen.
‘Kies welk pakket U wilt bestellen – 1.filmplus/ 2.sport/3. Enz.
Ander menu: Wanneer U een extra smartcard wilt aanvragen…..
Het eindige ermee dat Gert besloot een ander nummer te bellen. Eén waar misschien een mens zat, zo eentje met oren. En die dan luistert, en antwoord geeft op alles wat je weten wilt. Zonder dat je doorverbonden wordt naar –………..pieppieppieppiep-, of naar een afdeling waar ze ook van niets weten.
De medewerkers waren in gesprek. Maar, oh meevaller – niet voor lang. Na 1 minuut een oase in de woestijn van mechanische stemmen: ‘Hallo, met Ineke van Duffelen, waarmee kan ik U van dienst zijn?’
Een oase waar niet veel groeit, wat vuil water, maar het is te drinken.
Gert zei dat hij de zenders van zijn TV wilde hebben, omdat hij daar niet voor koos.
Ineke haalde zijn gegevens er bij. Dat kunnen ze snel.
‘De extra zenders worden automatisch verwijderd hoor, na drie weken’
Vuil water werd bronwater. ‘Automatisch?’
‘U hoeft er niets voor te doen’
-‘Geen extra kosten?’
‘Nee hoor’
Gert zei dank U en prettige dag verder en verbrak de verbinding. Die klote-installateur die al te laat en zonder rauter aankwam had maar wat aan geleuterd!

Allemaal voor niks geweest.

Wordt vervolgd

Geblatter

Blatter werd 8 juni 1998 gekozen tot voorzitter van de FIFA. Vragen over zijn aanstelling bleven onbeantwoord. Zo zou een lid van de Somalische voetbalbond 100.000 dollar zijn geboden om op Blatter te stemmen…en er zijn nog een aantal meer zaken, maar

Waar ik heen wil is natuurlijk de macht die de Fifa uitvoert. Ik snap werkelijk niet wat er aan de hand is.Op het internet en in de kranten gaat het over een aantal meisjes die zich voordeden als Deense supporters bij de voetbalwedstrijd Nederland- Denemarken. Die meisjes ( ook wel betiteld als ‘babes’) droegen stiekem een oranje jurkje onder hun Deense vermomming ..
De meisjes staan daar dus in dat stadion. Wat denk je? Doen ze die Deense vermomming uit!! Staan ze daar in sexy oranje jurkjes!
Dat heeft bij de Fédération Internationale de Football Association en Blatter wat losgemaakt hoor!
zijn de jurkjes te bloot? Nee, het gaat om de connectie die de jurkjes hebben met het biermerk Bavaria.
Het gaat over reclame en sponsers.Ik ken het spotje niet. Heeft Bavaria dan een Spotje dat meisjes onder hun vermomming oranje dragen? Nou, in ieder geval, Budweiser en de FIFA zijn er boos om dat er stiekem reclame gemaakt wordt.

Ik probeer het te begrijpen.
Dat valt niet mee, maar wanneer ik zo zit te proberen krijg ik het volgende idee. Ik denk dat dit een voorbeeld is, dat niet eens zo ver ligt van het Islamitische verbod om afbeeldingen van de profeet Mohammed te produceren. Het gaat hier voor kapitalistisch denkenden ook over een soort profeet: ‘De Profeet van Het Grote Geld Middels De Commercial ‘ Daar moet je niet mee spotten.Pas op! Andere Profeten moeten worden geweerd! Verbannen!

En met een zelfde grenzeloos gevoel voor humor als de Islamitische extremist…..worden de meisjes opgepakt.

De grens van de vrijheid van meningsuiting? Laat dat maar aan de FIFA over. Korte metten

Op You Tube gezocht naar spotjes van Bavaria met oranje jurkjes er in. Veel grappige commercials gezien van Bavaria,maar….die niet. Er wordt in nieuwsberichten wel gesproken over de BEKENDE oranje jurkjes, maar ik kende ze niet. Budweiser kende ze blijkbaar wel.Dus die hebben de FIFA waarschijnlijk laten weten: luister, wij zijn jullie sponsor, ons biermerk wordt gepromoot en anderen komen er niet in,capito? Maar nu heeft een van onze agenten door zijn verrekijker tussen het publiek meisjes gezien die oranje jurkjes aan hebben, oranje jurkjes van de Tegenprofeet! Luister, dat willen we niet.Als het zo moet, dan eisen wij ons sponsorgeld terug. Dit zijn geen afspraken!.
Het lijkt op een spannende aflevering van Bassie en Adriaan.

De in het Zwitserse Wallis geboren Blatter zou vanachter zijn bureau in een wolk van sigarenrook een handgebaar hebben gemaakt naar een zwartpak in de hoek.
‘You get the girls’ heeft hij hees gezegd.

Marlon Brando in de Peetvader.

FIFA?
Fucking Intolerant Football Association

Masha Terentieva

Masha kent kunstjes met de hool-a-hoop. Fascinerend.

ondertussen bij Gert (4)

Gert had de stap genomen telefonie,internet en televisie bij 1 maatschappij onder te brengen. Dit leek handiger. Bovendien was het een aantrekkelijke aanbieding geweest. Gert zou uiteindelijk minder gaan betalen, en de kwaliteit zou er op vooruit gaan. Digitale TV i.p.v. analoog, en sneller internet.

De installateur had alles zo ver als mogelijk aangesloten. Een rauter moest Gert, tot zijn ergernis, nog wel zelf aanschaffen en installeren.
Gert kreeg vliegensvlug uitleg over hoe het allemaal werkte. Hij had nu wel een HD ontvanger, maar daar moest nog wel een HDMI kabeltje bij. Nee, dat kwam niet standaard mee. Moest hij dan nog wel even kopen…
Gert wist dat die kabeltjes ook niet goedkoop waren.

Al met al stond Gert even later niet met een hoera-gevoel in de kamer. Hij ruimde het verpakkingmateriaal op, en plaatste het geleverde kastje netjes in een meubel. Wat een snoeren allemaal.
Nou, es kijken, de afstandsbediening van het kastje was nu de afstandsbediening van de TV geworden. De originele afstandsbediening van de TV kon dus weg?
Nee, om de TV te activeren zou hij nog wel die remote control nodig hebben. Dat was niet erg handig. Dan had je twee afstandsbedieningen voor 1 apparaat. 1 om te activeren. 1 om het toestel te bedienen. Verdorie. Hij kon de kritiek van zijn vrouw al horen. Voor haar was deze omschakeling al helemaal niet nodig geweest. Ze had niet eens een andere TV hoeven te hebben. Of digitale ontvangst. ‘Al dat gedoe’ had ze gezegd.
In de twee uren die volgden kon men een steeds roder wordende Gert waarnemen met een soms radeloze blik in de ogen, drukkend op knopjes van verschillende afstandsbedieningen, stekkers aanduwend, bladerend in een boekje. De afstandsbediening deed het niet – het geluidsniveau klopte ook niet – hij kon niet hard.... Het viel allemaal niet mee. Maar uiteindelijk kreeg hij de boel functionerend.

Honderden zenders had hij in een keer. Filmkanalen, Al Jazeerah, entertainment- channels, sportkanalen, adult-TV, noem maar op. Je zou er onrustig van worden. Maar goed, dat was maar tijdelijk, zoveel keuzemogelijkheden. De maatschappij wilde je daarmee laten zien hoe geweldig dit was, maar na drie weken zou je hiervoor extra gaan betalen, tenzij je even belt en laat weten dat je het allemaal niet hoeft. Dan haalden ze er weer veel zenders af.
Nou Gert ging bellen hoor. Voor hem hoefde dat niet - zoveel keuze.

Wordt vervolgd

hergebruik

Alex Queral heeft het idee gekregen om uit ( stapels) telefoonboeken beelhouwwerkjes te snijden. Bijzonder creatief idee. En knap!

10 juni 2010

Ik ben niet verhuist,
Maar het voelt of ik dat ben
In de winkel zwegen de mensen
Schuwe blikken
Ik voelde schaamte
En ik liet bij de kassa
De oude Islamiet
Die ik elke morgen voorbij zie fietsen
Voorgaan

Ondertussen bij Gert (3)

Kwart voor twee was hij er. De installateur. Dozen onder de arm - handen werden daarom niet geschud. Hij vroeg meteen: ‘Waars de kabel?’ Een man die er niet van hield zijn tijd te verkletsen, dat was helder. Maar een gehaaste indruk maakte het wel.’ Oh U heeft al draadloos internet’ zei hij, ‘hmmmm ….er moet wel een andere rauter komen, kost 50 euro, moet U even bellen, komen ze met een paar dagen installeren’
Gert kreeg zin om de man naar buiten te gooien en de hele deal niet door te laten gaan. Weer extra kosten! Rot op!!! Maar ja, daar zou hij zichzelf mee hebben, want dan had ie straks helemáál geen TV meer. Immers, het contract met de vorige maatschappij was al opgezegd. Gert snoof: ‘ik ben uitgebreid geïnformeerd bij de Maatschappij!. Dít is me niet meegedeeld, en ik ben er niet blij mee’.
‘Dat is dan tussen U en de Maatschappij’ sprak de installateur

Op hoge poten belde Gert het telefoonnummer van de Maatschappij. Hij zou ze het es even vertellen! Dat hij zich voor het blok gezet voelde. Dat ze hem van tevoren wel hadden kunnen informeren. Over de stupiditeit dat monteurs eerst al niet op tijd komen, en dan niet eens zelf rauters bij zich hebben. Dat hij de informatie misleidend vond. Niet netjes. Dat hij verwachtte dat hij nu een gratis rauter zou krijgen! En dat hij anders de volgende maand al bij de concurrent zou staan
Vier keer werd hij een ander keuzemenu ingeslingerd, naar een ander loket . Gert moest zijn uiterste best doen het stoom in zijn hoofd en lijf beheersbaar te maken. Hij realiseerde zich dat hij zich anders alleen maar belachelijk zou maken. Niet schreeuwen door die telefoon. Rustig blijven, rustig. ‘Be-heers jezelf . Produceer in je hoofd de lage toon van het universum ‘OOOOOOOMMMMMMMM’ en formuleer beschaafd en fatsoenlijk je klacht…
Uiteindelijk werd er door een medewerker , die waarschijnlijk getraind was om begripvol te klinken, aangeraden de rauter daar en daar goedkoper te kopen.
‘Maar dan heb ik er niemand bij die dat voor me installeert!’
-‘Meneer, de handleidingen bij die apparaten zijn tegenwoordig zeer duidelijk. Dat zal U wel lukken’
Inmiddels danste de installateur om de telefonerende Gert heen, teneinde wat mededelingen te doen. Een irritant gehaast mannetje was het.

wordt vervolgd

Groeten uit de Golf van Mexico

Wat een ramp voor de natuur.
Wat zijn we toch bezig de aarde te vernielen en te verkwanselen.

Hoeven we ons overigens geen zorgen om te maken hoor.
Nee, de hypotheekrente-aftrek!

ondertussen bij Gert (2)

Het was vroeg voor Gert die dag. Half acht stond hij naast zijn bed. Na vier uren slaap. Zonder houten hoofd gelukkig.
Laat maar komen die installateur!
Toen de kinderen drie kwartier later naar school waren, wilde Gert zijn pas aangeschafte tweedehands printer installeren. Zijn vorige printer had er namelijk de brui aan gegeven toen hij er nieuwe cardridges in had geplaatst.Overigens schandalig wat er voor zo’n inkthoudertje betaald moet worden. Twee cartridges zijn even duur als een nieuwe printer! Ongelofelijk! Bij de eerste keer dat hij er mee wilde afdrukken, werden er een aantal A-4tjes scheef het apparaat ingetrokken - kwamen hopeloos vast te zitten, en Gert was waarschijnlijk te gehaast geweest om e.e.a. met beleid op te lossen. Toen hij het papier er met kracht uit had verwijderd, maakte de printer een herrie en een geklap, dat het meteen duidelijk was dat dit niet zomaar een kleinigheid betrof. Alles wat het apparaat aan alarmlichtjes had knipperde.Gert moest op zoek gaan naar een andere; eentje van hetzelfde merk, waarin zijn kostbare cardridges zouden passen. Gert struinde de winkels af om met een plotselinge opkomende vermoeidheid te merken, dat de printer die hij nodig had een verouderd model was, en nu niet meer in de handel. ‘Maar ik heb het ding twee jaar geleden nieuw gekocht!’’ ‘Ja meneer, ’t gaat snel hè? De ontwikkeling’.Gert voelde zich slachtoffer van de vrije markt. Wat zou hij ook langer consument zijn? Meer bezit geeft meer ellende.
Op marktplaats,internet vond Gert een printer die hij wèl kon gebruiken. Hij kon hem komen ophalen. In een klein dorpje waar het hard zoeken was naar het adres kocht Gert exact hetzelfde apparaat als dat ie hij had gehad.

Toen Gert zijn Multi-mediacomputer die ochtend van de 8e juni aan wilde zetten, zodat hij de pasgekochte printer kon installeren, bleek dat nu de computer nergens meer op reageerde. Bij het aan doen er van ging geen lampje branden, klonk geen aanzwellend gezoem, niks. Dood. Gert drukte stekkers aan, reanimeerde het apparaat, maar alle pogingen waren zinloos. Dag Packard Bell. Shit, nèt nu er internet met 30 MB per sec. zit aan te komen. Nu had Gert slechts nog de familielaptop, die ook haperingen vertoonde. Het lukte Gert echter niet daar de printer op te installeren.

Om kwart voor twaalf ging een bel. Helaas niet van de voordeur. Het was de telefoon die zijn riedeltje piepte. Het was De Installateur. Dat hij vanmiddag pas kon komen – werkzaamheden waren uitgelopen……..
Vooruit dan maar,’t is niet anders. In ieder geval goed dat hij even liet weten dat hij te laat was. Dat doen ze niet allemaal.

wordt vervolgd

Alfred Hitchcock

The Master of Suspence zoals hier weergegeven door kelly hutchison.

Ondertussen bij Gert

Lang was er gedubd. Veel was vergeleken, maar de beslissing kon niet langer op zich laten wachten.
Het WK stond voor de deur, en nu hij een breedbeeldtelevisie had wilde hij ook digitale ontvangst. Dat was beter voetbal kijken. En, trouwens, analoge ontvangst was iets van vroeger, toch? Inmiddels?
Het leek trouwens wel of de beeldkwaliteit van de analoge televisie achteruit holde. Volgens Gert, die er wel meer complottheorieën op na hield, léék dat niet alleen zo, maar werd dit moedwillig bewerkstelligd teneinde de consument de stoel uit te jagen, en op zoek te laten gaan naar een TV met betere kwaliteit. HDTV en consorten dienden te worden verkocht.

De vrije markt kende heel veel aanbieders van digitale TV. En je had maatschappijen die ‘ alles in 1 pakketten’ boden.
Uiteindelijk daar een keus voor gemaakt. Gert had uitgezocht dat hij 12 euro per maand minder zou betalen voor meer gerief.
Televisie, telefoon en internet bij één bedrijf. Makkelijk. Overzichtelijk.Hij zou bovendien nergens aan vast zitten, want er kon per maand opgezegd worden.
Telefonisch werd een afspraak gemaakt. Een monteur zou op de 8e juni tussen 13.00 en 17.00 komen. Niet ’s morgens, want de nacht daarvoor zou Gert ongetwijfeld ergens achter in de kleine uurtjes beschonken in bed ploffen na een gepland intiem drinkgelag. Prima geregeld zo. Kon Gert ’s morgens uitslapen, in de middag had hij dan wel weer een hoofd, en zou hij wellicht in staat zijn eventuele vaktermen van de installateur te kunnen plaatsen. De man zou pas weg gaan als alles naar behoren functioneerde.
Schriftelijk kreeg Gert twee dagen later bericht. Bevestiging van de afspraak. Alleen de tijd dat de monteur langs zou komen stond foutief. Er stond: tussen 08.00 en 13.00. Hè shit!
Gert belde de maatschappij, worstelde zich voor 10 eurocent per minuut door een bataljon van keuzemenu’s, ogenblikken en muzak, teneinde een medewerker aan de telefoon te krijgen, die hem mededeelde dat de afspraak nu niet meer naar de middag verschoven kon worden, het kon wel later in de maand?
‘Later in de maand? Maar dan is het WK al voorbij! Doe dan toch maar in de ochtend’
Verdorie, mopperde Gert later in zichzelf. Er kon nog geen excuus af bij die gasten. Er was een moment geweest dat hem aan de telefoon tussen de keuzemenu’s door gevraagd werd na afloop van het gesprek nog enkele vragen te willen beantwoorden over de service die geleverd werd. ‘zodat we in de toekomst de dienstverlening kunnen optimaliseren’.
1 keer eerder heeft Gert dit wel toegestaan, en ondervonden dat hij de ruimte niet had om zijn grootste klacht en ergernis door te geven: Namelijk het mi-nu-ten-lang aan het telefoonlijntje gehouden worden! En hij heeft een hekel aan keuzemenu’s en Muzak!!! Dát wilde hij dringend laten weten. Maar de vragen betroffen de enige menselijke medewerker die hij op het eind van de rit aan de telefoon had gekregen. Of hij vriendelijk was geweest en duidelijk. En het was een apparaat geweest dat hem vragen had gesteld! Gert had daar geen boodschap aan. Nee,robotgestuurde vragenlijstjes, en een apparaat dat ‘dankuwel voor Uw medewerking ’ tegen hem zei, daar werd Gert helemaal niet vrolijk van.

Wordt vervolgd

Politiek spel

Na al die politiek op televisie ben ik er uit.

Ik ga niet stemmen.

Ik heb de politieke mannen zien verworden tot kleuters die elkaar graantjes afpikken. In zie wedstrijdjes debatteren: Wie heeft de puntigste en grappigste one-liners? Ik zie media-technieken, verkooptrucs, en spelletjes.

En de amusementswaarde is beperkt. In het begin was het grappig om de heertjes te zien en te horen, maar nu heb ik meer dan genoeg. Al die tegengestelde cijfers die je om de oren vliegen. Wat moet ik er allemaal mee?

Als het zo moet:, ik ga niet stemmen

Stel je voor. Stel je voor: er gaat niemand stemmen. Helemaal niemand. Niemand!

Al die studioos met politici en verslaggevers. Rekenmodellen paraat. Wachtend op de eerste uitslagen, en die komen gewoon niet. Grote steden? Ook niet. Maurice de Hond er bij….hoe zou hij kijken?

De conclusie van de avond moet dan zijn dat de kiezer sufgeluld moet zijn geweest.

Het fiasco van de politiek in ultima forma.

Maar ja, ik ga natuurlijk toch stemmen. Op die ene die geen boodschap heeft aan blaaskakerij, je weet wel

relativeren

Hij was praktisch ingesteld. Wanneer hij zijn schoenen ging opruimen trok hij ze aan, zo’n type. De wereld lag aan zijn voeten en hij liet de wereld gewoon liggen, zo’n type . Een beetje lui misschien. Lui was makkelijk. En waarom moeilijk als het makkelijk kan.

Hij bezag de mensen die zich druk maakten met verbazing. Ze spraken ook vaak gewichtig. Bijna alsof ze er toe deden. Grote babies, vond hij het. Kijk naar de mannen met oranje kleertjes bij het voetbal. Bekijk de onderlinge afgunst in geroddel. Bezie de patsers, de tobbers, de bemoeizieken, de betweters, de slijmerds, de vunzigen, de onverschilligen, en de extremen.

Afin, mensen spraken veel te hard, dat vond hij.

Quote

'...En dan zeg ik: Ja, God, ik wil het toch eens weten, God hè. Al die honger, ellende, ziektes, rampen.Uuuh, kindermishandeling, kinderporno en de holocaust.Waarom? En dan zegt Hij: Nou ja, vanwege zus en zo, dit en dit, en dit en dit en dat. En dan zeg ik: Aha! Ja inderdaad. Jajaja, och ja. Natuurlijk...Nee, nou snap ik het. Valt nog mee dan, toch?'

Hans Teeuwen, uit 'Trui'