Na al die politiek op televisie ben ik er uit.
Ik ga niet stemmen.
Ik heb de politieke mannen zien verworden tot kleuters die elkaar graantjes afpikken. In zie wedstrijdjes debatteren: Wie heeft de puntigste en grappigste one-liners? Ik zie media-technieken, verkooptrucs, en spelletjes.
En de amusementswaarde is beperkt. In het begin was het grappig om de heertjes te zien en te horen, maar nu heb ik meer dan genoeg. Al die tegengestelde cijfers die je om de oren vliegen. Wat moet ik er allemaal mee?
Als het zo moet:, ik ga niet stemmen
Stel je voor. Stel je voor: er gaat niemand stemmen. Helemaal niemand. Niemand!
Al die studioos met politici en verslaggevers. Rekenmodellen paraat. Wachtend op de eerste uitslagen, en die komen gewoon niet. Grote steden? Ook niet. Maurice de Hond er bij….hoe zou hij kijken?
De conclusie van de avond moet dan zijn dat de kiezer sufgeluld moet zijn geweest.
Het fiasco van de politiek in ultima forma.
Maar ja, ik ga natuurlijk toch stemmen. Op die ene die geen boodschap heeft aan blaaskakerij, je weet wel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten