Goede voornemens

Goede voornemens?
Jawel.
Een tijdje dikke lol hebben van het seminar: ' Onzichtbaar Overtuigen' dat ik in januari ga bijwonen, en voor de rest misschien nog een aanvullend seminar:' De kunst van het delegeren' doen. Tsja, en dan lekker voor de rest een beetje achterover hangen in 2012, denk ik.
En jij? ook nog goede voornemens?.

Misselijk

Gert ziet zichzelf als Bourgondiër. Als genieter van het goede leven. Hij houdt van goed eten en drinken. Maar goed is goed.
En wat hij met de Kerst zag? Ziek is hij er van geworden. Het gedoe rondom de Kerst! In de winkels, in de huizen, het geglitter, al dat eten en dat meer en meer. En het erge is: Alles ging hem daarmee plots tegenstaan! Het bestek op maat! Z'n glazen op voet!, die verfrommelde servetten,en die kutkerstmuziek.
Het voedsel dat rest, dat vlees dat weggegooid wordt, die overvolle smerige vuilniszakken, die sausjes, die plakkerige vette sausjes, die slingers, de vette glazen wijn, de baVROIS! de so called HAUTE CUISINE, met z'n toefjes, z'n stukjes, z'n schijfjes,z'n snufjes, z'n scheutjes, z'n vleugjes, gelardeerd, gebrocheerd, geflambeerd en au point, of juist bien cuit.
Het kauwen en stouwen. Het hunkeren naar bunkeren. De papzakken die na de maaltijd onderuit in de fateuil hangen.


Het was goed bedoeld. Speciaal gekweekt, geselecteerd, geslacht, maar vervolgens helaas afgemaakt met het aroma van veel te veel overdaad
Een voor Gert misselijkmakend aroma.Dat hem ziek maakte

Een gekoesterd spreekwoord van Gert is: ‘In de beperking kent men de meester’. Dat zou zeker met Kerst moeten gelden.( Gert noemde de koningin ‘Zijn koningin’ toen hij haar toespraak had gehoord) Maar goed… er is weer schandalig inhalig ingekocht. En verdwenen in de groencontainer..

Ieder vele goede voornemens en goede daden gewenst voor het nieuwe jaar! Dat geldt ook voor Gert overigens!!

En om voor éénmaal de (door Gert gehate) Kerstman te citeren:
‘HO!’
‘HO!’
‘HO!”

en ff inloggen...klaar!

Ik bel mijn bank.
Ik zeg dat ik gebruik maak van internetbankieren.
Maar dat ik er niet bij kan omdat ik telkens te zien krijg dat ik mijn gebruikersnaam en wachtwoordd niet goed ingevuld zou hebben.
Ik vertel ze hoe ik alles dubbel heb gecheckt. Hoofdletters, kleine letters -ik heb met knippen/ plakken gewerkt - ik heb de kans gekregen het wel vijf keer in te vullen dus dat ik niet zo stom ben dat ik dat alle vijf keren weer fout ga doen. Ik ben er 100% zeker van dat bij mij geen fout zit. Dus...er zit misschien bij jullie wat fout? Of, wat kan dit te betekenen hebben?

Maar mevrouw was er niet zo zeker van dat ik de gegevens juist had ingevuld.

Nee meneertje, U zult vast een foutje hebben gemaakt. Ik zal U een formulier toesturen, en dan kunt U een nieuw wachtwoord, en na een kleine week kunt U weer...blabla

"Hee, IK BEN GEEN IDIOOT!!"' Er klopt iets niet! Met de VERBINDING NIET! CHECK HET!!
Mág ik even briesen?
Ja, ik mág even briesen.
Al had ze maar gezegd: "We zullen het in de gaten houden meneer, of er meer meldingen binnenkomen..maar vooralsnog kan ik niets anders voor U doen"
Maar neem me serieus ja!?

Overigens kon ik eeen kwartiertje later met mijn vertrouwde inloggegevens wel weer online bankieren.

Eivør Pálsdóttir

Even, omdat ik het niet kan laten, nu, na de Inuit even wat originele klanken van de eilandengroep tussen Noorwegen en Ijsland,de Faroër eilanden. Je kunt de Vikingen nog horen!

Tumivut

Voor als je nog nooit gehoord hebt van Inuit throat-singing is dit je kans om ermee kennis te maken. Duurt niet lang, en je bent weer gegroeid in je persoonlijke ontwikkeling.
Cynischi zeggen dat dit het soort gezang is dat 's nachts mensen in een gehorige woning uit de slaap kan houden, maar daarmee doe je het wellicht te kort. Persoonlijk vind ik het wel wat hebben.

spreekwoorden en gezegdes

*De beste lachers staan aan wal
*Wie het laatst lacht, lacht het best wel
*Kleine man, mag ik U bidden ; “heilige Maria, Moeder van Gods, niet op de rand, maar in het midden’
*Hoge Bomen zullen de Laatste Zijn
*Al is de wijsheid nog zo snel, de waarheid achterhaald hem wel
*De eerste de beste hond in de pot vinden
*Zoals de laatste klok thuis tikt, tikt hij nergens!
*Dat was eens, maar nooit laatst!

regionaal nieuws

Gerard Plein is gisteren hardhandig door zes medecursisten uit clubgebouw ‘De Vindplaats’ gesmeten. Het slachtoffer heeft hierbij enkele schaafwonden opgelopen.Gerard nam deel aan de kursus transcendente meditatie. Bij het uitblazen van zijn negatieve energie koos hij ervoor om dit telkens in de richting van mede-cursist Anton H. te doen. Na een tweetal waarschuwingen is Gerard door de zes medecursisten vastgepakt en buiten gegooid. Kursusleider Cees A.van Hoorn was voor commentaar niet bereikbaar. ‘Hij zit hogerop te leviteren’ zo werd ons medegedeeld. Gerard overweegt aangifte

nog een Hein de Kort

fragment uit 1987

In de auto van mijn schoonvader was plaats gemaakt voor beeltenissen en medaillons van Maria en St. Christoffel, de beschermheilige der reizigers.
Het was eigenlijk geen auto. Meer een mobiel altaar. Nu was dit, gezien de rijstijl van mijn schoonvader niet verwonderlijk. Begrijpelijk zelfs…
Toen hij na een bewogen dag met mijn schoonmoeder terug naar huis reed en langs de snelweg over de kop sloeg en in een greppel belandde, meenden omstanders dat de inzittenden dood zouden zijn, of op het minst zwaar gewond. Maar zij kwam ongehavend uit het wrak geklommen, en ook hij kon door de brandweer uit het wrak bevrijd worden. Schrammetje hier en daar, meer niet. Zij liep op de omstanders af met een medaillon van Maria, telkens herhalend: ‘Dit is het Wonder, dit is het Wonder’

Wim Helzen

Het groot dictee der Nederlandse Taal is wederom gewonnen door een Belg. En ook op het gebied van cabaret kijk ik meer en meer naar Belgische fratsenmakers. Ze zijn goed in taal. Ook in het Engels..

Kimbra

Hier ben ik vandaag tegenaan gesurft, en ik vond het leuk. Of vond ik HAAR leuk? Nog es luisteren zonder de clip te zien maar eens.

December 2011, het nieuws

De afgelopen week hebben we weer eens een krantje in de bus gekregen. De Stem. Kennissen hadden dat ons kado gedaan. Na het lezen van slechts 1 krant waren we al weer op de hoogte van het wereldnieuws. Een korte samenvatting hiervan:

Ken je die van die snelwegschutter langs de Nederlandse wegen? Die was er niet

Ken je die van die dader van de brand in Chemie-Pack die in de bak zit? Die zit er niet

Ken je die van Ajax op weg naar de 8^e finales in de Champions Leage ? Die kwamen er niet

Ken je die van die klimaattop met die vergaande maatregelen? Die kwamen er niet

Ken je die van de samenwerking tussen 17 Europeese lidstaten? Die kwam er niet!

Ken je die van die vredebrengers in Afganistan? Die kwam niet

Ken je die van die eerlijke verkiezingen in Rusland? Die waren er niet

Ken je die van het electronische patientendossier dat er NIET zou komen? Dat komt er TOCH!

Navigatie

Ik rijd in een auto zonder navigatiesysteem. Geen Tom-Tom whatever, Er liggen wel kaarten, en een boek met stadsplattegronden.

Wanneer ik naar onbekende adressen moet, bekijk ik vantevoren op Google-Maps waar ik zijn moet.Of op de plattegronden.

Dan rijd ik er naar toe, soms in één streep, soms loop ik vast, en dan vraag ik mensen op straat waar ik zijn moet. Daar heb ik nooit moeite mee gehad.

De Echte Man doet dat niet, zo hoor ik wel eens. De Echte Man vraagt niet de weg. Waarom niet?! Dat staat dom, dan afficieert hij zichzelf als iemand die zijn weg niet weet, die verdwaald is zeker. Dat gaat dan natuurlijk ten koste van het IMAGO van de Echte Man. Met die actie wordt er iets van het Ego afgeknabbeld.

De Man voorkomt dus deze situaties en schaft navigatie-apparatuur aan. Hij kan zich nu altijd laten leiden. Vaak ook nog door een stem die hij zelf kan downloaden. Dat is grappig. De Grote Smurf die je de weg wijst, of Emille Ratelband, of Marijke Helwegen, of noem maar op. Ik ken iemand die heeft de stem van Hitler. Als je er dan bent zegt ie:" BESTIMMUNG ERREICHT: AUFMACHEN!"

De man komt waar hij zijn moet dankzij zijn navigatie en hoeft niet te zoeken of te vragen, behalve als zijn apparatuur het heeft begeven natuurlijk. Dan kan hij nog voor die situatie komen te staan: "Pardon meneer, mijn TOM TOM is kapot....mag ik U wat vragen?" Hmm, daar wordt je ego ook niet groter van.

Ik persoonlijk heb navigatie in de auto juist altijd iets gevonden voor WATJES. Mannen die zelf de weg niet weten te vinden, hebben zo'n ding in de auto. Zijn er afhankelijk van. Ze zijn soms hopeloos verloren zonder. Ze kunnen zelf niet goed zoeken, niet goed onthouden, hun richting bepalen.

Maar de echte man zoekt toch zeker ZELF zijn weg? Waar of niet?!!

Mijn visie wordt niet breed gedragen. Maar ik heb wel gelijk. En dat is fijn

Neef Gert in Great Brittain

Gert herkent dit soort dingen. Ze horen bij hem.

Schelden

“GA WEG MAN! HORLEPIEP1 GELDERSE ROOKWORST! GEFLIPTE FRIKANDEL! GLUIPERIGE GLADIOOL! ACHTERLIJKE AMOEBE! STUK SAPPERJU! BETONMORTEL! HAMSTERKOOI! VERSTEKBAK! KOPZORG! SPACECAKE!! LURF!! KRAAKKWAB ! KOLORADO-KEVER! KOTSVLEK! FRAKTIE! KRAMPLUL! “

Naast hem stond zijn vrouw: ‘…nou Jan….RUStig nou maar…?!”

Het zijn niet mijn scheldwoorden, maar je zou ze als scheldwoorden kunnen gebruiken. Mijn meestgebruikte scheldwoorden zijn al jaren ongewijzigd. Ik gebruik ze niet veel, meestal alleen als ik in de auto zit en ik erger me aan iemand. Dan scheld ik hardop. Maar degene die mijn ergernis veroorzaakt zal het niet horen. Alleen ik hoor het zelf, en mijn eventuele medepassagiers. Het zijn de vinnig uitgesproken woorden: ‘Zakkewasser’ , ‘Klotehommel’, ‘Lullebul’ en ‘Eikel’. De kinderen weten me inmiddels goed te immiteren

Tja,,wat wil ik er mee zeggen?

Dat taal leuk is, geloof ik. En dat je heel creatief kunt schelden.

Hamana Bjemakan

Afrikaanse muziek waar je heel, heel moeilijk bij stil kunt blijven zitten. De dansers en slagwerkers doen dat in deze video ook niet, want HET SPAT van de energie!

WAUW, wat is dat lekker!

De video is misschien wat lang voor sommigen, ruim negen minuten, en laat kwalitatief wat te wensen over, maar jongens....kijk ff. Al is het maar een stukje; en mocht je voornemens zijn, meer aan beweging te gaan doen, met een game of door het volgen van ' 'Nederland in beweging', misschien is dit een beter alternatief. Zeker de 2e helft - vanaf 5.00- van de video.

Kamagurka

Vaak flauw, soms geniaal, altijd absurd. Bij de strips rond 'Bert' heb ik vaak gelachen. Van Kamagurka kun je met recht zeggen dat het goed is dat hij er is.

telefoon

Gert schrikt altijd als de telefoon gaat. Hij is te vaak gebeld door mensen met wie hij een afspraak had, die hij had verdrongen naar de restanten van zijn hersenen: ‘ De Gigantische Krochten!

Met dat onregelmatige werk van hem was hem dat vaker voorgevallen.

Het ergste? In de veronderstelling van een vrije dag, ’s morgens om kwart over zeven: RRRRIIIIINGG!!!! Zijn werk, waar hij bleef' .'Je staat ingeroosterd',

‘ …oeps....ok......ik kom er meteen aan..'

Gotverdegotver.

Het was nog net geen hyperventileren wat Gert deed, maar het zat er niet ver van af, wanneer de telefoon rinkelde.

Vroeger had Gert een blauwe maandag voor een uitzendbureau gewerkt, en daarmee zijn heerlijke vrije dagen weggegooid. Zijn vrije dag was geen vrije dag meer geweest! Want ieder moment kon hij gebeld worden met de vraag of hij over een uurtje in een vreemde omgeving met een onduidelijke doelgroep een dienst kon draaien. Vreselijk. Horror! Hoe erg vond hij het om ergens vreemd te staan.

Heeft maar kort geduurd, dat werk als uitzendkracht.Gert vond het masochistische karakter ervan nix. Gert werd er overspannen van, ook zonder dat hij opgeroepen was.

Gert wil nu nog steeds helemaal niet opnemen als de telefoon gaat. Hij wil niet dat mensen iets van hem willen. En als ze wat te melden hebben: graag via de mail, of via SMS. Gert kan deze op zijn eigen tijd beantwoorden. Hij voelt zich dan niet overvallen. Bellers die bellen maar, ongevraagd breken ze in, vallen je lastig, zetten je voor een blok, dwingen je tot een keuze, laten je ondoordachte dingen zeggen en afspraken maken waar je ogenblikkelijk spijt van krijgt.

En hij vindt dat mensen zich teveel aantrekken van bellers die op de meest ongelegen momenten om aandacht vragen. 'Waar je ook mee bezig bent, de beller is altijd belangrijker' schijnt het motto te zijn van velen.

Gelukkig voor Gert kun je tegenwoordig op het display zien wie er belt...kun je altijd nog kiezen of je opneemt.... en als ringtone heeft Gert voor zichzelf het het meest geruststellende muziekje gekozen om zichzelf tot kalmte te dwingen als het ding over gaat. Anderen hebben meestal juichtoontjes,of vrolijke melodietjes, maar die zijn aan hem dus niet besteed

wilskracht

Wat is al dat wijsneuzerig geroep toch van ‘als je maar wil, dan kun je het!’ 

Rijk worden, beter worden, succes krijgen...als je maar WIL!. Dat heiligen van die EIGEN WIL, zoals die ‘eigen-wilmaffia’ verkondigd begint hemeltergende vormen aan te nemen! Het zijn enge fanatici die zelfs ongeneeslijk zieken met de nek aankijken! “Hoogstwaarschijnkijk de schuld van je eigen motivatie. Je wil niet genoeg. Je hebt problemen met je motivatie, je moet meer WILLEN, OVERTUIGD zijn van je kunnen, en als je de boel laat versloffen, ja, dan krijg je kanker ja, of een andere lelijke ziekte!!” Ze zeggen het niet altijd, maar je hoort het ze denken.

De enige reden waarom je geen succes hebt is omdat je een sukkel bent.

Daarom is het zo’n merkwaardig proces wat ik moet ondergaan ’s morgens, als ik wakker word. Ik doe mijn ogen open. Kwart over zes ’s morgens. Ik heb dan nog een kwartier om te blijven liggen. Ik ben moe. En HET ENIGE DAT IK WIL is blijven liggen. Me aandrukken tegen het warme lichaam van mijn vrouw, en slapen, slapen slapen. Dat is het enige dat ik ECHT WIL! Maar mijn wilskracht en motivatie zullen hoe dan ook ten prooi vallen aan plichtsbesef. Ik zal me uit bed tillen. En me naar de badkamer slepen. Kom op slaaf! De boeien wachten! Ik maak een kom van mijn handen en laat er koud water instromen dat ik in mijn gezicht spletsj. De wereld buiten is nog donker. Ergens in een warm bed achter me heb ik mijn wilskracht achter me gelaten, en ik besluit er het beste maar weer van te maken.

Mika Ben-Yami

Mika Ben-Yami . Noooooit van gehoord, maar kwam haar al surfend tegen, en deze clip vond ik wel lief, en grappig

elke 7 seconden..

Nieuw onderzoek heeft aangetoond dat mannen niet ALLEEN maar aan sex denken., zo las ik vandaag.

Goh..

Benieuwd wie daar als proefpersoon voor is gevraagd, voor dat onderzoek.

Dan zit je daar in een stoel, en dan vragen ze: 'Denk je aan sex?'......'...en nu?'.....'..en nu?'

Het zal wel iets gedegener gaan. Iemand die met electroden op zijn hoofd naar zijn werk gaat, en dat dan wetenschappers van een monitor kunnen aflezen of dat de proefpersoon aan sex denkt. Dan licht het gedeelte van de hersenen op waarin de sexgedachten zetelen. Een ongetwijfeld sterk ontwikkeld gedeelte. Of meten ze de bloedtoevoer naar de penis? Kijken ze DAAR naar op de monitor?

We nemen aan dat de proefpersoon niet weet wat onderzocht wordt. Misschien heeft hij een verhaaltje te horen gekregen dat er wordt gekeken welke hersenactiviteiten er overdag actief zijn ofzoiets.....Want als je weet dat mensen aan het uitvogelen zijn hoe vaak jij aan sex denkt, dan ga je dat natuurlijk sturen!

Aan de ogen kun je het niet altijd zien of een man aan sex denkt.

' Elke zeven seconden' dat hoorde je altijd. Zo vaak denkt een man aan sex. Maar goed, dat wordt dan nu naar her rijk der fabelen verwezen.

De onderzoekers vermoeden dat er bezigheden zijn, waarbij mannen hun hersens moeten gebruiken, ( andere gedeeltes van hun hersenen dan,) die sexgedachten simpelweg niet toestaan!

Dan concentreren mannen zich.

Als een man zegt: 'Ik moet me even concentreren ' bedoeld hij onbewust: 'Ík ga nu een poging doen om niet aan sex te denken'

Als een man een berekening maakt over de kosten van het stucken van de woonkamer, denkt hij meestal niet aan sex. Dan is hij gewoon bij de les.En als een man op het punt staat de pot binnen te halen bij een kaartspel, dan wordt er ook niet stiekem aan sex gedacht. Of wel?

Ik heb me wel eens geschoren zonder aan sex te denken.Dat was 's morgens toen ik naar mijn werk moest, en het was koud en ik moest met de fiets. 12 februari 2008.

Voor de rest......pfoe.....kweenie.

Zonder dollen: Natuurlijk denken mannen, net als vrouwen niet altijd aan sex. Denk dat het best meevalt eigenlijk..

Naschrift: ik heb het opgezocht: De conclusie van het onderzoek ( uit gevoerd door Teri Fisher van de Ohio State University) was dat gemiddeld 19 keer per dag mannen tussen de 20 en 25 aan sex denken. Ongeveer even vaak denken ze aan lekker eten. Iets minder denken ze aan slapen, maar dat scoort ook hoog ( 11 keer) . En de proefpersonen hebben zelf bijgehouden hoeveel ze aan sex dachten. Een andere groep hoe vaak ze aan eten dachten enz.. Mij lijkt dit geen betrouwbaar onderzoek. Als je toch weet dat je elke keer moet klikken op een teller wanneer je aan eten denkt...en hoe lang denk je daar dan aan?

Onderzoeken als deze..wat moeten we ermee? Ga lekker aan sex denken! zou ik zeggen

Novylooptover (3)

overgeblogt van:

http://novylooptover.blogspot.com/?expref=next-blog

DINSDAG 29 NOVEMBER 2011

Loro Parque

Vandaag is de dag dat gaat ie verhuizen, onze orka Morgan. Met het vliegtuig, naar Tenerife.
Nou hoopt u misschien dat ik met een vlammend betoog kom over waarom ik het eens ben met de beslissing van het dolfinarium in Harderwijk, of waarom ik juist voorstander ben van het vrijlaten in zee, zoals de orkacoalitie wil. (Wat, even terzijde, een prachtig woord is: orkacoalitie. Vooral als je het aan elkaar schrijft, zoals ik doe. Ik hoop dat er binnenkort ook een koalacoalitie wordt opgericht, nog leuker.)

Maar nee, uit mijn mond zult u helaas niks zinnigs horen omtrent deze kwestie.
Ik heb namelijk geen mening.
Een dier hoort toch in de natuur, en niet in een aquarium? Eh ja, dat klopt.
Maar in de natuur zal hij sterven! Niemand weet waar zijn familie is en een orka is een groepsdier, bovendien weet hij niet hoe hij zelf vis moet vangen. Dat is toch zielig? Eh ja, dat is zielig.
Ziet u? Ik heb geen idee. Te weinig verstand van orka’s en te weinig inzicht in de financiële motieven die ongetwijfeld meespelen.

Mijn fascinatie voor de nieuwsberichten betreft dan ook niet zozeer de orka, als wel Tenerife. Telkens ik ergens het woord Tenerife hoor of lees, maakt mijn hart een sprongetje. Omdat Tenerife het eiland is waar ik de eerste jaren van mijn leven heb gewoond en daarna, gedurende mijn jeugd, regelmatig de vakanties heb doorgebracht.
U begrijpt dus dat ik al een paar maanden – of hoe lang die Morgan-gekte dan ook al duurt - enorm aan mijn trekken kom. Tenerife, lees ik maar steeds. Tenerife, Tenerife, Tenerife! Mijn hart maakt voordurend sprongetjes. En gisteren begon het er ook nog eens vreemd bij te bonzen, toen ik voor het eerst de naam van het nieuwe verblijf onder ogen kreeg: Loro Parque.
Loro Parque? Loro Parque? Ik proefde de woorden zorgvuldig en ze smaakten heel bekend. Loro Parque. Was dat niet die papagaaientuin waar we wel eens naartoe gingen?
Nou, inderdaad hoor.
Googelen leverde de volgende informatie op:

In 1972 begint Wolfgang Kiessling op het Canarische eiland Tenerife met zijn droom. Op 13.000m2 opent hij Loro Parque, een vogelpark met 150 papegaaien. Inmiddels is het park uitgegroeid tot een volwaardige dierentuin met naast vele papegaaien ook grote roofdieren en zeezoogdieren. In minder dan 40 jaar groeide Wolfgangs droom van een vogelpark dat 70 cent entreegeld (70 cent!)vroeg uit naar een megapark van 135.000m2 met 1,5 miljoen bezoekers per jaar.

Nah!
Hoewel het eiland enorm is veranderd sinds de jaren '70 en het plaatsje waar ik woonde inmiddels één groot toeristenoord is geworden (mijn moeder was er twee jaar geleden en kwam huilend van desillusie terug: wát hadden ze gedaan met haar eiland?) heb ik plotseling enorm veel zin om er weer eens naartoe te gaan. Om mijn kinderen te laten zien 'waar mama woonde toen ze klein was'.
En er schijnt ook een heel leuk dolfinarium te zijn met een nieuwe orka.

vakantie naar Frankrijk

OK, het is niet helemaal het seizoen om het er over te hebben, de zomervakantie. Maar voor mezelf is het goed als reminder dat ik die zomervakantie het komend jaar anders ga aanpakken.

mist

foto: Davincini
Ik hou van mist

Liever mist dan ijs.

Een verstilde schoonheid.

waarin je kunt ronddolen

en de wereld opnieuw kunt ontdekken

Gert ziet het licht

Gert weet het allemaal al:

"Neutrinoos gaan sneller dan het licht.

Logisch, want wat moet er ànders het licht opvangen?"

wandeling aan zee

Helder blauw was het toen we uit Bergen op Zoom vertrokken voor een wandeling langs zee. We zouden de kop van Schouwen Duiveland doen. Van Renesse tot Westerschouwen.

Dit hebben we ook gedaan, en ook al scheen de zon daar niet, het is altijd fijn even bij zee te zijn. En zeker bij Renesse. Een van onze mooiste stranden

Den Haag - Breda, 1974

Alle zitplaatsen in de coupé waren bezet. Ik liep door de gang naar het volgende treinstel. Misschien kon ik daar zitten? Onderweg ving ik flarden op van gesprekken.

Dit verhaal speelt zich nog af in de vorige eeuw. Er werd nog gerookt in de trein. En veel meer onderling gesproken.

Niemand kon nog met z'n mobieltje spelen, of met z'n Ipad, Iphone of Laptop ,want die waren nog niet in beeld.

Er waren er wel die zich verborgen achter een krant, en een enkeling had de koptelefoon in van z'n walkman (een kleine speler van muziekcassettes). Die waren zodoende communicatief off line, en dat werd door menigeen gezien als een beetje a-sociaal. 'Niet sociaal, om niet open te staan voor je medemens. Je zo af te sluiten' We wisten nog niet dat asocialiteit wat dat betreft de norm zou worden, hoewel we dat al wel vermoedden.

Het afgegeven signaal, in body-language luidt: 'Ik stop m'n oren dicht. Ik hoef niets van jou. We hebben niets met elkaar te maken, ook al zit ik toevallig tegenover jou.'

Ik liep naar de volgende coupé, de trein reed inmiddels, en ik ving flarden op van gesprekken.

'....Zonder manieren....weet je hoe ze hun buurmeisje noemden?Nathalie van den Berg? NATTE LIE noemen ze haar........Dat doe je toch niet?!'

'...wel geschoten is vaak WEL zo mis'.

'....nee,het leven als konijn in de hoge hoed begint me danig de keel uit te hangen...'

'...Die wast z'n handen niet, die voelt alleen snel of het water nog nat is..'

'...Mensen zijn kuddedieren. Ze hebben nergens verstand van. De Cowboys hebben het voor het zeggen...

"...Het is al vervelend om tegen een man te zeggen dat je kunt zien dat hij een pruik draagt. Vooral als het een vrouw is...."

Het was vrijdagmiddag. De trein was vol. Ik vond geen zitplaats, maar het was niet erg om wat door die gangen te gaan, het was gezellig in de trein. Ik kreeg een lopende voorstelling.

Monica Belluci

Een mooie vrouw. Italië, daar komt ze vandaan.

Rijgenot

Lekker even een eindje rijden.Beetje karren met die bak. Heerlijk kan dat zijn.

Hoewel, voor de moderne autobezitter? Die even niet opgelet heeft? Die krijgt vlak na het betreden van zijn voertuig al een eerste mededeling, die hem mogelijk ergert, en het rijplezier mogelijk verminderd.

piep piep , een rood lampje gaat knipperen. ' U- VERGEET- UW- VEILIGHEIDSGORDEL', en even later

piep piep -' Er hangt rooklucht in de auto. ROOK-NIET-IN-UW-AUTO---ROKEN-IS-SLECHT-VOOR-UW-GEZONDHEID' ( alle 4 de raampjes schuiven automatisch omlaag, en een koude lucht vult de auto), en nog later

piep piep - ' U-RIJDT-TE-DICHT-OP-UW-VOORGANGER-'

Op het display rolt: U-HEEFT-2=EN-EEN-HALF-UUR-GEREDEN===TIJD-VOOR-15 MINUTEN-PAUZE.--STOPT-U-BIJ-DE-EERSTVOLGENDE-PARKEERGELEGENHEID-OVER----1----KILOMETER

TIP:-U-RIJDT-ZUINIGER-MET-CRUISE-CONTROL--. HOUDT U ALSTUBLIEFT TWEE HANDEN AAN HET STUUR- VOORZICHTIGER RIJDEN KAN MENSENLEVENS SPAREN-LET OP- DE TEMPERATUUR IS NABIJ HET VRIESPUNT. HET IS NU---3---GRADEN CELSIUS--- HOUDT REKENING MET GLADHEID- DENKT U IN DE WINTER AAN WINTERBANDEN?

Uit ergernis trap je het gaspedaal harder in. Maar het gaat niet: Op het display verschijnt: U HEEFT UW MAXINALE SNELHEID VAN -----60 KILOMETER PER UUR---BEREIKT.

En hoe hard je het gaspedaal ook indrukt. je gaat niet harder.

Dat zal met politiewagens niet gebeuren denk ik. Dat zou de achtervolging op boeven immers behoorlijk bemoeilijken.

Van slag om zo door je eigen auto verraden te worden rijdt je in een opwelling in een kanaal, en ziet op een troebel display. U BENT TE WATER GERAAKT> DE HULPDFIENSTEN ZIJN GEÏNFORMEERD. BLIJF KALM,HOUDT LINKS- HAAL NIET IN,MAAR WAARSCHUW DE SPOOKRIJDER MET LICHTSIGNALEN- ER KAN NOG EEN TREIN KOMEN= DE OPHAALBRUG IS....OPEN..... ER BEVINDT ZICH EEN ZWEMVEST IN UW DASHBOARDKASTJE-ADEM RUSTIG EN PROBEER DE TEGENLIGGER MET LICHTSIGNALEN TE WAARSCHUWEN. ER KAN NOG EEN TREIN KOMEN.

Nog een trein komen! Ha! Onder water zeker!, waren zijn laatste triomfantelijke gedachten bij het zinken van zijn auto.

Mobiel team voor zelfdoding

TADAAAAAA!!!

Kordaat wordt de voordeurbel ingedrukt.

Twee heren en een vrouw voor de deur.

Grijze uniformen met daarop de letters E.A.

"Goedenmorgen'

-'Goedenmorgen'

"...we zijn voor de euthanasie..."

-'de euthanasie?.... Oh, jaaa, da's waar, maar, vergist U zich niet, want ik had alleen nog maar doorgegeven dat ik een bobbeltje had. Meer niet.'

".....ja, maar hier staat...een kwaadaardige vorm van kanker..'

-"Gek...nee hoor, ik moet nog onderzocht worden..."

"Maar U had ons toch gebeld?"

-'Voor informatie ja...bij een bobbeltje denk je toch meteen het ergste, en toen heb ik geinformeerd of jullie al reden..maar niet om meteen ge-eutaniseerd te worden'

"....mevrouw, volgens onze informatie...dit is toch postcode GY5598? "

- 'Ja, maar voor vandaag heb ik echt geen afspraak met de Euthanasie-artsen..'

'U bent mevr. Leendertwil?'

- Ja dat ben ik

"Vreemd, volgens onze informatie zou U hebben verzocht vandaag van onze diensten gebruik te maken. 16 nov 2011. Kijk. Hier staat het. Levensbeëindiginkje op het Sacha Niemanplein nr. 7, en dat is hier hè..?

- Ja...gek...Vreemd.. Maar ik ga nu toch ècht niet meteen...ik ben nog niet zo ver, echt niet...het spijt me'

De vrouwelijke euthanasie-arts van het mobiele team pakt haar GSM en loopt van het gezelschap vandaan.

Even later komt ze terug

"Bij de burgelijke stand is ook bekend dat U vanaf vandaag overgaat mevr Leendertwil'

-'Nee, voor onderzoek, ik ga naar het ziekenhuis vandaag. Daar ga ik onderzocht worden..'

"...het is wel eigenaardig. Alle instanties zijn op de hoogte,,,formeel is alles keurig afgewerkt..alleen U...mag ik U een vraag stellen..?'

- 'Ja'

'Heeft U de laatste tijd problemen met het geheugen?' De artsen werpen onderling een blik van verstandhouding, en knikken langzaam naar elkaar. Natuurlijk! Mevrouwtje is geheugentje kwijt.

-'Zou ik U een tegenvraag mogen stellen?.....bent U Uw verstand kwijt? U ZIET toch dat ik hier gewoon voor U sta. Ik zie er toch niet ziek uit, of wel?'

"Dat zegt niet alles mevrouwtje...ik heb voorbeelden gezien dat mensen de vreemdste capriolen uithaalden als we langskwamen. Wat drempelvrees al niet kan doen. Daar kunnen we honderden verhalen over vertellen. Het team glimlacht naar elkaar.

Maar een gemeende glimlach was het niet., want het zat niet mee vandaag. Al die tegenwerkende mensen. Op een fatsoenlijke manier je werk doen was op zo'n manier bijna niet mogelijk. Het viel niet mee een euthanasie-ars te zijn.

En mevr Leendertwil? Die past tegenwoordig wel op voor dat ze de deur open doet. Eerst kwam ze al zo moeilijk van de Jehova-getuigen af, en nou krijgt ze ook nog die Euthanasie-artsen op d'r dak . Tsjongejonge, 't Is toch wat.

Litta Cabellut

advertentie

NU:

leuke Russische dwerghamsters!!
Deze lollige diertjes, die zo weinig verzorging nodig hebben en U er toch zo veel plezier voor teruggeven, kunt U niet laten zitten

Kom kijken, maar weest gewaarschuwd: KIJKEN = VERKOCHT ZIJN!!!

U kunt nu reageren

Page & Plant

'sínce I've been loving you'
Led Zeppelin, de helden van mijn jeugd. Natuurlijk horen zij ook op dit blog. Natuurlijk. Jaaaren zijn ze meegegaan.
Ook bedankt voor jullie muziek in mijn leven!

Claudia de Breij

Wat een gevoelige stem heeft zij, en wat brengt ze haar teksten goed. Claudia de Breij.
Mag ik dan bij jou...

Uit de kast

Dat uit de kast komen tegenwoordig. Is die kast nog niet leeg?

Dat zal wel niet.

Er moeten nog nieuw gelovigen uit de kast, dat zijn mensen die bang zijn uitgelachen te worden omdat ze geloven in God, zich bekeerd hebben tot het Katholicisme of iets dergelijks; die laten we toch niet in de kast zitten zeker? Nee, 'the coming out' is voor hen bevrijdend. Je moest eens weten wat die mensen meemaken wanneer ze hun geloofsovertuiging kenbaar maken. Ze worden overspoeld met moedwillig hatelijk onbegrip. Ze worden versleten voor mensen die in sprookjes geloven!. Die mensen hebben het zwaar hoor!

En dan de monoganen. Mensen die bang zijn voor 'oersaai' versleten te worden, omdat ze maar met 1 persoon in hun leven sex hebben gehad. Honend worden ze nagekeken. Ja, zelfs als abnormaal worden ze beschouwd.
Met een zwart balkje voor hun ogen en een vervormde stem zullen we straks deze lieden hun eerste schreden uit de kast zien zetten. Ze zullen hun verhalen over die wilde orgiën van vroeger en hun escapades met de vrouwtjes van Parijs eindelijk kunnen ontkennen.

Dan de mensen die en-public nog niet kunnen vertellen dat ze een caravan hebben gekocht. Ze worden dikwijls op flauwe wijze belachelijk gemaakt, en die mensen die wel het lef hebben, moeten zich telkens opnieuw uitputten in vakantieverslagen die altijd moeten benadrukken dat kamperen in een caravan echt echt 'heel leuk' is.
Die zullen uit de kast eindelijk, eindelijk toegeven hoe ze zich werkelijk voeldenmet zo'n ding aan je trekhaak.

't Is vol in de kast,de homofielen zijn er nog niet eens allemaal uit, en die zijn toch al een paar jaartjes bezig!

En er zijn meer groepen, veel meer.

Vanmorgen las ik een verhaal van iemand die ervan hield om met gemummificeerde vrouwenlijken te wonen.
Durfde hij ook niet voor uit te komen, maar goed,
dat begrijp ik wel.



ook bij Davincini thuis zat er iemand in de kast te wachten op het juiste moment...

Uit de Roddelpers

Nieuws:

Corry Konings heeft nog iets van de Rekels in zich.
Ze is nu zo ver in haar loopbaan dat haar nieuwste hit: ' Hoeren Neuken Nooit Meer Werken' mag gaan heten. De aloude hit 'Huilen is voor jou te laat,ik Kom niet meer' ,komt nu ook in een ander daglicht te staan.
Op de vraag of de fanclub van Conny dit wel zou pikken,die nieuwe hit, antwoorde Conny: 'Ik heb toch geen fanclub meer'
Nu werk ik met minder tot zwak begaafde mensen, en die behoren daar wel toe. Die zullen Corry's nieuwste hit waarschijnlijk snoeihard in hun slaapkamertjes gaan draaien.
Het geeft de softe sector wel een ander aanzien.

Einde zomertijd

De klok gaat elk jaar eind oktober een uur terug. Op een zaterdagnacht is het 02.00, en een uur later is het weer 02.00.
De tijd heeft een uur stilgestaan.

De meesten liggen dan onder zeil, ze merken het niet of nauwelijks. Ze hebben meestal voor het slapen gaan al de rituelen vormgegeven door ook hun klokjes en horloges een uur terug te zetten. De tijdsaanduiders waarvoor velen een handleiding moeten raadplegen-die op de displaytjes op de audio-viuele appatuur, zullen de volgende dag dit ritueel ondergaan. En dan....meuren, en 'smorgens nog lekker een keertje omdraaien.

Voor de mensen in de nachtienst duurt de dienst langer. Die merken het wel, maar misschien hebben ze een sociale deal gemaakt met de aflos.

Hoe zou het zijn, als de klok overdag een uur terug ging? Dat het op zondag opeens twee maal 14.00 is?

Dan is het zondag 14.00 en dan volgt er een uur absolute retraite. Tenminste, dat stel ik me zo voor, dat je dat er van zou kunnen maken. Een mediatief uur. Een Westers bezinningsuur, vergelijkbaar met de twee minuten stilte bij dodenherdenking. Alleen dan denk je nu niet aan de oorlogsdoden, maar aan de levenden, jezelf!! en jou plaats op de wereld.De rol die je op je neemt. Er moeten dan geen afleidende factoren zijn waarin je weg kunt vluchten zoals open winkels. Daar zul je anders zien dat het retraîte- uur onmiddelijk commercieel zou worden uitgebuit. In de stad bewegen dan kleurig gekleede new-age groepjes met gitaar en tambourijn; hun ogen gericht op een mistig punt in de verte. Ze brengen irritant lijzige klanken voort waarvan sommigen misschien vinden dat het hemels klinkt, maar als dat werkelijk in de hemel oneindig te horen zou zijn, ik hoogstpersoonlijk naar God zou gaan, of diens plaatsvervanger, en zal zeggen: De Enyaas eruit, OF ik! ) In de stad kun je bij de Italiaanse ijsboer opeens retraîte- ijs krijgen, en er zullen meditatieve snuisterijen aan de man gebracht worden, en thuis zal het je moeite kosten de hoofdpijnverwekkende wierrookgeuren uit je kleding te spoelen. Niet winkelen dus, niet de stad in.
Retraîte doe je thuis. Alleen of in je gezin

Natuurlijk ook geen TV aan. Niet dat: 'WELKOM BIJ BEZINNINGSAVONTUUR! EN...WIE ZIJN DE GASTEN? Uit blijft ook de radio en de computer. Het is stil in huis, Nee, ook geen dolfijnengepiep van een CD, of re(laxerende) geluiden. Geen sport en vermaak, geen vlucht.... De auto blijft staan waar ie staat.... enzovoorts. Je gaat het uur benutten in retraite. Niet onder het genot van een glaasje wijn, of een stuk appelgebak met slagroom, of chips.
Je eet niets.
Je drinkt niets.
De klokt tikt niet, je hebt hem stilgezet.
Er draait geen vaatwasser, geen wasmachine.

Je gaat niet je gebruikelijke hobby uitoefenen, geen geruk of gefriemel a.u.b, Niet knutselen of klussen, of ,............

ach, doe maar wel ook!
Vergeet het.
Stel dat je je bewust wordt van je eigen handelen...

daar wordt je immers ook niet vrolijk van.

Dan moet je er weer wat aan doen enzo..


Nee, eigenlijk wel slim bedacht: 's nachts de klok een uur terug.

en dan 's morgens nog es omdraaien.

Ken Robinson

Regelmatig kijk ik naar presentaties van T.E.D. Er staat er ook al een op dit blog.(25 feb.2011, een prachtige presentatie van Elizabeth Lindsey) Deze van Ken Robinson duurt 19 minuten en ik kan me voorstellen dat je dan het filmpje even overslaat.... Maar dat is dan wel jammer, omdat hij een goed verhaal heeft. Hij kijkt naar onderwijs op een manier waarin ik me helemaal kan vinden ( en misschien jij ook wel), en hij is een goed verteller bij wie je al snel aan de lippen hangt, niet in de laatste plaats omdat zijn presentatie ook vol humor zit.
Nederlands ondertiteld.

2 watersnoodcartoons

Sia Distractions

Nou, eeeh IK heb het niet meer hoor, bij dit nummer. Mooie herinneringen, maar vooral Sia zelf. Haar stem komt RECHT bij mij naar binnen. En let wel, als je muziek echt wilt beoordelen: eerst HARD luisteren door de koptelefoon!

Vegen met Siminades

"Rechtvaardigheid is: ieder geven wat hem toekomt"zegt Siminades.
Siminades?
Ik weet niet wie dat is, en ik hoef het ook niet te weten.
De spreuk staat op onze scheurkalender met wijze spreuken. Bij 29 en 30 oktober.

Wijze spreuken, me zolen.
De kalender was zeker in de aanbieding.
Want wijs is anders.
Als ik namelijk ieder geef wat ieder toekomt, dan ziet het er toch anders uit als wanneer mijn buurman dat doet.

Siminades, uitgever van de spreuken, het is goed dat de kalender op het toilet hangt.

We vegen!

Dat komt U toe, meen ik

herfstwandelingen

Wanneer je van natuur houdt, en van wandelen, dan woon je daar waar ik woon niet gek. Binnen 5 minuten ben ik het bos ingewandeld.
Op een blauwe herfstdag, zoalsvandaag, is het voor een kleurenliefhebber zoals ik genieten geblazen.
Ik neem een fotocamera mee en klik het licht van de herfstbladeren.
De zilverwitte stammen van de berkenbomen, het doorschijnend rood van herfstbladeren, het oplichtend mos in een donker bos waar zonlicht nog net komen kan.

De fotoos vallen steevast tegen.
Maar goed. Ik voel me na zo'n wandeling altijd beter als daarvoor.

Typische foto (1)

In de catagorie: foto's die vragen oproepen

Typische foto.
Zal wel uit de Flower-Power tijd komen.
Maar niet tijdens een popfestival ofzo,
Ze staan in een duinachtig landschap, als ik het goed zie.

Maar haar hand....
Alsof ze een balontuutje vasthoudt. - Het tuutje is nog niet dichtgeknoopt. Als ze het los laat flubbert het weg.

En hij kijkt of hij van niets weet.
Of...dat het heel normaal is wat er gebeurd. ( Maar ook een beetje van 'Als jij dit niet normaal vind, dan sla ik je op je bek!)
Het vreemdst van de foto is misschien nog wel dat hij zijn armen zo passief naar beneden heeft hangen. Dat hij die niet een arm om haar heen slaat, of een arm in zijn zij desnoods. Z'n armen hangen daar maar. Alsof ze al een beetje leeg gelopen zijn. Ze heeft al een beetje lucht uit haar ballon laten ontsnappen...

Hij is Fikkie. Zij laat hem uit.

Zij heeft een reli-blik in haar ogen. Ze is in vervoering.
Van een of andere Baba die gezegd heeft dat je je remmen moet loslaten.

En wat draagt hij voor iets eigenaardigs....dat gele...het lijkt het restant van een dwangbuis. Is hij een crimineel?
En redt zij hem op haar manier?

Staan ze of lopen ze? Staan ze op een nudistencamping?
Is het een cabaretduo?

Wie het weet mag het zeggen

M'n water

Iemand die zijn intuïtie volgt, blijkt in de regel gewoon zijn lul achterna te lopen.

Vroeger zeiden de mensen, en je hoort het nóg wel eens: "Ik voel het aan mijn water". En dan was het goed, want als je het aan je water voelt, dan moet je dat navolgen. Dat weet iedereen! Niemand zal je kwalijk nemen dat je gehandeld hebt zoals je hebt gehandeld.
'Hij kon er weinig aan doen', zal men zeggen 'hij voelde het aan z'n water'
Ik heb dat nooit helemaal kunnen plaatsen, deze uitdrukking.Welk water wordt er bedoeld? Het heeft te maken met een zeker aanvoelen van dingen. Een stem in je, die sterker is dan andere stemmen. Die je overtuigd en aanzet. Misschien wel je sprekende geweten, of je eigenste IK."Ik voel het aan m'n water" vind ik persoonlijk meer iets om te zeggen voor mensen met het syndroom van Down.In dat geval vind het beter plaatsbaar.
En aanwijsbaar ook.

Wie weet waar de uitdrukking vandaan komt mag het zeggen.

Sjaak Bral ziet het goed (4)

gekopieerd van http://www.sjaakbral.nl/blog.php

Tongzoenen

1-2-3-4-5-6-7, wie mag ik een zoentje geven? Kent u het nog? Wel: dat schoolpleindeuntje is inmiddels aangepast aan de moderne tijd. Opgepimpt, zo u wilt. Een kusje is allang niet meer voldoende. Op een basisschool in Renkum kwam de schoolleiding erachter dat hele andere opdrachten worden vervuld. Kinderen van groep 8 (11 en 12 jaar) kregen van elkaar taken als ‘op elkaar liggen', ‘tongzoenen', ‘tieten knijpen' en ‘uitkleden in de bosjes'. Mijn God. Ik was op die leeftijd al blij als ik kon knikkeren. Nou ja, er werd toen ook wel stiekem in de bosjes achter de gymzaal wel wat gefrummeld. Maar dat was stiekem. Dit gebeurt allemaal aan de oppervlakte. ‘Heel normaal', zeggen sexuologen. Hoort bij de leeftijd. Je vraagt je af wat voor spelletjes ze dan spelen als ze écht in de puberteit zitten - ‘Voor de vuist weg?'
Ik ben zelf een enorm liefhebber van sex. Sterker nog: als ze ooit iets uitvinden dat lekkerder is, blijf ik het er gewoon bij doen. Maar toen ik 11 was kwamen we niet verder dan ‘Schipper mag ik overvaren' en schoot de adrenaline al door je lichaam. Natuurlijk, de tijden zijn veranderd maar de sexualisering van de maatschappij gaat wel in een érg rap tempo. Kent u de volgende tekst? ‘Ik weet een plekje waar ze ons niet vinden/jij mag me verslinden/Laat mij naar je kamer komen/in duizend hete dromen.' Nee, het is niet de hijglijn van Kim Holland. Dit is een tekst van K3. ‘Doe het heel zachtjes/geen kreetjes en geen lachjes'. Ik ben geen kenner van het genre, maar ik vermoed dat ze het niet over knikkeren hebben. Kinderen van 7 staan deze teksten mee te brullen. Wat wil je dan als samenleving? Nu wil ik de dames van K3 niet overal de schuld van geven (hoewel dat verdomde handig zou zijn) maar een paar jaar later brengt uw kroost het allemaal doodleuk in praktijk en geven daarmee een geheel nieuwe dimensie aan de term ‘buitenschoolse activiteiten'.
Sex op steeds jongere leeftijd hoort er ‘gewoon' bij. Daar kunnen we boos om zijn, maar het brengt mij persoonlijk tot een gedachte die mij melancholisch stemt: was ik maar tien jaar geleden geboren.

Mis Monroe!

Aan de Marilyn Monroe look-alike contest meedoen is iets dat je moet willen. En er zijn menschen die dit willen.
Ook al hebben ze niet veel kans om te winnen.

"Je weet nooit" hebben ze misschien gedacht. " Niet geschoten is altijd mis."
Maar gaat dit gezegde wel altijd op?
Kun je in onderstaand voorbeeld toch misschien beter maar NIET schieten?

Electric Voice Phenomenin

Uit een artikel van Wilfred van de Poll en Anniek van den Brand uit 'De Trouw'


Geconcentreerd, het hoofd naar voren gebogen, draait de 49-jarige Henk Stooter aan de glazen frequentieknop van een radio, roerend in een soep van ruis: halve woorden, flarden van muziek, een uithaal van een lach.
"We hebben nu wel genoeg materiaal", zegt Stooter. Hij draait de radio uit en klikt met zijn muis op de stopknop van zijn laptop, waarmee hij de radioruis opnam.

Overdag is de half Indonesische Stooter beveiligings- beambte. In de avonduren en de weekenden werkt hij als medium en legt hij zich toe op het zogenoemde 'bandstemfenomeen'. ( davincini:'hoor ik daar Jambers?') Hij legt uit: "Als je dood bent, heb je geen lichaam meer. De puurste zielen gaan direct naar het licht, maar de meeste blijven op aarde ronddwalen. Ze willen heel graag communiceren met de levenden, maar ze hebben geen stembanden meer."
Daarom, zegt Stooter, gebruiken zielen bestaande geluidstrillingen. "Door de frequentieknop heen en weer te draaien, creëer ik ruis. Op die trillingen springen de dode zielen in. Die ruis neem ik op en als ik het geluidsfragment daarna vertraagd terugluister op mijn laptop, ja, dan kun je ze horen, de stemmen."
( Davincini: fijn dat voor sommige mensen het hele leven en ook wat er daarna gebeurd zo volstrekt logisch in elkaar steekt')
Het bandstemfenomeen - Electric Voice Phenomenon in het Engels, voor ingewijden kortweg EVP - is een florerende spirituele subcultuur met internetfora en handboeken, inclusief de spirituele horrorfilms 'White Noise 1' (2005) en 'White Noise 2' (2007). Gewapend met radio's, microfoons, voicerecordertjes en laptops gaan EVP'ers op zoek naar geesten. Vooral 'verzamelplaatsen' van zielen, zoals begraafplaatsen of locaties waar in het verleden grote veldslagen hebben plaatsgevonden, zijn populaire jachtplekken.

Voor Henk Stooter gaan de bandstemmen ook om 'bewijzen', zegt hij. Want eigenlijk heeft hij de radio en opnameapparatuur niet nodig om de stemmen van overleden mensen te horen. "Je ontwikkelt steeds meer gedachtekracht, hè. Dus inmiddels kan ik het rechtstreeks, zonder radio. Toch neem ik nog steeds stemmen op. Via deze methode krijg ik tastbaar bewijs dat de doden bestaan. Dan besef ik weer even hoe reëel het allemaal is. En hiermee kan ik ook sceptici overtuigen."

Ook Tristan van der Vlis, die afgelopen april acht mensen doodschoot in een winkelcentrum in Alphen aan den Rijn en zichzelf daarna het leven benam, bezocht begraafplaatsen om stemmen op te nemen. Hij claimde in achtergelaten verklaringen dat stemmen van geesten hem tot zijn daad hadden aangespoord.
"Tristan", verzucht Henk Stooter, "dat was tragisch." De Alphenaar had afgestemd op de verkeerde frequenties, meent Stooter. "En de bandjes die hij opnam, draaide hij ook achterstevoren af. Dat moet je niet doen. Dan vang je de slechtste zielen op. Dan heb je echt te maken met de geestelijke onderwereld." Hij schudt zijn hoofd. "Sommigen weten niet waar ze aan beginnen."

Zelf komt Stooter ook wel eens 'flinke jongens' tegen. "Dan voel ik een ijzige klauw op mijn bovenarm. Maar verder komen ze bij mij niet."
Dat komt doordat hij in de geestelijke wereld een 'gids' heeft, zegt Stooter. Zijn gids heet Herman. Herman helpt en beschermt hem. "Ik praat doorlopend met Herman. Hij vertelt me waar de dolende zielen zijn."
Zijn rechterhand maakt een slaande beweging ter hoogte van zijn oor, alsof hij een vlieg van zich afslaat. "Daar zat er weer eentje. 'Klootzak', fluisterde hij naar mij. Maar ik negeer hem gewoon, hoor."

Voor Stooter is EVP niet zomaar een hobby. Het is een vorm van liefdadigheid. "De zielen willen naar het licht. Ik help ze daarbij. Want iedereen moet geholpen worden. Ook de doden." Hoe helpt hij ze dan precies? "Als ik genoeg zielen verzameld heb, visualiseer ik een ladder naar het licht. Die kunnen ze dan bestijgen."

Stooter luistert het geluidsfragment terug dat hij zojuist heeft opgenomen. Via zijn muziekprogramma op de laptop verwijdert hij overtollige ruis en maakt hij het geheel twintig decibellen luider. Om de paar seconden pauzeert hij en laat het stukje nog een keer horen. Vijf, tien keer achter elkaar.

"Daar! Horen jullie dat?"
Wij horen niets. "Stoo-ter, zegt-ie. Hij roept mij."
We buigen ons naar de speakers toe.
"Lieverd."
Nu horen we het wel.
"Niet... Meer... Eu... Ren." Een lage stem, nauwelijks te verstaan. Enthousiast roept Stooter: "Niet meer treuren!"
Treuren? Of was het 'zeuren'? "Het vergt een geoefend oor", aldus Stooter. Dan horen we luid en duidelijk een zin: "Je wordt ziek."
Zegt iemand dat tegen ons? Stooter houdt zijn hoofd schuin en is een moment stil. "Ik krijg net door van Herman dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Dit is een dwaalgeest."

Twijfelt hij nooit aan het bestaan van zijn gids Herman en de dode zielen? En die bandstemmen - is dat niet gewoon een kwestie van toeval? Geluidsfragmenten die door al het heen en weer gedraai zich spontaan tot woorden en zinnen vermengen? Bekruipt die gedachte hem wel eens?
"Nee, nooit", zegt Stooter stellig. Hij gooit zijn handen in de lucht. "Het zou betekenen dat ik mijn hele leven aan een illusie heb gewijd! Ik ben hier al sinds mijn veertiende mee bezig."

Dromerig: "Kijk, dit is allemaal nog erg primitief. Eenrichtingsverkeer. Er komt een keer een apparaat waarmee je écht een dialoog kunt hebben met de overledenen. Luid en duidelijk, zodat iedereen het kan horen."
Hij knikt zelfverzekerd. "Daar zijn ze boven al mee bezig."

Davincini: "Als ik genoeg zielen verzameld heb, visualiseer ik een ladder naar het licht. Die kunnen ze dan bestijgen." Geweldig!, maar ik moest bovenal aan onderstaand filmpje denken.



heerlijk, wat heb ik me hier indertijd ziek om gelachen

De vrouw van de parfum

Deze vrouw, deze foto hoorde bij het aanprijzen van een Franse parfum. Het heeft er alle schijn van dat het plaatje niet spontaan genomen is. Maar desalniettemin,die reclamejongens rondom de parfumindustrie verstaan hun vak wel.

Andrew Winton

Geweldige gitaarspeler op een even zo geweldige Ellis gitaar, en een leuke zanger ook nog. Jee, ik blijf blij met internet en You Tube, want zo kon ik ook dit weer ontdekken!

Kabouter Wesley

Meligheid troef bij de tekenfilmpjes van Kabouter Wesley...maar aangezien ik zelf wel vaker in een melige bui verkeer...kan ik er wel schik mee hebben.

Novylooptover(2)

Van Yvonne

Eigenlijk wilde ik een logje schrijven met de titel: A Chihuahua named Louis Vuitton, maar daar kon ik helaas weinig content bij verzinnen. Dus daarom wordt het wat anders, een verhaaltje over een onschuldig trauma, hierna te noemen Het Trauma.
Het was in de tijd dat ik mijn sleutels en mijn telefoon nog aan een koord om mijn nek droeg. Ik reed met een auto vol groot afval richting de vuilstort. (Ik weet niet of bij u de vuilstort er net zo uitziet, maar bij ons is dat een terrein waar je met je auto overheen kunt rijden langs allemaal verdiepte containers, waarbij bordjes staan met Hout, Glas, Bouwafval, etc. En in het midden van het terrein staat een huisje, vanuit waar een paar mannen in oranje gemeentepakken de boel zo’n beetje in goede banen leiden. Eigenlijk heel lollig. Zelfs nu, met Het Trauma, vind ik het nog steeds een van de leukste huishoudelijke taken; naar de vuilstort gaan. Jammer dat het maar drie keer per jaar mag zonder ervoor te betalen.)
Een van de objecten die ik moest dumpen was een metalen rek. Een soort boekenkast. Van metaal.
Dus ik reed de auto naar het bordje Metaal, smeet het gevaarte met een forse zwaai de drie meter diepe container in en............ bleef eraan haken met het koord om mijn nek.
Nee!
Ja!
Net toen ik besefte dat ik werkelijk zou worden meegesleurd en beneden waarschijnlijk gespietst door een ijzeren stoelpoot, schoot het koord los en was ik vrij. En zag ik hoe mijn mobiele telefoonin de diepte verdween.
Me nog heerlijk onbewust van Het Trauma dacht ik iets luchtigs als: Pfoei, dat ging maar net goed en toog op zoek naar iemand die me kon helpen mijn telefoon uit de bak te vissen.
Inmiddels was het enorm hard gaan regenen en even later stond ik dus druipend op de drempel van het gebouwtje waar de mannen aan de koffie zaten en meldde dapper dat mijn telefoon in een van de containers was gevallen en of iemand misschien even kon helpen, met een ladder ofzo.
Wat me - logisch - een hoop gegrinnik opleverde en ge-'haha, een vrouw zeker'.
En toen snauwde ik niet dat ze nou wel konden gaan staan ginnegappen, maar dat ik voor hetzelfde geld dóód had kunnen zijn,nee, natuurlijk niet.
Toen glimlachte ik hulpeloos.
Want ik wilde mijn telefoon terug.

Maar over Het Trauma: er is dus sindsdien iets met me gebeurd. Ik vind het op de vuilstort nog steeds hartstikke grappig allemaal, maar op het moment dat ik iets daadwerkelijk in een container wil gooien gaat het mis. Dan breekt het zweet me uit. En durf ik niet. Los te laten. Nou draag ik allang geen koord meer om mijn nek, maar iets kan theoretisch ook blijven haken aan een knoop van je jas.

Davincini: Novy zou het zusje van Gert kunnen zijn.

Gekopieerd uit http://novylooptover.blogspot.com/?expref=next-blog

milieu-extremist

Lezers van dit blog weten dat ik de aarde, de natuur, dus het milieu, een warm hart toedraag.

Ik ben me bewust dat we voor onze planeet moeten zorgen, om de aarde leefbaar te houden. Dat ben ik. Niet iedereen wil de aarde leefbaar houden, dat weet ik ook. Er zijn er veel die het eigenlijk niets uitmaakt: 'Dood gaan we toch'. Die gedachte.

Met zo iemand zou ik niet kunnen samenwonen. Ik ben aartsconservatief, zou je kunnen zeggen.

Maar ik kan veel meer doen voor onze planeet hoor. Ik ga nog veel met de auto, terwijl ik ook met de fiets kan. Ik sluit vliegvakanties niet uit. Ik kan energiezuiniger leven, soberder...

Mijn vrouw doet meer voor het milieu als ik. Zo eet ze bijvoorbeeld minder vlees en pakt minder snel de auto. Dit levert soms discussies op, die het huishouden levendig houden.

Zij knipt, als de fles mayonaisse bijna leeg is, de fles doormidden, want dan kun je goed het laatste restje uit de fles halen, wat anders zou blijven zitten.

Ze knipt met hetzelfde doel ook tandpastatube's en flessen shampoo door.

Ze reageert op de kinderen die zitten te kleumen van de kou in de kamer en vragen of de verwarming alsjeblieft op 20 graden mag met: 'Doe nog maar een trui aan'

Ze hoeft geen droger, ze hoeft geen vaatwasmachine.

Zij heeft een hekel aan eten weggooien, en kan bij de lunch bij ieder een boterham op het bord leggen, die 'nog best wel goed is' (want nog niet groen) . Ook dit kan op enig verzet rekenen.

Ik doe mijn best geen eten weg te gooien, maar wil wel graag smakelijk blijven eten en behaaglijk wonen.

Ik noem haar een milieu-extremist. Zij zou het liefst een argeloze persoon, die zij ziet als verspiller, te voet met een rugzak en een karig zakcentje naar de sloppenwijken van Calcutta sturen om daar een jaartje te louteren en van zijn verspilzucht en hebzucht af te komen. Een voettocht naar een helende therapie.

Dat zal ze leren

Er zit misschien nog wel een markt in ook...es kijken of ik een paar van die primitieve onderkomens in India kan afhuren voor de louterende en bewustwordende toerist....

Terwijl ik zit te schrijven, komt mijn lief naar beneden. 'Licht aan?' zegt ze, en doet nog voor ze goedenmorgen zegt het licht boven de eettafel uit.

herfst 2011

'Zo, jíj hebt veel vrienden, je bent populair. Die GSM van jou staat geen moment stil'

-'Nou, ik heb eigenlijk gewoon NS SMS Amber-Alert, die waarschuwen me tegenwoordig bij extreem weer. Dan komen ze met een aangepaste dienstregeling, en ik krijg dat allemaal door. Er staan bomen met bladeren langs het spoor, en er is met de herfst een verhoogd risico dat die er af vallen, vandaar die berichten nou allemaal'

'Kunnen ze er niets aan doen dat die bladeren blijven zitten?...'

(zucht,....je hoort ze wel eens, die gesprekken onderweg)

benjamin kikkert

Verdwenen geluid

Het was een door dampend weer gestremd geluid uit de verte. Een onafwendbaar treurig geblaas. Een lage stoot uit een onderwereld waarvan de zware poorten op een kier werden geduwd.

Een droeve, zware klank die telkens nog even nagalmde voor hij wegstierf, om even later weer te klagen. Dezelfde roep.

Vissersvrouwen vouwden bij het horen ervan de vingers van beide handen ineen, en hoorden zichzelf hardop bidden.

Ik hoorde het als kind soms in mijn slaapkamertje. Onder de wollen deken lag ik en het stemde me op een nostalgische manier treurig. Maar ook berustend.

Ik hoorde de ademstootvan een apocalyptische ruiter door zijn herautenhoorn die de komst van de dood aankondigde.

Ik was niet bang. Ik wist dat de dood voor mij nog niet zou komen. Maar wel dat hij er was. En dat was goed. Ik zou het geluid nog wel eens willen horen. Misthoorn in de verte. Dat geluid en verder niets.

*

Hoewel er op het internet een site is te vinden met een databank voor ' de geluiden van vroeger 'kan ik dit geluid niet meer vinden. Wel het geluid van een misthoorn. Verschillende mishoornen zelfs. Maar niet van MIJN misthoorn, en zeker niet het geluid ervan uit de verte.

*

Moest opeens ook denken aan wat anders: Mijn vriend en ik konden fantaseren over hoe de eerste misthoorn had geklonken, we lachten dat het een man moest zijn geweest, die om de zoveel tijd bij mist moet hebben geroepen: ' Miiiiiiiiiiist--HOORN!....'

herinneringen.

blaudzun

Het programma DWDD heeft veel gedaan om deze artiest een groter publiek te geven. En terecht. God, er zijn weer zoveel mooie dingen te zien en te horen de laatste tijd...Ook van blaudzun 'LOVELIESBLEEDING' bijvoorbeeld, of 'Blindspot'. Hoogstandjes..

Lieve

Vanmorgen belde Gert bij haar aan.

Hij had van tevoren getelefoneerd dat ie langs zou komen,

en eerder had hij haar al gemaild.

'Lieve' zo heette ze,

Een vrouw die Lieve heet, daar heb je zo je voorstellingen bij. Het slaat helemaal nergens op maar Karen en Yvonne hebben een streepje voor bij Stien en Teunie. En Lieve weer boven Karen en Yvonne. What's in a name? Nou, VEEL zou ik willen zeggen

Gert had haar gemaild omdat ze een bureaustoel te koop had staan op Marktplaats. Hij had on-line geboden, en zij was akkoord gegaan. Gert vroeg haar telefoonnummer zodat ze konden afspreken hoe laat hij het meubel zou komen halen.

Hij kreeg eerst haar man aan de lijn.

Hij vroeg naar Lieve, en ze spraken af voor de volgende dag - het eind van de ochtend.

Het was in Roosendaal, een riant huis, zo bleek.

Ze deed open. 'Lieve'was niet de 'Lieve'van de naam. Ze had de seks-appeal van een kerststukje in januari.

Ze liet hem binnen.

Ze ging hem voor naar de woonkamer.

Daar stonden ze met z'n tweeën. Ze leek zich een beetje ongemakkelijk te voelen. Je hoort van die rare verhalen. Haar vriendin verklaarde haar voor gek dat zij, alleen thuis, zomaar een wildvreemde man binnen zou laten. Maar ze wilde die angst dapper het hoofd bieden.

Gert probeerde haar hoe dan ook gerust te stellen, want hij dacht onrust bij haar waar te nemen - iets in haar blik- en babbelde wat over haar woonomgeving, het huis , en uiteindelijk de bureaustoel. Onbewust wilde hij de vrouw misschien nogmaals geruststellen, en flapte er uit,( en hij schrok ervan toen hij het zichzelf hoorde zeggen): 'Ik krijg hem niet meer omhoog' Gert doelde op het defecte mechanisme van zijn bureaustoel.

'Mijn bureaustoel, bedoel ik 'verbeterde Gert zich vervolgens verkeerd, waarna de afwikkeling van de koop in sneltreinvaart werd afgerond.

Naschrift: 'Lieve' ingetypt op afbeeldingenzoeker, geeft geen sprankelende resultaten. Zeker niet vergeleken bij een naam als 'Kate'.

dierenwinkel

Laatst had ik het over de dierenwinkel. De bekendste dierenwinkel van nederland werd ooit vorm gegeven door de mannen van Jiskevet. hierboven een aflevering van 'de dierenwinkel' Een heerlijke absurde sketch.

schattig

In den beginne was er Schnabbl. Daar schreef ik al over in mei 2008.

Schnabbl ging dood.

Daarna kwam Poekie.

En die is ook alweer een half jaar begraven.

Het waren dwerghamstertjes. De enige huisdieren die onze dochter leuk vindt en die ze houden kan. Ze wil ook een paard, een kat en een hond. Maar daar krijgen ze bij ons in de familie jeuk van, en rode ogen.

Dwerghamstertjes geven geen allergische reacties bij haar huisgenoten.

2 dwerghamsters in een kooi, dat gaat niet, zo zeiden ze in de dierenwinkel, die maken elkaar af. 3 hamstertjes gaat soms weer wel.

Amber wilde er drie. Ze gooide al haar kinderlijke charme in de strijd, en ze kreeg het voor elkaar.

We kochten drie mannetjes.

Leuke beestjes, beweeglijk, grappig. Dat spéélde en deed in die bak..liep rond op de achterpootjes....Amber was er dol op, hoewel één hamstertje wel behoorlijk kon bijten. Als ze die wilde pakken trok ze eerst overhandschoenen aan.

Bestaan er gay-hamsters?

Die vraag werd opgeworpen toen een hamstertje toch duidelijk genomen werd.

Het ging er ruig aan toe in het voormalige aquarium. De katoenvulling op de bodem vloog alle kanten op. Dat ene hamsterje werd belaagd dat het een lieve lust was!.

Het zal dan toch dan wel een vrouwtje zijn, want met gay- dwerghamsters kon Wikipedia niet veel doen. En op dwerghamster.nl vonden we er ook geen info over. De man van de dierenwinkel had kennelijk alleen maar een kennersblik geveinsd toen hij tussen de achterpootjes keek en het geslacht vaststelde.

'Mannetje' had hij gezegd.

Amber hield de dagen daarop de beestjes goed in de gaten, en zei dat volgens haar dat ene beestje dikker werd.

En toen we laatst van een uitje terugkwamen was er geworpen. In de hamsterbak lagen verstopt in het katoen onder een huisje dingetjes die leken op gepelde Noorse garnalen. Een soort grote maden met kleine uitsteekseltjes die bewogen, kleine klauwtjes. Bijna eng.

Little House of Hamster Horror.

'Wat schattig'zij mijn dochter. Haar G wordt steeds zachter, bijna Limburgs.

De mannetjeshamsters hadden niets schattigs op dat moment. Ze wilden zich tegoed doen aan de maden, en ook zagen ze hun kans schoon om het vrouwtje weer eens te nemen, want dat hadden ze al een paar dagen niet meer gedaan,

Die bruten moesten onmiddelijk naar een ander kooitje, dat op voorhand al geregeld was. Dan kon het vrouwtje rustig zelf voor het uitgeworpen spul zorgen.

Ze zullen snel groeien, en dan hebben we 10 hamsters. Dan ga ik er eens mee langs de dierenwinkel.

wordt vervolgd....

Unkle

Voor mij een nieuwe ontdekking, UNKLE: Goede muziek en een sterke video. Bijna een film. De clips van Unkle zijn sowieso artistiek gezien zeer de moeite waard.

En de muziek: ik vind het lekker!

Hoe bewust wil je zijn?

Weer een goede reading gehad

Me weer heel erg bewust geworden van alles

Ik voel dat ik er goed aan doe. Ik ontplooi mezelf

Daar gaat het om in het leven, dat je je ontplooit,

dat je je eigen ding doet en luistert naar je intuitie

We hebben lessen te leren

we moeten leren los te laten

we moeten leren te geven

we moeten in harmonie zijn

met lichaam en geest.

-En al die honderdduizenden in ontwikkelingslanden?'

Nou, die zijn er nog niet aan toe.

Die zijn blijven hangen

Die hebben genoeg aan zichzelf

Die hebben nog een langere weg te gaan,

ik weet het ook niet precies.

Maar nu niet storen verder alstublieft.

Ik ben bezig met mijn bewustwordingsproces, ja?!

blogsurfen

Ik kan het leuk vinden om te blogsurfen. Om te kijken wat er leeft onder de mensen. je komt van alles tegen.

Op novylooptover.blogspot.com vond ik dit verhaaltje. Ik vond het grappig, en ik heb gevraagd of ik het mocht plaatsen.

WOENSDAG 28 SEPTEMBER 2011

Help, mijn wasmachine stinkt

Sinds een aantal weken komt er een vieze geur uit onze wasmachine. Het begon met een wat muffig luchtje, dat langzaam maar zeker steeds penetranter werd en inmiddels echt niet meer te harden is.
Nou kan ik kan best goed onderscheid maken tussen echte problemen, huis- tuin en keukenproblemen en luxeproblemen, maar dit valt overduidelijk in de eerste categorie.
Haha, grapje. In de middelste natuurlijk.
Ik dacht ik laat u even schrikken.
Haha.
Goed.
Waar het precies naar stinkt? Nouja, gewoon. Naar natte tent. Naar vuilniszak. Naar riool. Naar een combinatie van die dingen. Alsof er een schimmelende sok in de afvoer zit. Of de kat van de buren, die al drie maanden niet is gesignaleerd.
Maar nee: er is geen sok en ook geen kat, althans, niet zo ver als ik kan voelen.
Dus. Wat doet de moderne vrouw als zich een huishoudelijk probleem voordoet?
Dan gaat ze googelen. En dan blijkt er gewoon een forumdiscussie online te staan met de titel: ‘Help mijn wasmachine stinkt.’ Ha!
Begerig nam ik alle tips en adviezen ter harte.
Zo liet ik eerst de wasmachine – leeg - draaien op 95 graden met een vaatwasmachinetablet. Daarna liet ik de wasmachine – leeg - draaien op 95 graden met een scheut chloor.
Ik boende het zeepbakje.
Ik sopte de rubberrand.
Ik reinigde het filter.
Ik liet nogmaals de wasmachine – leeg – draaien op 95 graden, maar nu met een liter azijn. En daarna - héél belangrijk volgens de autoriteiten op het forum - liet ik het deurtje van de trommel openstaan. (Wat ik altijd doe, maar dit terzijde.)

Het hielp allemaal niets.

Dus toen belde ik mijn moeder maar. Wat een vrij wonderlijke conversatie opleverde.
‘Mam, mijn wasmachine stinkt.’
‘Je bedoelt zeker je afwasmachine?’
Nee, ik bedoel de wasmachine.’
‘Nou, ik denk toch echt dat je je afwasmachine bedoelt, want dat heb ik ook wel eens. En mijn wasmachine stinkt nooit.’
(???)
‘Ehm. Nee. Ik bedoel de wasmachine. Was. Machine.’
‘Oh. En weet je zeker dat je het je niet verbeeldt?’
‘Nee! Ja! Dat weet ik zeker, ja. Maar laat maar zitten.’
Het is echt een illusie om te denken dat je met een moeder van tachtig vrijelijk kunt putten uit honderden handige tips uit grootmoeders tijd. Dat je je eigenste Klazien uit Zalk bij de hand hebt, zeg maar. Niets is minder waar, in mijn geval.
Even een klein zijspoor - ik vind dat dus echt niet kunnen hè; dat mijn moeder nadat ik het ouderlijk huis verliet ineens allerlei dingen ánders is gaan doen. Zo leerde ik bijvoorbeeld van haar dat je aardappels schilt met een mesje. Want dunschillers, dat was maar niets. Sta ik dus een keer aardappels te schillen terwijl ze op bezoek is, zegt ze: ‘Wat doe je dat onhandig zeg, dat moet je gewoon met een dunschiller doen.’
Nondeju!
Of ik sta boerenkool te maken - met bloed zweet en tranen om het voor mijn kinderen net zo lekker te maken als ik het vroeger thuis kreeg - en dan zegt ze doodleuk:
‘Wat een werk. Ik doe dat altijd gewoon met puree uit zo’n pakje.’
NIET WAAR! NIET WAAR! DAT DOE JIJ NIET MET PUREE UIT EEN PAKJE! DAT DEED JIJ NOOIT! JE SCHILDE GEWOON TWEE KILO AARDAPPELS MET EEN AARDAPPELSCHILMESJE!
Tss, dat ontwikkelt zich maar door.

Afijn. De stank. Die trok inmiddels door het hele huis. Niet alleen in de berging en het halletje, maar ook via het trappenhuis naar boven.

Stapelgek werden we er van.
Gisteren was ik het ineens helemaal zat en broedde een briljant plan uit.

Henk merkte het meteen toen hij thuis kwam. ‘Hee!’ riep hij uit. ‘Je hebt het probleem opgelost! Ik ruik niets meer! Hoe heb je dat gedaan! Vertel!'

Ja. Goed hè.
Ik heb het deurtje dichtgedaan.