Je ziet ze weer overal opduiken in dit jaargetijde. De festivals en evenementen. Vaak met veel bombarie aangekondigd, hoewel het in de praktijk soms niet AL te veel voorsteld....
zondag 26 april 2015
yet another...
Je ziet ze weer overal opduiken in dit jaargetijde. De festivals en evenementen. Vaak met veel bombarie aangekondigd, hoewel het in de praktijk soms niet AL te veel voorsteld....
Smeerolie graag
Hij wist dat hij het leven voor de helft leefde.
dat hij er niet uit haalde wat er in zat
Hij liet veel ongebruikt, te veel ongezien.
Keek te veel naar z'n tenen,
en voelde teveel zijn rug
Wist zich in een buitenwijk
van een kleine gemeente
levend begraven
Te weinig in beweging
werd alles ouder of niet meer.
Zijn grijze wereld
werd langzaam zijn mooiste.
dat hij er niet uit haalde wat er in zat
Hij liet veel ongebruikt, te veel ongezien.
Keek te veel naar z'n tenen,
en voelde teveel zijn rug
Wist zich in een buitenwijk
van een kleine gemeente
levend begraven
Te weinig in beweging
werd alles ouder of niet meer.
Zijn grijze wereld
werd langzaam zijn mooiste.
de punten van mijn schoenen
...en dan komt er een moment dat ik niets meer te vertellen heb.
Omdat alles eerder is verteld.
Omdat ik niets toe te voegen heb.
Maar vooral omdat het vuur ontbreekt. Omdat ik murw ben. Ik schreef er eerder over. Murw in de zin dat die verschrikkelijke nieuwsberichten die we elke dag over ons heen uitgestort krijgen me niet uit m'n evenwicht brengen, of me kwaad maken.
Verdrietig nog wel soms. Wanneer ik dat toesta. Maar wat zou ik, en wat schiet ik ermee op?
De humanitaire samenleving zie ik met lede ogen naar de verdommenis gaan. Maar laat ik me alsjeblieft niet laten verleiden door te vervallen in holle clichés. Daar heeft niemand wat aan.
Geen doemdenker is er, die ik de overwinning gun. Niet de haat, niet de onverschilligheid moet zegevieren. ...de gelatenheid...hoewel ik merk dat ook ik vaker naar de punten van mijn schoenen kijk.
Ik put troost uit de bloesem die zich wederom ontvouwt, Kelken die zich openen. Jong groen dat overal opduikt. De merel in de tuin, driftig in de weer met nestmateriaal in zijn snavel. Een koolmees die nieuwsgierig het houten vogelhuisje inspecteert.
Lief leven. Mooi leven.
De jonge vogeltjes gaan straks uitvliegen. Hoe hou ik de straatkat daarvandaan? En waarom zou ik?
Het is zo'n leuk beest.
Het zal allemaal wel lopen zoals het moet.
Omdat alles eerder is verteld.
Omdat ik niets toe te voegen heb.
Maar vooral omdat het vuur ontbreekt. Omdat ik murw ben. Ik schreef er eerder over. Murw in de zin dat die verschrikkelijke nieuwsberichten die we elke dag over ons heen uitgestort krijgen me niet uit m'n evenwicht brengen, of me kwaad maken.
Verdrietig nog wel soms. Wanneer ik dat toesta. Maar wat zou ik, en wat schiet ik ermee op?
De humanitaire samenleving zie ik met lede ogen naar de verdommenis gaan. Maar laat ik me alsjeblieft niet laten verleiden door te vervallen in holle clichés. Daar heeft niemand wat aan.
Geen doemdenker is er, die ik de overwinning gun. Niet de haat, niet de onverschilligheid moet zegevieren. ...de gelatenheid...hoewel ik merk dat ook ik vaker naar de punten van mijn schoenen kijk.
Ik put troost uit de bloesem die zich wederom ontvouwt, Kelken die zich openen. Jong groen dat overal opduikt. De merel in de tuin, driftig in de weer met nestmateriaal in zijn snavel. Een koolmees die nieuwsgierig het houten vogelhuisje inspecteert.
Lief leven. Mooi leven.
De jonge vogeltjes gaan straks uitvliegen. Hoe hou ik de straatkat daarvandaan? En waarom zou ik?
Het is zo'n leuk beest.
Het zal allemaal wel lopen zoals het moet.
woensdag 22 april 2015
De kermis van weleer
woensdag 1 april 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)