Marc Lagrange

                                                     fotografie: Marc Lagrange

Murw

Je hoort er weinig over spreken.

Het is die nieuwe ziekte verwant aan  burn-out en depressiviteit waar zoveel mensen onder lijden.

En nu heb ik het ook

Ik heb Murw

Hoe ik er aangekomen ben weet ik niet precies. Je kunt het niet van iemand krijgen geloof ik; het is niet besmettelijk.  Het heeft te maken met je belastbaarheid  die een knauw krijgt. Net als bij een burn-out.

De symptomen: Tekenen van afstomping . Je voelt je lamgeslagen,  emotieloos en moe. Het ophalen van de schouders is een veel voorkomend verschijnsel.

Murw verschilt van depressiviteit dat het niet per se een donkere somberte in zich draagt.

Wel erg is dat je kijk op het leven wordt gevoed vanuit egoïstische motieven.

ik voel niet, ik observeer.

Ik haal ook inderdaad m'n schouders op bij verhalen over ziektes, verkrachtingen, moorden, steekpartijen., rampen

Let wel, zo ben ik niet! Nooit geweest! Het is de Murw!! Mijn kracht school  in relativering weliswaar, maar de humor en betrokkenheid  die dat kenmerkten zijn daaruit verdwenen.

Onverschilligheid is er voor in de plaats gekomen

En als ik relativering voor mij betrokkenheid , betrekkelijkheid en humor was, wie ik ben nu dan nog?

Een medicijn . Ik wil een medicijn!

Voordat ik Murw ben.