"Dat globale denken van ons bestaat niet werkelijk zolang we elke dag weer, zonder schaamte, onze stront wegspoelen met schoon drinkwater"
Lousche
dinsdag 31 maart 2009
maandag 30 maart 2009
Lebbis
Misschien leuk voor de mensen die regelmatig naar Frankrijk gaan. Lebbis gaat een croissantje halen bij de bakker in Frankrijk ( vanaf 01,28)
Verzuiling
Het was achterhaald, gebaseerd op verzuiling, die indeling bij onze publieke omroep. Persoonlijk vond ik dat de verschillen tussen de omroepen steeds kleiner werden.
Die vroegere bolwerkjes integreerden toch min of meer bij elkaar, werkten ook samen, afin, ik had er geen last van.
Waar ik wel last van dreig te krijgen is hoe de nieuwe publieke omroep eruit komt te zien.
Naast de grote omroepen krijgen we, om er een paar te noemen,
De VPRO, voor de linkse denkers
Llink, voor de milieu-activisten
Omroep Max, voor de ouderen,
Wakker Nederland voor de Telegraaf-lezers
Omroep C voor de liefhebbers van cultuur
Powned voor stijlloze mensen
De EO voor de Christenen
De IO voor Islamieten
Alsof dat geen verzuiling is.
De publieke omroep wordt een onoverzichtelijke verzameling van allerhande ideeële of (a)sociale clubjes die op de buis willen. In hun eigen kader. Ik noem het de Nieuwe Verzuiling.
En wat moet ik ermee?
Als oudere, milieu-bewuste, links georienteerde cultuurliefhebber weet ik het even niet. Moet ik me dan bij vier omroepen aanmelden?
Liever minder clubjes, breed aanbod!
Kleine clubjes, fuseer U!
Die vroegere bolwerkjes integreerden toch min of meer bij elkaar, werkten ook samen, afin, ik had er geen last van.
Waar ik wel last van dreig te krijgen is hoe de nieuwe publieke omroep eruit komt te zien.
Naast de grote omroepen krijgen we, om er een paar te noemen,
De VPRO, voor de linkse denkers
Llink, voor de milieu-activisten
Omroep Max, voor de ouderen,
Wakker Nederland voor de Telegraaf-lezers
Omroep C voor de liefhebbers van cultuur
Powned voor stijlloze mensen
De EO voor de Christenen
De IO voor Islamieten
Alsof dat geen verzuiling is.
De publieke omroep wordt een onoverzichtelijke verzameling van allerhande ideeële of (a)sociale clubjes die op de buis willen. In hun eigen kader. Ik noem het de Nieuwe Verzuiling.
En wat moet ik ermee?
Als oudere, milieu-bewuste, links georienteerde cultuurliefhebber weet ik het even niet. Moet ik me dan bij vier omroepen aanmelden?
Liever minder clubjes, breed aanbod!
Kleine clubjes, fuseer U!
zondag 29 maart 2009
mislukt feestje
De deur uitgekeken werd hij. Ze had hem wel VIER KEER gevraagd of hij wat wilde drinken en ELKE KEER had hij NEE gezegd, NEE DANKJEWEL!
En je kon het zo gèk niet bedenken of het was in huis! Shandy, Martini, Port, Bier enzovoorts
Ze had hem er op gewezen dat hij dan voor de gezelligheid iets moest drinken, maar hij bleef weigeren! Ook Piet heeft nog gepoogd hem te overreden desnoods een glaasje water te drinken, maar nee hoor.
De sfeer kwam er die avond dan ook niet in! Hij verziekte de boel met z’n onaangepaste gedrag.
Niet alleen voor mij, ook voor de anderen, want voor de rest dronk iederéén iets, maar hij niet hoor!
Nee, die hoeft hier niet meer te komen!
Niet eens gezellig wat drinken!
Dan word je mooi te kijk gezet als gastvrouw! Toch?
En je kon het zo gèk niet bedenken of het was in huis! Shandy, Martini, Port, Bier enzovoorts
Ze had hem er op gewezen dat hij dan voor de gezelligheid iets moest drinken, maar hij bleef weigeren! Ook Piet heeft nog gepoogd hem te overreden desnoods een glaasje water te drinken, maar nee hoor.
De sfeer kwam er die avond dan ook niet in! Hij verziekte de boel met z’n onaangepaste gedrag.
Niet alleen voor mij, ook voor de anderen, want voor de rest dronk iederéén iets, maar hij niet hoor!
Nee, die hoeft hier niet meer te komen!
Niet eens gezellig wat drinken!
Dan word je mooi te kijk gezet als gastvrouw! Toch?
dinsdag 24 maart 2009
Iwan Iljitsj
"En als mijn hele leven nu eens verkeerd is geweest?" De gedachte kwam bij hem op dat wat wat tevoren volkomen onmogelijk had geleken, namelijk dat hij zijn leven niet had geleefd zoals hij had behoren te doen, uiteindelijk wel eens waar kon zijn. De gedachte kwam bij hem op dat zijn nauwelijks waarneembare impulsen, die hij onmiddellijk had onderdrukt, wel eens echt konden zijn en de rest vals. En zijn beroepsbezigheden, en de indeling van zijn leven en dat van zijn gezin, en zijn sociale en ambtelijke interesses, waren misschien allemaal vals. Hij probeerde dit alles voor zichzelf te verdedigen en plotseling voelde hij hoe zwak het was wat hij verdedigde.
Er viel niets te verdedigen...
(Uit: De dood van Iwan Iljitsj - Leo Tolstoj)
Er viel niets te verdedigen...
(Uit: De dood van Iwan Iljitsj - Leo Tolstoj)
maandag 23 maart 2009
Onder zee
Achthonderd kilometer boven Siberië botsten een Russische en een Amerikaanse communicatiesateliet tegen elkaar. Een stille explosie (door de afwezigheid van lucht is er geen geluid) was het gevolg.
En niet in de ruimte, maar in de Atlantische oceaan, daar botsten een Britse en een Franse onderzeeër op elkaar. Ze waren beide beladen met kernwapens.
En een maand later botste een nucleair aangedreven onderzeeër van de Amerikaanse Marine op een ander Amerikaans marinevaartuig in de Straat van Hormuz, bij Iran. Hierbij is 90.000 liter diesel in zee gestroomd.
Onderzeeërs die tegen andere boten aanvaren. Hoe druk ís het in die Straat van Hormuz? En hoe kan dat gebeuren? Die dingen zijn toch uitgerust met de meest geavanceerde apparatuur? Dat is toch High Tec, waar onze allerte parking-assist in de auto bij in het niet valt?
Ik wil daar wel meer over weten.
De zee was tot nu toe natuur; aan de kust genoot ik van een door maan en wind bewogen wateroppervlak. Dit beeld wijzigt zich nu. Aan de kust vermoed ik dat onder het uitgestrekte waterige camouflagekleed voortdurend nucleaire en met kernwapens beladen duikboten heen en weer koersen, en waarin commandanten de vaartuigen besturen alsof ze de hoofdrolspelers zijn in de virtuele wereld van een meesterlijk ontworpen computerspel.
Met mooie vrouwen (vrouwelijk personeel) en actie!
De eerstkomende tijd zal er, vrees ik, geen zonsondergang boven zee zijn die dat beeld weg krijgt
En niet in de ruimte, maar in de Atlantische oceaan, daar botsten een Britse en een Franse onderzeeër op elkaar. Ze waren beide beladen met kernwapens.
En een maand later botste een nucleair aangedreven onderzeeër van de Amerikaanse Marine op een ander Amerikaans marinevaartuig in de Straat van Hormuz, bij Iran. Hierbij is 90.000 liter diesel in zee gestroomd.
Onderzeeërs die tegen andere boten aanvaren. Hoe druk ís het in die Straat van Hormuz? En hoe kan dat gebeuren? Die dingen zijn toch uitgerust met de meest geavanceerde apparatuur? Dat is toch High Tec, waar onze allerte parking-assist in de auto bij in het niet valt?
Ik wil daar wel meer over weten.
De zee was tot nu toe natuur; aan de kust genoot ik van een door maan en wind bewogen wateroppervlak. Dit beeld wijzigt zich nu. Aan de kust vermoed ik dat onder het uitgestrekte waterige camouflagekleed voortdurend nucleaire en met kernwapens beladen duikboten heen en weer koersen, en waarin commandanten de vaartuigen besturen alsof ze de hoofdrolspelers zijn in de virtuele wereld van een meesterlijk ontworpen computerspel.
Met mooie vrouwen (vrouwelijk personeel) en actie!
De eerstkomende tijd zal er, vrees ik, geen zonsondergang boven zee zijn die dat beeld weg krijgt
zaterdag 21 maart 2009
21 maart 2009
Wanneer ik deze ochtend buiten kom hoor ik hoe de hatelijk juichende meeuwen het gegak van ganzen overkrijsen.
Dan wordt het stiller
Maar wanneer ik luister hoor ik veel. Het zachte geruis van de A58, geritsel tussen de bladeren achter de planten, getsjilp in een boom aan de straatkant, gefladder van een kleine mus.
Ik doe een duit in deze ochtendsymfonie en voeg er het metalige geluid van een lepeltje aan toe, dat roert in een kopje koffie.
Twee fietsers fietsen uit mijn zicht over de straat voorbij. Hun stemmen sterven weg en maken plaats voor het gekoer van een duif
Me zo op geluid concentrerend hoor ik mezelf de warme koffie naar binnen slokken. In kleinere slokjes als dat ik dit gewoon ben te doen.
Hoog in de lucht hoor ik een vliegtuig. Ik kijk en ontdek een oplichtend stipje dat zich naar het Oosten beweegt.
Vandaag is het zaterdag, 21 maart, begin van de lente. En dat laat zich aanvoelen. Ik zit op een tuinbankje achter ons huis, een groene binnenplaats tussen het huis en de bijkeuken. De zon voelt al warm, en de lucht is strakblauw. Het is praktisch windstil
De nacht was mooi, en ik voel me heerlijk, kalm.
Deze lente-ochtend is te mooi om te verslapen.
Overigens ben blij dat anderen dat wel doen.
Blijf lekker liggen menschen.
Laat mij maar. Ik ben een beetje raar.
Dan wordt het stiller
Maar wanneer ik luister hoor ik veel. Het zachte geruis van de A58, geritsel tussen de bladeren achter de planten, getsjilp in een boom aan de straatkant, gefladder van een kleine mus.
Ik doe een duit in deze ochtendsymfonie en voeg er het metalige geluid van een lepeltje aan toe, dat roert in een kopje koffie.
Twee fietsers fietsen uit mijn zicht over de straat voorbij. Hun stemmen sterven weg en maken plaats voor het gekoer van een duif
Me zo op geluid concentrerend hoor ik mezelf de warme koffie naar binnen slokken. In kleinere slokjes als dat ik dit gewoon ben te doen.
Hoog in de lucht hoor ik een vliegtuig. Ik kijk en ontdek een oplichtend stipje dat zich naar het Oosten beweegt.
Vandaag is het zaterdag, 21 maart, begin van de lente. En dat laat zich aanvoelen. Ik zit op een tuinbankje achter ons huis, een groene binnenplaats tussen het huis en de bijkeuken. De zon voelt al warm, en de lucht is strakblauw. Het is praktisch windstil
De nacht was mooi, en ik voel me heerlijk, kalm.
Deze lente-ochtend is te mooi om te verslapen.
Overigens ben blij dat anderen dat wel doen.
Blijf lekker liggen menschen.
Laat mij maar. Ik ben een beetje raar.
woensdag 18 maart 2009
The Sound of Fritzl
Vervelend toch, dat gedoe rondom die Fritzl!. Dat moet maar snel voorbij zijn.
Oostenrijk ziet liever geen vuile was. Negeert doorgaans vuile was, eigelijk. Wat genegeerd wordt bestaat niet!
De volksaard is gemüttlich en het gezegde, dat ongetwijfelt op menig tegeltje zal prijken luidt: “Schein, Nicht Sein”
En nou zitten ze allemaal met van die nare fremdgangers, journalisten.
De knusse Oostenrijker heeft er niets mee. ‘Ze verlustigen zich liever in hun imago van Mozart, Sound of Music en skieën’hoorde ik de Engelse journalist Allan Hall zeggen.
Maar dat imago gaat scheurtjes vertonen. In gedachten zie ik onder de poppedeinerige vakwerkhuisjes, énig met die bloembakjes vol violen, keldertjes. Enge keldertjes.
En het woord ‘deienkletser’roept bij mij bepaald geen gemüttliche associaties meer op.
dinsdag 17 maart 2009
Bits and Bobs
Wie herinnerd zich de animatie-filmpjes van Monty Python? Dit filmpje overstijgt dit. In de categorie: volslagen absurd. Bits and Bobs
Spaarlamp
COVENTRY - Spaarlampen zijn ongezond. Tenminste, dat zeggen Britse artsen. Die trekken ten strijde tegen de spaarlamp, omdat deze UV-straling afgeeft en kwik bevat.
'Gezondheidsproblemen door spaarlampen'
De Europese Unie heeft plannen om tegen 2012 alle gloeilampen te verbieden, zodat de consument verplicht wordt om spaarlampen te kopen. Britse artsen zijn daar echter niet over te spreken, en trekken fel van leer tegen die plannen.
De artsen, verenigd in de groepen Right to Light en Spectrum Alliance, pleiten ervoor om gloeilampen in bepaalde situaties toch toe te laten, bijvoorbeeld voor mensen met huidallergieën. Die mensen zouden last kunnen ondervinden van de spaarlampen door de UV-straling die deze afgeven.
Huidkanker
Bovendien hebben studies uitgewezen dat spaarlampen het risico op huidkanker verhogen. Een extra glazen omhulsel rond de spaarlamp kan overigens veel UV-straling tegenhouden, maar daar is de consument amper of niet van op de hoogte.
De Britse artsen zijn ook tegen de spaarlampen omdat ze kwik bevatten. Het gaat weliswaar om kleine hoeveelheden en de kwik komt alleen vrij als de lamp breekt, maar toch kunnen de gevolgen groot zijn.
Als een lamp breekt, moet de kamer ontruimd en 15 minuten gelucht worden. Maar zelfs dan kunnen de kwikconcentraties enkele weken later nog steeds erg hoog zijn. Tapijten, gordijnen en andere stoffen kunnen de kwik opnemen en nog lange tijd giftige dampen afgeven.
Er is ook een probleem met de elektromagnetische straling, die door spaarlampen wordt veroorzaakt. De straling blijkt tot op één meter afstand nog heel hoog te zijn.
Door: Redactie
Bron: GezondheidsNet.be - 16-03-2009
Davincini:
Daar komen ze NOU mee, nu iedereen hier al bijna op de spaarlamp is overgeschakeld! De consument is de naieve bedonderde stumpert. Zoals zo vaak. Het is schandalig, de prijzen die er bij de introduktie van de spaarlamp voor zo'n kwikhouder moest worden uitgeteld.
Het is een voorbeeld van hoe produktiebelang ver boven consumentenbelang staat. Natuurlijk wisten we dat al, maar we tuinen er toch steeds weer in met z'n allen.
Meisjes moeten zich laten inenten tegen baarmoederhalskanker. Want er is nu een vaccin. Benieuwd wat daar later nog over te melden is.
vrijdag 13 maart 2009
het moeras
Ik woon praktisch aan de rand van de bossen en de weilanden. Het patteland. Ik houd hier van.
Ik houd van het lopen daar. En wanneer er genoeg open plekken zijn, kan ik in een bos genieten.
Een stuk bos staat bekent als ‘homobos’’, een ontmoetingsplaats voor mannen.
Tussen de struiken zou je ‘overal condooms’zien. Ik ga er vaker wandelen. Ik ben er nimmer door iemand benaderd. Sterker nog:: ik zie er, afgezien van een enkeling op de parkeerplaats,niemand!
Ik wandel er graag. Ik volg er dezelfde paden, langs sombere bomen en donkere wateren. Het gezoem van de A58 verderop laat ik dan gaandeweg achter. Ik laat me meevoeren in een feestje van vogelgekrakeel. Ik weet niet welke vogels ik hoor, maar het zijn er deze keer opvallend veel. Elk moment kan daar de boze stiefmoeder met haar mandje met appelen aan komen zetten.
Ik houd van het lopen daar. En wanneer er genoeg open plekken zijn, kan ik in een bos genieten.
Een stuk bos staat bekent als ‘homobos’’, een ontmoetingsplaats voor mannen.
Tussen de struiken zou je ‘overal condooms’zien. Ik ga er vaker wandelen. Ik ben er nimmer door iemand benaderd. Sterker nog:: ik zie er, afgezien van een enkeling op de parkeerplaats,niemand!
Ik wandel er graag. Ik volg er dezelfde paden, langs sombere bomen en donkere wateren. Het gezoem van de A58 verderop laat ik dan gaandeweg achter. Ik laat me meevoeren in een feestje van vogelgekrakeel. Ik weet niet welke vogels ik hoor, maar het zijn er deze keer opvallend veel. Elk moment kan daar de boze stiefmoeder met haar mandje met appelen aan komen zetten.
Ik zit op een zonbeschenen plekje bij een plas. Ik noem het: het moeras. In het zwarte water staan dode bomen te weerspiegelen en te rimpelen. Ik zie gakkende ganzen die me nieuwsgierig in het oog houden. Een specht vuurt zijn mitrailleur leeg in het bos.
Er is een kalmte die over me komt.
De bomen, het water, de ganzen, de vogelgeluiden, de zon, en ik..
Even wil ik hier nooit meer weg.
donderdag 12 maart 2009
crisis
Kom, laten we niet pessimistisch gaan doen over die crisis.
Gaat wel voorbij.
Voorlopig hebben we nog een dak boven ons hoofd.
het feuilleton (slot)
Een enkele maal, herinnerde Galahan zich, had Scherpenzeel zijn schoen uitgetrokken bij een ondervraging van een verdachte, en hij had dreigend met die schoen in de handpalm van zijn linkerhand geslagen. Hij hanteerde de schoen als wapen. En, het WAS ook een wapen, in feite, met die metalen plaatjes onder zijn schoenzolen.
Galahan zelf liet liever gewoon zijn gummiknuppel in z’n handpalm dansen, wanneer het op machtsvertoon aankwam. Hoe vaak hadden ze zo niet samen tegenover opstandig schorriemorrie gestaan. Er zijn nog tientallen foto’s van.
‘Scherpenzeel’zo had Galahan Scherpenzeel altijd genoemd. Bij zijn achternaam. Nooit bij zijn voornaam. En het speet Galahan dat hij nooit naar de voornaam van zijn adjudant had gevraagd. ’t Was altijd ‘Scherpenzeel zus’ en ‘Scherpenzeel zo’geweest, en na een jaar werd het enigszinds gênant om naar diens voornaam te vragen.
Wanneer hij belde, en zijn vrouw nam op klonk deze altijd gehaast: ‘ik zal mijn man even geven’en deze zei steevast: ‘Scherpenzeel hier!’
Ach, nou ja, ‘what’s in a name?’ Galahan ging niet zo ver dat hij andere methoden aanwendde om de voornaam van zijn adjudant op te sporen. Dit moest simpel zijn, maar elke keer nam hij zich voor: ‘ík vraag het hem morgen wel’en dan kwam het er niet van.
De verdachte stond op vanachter de tafel en sprak: ‘Dat zult U aan mijn advocaat moeten vragen heren. Zonder hem heeft U niets aan mij. Van mij krijgt U namelijk niets meer te horen’
-‘Geen sikkepit?’informeerde de getergde rechercheur
‘Geen sikkepit! Dus, laat U mij een afspraak met hem maken. Dan ga ik. U hoort van mij.’
‘We zijn de lolligste thuis!?’Wat klonk dat goed. Precies tegelijkertijd spraken Galahan en Scherpenzeel deze woorden uit. Galagan met z’n droge, nasale stem, en Scherpenzeel ,met z’n hoge stem, die kinderen verwachtingsvol kon doen opkijken vanuit hun bezigheden..
Achteraf was dit de ommezwaai in hun carrière geweest.
Al jaren staan ze nu als muzikaal komisch duo Harry en Kees op de planken.
Met wisselend succes.
Galahan zelf liet liever gewoon zijn gummiknuppel in z’n handpalm dansen, wanneer het op machtsvertoon aankwam. Hoe vaak hadden ze zo niet samen tegenover opstandig schorriemorrie gestaan. Er zijn nog tientallen foto’s van.
‘Scherpenzeel’zo had Galahan Scherpenzeel altijd genoemd. Bij zijn achternaam. Nooit bij zijn voornaam. En het speet Galahan dat hij nooit naar de voornaam van zijn adjudant had gevraagd. ’t Was altijd ‘Scherpenzeel zus’ en ‘Scherpenzeel zo’geweest, en na een jaar werd het enigszinds gênant om naar diens voornaam te vragen.
Wanneer hij belde, en zijn vrouw nam op klonk deze altijd gehaast: ‘ik zal mijn man even geven’en deze zei steevast: ‘Scherpenzeel hier!’
Ach, nou ja, ‘what’s in a name?’ Galahan ging niet zo ver dat hij andere methoden aanwendde om de voornaam van zijn adjudant op te sporen. Dit moest simpel zijn, maar elke keer nam hij zich voor: ‘ík vraag het hem morgen wel’en dan kwam het er niet van.
De verdachte stond op vanachter de tafel en sprak: ‘Dat zult U aan mijn advocaat moeten vragen heren. Zonder hem heeft U niets aan mij. Van mij krijgt U namelijk niets meer te horen’
-‘Geen sikkepit?’informeerde de getergde rechercheur
‘Geen sikkepit! Dus, laat U mij een afspraak met hem maken. Dan ga ik. U hoort van mij.’
‘We zijn de lolligste thuis!?’Wat klonk dat goed. Precies tegelijkertijd spraken Galahan en Scherpenzeel deze woorden uit. Galagan met z’n droge, nasale stem, en Scherpenzeel ,met z’n hoge stem, die kinderen verwachtingsvol kon doen opkijken vanuit hun bezigheden..
Achteraf was dit de ommezwaai in hun carrière geweest.
Al jaren staan ze nu als muzikaal komisch duo Harry en Kees op de planken.
Met wisselend succes.
dinsdag 10 maart 2009
het belang van kennis
We hoeven niet te rekenen want we hebben een calculator
We hoeven niet te leren spellen want we hebben spellingscontrôle
We hoeven niet te zoeken, want we hebben Wikipedia
Gemak dient de mens.
Maar waartoe, denk ik wel eens?
Gemak maakt wellicht ook dommer. Rekenen en Schrijven zijn zaken waar momenteel door jongeren niet hoog op gescoord wordt. Het kan kinderen vaak ook niet interesseren. Ze begrijpen niet waarom ze dingen moeten leren, waarvoor immers zulke handige oplossingen uitgevonden zijn.
Je hoeft toch ook niet te leren zelf vuur te maken als er aanstekers bestaan?
Laat kinderen daarom het belang zien.
Leer kinderen het belang van het je fatsoenlijk uit leren drukken. Het belang van zelfstandig berekeningen kunnen maken.
Het belang van oorzaak en gevolg.
Dat als wij niets doen, er nog steeds kinderen doodgaan van de honger
We hoeven niet te leren spellen want we hebben spellingscontrôle
We hoeven niet te zoeken, want we hebben Wikipedia
Gemak dient de mens.
Maar waartoe, denk ik wel eens?
Gemak maakt wellicht ook dommer. Rekenen en Schrijven zijn zaken waar momenteel door jongeren niet hoog op gescoord wordt. Het kan kinderen vaak ook niet interesseren. Ze begrijpen niet waarom ze dingen moeten leren, waarvoor immers zulke handige oplossingen uitgevonden zijn.
Je hoeft toch ook niet te leren zelf vuur te maken als er aanstekers bestaan?
Laat kinderen daarom het belang zien.
Leer kinderen het belang van het je fatsoenlijk uit leren drukken. Het belang van zelfstandig berekeningen kunnen maken.
Het belang van oorzaak en gevolg.
Dat als wij niets doen, er nog steeds kinderen doodgaan van de honger
zondag 8 maart 2009
Salad fingers
Mijn voorliefde voor het klein absurdisme deed me besluiten deze animatie van David Firth op het blog te plaatsen.
vrijdag 6 maart 2009
knorrepot
Ik mag er niet aan denken wat er gebeurd als ik een oude man ben. Ik zal niet de makkelijkste zijn. Ik zal een vreselijke man zijn. Ondankbaar, eeuwig sikkeneurig. Met altijd iets in het blikveld dat stoort, waar ik mijn omgeving op wijs. Ik maak al mijn ongerief kenbaar in woord en gebaar. Ik verwacht dat ik op mijn wenken bediend word, en beklaag me als niet onmiddellijk gevolg wordt gegeven aan mijn bevelen, die ik voor de vorm in het begin nog zal laten klinken als vriendelijke verzoeken.
Ik heb het met name over de oude man die weinig zelf meer kan. Die zijn dagen slijt in de rolstoel. Die geholpen moet worden bij het wassen.
Die man kun je geloof ik maar beter uit het raam kieperen of bij het grof vuil dumpen.
Ouwe vervelende mannen, moeten in jongere jaren al iets naars hebben gehad.
Deze jongen is bijvoorbeeld verwend. De meeste tegenslagen die ik in mijn leven had, waren zelfgekozen. Los van ‘pech met de auto’, of huishoudelijke sores.
Ik ben ongeduldig, vaak gehaast. ‘Lang wachten op mijn beurt’ doet mij vloeksputteren en tenenkrommen.
Naast ‘verwent’, is bovenstaande eigenschap geen factor die mijn populariteit onder de gezondheidszorgers zal doen toenemen..
‘Jaloezie’, ook zo’n onuitstaanbaar ondeugd. Jawel, ik ben er mee behebt. Zet maar in de rij. Mijn jaloersheid kan zo sterk zijn dat ik ‘TV- programma’s over mensen die reizen, iets dat me mateloos boeien kan, domweg niet kijk. Ik kan er niet goed tegen, word er ook ongedurig van.
Ziehier de ingredienten voor de ‘knorrepot’die ik zijn zal. Ik moet daar iets aan doen, tenzij ik zou willen zijn als de man waartegen over een jaar of dertig sussend gesproken zal worden ‘Nou nou meneer D, hebben we weer eens slecht geslapen vannacht?’
Ik heb het met name over de oude man die weinig zelf meer kan. Die zijn dagen slijt in de rolstoel. Die geholpen moet worden bij het wassen.
Die man kun je geloof ik maar beter uit het raam kieperen of bij het grof vuil dumpen.
Ouwe vervelende mannen, moeten in jongere jaren al iets naars hebben gehad.
Deze jongen is bijvoorbeeld verwend. De meeste tegenslagen die ik in mijn leven had, waren zelfgekozen. Los van ‘pech met de auto’, of huishoudelijke sores.
Ik ben ongeduldig, vaak gehaast. ‘Lang wachten op mijn beurt’ doet mij vloeksputteren en tenenkrommen.
Naast ‘verwent’, is bovenstaande eigenschap geen factor die mijn populariteit onder de gezondheidszorgers zal doen toenemen..
‘Jaloezie’, ook zo’n onuitstaanbaar ondeugd. Jawel, ik ben er mee behebt. Zet maar in de rij. Mijn jaloersheid kan zo sterk zijn dat ik ‘TV- programma’s over mensen die reizen, iets dat me mateloos boeien kan, domweg niet kijk. Ik kan er niet goed tegen, word er ook ongedurig van.
Ziehier de ingredienten voor de ‘knorrepot’die ik zijn zal. Ik moet daar iets aan doen, tenzij ik zou willen zijn als de man waartegen over een jaar of dertig sussend gesproken zal worden ‘Nou nou meneer D, hebben we weer eens slecht geslapen vannacht?’
Wetenschap (2)
Veel slanke mensen zijn toch gevaarlijk dik
Bijna de helft van de slanke mensen is innerlijk te dik. Dat betekent dat ze intern levensgevaarlijk veel vetmassa hebben, zonder dat ze hier uiterlijk iets van merken. Verder beweert de Britse professor Jimmy Bell dat veel dikke mensen wel kerngezond zijn.
Kwalen
Professor Bell verricht al jaren onderzoek naar obesitas en overgewicht, meldt nu.nl. Daarbij viel hem op dat veel slanke mensen kampen met kwalen die je verwacht bij overgewicht als hart- en vaatziekten, diabetes type 2 of een te hoge bloeddruk. Toen hij honderden slanke vrijwilligers onder de scanner legde, ontdekte hij de oorzaak van deze klachten. Slanke mensen kampen vaak ook intern met vet, vooral rond de organen.
Tofi en lothi
Hij bedacht zelfs een naam voor deze mensen: de 'tofi's', deze afkorting komt van 'thin outside, fat inside'. Wat zoveel betekent als dun vanbuiten, dik vanbinnen. Aan hun lichaam is op het eerste gezicht niets te zien, maar met een scan wordt duidelijk dat deze mensen veel 'orgaanvet' hebben. Bell zegt dat er ook zoiets bestaat als een 'lothi', de afkorting van 'large outside, thin inside'. Dit zijn dus dikke mensen die kerngezond zijn.
Onderzoeker Bell raadt daarom slanke mensen aan ook gezond te leven en ongeveer drie uur per week intensief te bewegen. Dit slankt je niet alleen uiterlijk af, maar het vermindert ook de vetmassa rond de organen. (ep)
Davincini:
Volgens mij heeft het te maken met mensen die zich niet uiten. De binnenvetters. Daar zou nu eens onderzoek naar moeten komen voor een wat aanvullend beeld. Dat binnenvetters ook daadwerkelijk meer intern vet hebben.
En misschien blijkt dan wel dat slanke mensen meer opkroppen dan de gezellige gastronomische medemens, die Bourgondisch van leer trekt.
Wat moet zulks een bericht bij obsessief slanken wel niet teweeg brengen? Als je net uit je annorexia-periode komt, kan dit nieuws een terugval betekenen.
Niet doen, annorexiaatjes! Gewoon dooreten, maar praat er wel over.
woensdag 4 maart 2009
huisdieren (4)
Wie heeft er nu precies gelijk?
De mens, altijd druk en in de weer. Afspraak hier, mobiel telefoongesprek daar, met laptop op schoot in de trein, kerstshoppen in Londen, voetballen op zondagmiddag, cursus onderwatervingerverven in Oost-Knollendam, receptie op het werk, Pauw & Witteman op maandagavond, tandartsafspraak verzetten wegens vergadering op het werk, tuinterras aanleggen, hond te eten geven...
Of toch de kat? Luierend op de vensterbank, kopjes geven als het haar zint, eten staat altijd klaar, een muis als speelkameraad, 18 uur slapen per dag, geen gedachten aan gisteren of morgen...
Ik geloof dat ik het wel weet. Weet u het al?
Yatha'vah susaha'sati
Johannes
berichtje komt van verlicht.nl. Echt de moeite waard om daar eens op te klikken en te bekijken. De link staat bij 'interessante/ leuke links'
dinsdag 3 maart 2009
het feuilleton (1)
‘Nee’
-‘Dus je ontkent het?’
‘Nee, ik zei alleen ‘nee’omdat het me zo lekker in de mond lag’
De inspecteur kende ze , die knapen die dropen van sarcasme en onverschilligheid.
-‘En ‘Ja’ligt je zeker NIET lekker in de mond?!’
‘Nee’
Bah, die kotsmisselijke grappen.
–‘Dus je zegt ‘Nee’alleen als lekkere klank, los van betekenis?’
‘Nee nee’
-‘Ja dus’
‘Nee nee’
Wat haatte hij die grijns
- ‘Nog 1 keer: heb je de punaisemoord op 1 februari jongstleden gepleegd of niet.!?’
‘Nee’
-‘En als je het wel gedaan had, zou je het dan zeggen?’
‘Ik denk het niet’
Inspecteur Galahan zuchtte en wierp een radeloze blik naar zijn adjudant Scherpenzeel. Samen hadden ze voor smeulende en snoeihete vuren gestaan, maar met deze figuur stonden ze voor een dilemma.
Scherpenzeel nam een fiere houding aan, stak de handen in zijn zakken en sprak met zijn karakteristiek hoge stem, die hem onder het korps de naam ‘Pino’had bezorgd: ‘We vonden in Uw woning 12 kratten punaises. Waarvoor gebruikt U die?’
Scherpenzeels trots: De confronterende open vraag
‘Ik verzamel ze’
-‘U verzamelt punaises?’
‘Nee nee’
-‘Twee maal nee is JA, moet ik het ZO zien?
‘Nee’
Scherpenzeel keek naar het plafond van het kantoor, haalde de handen uit zijn zakken, vouwde zijn armen op zijn rug en begon ferm te ijsberen. Het geklik van de taps onder zijn schoenen klonk hel in het sobere kantoor. Een tafel, drie stoelen. Meer was er in de ruimte niet te vinden. Galahan en hij plachten onderling over de ruimte ook niet te spreken als kantoor, maar over ‘de verhoorkamer'
Galahan hernam het woord:’Hoe verklaart U de bloedsporen in Uw huis. Er is bloed gevonden op de trap, de vloer, de muren en het plafond van de woonkamer. Ook vonden we bij de vuile was bebloede kleren’
Klik-klak klik-klak klik-klak’, klonken de schoenen van Scherpenzeel. Een blik van volle verstandhouding tussen de gelauterde ambtenaren bracht de schrandere adjudant tot stand.
Wordt vervolgd
-‘Dus je ontkent het?’
‘Nee, ik zei alleen ‘nee’omdat het me zo lekker in de mond lag’
De inspecteur kende ze , die knapen die dropen van sarcasme en onverschilligheid.
-‘En ‘Ja’ligt je zeker NIET lekker in de mond?!’
‘Nee’
Bah, die kotsmisselijke grappen.
–‘Dus je zegt ‘Nee’alleen als lekkere klank, los van betekenis?’
‘Nee nee’
-‘Ja dus’
‘Nee nee’
Wat haatte hij die grijns
- ‘Nog 1 keer: heb je de punaisemoord op 1 februari jongstleden gepleegd of niet.!?’
‘Nee’
-‘En als je het wel gedaan had, zou je het dan zeggen?’
‘Ik denk het niet’
Inspecteur Galahan zuchtte en wierp een radeloze blik naar zijn adjudant Scherpenzeel. Samen hadden ze voor smeulende en snoeihete vuren gestaan, maar met deze figuur stonden ze voor een dilemma.
Scherpenzeel nam een fiere houding aan, stak de handen in zijn zakken en sprak met zijn karakteristiek hoge stem, die hem onder het korps de naam ‘Pino’had bezorgd: ‘We vonden in Uw woning 12 kratten punaises. Waarvoor gebruikt U die?’
Scherpenzeels trots: De confronterende open vraag
‘Ik verzamel ze’
-‘U verzamelt punaises?’
‘Nee nee’
-‘Twee maal nee is JA, moet ik het ZO zien?
‘Nee’
Scherpenzeel keek naar het plafond van het kantoor, haalde de handen uit zijn zakken, vouwde zijn armen op zijn rug en begon ferm te ijsberen. Het geklik van de taps onder zijn schoenen klonk hel in het sobere kantoor. Een tafel, drie stoelen. Meer was er in de ruimte niet te vinden. Galahan en hij plachten onderling over de ruimte ook niet te spreken als kantoor, maar over ‘de verhoorkamer'
Galahan hernam het woord:’Hoe verklaart U de bloedsporen in Uw huis. Er is bloed gevonden op de trap, de vloer, de muren en het plafond van de woonkamer. Ook vonden we bij de vuile was bebloede kleren’
Klik-klak klik-klak klik-klak’, klonken de schoenen van Scherpenzeel. Een blik van volle verstandhouding tussen de gelauterde ambtenaren bracht de schrandere adjudant tot stand.
Wordt vervolgd
Wetenschap (1)
'Mannen raken opgewonden van geur rotte eieren'
dinsdag 3 maart 2009 15:36
Italiaanse wetenschappers denken een geduchte concurrent te hebben gevonden voor de erectiepil Viagra: een middel met het gas dat de geur van rotte eieren afscheidt, want die zou erecties veroorzaken bij mannen.De geur van rotte eieren zou mannen een erectie bezorgen
De geur van rotte eieren laat mannen bepaald niet onberoerd, aldus de Italiaanse wetenschappers tegen Britse media.
Waterstofsulfide
Volgens een onderzoek van de Universiteit van Napels veroorzaakt deze lucht een erectie bij de man, zo schrijft het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Science journal.
De stank wordt veroorzaakt door waterstofsulfide, aldus een van de onderzoekers. Deze stof blijkt ervoor te zorgen dat de zenuwen in de penis zich ontspannen.
Zwellichaampjes
Dit stimuleert de bloedtoevoer naar de penis, waardoor de zwellichaampjes makkelijker opzwellen en mannen dus eenvoudiger een erectie krijgen.
De wetenschappers hopen dat ze met deze ontdekking een rivaal voor de erectiepil Viagra kunnen ontwikkelen.
Door Robin van der Kloor
Davincini:
Dat gaat lekker ruiken in de slaapkamers.
Probeer dan nog maar eens je erectieprobleem verborgen te houden.
Overigens wel raar dat het middel dat er voor zorgt dat de zenuwen in de penis zich ontspannen, er voor zorgt dat de penis juist in gespannen toestand komt te staan.
Waar gaat dit bericht toe leiden? Gaan wij in de Hollandsche slaapkamer binnenkort op het nachtkastje een electrisch kookplaatje zien.? Een doos eieren onder het bed? Afzuigkap (!) erboven?
Benieuwd wat deze methode zal gaan betekenen voor de sexualiteitsbeleving van de vrouw. 'k Ben bang dat deze er niet echt op vooruit zal gaan.
Benieuwd hoe ze dat in de markt gaan zetten.
dinsdag 3 maart 2009 15:36
Italiaanse wetenschappers denken een geduchte concurrent te hebben gevonden voor de erectiepil Viagra: een middel met het gas dat de geur van rotte eieren afscheidt, want die zou erecties veroorzaken bij mannen.De geur van rotte eieren zou mannen een erectie bezorgen
De geur van rotte eieren laat mannen bepaald niet onberoerd, aldus de Italiaanse wetenschappers tegen Britse media.
Waterstofsulfide
Volgens een onderzoek van de Universiteit van Napels veroorzaakt deze lucht een erectie bij de man, zo schrijft het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Science journal.
De stank wordt veroorzaakt door waterstofsulfide, aldus een van de onderzoekers. Deze stof blijkt ervoor te zorgen dat de zenuwen in de penis zich ontspannen.
Zwellichaampjes
Dit stimuleert de bloedtoevoer naar de penis, waardoor de zwellichaampjes makkelijker opzwellen en mannen dus eenvoudiger een erectie krijgen.
De wetenschappers hopen dat ze met deze ontdekking een rivaal voor de erectiepil Viagra kunnen ontwikkelen.
Door Robin van der Kloor
Davincini:
Dat gaat lekker ruiken in de slaapkamers.
Probeer dan nog maar eens je erectieprobleem verborgen te houden.
Overigens wel raar dat het middel dat er voor zorgt dat de zenuwen in de penis zich ontspannen, er voor zorgt dat de penis juist in gespannen toestand komt te staan.
Waar gaat dit bericht toe leiden? Gaan wij in de Hollandsche slaapkamer binnenkort op het nachtkastje een electrisch kookplaatje zien.? Een doos eieren onder het bed? Afzuigkap (!) erboven?
Benieuwd wat deze methode zal gaan betekenen voor de sexualiteitsbeleving van de vrouw. 'k Ben bang dat deze er niet echt op vooruit zal gaan.
Benieuwd hoe ze dat in de markt gaan zetten.
Abonneren op:
Posts (Atom)