Wanneer ik deze ochtend buiten kom hoor ik hoe de hatelijk juichende meeuwen het gegak van ganzen overkrijsen.
Dan wordt het stiller
Maar wanneer ik luister hoor ik veel. Het zachte geruis van de A58, geritsel tussen de bladeren achter de planten, getsjilp in een boom aan de straatkant, gefladder van een kleine mus.
Ik doe een duit in deze ochtendsymfonie en voeg er het metalige geluid van een lepeltje aan toe, dat roert in een kopje koffie.
Twee fietsers fietsen uit mijn zicht over de straat voorbij. Hun stemmen sterven weg en maken plaats voor het gekoer van een duif
Me zo op geluid concentrerend hoor ik mezelf de warme koffie naar binnen slokken. In kleinere slokjes als dat ik dit gewoon ben te doen.
Hoog in de lucht hoor ik een vliegtuig. Ik kijk en ontdek een oplichtend stipje dat zich naar het Oosten beweegt.
Vandaag is het zaterdag, 21 maart, begin van de lente. En dat laat zich aanvoelen. Ik zit op een tuinbankje achter ons huis, een groene binnenplaats tussen het huis en de bijkeuken. De zon voelt al warm, en de lucht is strakblauw. Het is praktisch windstil
De nacht was mooi, en ik voel me heerlijk, kalm.
Deze lente-ochtend is te mooi om te verslapen.
Overigens ben blij dat anderen dat wel doen.
Blijf lekker liggen menschen.
Laat mij maar. Ik ben een beetje raar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten