2009

Dat zou toch mooi zijn. Elke morgen in het komend jaar ZO wakker worden, met DIE gedachte. En dan monter je bedje uit huppelen, naar de badkamer, heerlijk koud water over je kneitertje gooien. Voor de spiegel je armen naar jezelf uitspreiden, en met een open gezicht en met een nieuwsgierigheid die bij een nieuwe dag hoort, de dag omarmen. Vandaag is NIEUWDAG!
IK LEEF!

Nou, laten we niet gaan overdrijven. Maar ik wens iedereen in 2009 veel positiviteit toe. Ook 's morgens.

eindelijk een reactie

Dit is een ingezonden vakantiefoto van dhr. Franken uit Zwolle.

Uitbuiken

Voor veel mensen is het weer een tijd van bijkomen na copieuze Kerstmaaltijden.
Ook voor de kleintjes in Sesamstraat was het feest!

knoop

Waarom doet zo'n man zoiets? Om te laten zien dat ie het kan wellicht('Ik wed dat ik het kan')of verschijnt deze Nieuw-Guineese(?) man zo voor de dokter en vertelt hij over zijn probleem.
Of is hij juist GEHOLPEN door zijn dokter, nu hij de wens te kennen heeft gegeven verder geen kinderen meer te willen?
Of zouden mannen van daar dat allemaal kunnen, en hij doet het nu even leuk voor die aardige toeriste met haar fotocameraatje?
Je weet het niet. Maar eerlijk is eerlijk, ik doe het hem niet na.

Heb jij ook nog leuke vakantiefotoos? stuur ze gerust op.

retro TV

Retro TV is in. Er is een ongekende honger naar de 'niets aan de hand TV' uit de Mies Bouwman-generatie. Hiermee volgt de TV programmering een trent die de regering Balkenende met 'Waarden en normen'heeft ingezet. Beiden willen de oude tijden doen herleven.Van Toen. Toen gezag nog gezag was en plezier nog plezier.

Dit onbelemmerd streven naar de terugkeer van een tijd dat de meeste politici nog in de katoenen poepluiers zaten (milieuvriendelijk almost avant la lettre)verraadt een licht paniekerig beleid van 'redden wat er nog te redden valt'. Er wordt aan de noodrem getrokken van de voortdenderende vooruitgang. Immers, De schaduwkanten hiervan worden grimmiger, ongrijpbaar en onbeheersbaar.

Maaarrr, of 2010 zich net zo makkelijk laat ombuigen als ware het 1955, ik zie het nog niet helemaal gebeuren. Al vind ik de poging imposant te noemen

Wat mij betreft: het enige retro beeld waar ik nog wel eens naar terugverlang is het bovenstaande.

Antoine Dufour

Voor liefhebbers van de accoustische gitaar, een must see! Ik had nog niet eerder van hem gehoord, maar vind hem steengoed.

kerst

Wil ik m’n kinderen iets over Kerst vertellen, dat ze iets weten van de origine van het feest, onze cultuur, maar dan stuit ik weer ergens op.

Ten eerste zou het, voor dat doel, goed zijn, om de kinderen eens mee te nemen naar een inspirerende Kerkdienst, waar het feest is!.Waar gevierd wordt! Hallelujah!
Maar feestelijk is het niet in de kerk. Het is er over het algemeen sober en plechtig. Gekuch, geschuif, blikken naar anderen, koud vaak. Een onverstaanbare galm van een voorganger, de zijige klanken van al even onverstaanbare psalmen, meegemurmeld door de aanwezige gemeente, met de boekjes in de hand. De tijd die maar niet is vooruit te branden, en een dienst die maar niet af-ge-lo-pen wil ZIJN!.
Kinderen gaan dreinen, zeuren, jengelen, ouders proberen hun kroost rustig te sissen,er ontstaat chaoas in de kerk.
Daar krijgen wij, en mijn kinderen geen Kerstgevoel van.
Desalniettemin hebben ze het meegemaakt. De Kerk is er bij hen niet geliefder op geworden
In mijn woonplaats wordt echter een alternatief geboden: De herdertjestocht!
Met lampionnen en vrolijke lichtjes loop je dan ’s avonds door een donker bos met honderden mensen, om uiteindelijk terecht te komen bij een Kerststal. Het is koud, vaak wat modderig in het bos. Om je heen wordt gepraat over de scheiding van Alie, en het gebroken been van Stef, maar goed. De lichtjes lichten feeëriek op in een lange bochtige sliert door het bos, en dat op zich, geeft het geheel iets sfeersvols.
Uiteindelijk wordt halt gehouden bij het tafereel wat de Kerststal moet voorstellen, en nou, ja, dan ben je allen daar tesamen.Op een open plek in het bos. Saamhorig staan we allemaal gelijk te wezen. Bij de Kerststal.
Het is dan mooi om met z’n allen een kerstlied te zingen, of om te luisteren naar een mooi lied.
Dit had de organisatie de afgelopen jaren ook bedacht. Waar ze echter volledig aan voorbij zijn gegaan is aan de voor mij logische gedachte, namelijk dat het voorzingen moet gebeuren door iemand die KAN zingen.
Wat er nu gebeurd is dat de microfoon in handen is van een voorzanger die bij het openen van zijn mond de bomen doet kreunen en de aanwezigen na een ogenblik van aan de grond genageld te hebben gestaan doet besluiten zo snel mogelijk het hazenpad te kiezen. De samengedromde lichtjes spetteren alle kanten op het bos in. Saamhorigheid in vluchten! Mensen verdwalen, komen soms pas middernacht verkleumd thuis, maar de prioriteit was: wegwezen van het trommelviezen teisterende geluid. Jaar in, jaar uit eindigd het tafereel met deze apotheose.
Kesrtgevoel betekende voor de kinderen ook toen, vooral: thuiskomen.
.
Dit jaar blijven we thuis. Ik verzin zelf wel wat. Zo dacht ik: ik ga de tekst van de kerstliedjes eens doornemen, ik ken ze niet eens meer. Kijken of dat nog aansprekende teksten zijn voor de kinderen. Op het internet vond ik de tekst van ‘Stille nacht’

Stuit ik op de Protestante, en de Katholieke versie.
Het Godshuis is verdeeld. Zucht.

twee schatten revisited

mooie tijden...en ook nu nog, mooie tijden

Hollandse kust

Uren dagen maanden, jaren van mijn leven doorgebracht langs de Holandse kust heb ik. Ik vind de kust in Holland behoren tot de mooiste kusten van Europa. De stranden aan de Mediterrannee kunnen me gestolen worden met hun palmpje hier en ligstoeltje daar. Fuck Monte Cartlo met z’n protserigheid.
Langs de Belgische kust heeft men goed zijn best gedaan het zo onaantrekkelijk mogelijk te maken met de bouw van blokkendozen bij elke badplaats.
Zuid Frankrijk is vergeven van mondain-aandoende toeristen.

Natuurlijk, je komt ook wel eens paradijsjes tegen langs de kust in het buitenland, maar laten we Nederland niet te kort doen met z’n duinen, en z’n kilo-me-ters lange zandstranden, de eilanden, de wadden. Wij hoeven niet weg om lekker aan de kust te zijn. Ik snap die Duitsers wel hoor, die massaal hier komen in vakantietijd( en ook weer niet als ze meteen na aankomst op het strand een kuil gaan graven als een soort schuttersputje om zich de rest van de dag in te verschwanschen) Die weten waar ze moeten zijn!
Het wordt voor mij weer eens tijd voor een lekkere strandwandeling!

zeevonk

Ik ben een bewonderaar van het werk van Escher. Maar ik vind deze de mooiste: 'Lichtende Zee'
Ooit zag ik zo'n lichtende zee. Ik vond dit een fascinerend iets. Op een zoele zomeravond in zee bij Ouddorp zagen wij het water reageren met licht op onze bewegingen in het water. Veel groen licht. We spetterden in een fontein van watervonken, bewogen in zee, en trokken al doende wonderlijke lichtsporen rondom ons lichaam. Het donkere zeewater veranderde met onze aanraking in een lichtkrans, een lichtspoor om ons heen. Het was fantastisch.
We konden er geen genoeg van krijgen.
Ik kan me herinneren dat toen we uiteindelijk naar ons vakantiehuisje terugkeerden, met een paar liter Noordzeewater in een emmertje, we dit leegkieperden in een teil, in afwachting van het lichteffect. Zelfs toen zag je het nog oplichten, al was het toen zwakjes.
Bij nazoeking van dit fenomeen (het zal toch niets met radio-activiteit van doen hebben?) bleek dat het waarschijnlijk veroorzaakt wordt door een alg, zeevonk. Dit kan voorkomen in een langere periode van rustig en stabiel weer.

de familiebuis

Ik wilde zeggen dat ik het komend jaar vast en zeker meer buiten te vinden zal zijn. Wandelend, fietsend, haren in de wind. Niet de wilde frisheid van limoenen, maar echte frisheid om me heen. Voelen dat je leeft is dat! En dat is NIET zoals ik nu te vaak doe, op de bank zitten hangen voor de TV en dan programma’s zien omwille van het familiegevoel! Programma’s voor het familiegevoel zijn over het algemeen om te kotsen. Wat zijn programmamakers aan het doen? Retrogek wordt teruggedacht aan de tijd dat de TV nog maar twee of drie zenders had en het toch zo leuk was met ‘Een van de Acht’met Mies Bouwman, en nu is er gezocht naar een zelfde soort programma’s om de hele familie gezellie rond de buis te krijgen. Die programma’s zijn er inmiddels legio en nu zitten we daar naar te kijken. Met z’n vieren. Omdat de kinderen het zo leuk vinden. De kinderen zijn 9 en 11 en we kijken naar programma’s als ‘Ik Hou van Holland’, ‘Idols’en ‘Popstars’en we kijken naar Amerikaanse Kerstfamiliefilms en ik wordt er nu misselijk van! Misselijk vooral van die shows met klapvee, dat aanstellerige gedoe, dat grote grote opgeklopte nix!
Ik heb het GEZIEN! Ik doe niet meer mee! De kinderen kijken voortaan maar zonder mij.
Ik trek een fles wijn open, lees een goed boek, of ga wat schrijven en trek me terug achter de computer, sluit me af voor de misselijkmakende verzonnen buitenwereld die door het blauwe licht mijn mooie huiskamer vervuild.
Genoeg is genoeg.
En, naar buiten moet ik! Leven!
2009 tegemoet!

Hoe zal dat verder gaan?
Blijf kijken! Tot na de reclame!

bedjumping

Natuurlijk, ik had het kunnen weten. Alles is er, en alles is op het internet. Er bestaan hele communities die zich bezighouden met 'the art of bedjumping'. Je moet voor de aardigheid maar eens 'bedjumpen'invoeren bij de afbeeldingenzoeker van Google. En eerlijk gezegd, lijkt het me ook niet eens zo'n slechte hobby. Hmmm, misschien eens informeren waar dat hier in de buurt in groepsverband kan. Of individueel. Het moet geen onderdeel van een sessie zijn, waarbij beoogd wordt verdrongen gevoelens naar boven te krijgen, daar houd ik niet van. Het moet wel leuk blijven.

Voorspel

Ik vond een fotootje van een vrouw die wel eens de moeder zou kunnen zijn van het meisje dat ik laatst heb gepost.
Het is een licht afwijkende foto in de serie 'vrouwen in bed'. Wellicht is dit een soort inheemse paringsdans, een variant op ons voorspel; of een foto uit een commercial voor matrassen. Of gewoon, ook weer, pure vrolijkheid?!

wens

Blij als een kind blij zijn kan. Zo blij en zo vrolijk dat een glimpje ervan door de plooien van je olifantshuid glipt, en je doet glimlachen.Ik zie dat wel eens bij ouderen. Wanneer ze naar verondersteld ongerepte en onschuldige kindertjes kijken zie ik harten smelten, mondhoeken omhoog gaan en ogen gaan glanzen.

Ik weet niet waar het kind op de foto blij van is. Ik ga er maar vanuit dat het niet iets is waarvoor ik me hoef te schamen. Stel je voor, ze heeft gezorgd dat ze voor ALTIJD van haar vervelende broertje verlost is!? Nee, laat ik nou de foto, die al zo'n tijd in 'mijn afbeeldingen' zit, geen afbreuk doen. Zij is blij. Ze voelt zich vrij en danst op muziek. Op blote voetjes. Ze schatert!
Heerlijk! Ik wens alvast iedereen eenzelfde moment toe voor het komend jaar. Een bescheiden wens voor ieder, maar je moet ergens beginnen

Nieuw T-Shirt

Gert kreeg op Sint Nicolaasavond een fraai T-Shirt met lange mouwen. Gert trok hem onmiddellijk aan. De rest van de pakjes moesten nog uitgepakt worden.

Was het een fopkado?
Die vraag stelde Gert zichzelf toen hij een paar dagen later in de stad liep en geen winkel kon betreden zonder dat het alarm af ging.
Was het iets in zijn boodschappentas dat het signaal activeerde? Check, Nee!
Zijn andere tas? Ook niet.

Nee, hijzelf!!. Wanneer Gert zonder tassen de winkel betrad ging het alarm immers ook af!
En er is heden ten dage geen winkel meer zonder alarm.
.
Die middag ging hij niet ongemerkt voorbij.

Pas op, alarm! Gert komt in de winkel! Zie hem gaan! Er kan nu van alles gebeuren!

De Steniging

"Priscilla, 22, havo, dochter van een platvloerse vrachtwagenchauffeur uit de bollenstreek, wordt verliefd op de knappe Karim, 26, student Nederlands, ongelovige volledig geïntegreerde model-Marokkaan, zoon van welgestelde beschaafde ouders. Hij is haar kans om haar arbeidersmilieu te ontstijgen. Niets lijkt hun multiculturele geluk in de weg te staan, tot Karim op een nacht wordt gevonden aan de rand van een tulpenveld, gestenigd als een vrouw in een woestijndorp. Waarom? Door wie? Is dit racistisch gekleurd zinloos geweld? Eerwraak? Of is er sprake van een criminele afrekening"

geschilderde vrouwen, de video

Nepal (1)

Het Tibetaanse klooster Tengboche, waar we een ceremonie meemaakten



Een uitzicht waar je voor opstond in Pokhara. In het ochtendlicht op z'n mooist.

Mijn 'Thuisland' zeg ik wel eens. Omdat ik me daar zo lekker heb gevoeld. Ik heb er een klein half jaar rondgereisd. Ik ben er samen met Ingrid o.a. de bergen ingeweest.
20 (!) jaar geleden.
Eerder begreep ik de uitdrukking niet goed,die ik regelmatig hoorde, wanneer iemand van een reis was teruggekeerd: 'Dat nemen ze je niet meer af!'zeiden ze dan.
Nu weet ik dat wel.
Want reiservaringen kunnen overweldigend zijn, die je een leven lang met je mee draagt, en waar je af en toe in gedachten naar weg kunt vluchten.

womanscape

rood landschap (2)

Vakantietip

Rood landschap (1)

Ah, wat was dat heerlijk! Jarenlang zijn we in februari een voorschot op de zomer gaan nemen op een van de Canarische Eilanden. Elk jaar een ander eiland. Voor mij was het indrukwekkendste, en misschien wel meest geliefde eiland Lanzerote. Op de foto zie je een gedeelte van het natuurpark Timanfaya op Lanzarote. Je waant je op de maan als je daar rondloopt. Nergens anders op aarde heb ik zo het gevoel gehad dat de aarde een planeet was. Zo puur. Een maanlandsachap. In de 18e eeuw waren er de laatste vulkaanuitbarstingen. Het is indrukwekkend om er vrij in rond te lopen. Officieel is dat verboden, maar ik kan het toch aanraden. Gedeelte's van de 'Lord of the Ring'films zijn er opgenomen. ( Het land 'Mordor')
En bovenal: de heerlijke zomerse temperatuur in februari!

Wees niet bang

><

Nooit gedacht dat ik nog eens zo'n positivo-filmpje zou plaatsen. Vaak wordt ik er zelf een beetje appelig van. Plaatjes van dolfijnen en zo meer.
Maar na het zien en lezen van de gebruikelijke dagelijkse krantenellende, en sombere toekomstgedachten, vond ik dit toch even een welkome afwisseling. En, wie weet, kan het je opbeuren in moeilijke tijden

emancipatie

Een halve eeuw geleden stonden vrouwen en mannen anders tegenover elkaar dan tegenwoordig. Die verandering is niet van de ene op de andere dag gegaan. Kunnen wij van de Muslim mannen en vrouwen ook niet verwachten. Drie generaties staan daarvoor.

uit het tijdschrift 'No Future'

ik heb een paar advertentiekoppen bij elkaar gezocht, geplaatst onder 'diversen' in het esoterische blad 'No Future', en hiertonder verkort weergegeven

Ook zo’n last van spirituele bemoeienissen?
Neem spiri-spray, en wèg nare entiteiten. Een avond heerlijk rust!

Meditroy! Een handige meditatiecursus om entiteiten en andere vervelende geestverschijningen van de 5e dimensie te weren en te isoleren!

Geef indringers en vervelende bemoeizuchtige entiteiten met ISO- SPIRIT geen kans!
Iso-spirit.
No escape! Not even from future dimensions!

Levensmoe?
Duurt 2012 wel leng voor U? Laat U helpen door onze eigen Drion. De cliniclown for the dead.

Wilt U eersterang zitten bij het afbreken van het Canarisch eiland La Palma? Boek nu een plaats. www.therightsideoflapalma.nl .


Wilt U 21 december 2012 zien EN overleven? Boek dan nu onze 24 uurs vlucht van Pacific Ocean. Wij vertrekken om de 21e 00.00u en landen 22 december for a good clean up!

20 december 2012 houdt restaurant de HEMEL een gastronomisch Galgenmaal met het lekkerste wat onze aarde in al die tijd heeft voortgebracht! We maken er iets gezelligs van!

2012 (2)

ROERIGE TIJDEN

Het zijn roerige tijden waarin wij leven,
we moeten echter de moed niet opgeven.
Goed wint altijd van kwaad,
waar men ook wandelt, fietst, vliegt of staat.
Het einde van het geldtijdperk zal komen als een verlossing,
het zal tijd vrijmaken voor het bestuderen van bijbel, thora en I tjing.
De ultieme waarheid zal eindelijk boven water komen,
iets waar velen tot nog toe slechts van konden dromen.
We zijn vergeten wat ons doel is in dit leven,
maar nogmaals, we moeten de moed niet opgeven.
Duisternis zal plaatsmaken voor licht,
een lach op ieders gezicht.
Dat is mijn voorspelling voor de komende jaren,
moeder Aarde zal opnieuw baren.
De cyclus wordt opnieuw gestart,
maar dat dit niet met het einde der tijden wordt verward.


Bovenstaand artikeltje, van ene Johannes, vind ik dan wel niet zo bijzonder, maar wel belangrijk omdat het positief getint is. Zie je, ik ben bezig mij enigszinds te verdiepen in theorieën aangaande 21 december 2012. En over het algemeen genomen wordt je er niet vrolijk van. De scenario's van de rampspoed, de catastrophes zijn oneindig, en dit stemt mij angstig.
Maar angst is een slechte raadgever. Een hele slechte. En daarom zoek ik naar de positieve kijk.

Ik vond http://verlicht.punt.nl.wat dat betreft de moeite waard. Ook voor cijferfreaks en statistiekenliefhebbers! Bij 'interessante links'kun je meteen doorlinken.
Als voorwoord van zijn web-log schrijft Johannes

Hallo allemaal,

Op deze weblog vindt iedereen wel iets wat hem of haar interesseert.
Centraal zal het omineuze jaar 2012 staan, en alles wat daarmee samen hangt. Ik lijk misschien af en toe een onheilsprofeet maar dat ben ik niet. Ik ben slechts een boodschapper van zaken en feiten die om aandacht schreeuwen maar waar in de grote media als krant en televisie nauwelijks aandacht aan wordt besteed. Ik wil slechts waarschuwen dat het leven eindig is en dat het einde dichterbij KAN zijn dan u denkt. Ik adviseer iedereen zoveel mogelijk in het NU te leven want gisteren en morgen bestaan niet. De waarheid is vaak vreemder en onverwachter dan velen geloven.





Namasté,

Johannes

2012 (1)

De mayakalender eindigt op 21 december 2012. Daarna begint de kalender weer met de 0 telling. We zitten nu in de laatste jaren van de 13e, en tevens laatste, Baktun, 13x 144 dagen.

Volgens de Maya berekeningen komt ons zonnestelsel in 2012 op één lijn te staan met Hunab K'u, het centrum van de Melkweg, de plaats die de Maya's de kosmische baarmoeder noemen. De aarde en de zon staan dan op een lijn met elkaar in het hart van de melkweg.

Een aantal bestaande theorieën over de veranderingen rondom 2012 zijn:
 In 2012 daalt de hemel neer op de aarde
 De aarde raakt uitgeput en houdt op te bestaan
 Het ontstaan van (natuur)rampen
 Het uitbreken van oorlogen
 Er volgt een periode van vrede en harmonie
Of zelfs
 Er gebeurt helemaal niets

De Maya’s beschrijven 21 december 2012 als de overgang naar een nieuwe bewustere wereld. Een wereld van verandering, harmonie en wedergeboorte. Ook volgens onder andere de Hopi- en de Sioux indianen in Noord-Amerika eindigt het huidige tijdperk waarin we leven in 2012 en zal er een zogeheten Nieuw Tijdperk aanbreken.

Tussenperiode
We zitten nu in een tussenperiode, op weg naar de 5e dimensie. In de taal van de Maya’s bevinden wij ons in een ‘Kosmisch Omslagpunt’ en gaan we naar de ‘periode van de vijfde zon’. Deze tussenperiode wordt ook wel Apocalyps genoemd. Apocalyps betekent in het Latijn Openbaring. In het Grieks betekent Apocalypsis Blootlegging, Openbaren.

Zo wordt de tijd waar we nu in zitten ook wel vertaald als een tijd van de grote schoonmaak, zowel voor de mens als voor de aarde. Een tijd van chaos, verwardheid, onrust en zeker ook snelheid! Alles moet sneller, gaat sneller met als resultaat dat de uitspraak ‘ ik heb geen tijd’ een moderne uitspraak is geworden. De hartslag van Moeder Aarde ofwel de Schumann Resonantie, is sinds 1980 langzaam aan het stijgen. De Shumann Resonantie werd door het leger als een zeer accurate referentie gebruikt. Duizenden jaren lang was de hartslag van Moeder Aarde 7.83 cyclussen per seconde. Nu zitten we aan 12 cyclussen per seconde. Dit geeft aan dat de dagen nog maar 16 uur duren in plaats van 24 uur. Je zou kunnen zeggen dat we momenteel in een eindsprint zitten.

Gedachtekracht
Als kenmerk wordt gezien in deze eindsprint dat gedachtekracht sterker werkt dan ooit tevoren. Het verschil tussen creëren in werkelijkheid en creëren in gedachten wordt steeds kleiner. Daarom word je geacht op te letten met wat je denkt. Volgens bijvoorbeeld het boek ‘The Secret’ kun je creëren wat je wilt. Als je keuzes maakt vanuit je hart en duidelijk je doel stelt, bijvoorbeeld via visualisatie, dan komt je droom uit.



Bron: infonu.nl

Stof Zijt Gij

De hoeveelheid afval die we produceren is gigantisch. Gelukkig kan veel afval hergebruikt worden. Deze afvalberg is zo georganiseerd dat het weer (schaduwen van) mensen produceert. Wil de kunstenaar ons een spiegel voorhouden? Of wil hij zo maar iets?!

Is het wel een kunstenaar, eigelijk?

Ik vind van wel.

Groeten uit de rimboe terug

En dan komen afgevaardigden van dat inheemse volk naar de beschaving, naar Nederland, om onze cultuur te proeven. En dat is leerzaam.
Nú op SBS 6.

six feet under

Lauren Ambrose, een van de hoofdrolspeelsters in 'Six Feet Under'


Na 5 jaren is mijn serie afgelopen. Het is rouwen en een diepe leegte na het laatste deel van 'Six Feet Under' Mocht je de serie nog niet gezien hebben, misschen een leuk idee voor op je verlanglijstje voor Sint. Mocht je er spijt van krijgen omdat je er toch niks aan vind, neem ik hem van je over.
Maar spijt krijg je niet.

Ode aan Mooi

Verslingerd aan Mooi

En mooi voor hem was vooral rond, en dan vooral vrouw.
Hij kon zijn adem inhouden bij het horen van een warme vrouwenstem. Gefascineerd, gebiologeerd zijn bij het zien van haar hals, haar wenkbrauwen, ogen. Geluk ervaren bij het zien van haar buik, haar lippen, haar borsten, heupen en benen.

De vrouw als geheel, compositie. Het kunstwerk vrouw, glooiend, in beweging

Adembenemende, extatische, beminnelijke, krachtige, goddelijke vrouw.

Wauw!

De grijze dekens

Ik heb een slapende voet.
En dat terwijl ik lees dat een gedeelte van mijn hersenen ook zo maar eens zouden kunnen slapen. Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat dit kan. Het slaapmechanisme schijnt iets te zijn dat niet centraal wordt aangestuurd. Men heeft ontdekt dat delen van de grijze brij afzonderlijk wakker kunnen worden, of in slaap kunnen sukkelen. Wanneer je een slaperig gevoel hebt is het goed mogelijk dat dit komt omdat een gedeelte van je hersenen al onder de wol ligt.

’s Morgens is de Mensch, vlak na het ontwaken, er slap gezegd vaak niet meteen ‘helemaal klaar voor’. Dit kan komen omdat diens hersenen wellicht nog niet geheel en al ontwaakt zijn.

Men verklaart aan de hand van de nieuwe theorie dat wanneer mensen slaapwandelen, dit in werking kan zijn gezet door een wakker gedeelte dat zorgt voor evenwicht en beweging, terwijl het voor de rest onder de hersenpan nog vrij rustigjes is.

E.e.a. verklaart volgens mij voor een groot deel onbegrijpelijke beslissingen en uitlatingen van Menschen, van wie toentertijd een deel van de hersenen in katzwijm moet hebben gelegen.
En ja, ‘Oh… dus ZO zit het met mij’

commercial break

Kerk gestolen

Complete Russische kerk gestolen
13-11-2008 | Door: DAG


Ten noordoosten van Moskou is een Russische kerk gestolen. Het twee verdiepingen tellende gebouw werd in juli voor het laatst gezien, maar in oktober was het verdwenen. Volgens de orthodoxe priester Vitali, van het bisdom Ivanovo-Voskresenskaja, zijn dorpelingen verantwoordelijk voor de diefstal.

Bewoners van het naburige dorp Komarovo hebben het gebouw ergens begin oktober gesloopt en aan een plaatselijke zakenman verkocht, zegt Vitali. Maar ze kregen er dan ook een goede prijs voor, omgerekend vier cent per baksteen.
School in Sovjettijdperk

"Het is blasfemie", aldus Vitali. "Ik hoop dat deze mensen zich realiseren dat ze een zware zonde hebben begaan."

De tweehonderd jaar oude Kerk van de Wederopstanding was al eerder ontdaan van zijn iconen en andere religieuze kostbaarheden en fungeerde in het Sovjettijdperk als school voor gehandicapte kinderen tot de sluiting in 1998. Het bisdom was van plan het gebouw weer open te stellen voor diensten.

Je ziet de merkwaardigste dingen in de krant en op het internet, en ik kijk ook nergens meer van op. Maar deze vond ik dan toch nog wel bijzonder. Vooral de zinssnede: 'de kerk werd voor het laatst gezien in...''t Zou zomaar uit een sketsch van Monty Python kunnen komen.

et la tendresse s'étendra sur le monde

Misschien is het een 'verwent serpent' zoals we dat hier zo mooi zeggen. Een van arrogantie bezeten hautaine del. Misschien kraakt haar stem Eucalyptisch.
Vooralsnog geloof ik er niet in. Want dit meisje is, zoals ze hier op de foto staat, de zachtste, en buitengewoon lief. Al jaren tourt zij rond tussen mijn favoriete afbeeldingen, en telkens weer wordt ik getroffen! Die reclamemakers voor Anaïs Anaïs (is dat Calvin Klein?). Die verstaan hun vak!

Christopher Walken

Christopher Walken lijkt me een vreselijke man. Puur vooroordeel. Ik ken hem niet persoonlijk. Ik heb hem wel in een aantal films zien spelen. De slechterik, doorgaans.
De film ‘The Deer Hunter’zal me altijd bijblijven. Daarin speelde hij samen met Robert de Niro de hoofdrol. De film speelde zich voor het grootste gedeelte af in Pensylvania. Het verreweg meest interessante deel van de film echter, speelde zich af in Vietnam. Daar werden de hoofdrolspelers als krijgsgevangenen van de Vietcong o.a. gedwongen om voor schreeuwende Vietnameese goklustigen tegen elkaar Russische Roulette te spelen. (‘MAU!!’)
Ik hoef het thema van the Deer Hunter maar te horen spelen ( door de Shadows) en de beelden uit de film komen vanzelf boven, tesamen met een prop in m'n keel.

Verder zag ik mr Walken nog eens optreden in een video-clip van Fatboy-slim. Conny Palmen liet dit filmpje o.a. uitzenden, en gleed er op weg in haar optreden in Zomergasten.

Maar de kop van die man. Onsympathiek, gewetenloos, hatelijk, maar, dat dan weer wel:’ fascinerend!’, vandaar dat deze foto al een tijdje tussen mijn favoriete afbeeldingen hangt, denk ik.
En wanneer ik aangekondigd zie in de gids dat hij een rol speelt in de film van vanavond, ben ik nieuwsgierig.

Een 82 jarige heer uit Vessem

Kop in 'de Stem':

“Spookrijder veroorzaakt chaos A2”

‘Een 82-jarige spookrijder uit Vessem is deze week omgekomen door……..’ enz

Schrijnend.
Krantenberichten als deze.
Niet omdat de leeftijdsgrens voor autorijden wellicht meer aandacht behoeft, maar mij treft iets anders:

Deze heer uit Vessem, wie weet verdienstelijk in het vrijwilligerswerk, een man met een roerend levensverhaal, toegewijd vader, werker, levensgenieter, kunstenaar, misschien wel Ridder in de Orde van de Nederlandsche Leeuw; wie zal het zeggen, wordt hier misschien voor de eerste ( en de laatste) maal dat er in de landelijke pers naar hem verwezen wordt, neergezet als ‘spookrijder’. Puur als spookrijder. Alsof de heer uit Vessem nooit iets anders in zijn leven, van jongs af aan, gedaan heeft.
In het krantenartikel lezen we verder dat hij ook nog eens een flinke chaos heeft doen ontstaan.
In het dorp Vessem weten ze, en zal men willen weten wie de spookrijder was.
De achterkleinkinderen van de 82 jarige man, zullen hem, als hij ze heeft, waarschijnlijk nooit anders herinneren als een man die tegen de richting inreed. Zonder de heroiek van eigen keuze, maar met de ouderdomskwaal van verslapte aandacht.

Zou dat ook op zijn grafsteen staan? ‘Spookrijder!’
Is niet te hopen.

Davincini's mooi (6)

Elizabeth Hurley

Uit Gerts dagboek

’s Nachts wedijveren dromen qua interessantie met mijn leven overdag.
Zo werd ik van de week op een morgen licht onrustig wakker met sporen van een droom waarin er bij de Aldi plots ander bier werd verkocht. Bier dat niet smaakte!
Een andere morgen doezelde ik na vanuit een belevenis waarbij koffie die ik aan het zetten was over liep.

Maar die andere dromen.
Dromen die uit zouden kunnen komen wanneer je er naar blijft streven. De droom als drijfveer, als ideaal. Die droom, die heb ik niet – of toch?
Denkend aan een ondernemende en lange reis in Azië; …….of een huisje op een van de Canarische eilanden…….. tijd doorbrengen in Nieuw Zeeland, Zuid Africa……onbezorgd kunnen leven…..met geen mens wat te maken hebben- vrij zijn.
Wat scheelt het met de dromen van de 13 jarige naïeveling, die mijmerde over het romantisch zwerversbestaan. Thema’s hierin: Het ontrekken aan de samenleving, vluchten.
Die droom staat rechts van me.
Links staat die andere. Die voortkomt uit die enkele ervaring, waaruit ik weet dat er niets niets mooier is dat samen met andere mensen iets creëren. Samen muziek maken, zingen. Vriendschap om je heen ervaren.
Deze droom bungelt aan een enkel draadje boven een bodemloze afgrond, want in het bezit van onvoldoende talent, kan ik er nauwelijks in geloven dat dit ooit gebeuren zal..

Tussenin sta ik. Antikrachten houden me onbeweeglijk verstard. Slepende gelatenheid geeft me weinig meer energie dan juist om te ademen. Hier en nu, in en uit, en om mooie beelden op TV te zien. Van avonturiers en muzikanten.

Varanasi

Tsjeeeszzs..alweer 21 geleden dat ik er was. Op 1 januari 1987. vrijwel geen drank te krijgen in Varanassi. Het was een ander nieuwjaar. Geen oliebollen en vuurwerk, maar wel een onvergetelijk! Tot op heden is Varanassi, het vroegere Benares(India), geloof ik de meest imposante stad die ik ooit gezien heb.

Gert in Amerika

Ik heb Gert opgezocht.
Ik vond hem als Amerikaans interviewer in een filmpje op Utube.
Hij stond daar in de kamer van een geduldig man. Deze geduldige man had in zijn vrije tijd wat bijzonders gedaan. Hij had van luciferstokjes de St. Pieter van Rome nagebouwd. Het geheel was een bouwwerk geworden van 2m 60 hoog. Het was nagebouwd met oog en aandacht voor elk detail.

‘You only live once’zal de geduldige man gedacht hebben.

Het resultaat was verbluffend. Het was dan ook volkomen terecht dat deze man zijn ’15 minutes of fame’gegeven werd.
Gert was er op afgegaan.

Het interview met de Geduldige Man zou vooral uit cijfers bestaan.
‘Hoeveel lucifers?’
‘Hoeveel jaren?’
‘Hoeveel lijm?’

En, hoe kon hij de tijd vinden, en wat vond zijn vrouw ervan? (zij was immers bij hem weg)

Gert liep al interviewend om het gebouw heen met zijn microfoon.
De microfoon die niet draadloos was.

Wat we op het filmpje zien is de aarde die zich niet opende om Gert te laten ontsnappen, zoals Gerts wens geweest zou zijn toen hij het geluid hoorde van wat niet anders zijn kon als het instorten van het lucifergebouw, en hij zag hoe het snoer van zijn microfoon, het snoer waar hij onvoldoende op gelet had, de onderste regionen van de St. Pieter geraakt en ingesnoerd had.
Fundamenteel voor het gansche gebouw.
De St. Pieter viel. Door zijn toedoen. Duizenden en nog eens duizenden en nog eens duizenden lucifertjes vielen. En uit de blik van de Geduldige man lag geen geduld, maar ingehouden woede, en uit de blik van Gert de wens om alstUblieft in de grond te mogen zakken.
Was het stamelend? Het klonk niet, het woord ‘Sorry’

Maar goed,

Dáár zat Gert dus, in Amerika!,

gesignaleerd (1)

In een stationshal in het midden van het land

Slaven van een valse vooruitgang

"Het moderne leven levert een bijdrage aan het onbehagen. We zijn te rijk, te materialistisch, niet vriendelijk genoeg, te veel met onszelf bezig, kortom, de slaven van een valse vooruitgang"

Dalai Lama

Die kredietcrisis zal vast iets positiefs in zich meedragen.

Maarten van Roozendaal - Mooi!

Maarten van Roozendaal

de geschilderde vrouwen

Zoeken naar jezelf

Uit de bijlage van ‘De Trouw’ (‘Mijn betere ik’) van 18-10-2008-10-18, een interview van Eveline Brandt met filosoof Coen Simon:

Over ‘Jezelf zoeken’

“We blijven zoeken juist omdat we onszelf niet kunnen vinden. Want als je met je eigen ogen naar jezelf kijkt, kun je niet je eigen ogen zien. Dat is de dode hoek van onze zelfkennis. En dat is ook waarom we blijven zoeken.
Ik wil de tobbers en narcisten van deze tijd voorhouden: geef je over aan de wereld en keer je niet naar binnen, naar je eigen ‘diepe kern’- daar is niets te zien. Hoe kun je jezelf definiëren in termen van alleen jezelf? Niemand kan zichzelf omschrijven zonder zijn relaties tot de wereld te noemen. Je bent altijd de zoon van, of de moeder van, of de schrijver van.”

“…leven, een beetje reflecteren, vaststellen dat je het wéér verkeerd hebt gedaan en verder leven naar beste kunnen.
Die levenskunst is te gekunseld en te individueel. Het streeft zijn eigen doel voorbij. Alsof je graag wilt slapen en alleen maar ligt te denken hoe je in slaap moet vallen – waardoor je niet in slaap valt”

Italiaanse schoenen

"Sinds hij als chirurg een fatale fout heeft gemaakt, leeft Fredrik Welin teruggetrokken op een Zweeds eiland. Hij heeft de stilte opgezocht en sluit zich af voor mensen. Elke dag hakt hij een wak in het ijs om een duik te nemen. Op een dag schuifelt iemand over het bevroren water naar het eiland toe. Het is Harriet, de vrouw die hij bijna veertig jaar geleden verliet zonder iets te zeggen..."

\davincini's mooi (5)

Woorden

Hoe het is om een probleemkind te hebben

Om de ramp te overleven

Hoe het is om honger te hebben

Om zo ziek te zijn

Hoe het is om jou werk te doen

Daar kun je over vertellen. Immers is dat de manier om je verhaal over te brengen. Zij het, dat het een uiterst beperkte manier is. Tenzij je je vertelkust een gave kunt noemen.

Anderen werkelijk deelgenoot maken maken van bovenstaande en meer ervaringen gebeurt denk ik zelden door het overbrengen van woord.
Frustrerend soms. Maar bedenk: zelfs beeld en geluid zijn meestal niet toereikend.

Mensen begrijpen het best door zelf te ervaren.
Wil je het werkelijk weten? Ga er maar aan staan!

Woorden en ons bevattingsvermogen schieten dikwijls te kort.

non-relatie

Ik wil jou
alleen
als ik jouw liefde
wil.

spreekwoorden (3)

Opmerkelijk vind ik het gezegde:’ Aan de weg timmeren’ Opmerkelijk, omdat je kunt zeggen, ‘Gert timmert aan de weg’en dat zou dan betekenen dat Gert zorgt voor een appel voor de dorst en schaapjes op het droge.
Ik vind het armoedig klinken: ‘Gert? Nee, waar die mee bezig is? Ligt de hele dag in zijn luie nest, pulkt wat in zijn neus en zit een beetje aan de weg te timmeren. Hopeloos!’
Dat klopt meer!

Ik heb mensen aan de weg zien timmeren. Vrouwen en kinderen in Rajhastan, India werden uitgebuit door ze ver onderbetaalde arbeid te laten doen. Deze mensen hielden zich noodgedwongen dag in dag uit bezig, door met handgereedschap langs de kant van de weg in de gloeiendhete zon rotsblokken tot kiezelsteentje te slaan.

Ik denk er wel eens aan als ik, luxe paardje, met tegenzin naar mijn werk ga.

De platte TV ! Groots!

Ik vind ze prachtig, die grote platte TV schermen die nu snel hun plaats in de Nederlandsche huiskamers innemen. Als je een selectieve kijker bent, zoals ik, wil je het immers echt GOED zien ook!

In dat verband vond ik deze poster grappig.

Albert Einstein en religie

Uit de ‘Happinez’nr 7- 2008. Een artikel over Einstein.

“Probeer de geheimen der natuur te doorgronden. Met onze beperkte middelen kom je tot de ontdekking dat achter al die waarneembare wetten en verbanden iets zit wat subtiel, ongrijpbaar en onbegrijpelijk is. Het ontzag voor die kracht die schuilt achter alles wat we kunnen begrijpen, dát is mijn religie.

‘Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde precies het resultaat van een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneer een drukkerij explodeert en alle lettertjes weer op de grond terechtkomen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek’

Einstein meende dat wij simpelweg een te klein verstand hebben om zoiets machtigs als het universum te bevatten. Hij vergeleek de mens met een kind in een gigantische bibliotheek vol boeken in een vreemde taal. Het kind vermoedt dat iemand die boeken geschreven moet hebben en het vermoedt een vage, mysterieuze ordening, maar het kan deze niet doorgronden. Precies zo staan wij, hoe intelligent ook, tegenover God.
Volgens Einstein zijn er twee manieren om te leven: doen alsof niets een wonder is, en doen of alles een wonder is. Hij geloofde in het laatste”

Rinske Hillen

Zo denk ik ook!. Hee! Ik lijk een beetje op Einstein!. (Albert voor vrienden

Jezus beneden N.A.P.

Het werd tijd dat de finaciële markt een tik op z’n neus kreeg. Gaan we ons verder niet druk over maken.
Het nieuws van vandaag heeft te maken met de onbevlekte ontvangenis van een haai. Een zwartpunthaai die niet bevrucht kon zijn, is zwanger geraakt. Een klein zwartpunthaaitje werd geboren, inderdaad zonder mannelijk DNA. Haaien zijn geen hermafrodieten, dus we kunnen hier spreken van een Godswonder.
Een aseksuele reproduktie.
De geboorte van Jezus onder de haaien.
( niet helemAAl) uniek, want vorig jaar is er onder hamerhaaien ook zo’n geval ontdekt)..

Wat gebeurt er met een Jesus onder de haaien?
Die wordt binnenstebuiten gekeerd en tegen het licht gehouden. Hoe het nou toch allemaal in Godsnaam mogelijk is.
De onderzoekers wilden natuurlijk het raadsel ontrafelen.Een wetenschapper is een wetenschapper,
Scoren, weten. Blootleggen , ontleden die hap

Tot het Heilig dier stierf eer het episch geofferd kon worden.Ook Moeder Haai heeft door de nijvere wetenschappers het loodje gelegd.

Hulde jongens – gedegen onderzoek!
Als die van ONS beeld en gelijkenis terugkeerd op aarde, gaat ie het vast anders aanpakken.

gieter

Ontdekt:

De Belgen zijn Fier als een gieter.
Nederlanders gaan Af als een gieter.
Hoe deze tegenstelling te verklaren?

Een onderzoekje lijkt me op zijn plaats.

Welke rol speelt de gieter in de Vaderlandse geschiedenis?
En in de Belgische?

In hoeverre is de vorm van de gieter niet bepalend voor karaktereigenschappen die het krijgt toegeworpen?

Wij zijn benieuwd.

huisdieren (3)

Ach, ik begrijp ze wel hoor huisdierenbezitters. leuke diertjes bij je thuis. Je krijgt er toch ook veel van terug. Maar het is toch beter om ze in hun natuurlijke omgeving te laten. Gelukkig is het verboden deze kleine orang oetangs als huisdier te houden. De Mensch zou er anders maar al te veel voor over hebben om ze een tijdje in de achtertuin te hebben.

Nog even over Fritzl

"Het horrorhuis van Josef Fritzl in Amstetten staat te huur. De 73-jarige Fritzl biedt zijn huis te huur aan, maar de kelder waar hij zijn familieleden opsloot, blijft voorlopig verboden terrein.

Huurders pakken koffers.

Fritzl leefde met zijn vrouw Rosemarie, dochter Elisabeth en drie van haar kinderen op de bovenste verdieping van het huis. De andere appartementen waren verhuurd. Toen de hele zaak aan het licht kwam, hebben de geschrokken huurders hun contract opgezegd en hun koffers gepakt. "We konden het niet aan om zo dicht bij de gruwelijke feiten te wonen en er elke dag mee geconfronteerd te worden", aldus een ex-huurder. "Daarom zijn we met onze kinderen verhuisd om ergens anders opnieuw te beginnen."

Appeltje voor de dorst

De Oostenrijkse overheid kan Fritzl niet tegenhouden zijn horrorhuis te verhuren. Zelfs de gruwelijke kelder kan na het proces, als het geen 'crime scene' meer is, verhuurd worden. Fritzl is het beu dat iedereen geld aan hem verdient en wil zelf ook wel een centje bijverdienen.

Miljoenen voor autobiografie

Daarom is de man die zijn dochter 24 jaar lang opsloot en zeven kinderen bij haar verwekte, plannen aan het maken voor een autobiografie. Die zou de Oostenrijker een miljoenenbedrag opleveren. Fritzl heeft een aantal adviseurs ingeschakeld die zijn memoires moeten verkopen. Hij wil zijn herinneringen aan de 'kelderjaren' aan de hoogste bieder verkopen. De bieding start bij vier miljoen euro. De adviseurs zijn momenteel in gesprek met een aantal kranten.

Film

Alsof een boek nog niet voldoende is, heeft Fritzl ook een topadvocaat onder de arm genomen om eventueel enkele lucratieve filmdeals af te sluiten. Karl Bernhauser heeft vroeger voor Elfriede Blauensteiner, voor Fritzl de bekendste crimineel van Oostenrijk, gewerkt. Blauensteiner stond bekend als de 'Black Widow', en heeft minstens 12 moorden op haar geweten. Haar echtgenoten en vriendjes zaten er steeds warm in en werden vermoord voor hun miljoenen. Blauensteiner stierf voor haar proces aan een hartaanval in haar cel.

Hebberig

De Oostenrijker is er nog altijd van overtuigd dat hij maar 10 jaar in de cel zal verblijven en wil een appeltje voor de dorst als hij terug vrijkomt. "Fritzl beweert dat hij het geld nodig heeft om voor zijn familie te zorgen als hij er zelf niet meer is, maar in werkelijkheid wil hij gewoon zoveel mogelijk verdienen voor zichzelf. Hij is ervan overtuigd dat hij ooit zal vrijkomen en wil dan een dikke bankrekening om een zo aangenaam mogelijk leven te leiden", aldus een familielid. (adv)

Wie is dit?

Wie ging daar zo vol vertrouwen en prestigieus op weg, en kwam zichzelf tegen, wiens prestige liep zo'n deuk op?

Rita Verdonk? Of denk je aan iemand anders? Of iets anders? De voortvarendheid van het kapitalistme wellicht?

Planning

‘……..en dan belt U dinsdag naar onze winkel, dan kunnen we U vertellen hoe laat ongeveer het vinyl bij U afgeleverd zal worden’

Ze hadden vinyl besteld voor de zolder.

Dinsdag belde hij de winkel. Een sympathieke stem zei:
‘Hoe laat? U kunt dan het best bellen met ons hoofdkantoor. Die doen de planning.’
Gert belde het hoofdkantoor
‘Ja, inderdaad, dat wordt vandaag geleverd. Tussen negen en twee’
-‘Kunt U iets exacter zijn in de tijdsaanduiding?’
‘Nee, tussen negen en twee’
-‘Tussen negen en twee precies dus. O.k dankuwel’

Iedereen, ook Gert, weet dat dit de normale gang van zaken is. Het is voor veel bedrijven kennelijk onmo-gelijk om een meer precieze tijd door te geven. Gert voelde zich echter dik aan het lijntje gehouden, sterker nog: 'een burgerslachtoffer van machtsmisbruik'. Hij was hierbij immers veroordeeld tot wie weet wel 5 uur lang gevangenschap in eigen huis!

Is het nou zo moeilijk, om bij de afdeling planning het zo te regelen, dat van de klant het GSM-nummer opgevraagd wordt, en dat de chauffeur kort vantevoren doorgeeft (of direct, of via planning), dat ze binnen het uur daar en daar zijn?

Wat moeten we doen om ze zo ver te krijgen?

Proefje

"Maar als, maar dan, en als, maar….

Ze vroegen maar door
En al die tijd had hij ze goed geïnformeerd.
Er zou een proefje met een atoombom gehouden worden op het aftrapveldje aan de Lievenshovelaan. Volgende maand in oktober.
De mensen in de wijk konden van tevoren allemaal komen luisteren in het buurthuis wat dat zou betekenen. Iedereen WIST ook van die bijeenkomst. Het stond in de wijkkrant, en ze hebben in de wijk ook allemaal nog een aparte mededeling in de bus gekregen! Iedereen zou gerust gesteld worden, niks aan de hand, maar dan zijn er van die haaibaaien, viswijven, vrouwen waar geen man z’n handen aan vuil wil maken, en die zitten maar EN hier te lang en daar te breed! Alsof het de Hiroshima bom is! Onze atoombom heeft natuurlijk bij lange na die kracht niet! En ik snap ook wel dat ze even gerust gesteld moeten worden, maar na twee keer moeten ze het toch weten! Je trekt je beschermingspak aan dat je thuisbezorgd hebt gekregen, gratis! Ook nog! Je houd de deuren en de ramen dicht, en je zet de radio aan! He he!. Hoe moeilijk kan dat wezen?!
Nee hoor; er moeten weer spandoeken geschilderd worden.
Kijk, we kunnen wel weer op een atol in de stille Zuidzee gaan zitten, maar dat kennen we nu wel.De wetenschap heeft daar veel van opgestoken. Maar toch onvoldoende om een 100% accuraat beeld te krijgen. Een klein offertje voor de grote wetenschap. Hoe erg kan dat zijn?
Zo veel tegenstand altijd. Onbegrijpelijk! Ik word er ZO moe van"

Wat er niet meer is

‘In elke hotelkamer in de westerse wereld worden je drie zaken aangeboden om de verveling te verdrijven,’zei hij alsof we al uren aan het praten waren en hij me een laatste observatie wilde voorleggen.’Er zijn drie verleidingen aanwezig: de Bijbel, de minibar en het betaaltelevisiekanaal met pornofilms. Religie, drank en seks. Daar komt het op neer. Dat is de wereld’
Hij wekte de indruk tegen zichzelf te praten en leek zich amper van mijn aanwezigheid bewust.
‘Mensen beschouwen die zaken als tegenpolen,’zei hij en priemde met zijn wijsvinger in de lucht. ‘Dat is onterecht. De hedonist en de monnik verschillen minder van elkaar dan ze denken. Beiden zoeken ze een vervulling van hun verlangens, beiden zijn genotzuchtig. Religie is een begeerte van de ziel, het verlangen naar verlichting, de liefde van God; drank is een begeerte van de geest, het verlangen naar het verborgen zelf; seksualiteit is de begeerte van het lichaam, het verlangen naar plezier en de verbinding met een ander mens. Ze staan voor drie werelden die samen een zijn: religie hoort bij de bovenwereld, seks bij het aardse leven ofwel de middenwereld en drank hoort bij de demonen van de onderwereld.’
Het klonk even plechtig als lachwekkend.
‘Ik heb daar lang over nagedacht’zei hij.
Dat geloofde ik graag.

Susan Smit

That's life

De hele weg, dat ik in de auto zat,
vloog er een dode vlieg met me mee.

Wanneer ik links naar buiten keek
Zag ik het insectje meetrillen.

120 kilometer per uur, het hield me goed bij

In spinrag tussen autospiegel en portier

De helaasheid der dingen

'God schiep de dag, en wij sleepten ons er doorheen'

Picasso, Vermeer, Gaughin en een onbekende

loesje

Je moet niet alles lezen wat je gelooft


Loesje

Ondertussen, even verderop

........houden zich met voordeurbellen niet bezig. Zijn niet geïntegreerd.

Voordeurbel

De voordeurbel van het huis dat ze nu ruim twee jaar geleden kochten gaf een afschuwelijk misvormd geluid. Ooit zal het het geijkte ping-plong geluidje zijn geweest. Maar die olijke klanken zijn gaandeweg, waarschijnlijk door het almaar aanbellen door ongewenste wijsvingertoppen, minder vrolijk gaan klinken. Ze klonken nu zwaar, ballorig en traag, alsof een duracelkonijntje veel te vroeg zijn aller- allerlaatste adem uitblies, wanneer de bel werd ingedrukt.
Het zal aangeschaft zijn in de pre-ringtone tijd. Veel meer dan keus tussen ‘RRRing!’ en ‘Pling plong!’ was er niet. Dat is nu wel anders. Ringtones en mobieltjes, bijvoorbeeld!. Wat een vrolijkheid allemaal als er een GSM afgaat! Al die hoera- melodietjes!. Gelukkig! Telefoon! Voor mij! En wat moeten tientallen componisten onrustig in hun graven liggen te draaien, nu gedeeltes van door hun serieus gecomponeerde muziekstukken klinken als schertsend gepingel en gepiep: de voorbode van weer een overbodige en stuitende conversatie.
Maar goed.
Ik had het over de voordeurbel.
Bij een Bouwmarkt in de buurt kon men enkele modellen kiezen. Gert had al bedacht dat hij een zender- ontvanger bel wilde, en geen electrische. Een electrische bel betekent meer klussen, en waarom ‘moeilijk als het makkelijk kan.’Zijn moeder zei dit vroeger al.
Kijk, en nu was daar een voordeurbel, met wel 16 verschillende instelmogelijkheden,. Je kon hem laten afgaan als hondengeblaf, er zat iets van Beethoven in, en van Brahms; vogeltjes zaten ook op het keuzemenu, en verder variaties op ‘pling plong’ en ‘ring’. Wat zijn we toch rijk en blij met onze vrije-markt economie en keuzemogelijkheden! Makkelijk te installeren, what more do you want! Kopen!!

Thuis bleek het instellen van een voorkeurstoon en het bevestigen van het e.e.a. met twee linkerhanden prima te doen, en alles juichte in Gert. Zo konden de dingen ook zijn! Dat ze werkten zoals het hoorde!
Twee dagen later ging de bel. Hun bel. Vreemd,, want het was niet het ingestelde voorkeurstoontje dat klonk. Er stond ook niemand voor de deur.
Later klonk geblaf. De hondenringtone. Wederom niemand voor de deur. Zou de zender soms reageren op andere signalen met een nagenoeg zelfde frequentie?
Dat moest wel.
Nu zijn ze maanden verder. Ze weten dat als Brahms klinkt de buurvrouw van twee huizen verderop bezoek krijgt, en er schalt een zeer vrolijk melodietje wanneer de overbuurman met zijn auto thuiskomt en de garagedeur automatisch opent. Dan kijken ze elkaar aan en zeggen: “gelukkig, die is ook weer veilig thuis!”

Bij Gert thuis is het tegen wil en dank eensoort klein buurtcontrôlecentrum geworden.
Alles went. En het is de bel van Gert, dus het klopt.

lelielblank, scharlakenrood

Vertaling uit het Engels: The crimson Petal and the White.

954 bladzijden. Nog niet eerder las ik zo'n dik boek, maar ik ben het eens met de rescencent van het NRC Handelsblad, die na het lezen van het boek schreef: 'waren het maar meer bladzijden geweest'.
Het is een verslavende, opwindende en onvergetelijke historische roman over een prostituee in het londen van 1875. benieuwd naar de inhoud? Dan lezen.