’s Nachts wedijveren dromen qua interessantie met mijn leven overdag.
Zo werd ik van de week op een morgen licht onrustig wakker met sporen van een droom waarin er bij de Aldi plots ander bier werd verkocht. Bier dat niet smaakte!
Een andere morgen doezelde ik na vanuit een belevenis waarbij koffie die ik aan het zetten was over liep.
Maar die andere dromen.
Dromen die uit zouden kunnen komen wanneer je er naar blijft streven. De droom als drijfveer, als ideaal. Die droom, die heb ik niet – of toch?
Denkend aan een ondernemende en lange reis in Azië; …….of een huisje op een van de Canarische eilanden…….. tijd doorbrengen in Nieuw Zeeland, Zuid Africa……onbezorgd kunnen leven…..met geen mens wat te maken hebben- vrij zijn.
Wat scheelt het met de dromen van de 13 jarige naïeveling, die mijmerde over het romantisch zwerversbestaan. Thema’s hierin: Het ontrekken aan de samenleving, vluchten.
Die droom staat rechts van me.
Links staat die andere. Die voortkomt uit die enkele ervaring, waaruit ik weet dat er niets niets mooier is dat samen met andere mensen iets creëren. Samen muziek maken, zingen. Vriendschap om je heen ervaren.
Deze droom bungelt aan een enkel draadje boven een bodemloze afgrond, want in het bezit van onvoldoende talent, kan ik er nauwelijks in geloven dat dit ooit gebeuren zal..
Tussenin sta ik. Antikrachten houden me onbeweeglijk verstard. Slepende gelatenheid geeft me weinig meer energie dan juist om te ademen. Hier en nu, in en uit, en om mooie beelden op TV te zien. Van avonturiers en muzikanten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten