De Dag Vorm Geven

Op mijn vrije dag kijk ik s morgens op mijn mobiel. Dat is niet uitzonderlijk. Sterker nog: het zou uitzonderlijk zijn als ik het NIET deed. Het is een van mijn ochtendrituelen. Zo'n vijf minuten nadat ik besloten heb niet langer meer moeite te doen om de slaap te hervatten, doet dit zich voor. Dat ga ik van lig- naar zithouding in bed en posteer ik me in die houding  met een extra rugkussen. Ik tuur door de gordijnen om te zien wat het weer brengt, of de zon schijnt. Kort daarna grabbel ik op het tafeltje naast mijn  bed naar mijn bril, zet die op mijn neus en daarna pak ik mijn mobiel. Ik heb de avond ervoor al zorg gedragen dat het apparaat voldoende is opgeladen. 

Ik neem mijn mobieltje ter hand en dan wil ik weten of er nog iets is gebeurd  in de grote boze wereld  terwijl ik zoals vannacht warm onder het dekbed  in vergeten dromen dwaalde. Ik bekijk het nieuws. Nu.nl 

Daarna doe ik een spelletje op diezelfde mobiel. Een hersenloos spelletje eerst. Zombie's finest.  Daarna een spelletje waarvoor je je brein een weinig moet activeren, een seniorenaanradertje, om daarna de dag werkelijk te gaan aanvangen met helderder ogen. Ik heb inmiddels koffie gekregen van mijn vrouw die er wel vroeg uit moest. Zwart en heet heb ik dat naar binnen  gegoten.

De komende dag kan nu in gedachten in grote lijnen gevormd gaan worden. Geen verplichtingen? Dan misschien naar het strand? Of wat gaan schrijven? Schilderen? Nog even boodschappen doen, een wandeling maken....?

Vanmorgen is het niet anders dan al die andere ochtenden dat ik niet vroeg hoefde op te staan. 

 

Er is wel één dingetje. Op mijn Samsung zie ik dat er even geleden telefoon  voor me is  geweest. Niet gehoord, want ik had de meldingen op 'stil' staan . Maar ik zie het. Een telefoontje van mijn werk. En daarna een voicemail.

Ik luister naar de voicemail en hoor de stem van een van mijn collega's. Het klinkt vriendelijk maar de boodschap is  waar ik blijf. Ik heb immers dienst. Ze zit op me te wachten.

Shit. Waar is de grond? Ik zak er bijna doorheen!

Ik was niet vrij. Ik ben niet vrij! Ik heb dienst. !! Was ik vergeten! Had ik niet in m'n agenda gezet. Eikel!! Ik lig in bed maar ik dien te loonslaven! 

Ik bel haar op en zeg: Ik kom zo snel mogelijk

En even later ben ik Batman in de batmobiel met het wereldrecord aankleden achter de rug. 

Ik hoef de dag niet meer vorm te geven verder. Die is al vormgegeven voor mij. 

Dansfeest voor ouderen

Later op de avond stond ik aan de bar en keek over de dansvloer met een te  nuchtere kijk en beschouwende blik. 

Ik aanschouwde een treurig makende vertoning van deinende lijven van te zware mensen. 

Ik nam het mezelf kwalijk.

Ik zou vrolijk gestemd moeten worden van het tafereel. Het waren immers mensen die bewogen op muziek die ik zag. Mensen die met hun lijf en ledematen duidelijk andere dingen deden dan normaal. Ze schommelden en zwaaiden er mee. 

Veel oudere mensen zag ik , bij wie het soms zichtbaar moeite kostte om het ene been voor het andere te zetten. Het zag er triest uit en het zou me graag vrolijk gestemd hebben. Welke warmere  levens vreugde-uitingen zijn er beter dan dansen en zingen?

Maar het onbeholpene.

Het stramme

Het gemaakt vrolijke..

Het zag er zonder roze zonnebril aandoenlijk uit. Had ik mijn roze zonnebril bij me gehad , dan had ik in de ogen van enkele bewegers wellicht vreugde en plezier gezien.  En me geamuseerd hebben bij het aanschouwen van zoveel mensen die op ritmes uit de jaren 70 bewogen

De dansers die me vrolijker stemden waren de dansers die elkaar aanraakten bij het dansen, die samen dansten zogezegd. Fysiek samen. Het deed me beseffen dat je niet alleen moet dansen. Het 'Alleen dansen' of op en neer deinen ziet er eenzaam uit. ( luister naar 'they dance alone' van Sting) Wanneer je over een sierlijk lijf beschikt en mooie moves kunt laten zien is dat natuurlijk wat anders  maar ouderen met overgewicht moeten zich daar niet aan gaan wagen.

Die moeten of samen met iemand anders gaan ( en dan is het ook nog maar net de vraag...)  of gewoon lekker een borrel pakken en zich onder de toeschouwers begeven.

Een kwestie van esthetiek.

Het allerergste was dat ik mezelf vaak tussen de meute op de dansvloer begaf om geen buitenstaander te zijn en dan bewoog, 'danste'. Daarbij probeerde ik mezelf te zijn, en ik  deed ook wel een beetje mijn best om er bovenuit te komen met leuke dansstapjes . Hopeloze pogingen, en ik was mij ervan bewust dat ook mijn eigen bewegingen en mijn eigen gestalte toeschouwers tot een meewarig glimlachen moeten hebben doen verleiden. 

Maar dat zit natuurlijk alleen maar in het hooft

En wat dan nog.....wat maakt het uit? 

Dat begrijp ik ook wel. Wees vrij om te doen wat je wil en dans! Zing! Maak plezier!!. 

Natuurlijk! Het is goed. Prima. Dat vind ik ook!!

Dat ik er soms anders naar kan kijken is mijn probleem. 

Ik ben niet altijd een leuk mens

Zij die zitten blijven zitten

 Op Nu.nl zag ik een filmpje. Een filmpje dat me aan het denken zette. Ik heb dat  vaker bij filmpjes en artikelen , en dat is maar goed ook. Dat er meer is dan verstrooiing. Dat sommige filmpjes je hersenen kunnen laten kronkelen. Het filmpje was exemplarisch.

Het gaat over de grens. Een grens die bereikt wordt; overschreden zelfs.

We zien een voorstelling. Een zaal vol toeschouwers die van de voorstelling willen genieten. In dit geval 'The bodyguard' een musical. Je moet er van houden maar die mensen die zijn er en dat mag. 

De voorstelling kent een aantal liedjes die voor de toehoorders als 'gevoelig en mooi' werden ervaren. Daar hadden de toeschouwers en luisteraars dan ook graag van willen genieten maar dat werd onmogelijk gemaakt omdat er hogerop in de zaal twee dames de liedjes luid meezongen. Zo luid, dat de mensen in de zaal er zich net als de uitvoerenden op het podium behoorlijk aan stoorden. Sterker nog. hun voorstelling werd erdoor vergald. Want de dames zongen behalve hard ook hemeltergend vals.  

Moet kunnen?

Nee!!!! Moet niet kunnen!!!  Een heel klein groepje ( 2 personen!) verpest het hier namelijk voor de rest!! De overgrote meerderheid!!

Maarrrrr....hier werd  ingegrepen! De dames werden gevraagd de zaal te verlaten en toen ze dat weigerden werden ze er door de 'Bodyguards' de  uitsmijters uitgesmeten. ( Dat is wat uitsmijters het liefste doen!)  Weg ermee. 

Minderheden. Daar wordt dikwijls naar geluisterd en rekening gehouden. Naar mijn mening soms tè vaak!

Hooligans die voetbalwedstrijden verzieken met hun gedrag. Uitsmijten!!!

Politiek leiders die het leven van lijdende bevolkingsgroepen laten voor wat het is. Uitsmijten!!

Mensen die menen dat hun rechtsgevoel boven dat van anderen staat en dat er iedereen zich daaraan moet aanpassen: Uitsmijten!!

Heel de samenleving laat zich hangen naar minderheden die hun mond open trekken, en die eisen dat er naar hun geluisterd en gehandeld moet worden.

En deze zo getroffen minderheden blijven niet alleen roepen:  Ze Eisen. Ze zijn verontwaardigd. Ze voelen zich gediscrimineerd! 

En wij, de goede, wat sullige, gedogende zwijgende meerderheid, we laten ze doorgaans zitten en roepen en verontwaardigde taal uitslaan. 

Wij fluisteren als een concertganger tegen elkaar dat de twee vals zingende dames misschien wel hun redenen hebben om zich zo te manifesteren. We moeten met ze praten en naar ze luisteren om te horen en te begrijpen.

Lieve mensen. We hebben nu toch wel genoeg geluisterd!!??. 

Waarom voel ik me meteen rechts als ik dit schrijf?

Ik ben niet rechts, en ik vind dat mensen gehoord moeten kunnen worden en begrepen. Maar het stoort me als de hele samenleving in een kramp schiet. Soms moet er een halt toegeroepen worden. Nu heb ik het nog niet eens gehad over de witteboordencriminaliteit en alles wat daarmee samenhangt, want dat schorremorrrie blijft ook maar zitten en manipuleren en grijpgrage vingers gebruiken in afwachting van weer een bonus. Grootverdieners die alleen hun aandeelhouders bevoorraden en asociaal staan tegenover de samenleving Allang hadden wij al met een hooivork achter hun arrogante  gat  moeten aanzitten. Uitsmijten!! Alles afpakken wat ze hebben!!!

Nu voel ik me minder rechts . Dat is beter . Weer lekkere linkse taal

Vergeten Zeeuwse gezegdes

 'Eenden op de golven kwaken niet

Dat is een onbekend,  niet bestaand Zeeuwse uitdrukking die verwijst naar blaaskakerij. Dat is een eigenschap die met name de Zeeuwen niet uit kunnen staan. Het verwijst naar 'de beste stuurlui aan wal'. De werkelozen die kritiek hebben op de arbeiders die het niet goed doen. Ze weten het allemaal beter. 

Tot het moment dat ze er zelf voor staan en de klus moeten klaren. De golven zijn al snel te hoog voor deze lieden en dan ze zingen wel een toontje lager. Sterker nog, ze zingen helemaal niet meer. Eenden op de golven kwaken niet.

Nog zo'n onbekend want onbestaand spreekwoord uit Zeeland is:

'Als je Bingo roept, hoef je het nog niet te hebben'

Dit oud gezegde komt uit de beginjaren dat er Bingo gespeeld werd in Nederland. 

Het verwijst naar lieden die menen recht te hebben op een beloning terwijl de klus niet goed is geklaard. De man die er zich met een Jantje van Leiden van af maakt zal eerst gecontroleerd moeten worden of hij inderdáád alles af heeft gemaakt wat af moest, want voor Zeeuwen geldt nu eenmaal, eerst zien, dan geloven! 

Een volgend minder bekend want verzonnen Zeeuws gezegde is: 

'Aambeien worden niet uitgepoept'

Dit verwijst naar moeilijke periode's in een mensenleven , die vaak met rouw- en rouwverwerking te maken hebben. Het is de geestelijke pijn die verwerkt moet worden en zijn tijd nodig heeft om te herstellen. ALS het al kan herstellen. Want soms draag je de pijn een heel leven lang met je mee 

'De kamer is niet opgeruimd als het bed niet is opgemaakt' Is een heel oud Zeeuws spreekwoord dat niet eens vergeten kon worden omdat het niet heeft bestaan. Nooit

Het dateert uit de tijd dat er in de kleine Zeeuwse vissershuisjes geen ruimte was om alle bedden te herbergen in een slaapkamer omdat kinderen talrijk waren, er waren grote gezinnen. Het was dan ook niet ongebruikelijk dat in de woonkamer ook geslapen werd.  Vaak waren dat de moeder en de oudste dochter. Vader was immers vaak op zee. Anders waren het natuurlijk de ouders. De kamer bood door dit ruimtegebrek s morgens geen opgeruimde aanblik omdat het 'matras' met de beslapen dekens zich nog tussen het meubilair begaven. Het bleef rommelig zolang dit niet was opgeruimd. Veel Zeeuwen deden dit niet omdat ze het te veel gedoe vonden om met de kussens die als matras dienden en de dekens te gaan sjouwen. Een slimme Ambachtsman is dit probleem te lijf gegaan en heeft de bedstee bedacht die we heden ten dage nog steeds kennen als 'De Zeeuwse Bedstee' Het opruimen van het beddegoed was daardoor niet langer nodig. Met hoefde enkel de deurtjes te sluiten. De Zeeuwen werden enthousiast en al gauw was er in veel huizen een bedstee te vinden

'Wik, wieg en weeg, de nacht heeft zwarte kloten'

Dit was het advies dat moeders hun dochters meegaven wanneer deze zich tot laat in de nacht gingen vermaken buitenshuis . Geniet ervan maar houdt alles in de gaten en wees terughoudend in de omgang met lieden van het mannelijk geslacht 

Als laatste wil ik noemen 'In een gesloten oester kan een parel schuilen'

Dit imaginaire gezegde heeft geen overdrachtelijke betekenis. Anders dan men misschien zou vermoeden. Het verwijst echter uitsluitend naar een gebeurtenis uit 1616 waarin door een onbekende visser een parel in een oester werd gevonden. De Zeeuwen kenden het fenomeen van de oesters en de parels maar hadden niet eerder meegemaakt of gezien dat dit in een van hun eigen oesters plaats kon vinden. Nu bazuinde men het nieuws rond en de parel werd door het volk aanschouwd . Er werd bevestigend geknikt en men sprak tot elkander 'In een gesloten oester kan een parel schuilen'

Zover even over Oude Zeeuwse Gezegdes

Wie schreef die bleef

  En toen ik mijn ochtendwandeling in het bos  maakte dacht ik aan de minimale natuurbeleving bij stadsmensen, die in een korte vakantie bij 'ons' in de bossen komen wandelen. Ik had er één horen opmerken: 'Het ruikt hier een beetje naar verse Kerstboom'

Wie schrijft die blijft, behalve als al je boeken verbrand worden zoals bijvoorbeeld bij een openbare boekverbranding waarvan we er in de toekomst nog vele van gaan krijgen. 

Sprak de pessimist

De optimist repliceerde dat wat on-line geschreven staat niet zomaar te verbranden was. 

hm

Daar kunnen andere dingen mee gebeuren

Want weet je of het authentiek is wat er staat? Weet je of er niet met je geschreven teksten geknoeid zal gaan worden?. Er bestaan programma's zoals W.O.K.E 1 die teksten filteren op scherpe kanten. 'Het is niet prettig om U aan een cactus te prikken, Uw vingers aan scherpe bladzijden te snijden net zo min als het prettig is U te te laten shockeren aan grievende teksten, zeker als dat niet uitkomt!' zo prijst W.O.K.E 1 zich in de markt.

Het zijn programma's die zijn aangepast op het algoritme van de lezer zodat:  'U met een gerust gevoel de volgende teksten tot U kunt nemen'

De meeste hedendaagse artikelen worden niet door mensen geschreven maar door slimme programma's . 

Veel science-fiction boeken in de tweede helft van de vorige eeuw  gebruikten dit  als thema voor hun fantasy-verhalen;  de technologie die de mensen in zal gaan halen. De robot die een eigen wil krijgt. Die slimmer en beter is als de mens omdat hij meer kan. Profetisch kun je die verhalen noemen. De fantasy is werkelijkheid aan het worden. 

Eng?

Ja

Want niet alleen dat wat we lezen, maar ook wat we zien en horen is niet meer te vertrouwen. Beelden, geluiden- alles kan immers gemanipuleerd worden  en wórdt gemanipuleerd!!

Hoera voor de wetenschap.

Bij sommigen denk ik het waar te kunnen nemen. Dat komt omdat de technologie nog niet voldoende is geperfectioneerd. Vooral bij president Biden heb ik moeite. Ik kan niet goed zien of het de echte is of een robot. 

Maar ook die andere bejaarde machthebbers.