Het was eindelijk zover.
Het stond al in de krant dat ze waren gesignaleerd.
Heel misschien was het fake nieuws. Maar de tekenen konden we in onze omgeving ook goed waarnemen. Niemand twijfelde er daarom aan
De apocalyptische ruiters waren onderweg.
We zagen het in de lucht waarin overdag een gapend zwart gat te zien was. terwijl er toch een vage zon scheen. Een gat dat langzaam aan steeds groter werd en waarover in het nieuws en in praatprogramma s nu al dagen door wetenschappers werd gebakkeleid, en dat de burgerij angst inboezemde.
Op radio 2 was er nu al bijna een week de 'end-of-the-world day' met veelal sombere liedjes en een enkele vrolijke. En op radio 4 speelden ze de muziek die ze al jaren afspelen.
Op radio 1 een vormend programma hoe het voelt om geen bucket list meer te hoeven hebben, en verder ontpopten veel radiostations zich als Christelijk, en zonden preken en psalmen uit ter meerdere glorie van God.
Veel mensen kwamen bij elkaar op pleinen en in gote zalen om te mediteren.
Ook waren er inderhaast op facebook georganiseerde dance events.Electronische muziek waarvan je de onrustige beat al van kilometers afstand kon horen, alsof men hoopte dat daardoor het naderend onheil afgewimpeld zou kunnen worden.
Vleeseters ontwikkelden varkensoren. Veelvraten verloren de kracht in hun benen en tijgerden over de vloer van hun woning, zo liet men ons geloven.
Mooie dingen waren er ook. Schuchtere dieren verloren hun schuchterheid . Buiten naar de lucht starend bemerkte je soms opeens dat er een merel op je schouder neerstreek bijvoorbeeld. Je zag dieren die zich normaal verborgen hielden . Een fret, een bunzing, schildpadden, muizen eekhoorns, herten zelfs. Je zag ze gewoon op straat.
En het geronk van motoren stopte. Auto s weigerden te rijden. Er was geen beweging meer in een vliegtuig te kijgen. Nee, we twijfelden niet. De ruiters waren onderweg.
Niets meer aan te doen. Keihard bidden. Dat misschien.
