Het is te veel en het maakt me onrustig dat er zo veel is.
Misschien ben ik te nieuwsgierig en wil ik alsmaar kennen en kunnen, horen en zien
Maar het komt tot me in kleine klokjes waarvan de huig geen weet heeft.
Een overspannen spanningsboog wil alweer naar het volgende voor ik met het één begonnen ben
Half bekeken, half gelezen, half beluisterd, half gezien. Alles half en in toenemend tergend weten dat ik het andere mis door het ene te kiezen. Gek word ik ervan.
Al die prachtige dingen die je op You Tube kunt zien. Toch, na enkele minuten is de onrust daar die mijn wijsvinger op de muisknop doet drukken. Ik scroll naar dat andere filmpje want dat leek me ook wel wat.
En dan zou ik nog in huis dingen...en die kursus dan, die ik van plan was? En dat boek komt ook maar niet uit en...straks komt het nieuws.. Maar buiten schijnt de zon, moet ik niet gaan wandelen nu? Foto's maken?
Die moet ik nog rubriceren trouwens
1 opmerking:
Moest jij ook niet een fiets kopen?
Een reactie posten