Pieter Omtzicht .

Een politicus zoals je ze zien wilt. Standbeeld voor Pieter

Wemelen

Het Wemelt in Mijn Hoofd en het Kruipt in mijn Voeten  

Dat staat er boven aan dit blog te lezen. En  was ook zeker zo toen ik aan Davincini begon. Nu is dat minder.   Mijn hoofd wemelt nog wel maar er zit een grijze laag overheen, Een grijze laag waartegen ik me met ironie, relativistme, en een enkele keer sarcasme ( al is dat laatste zeker niet mijn favoriet) probeer te wapenen. Tot op heden met wisselend succes . Maar toch heb ik steeds weer die openingen gevonden waardoor het licht naar binnen kon schijnen en waarin warmte en schoonheid hun weg vonden.

Laat ik niet dramatisch doen. Dat is nog steeds zo. Het lukt me nog steeds me te wapenen. Maar niet altijd meer even goed. Het lijkt soms of in de nacht de firma Bunkerbouw BV de grijze laag heeft verstevigd met een extra betonnen laag, waardoor het lastiger is daar weer een bres in te slaan.

Prikkels om je heen kunnen je stimuleren en aanzetten tot actie en gedrevenheid. Prikkels om je heen kunnen je evengoed verlammen en je neerzetten in passiviteit. Een cataleptisch geestelijke wereld.

Klinkt ernstig. Is ernstig. Ik moet zien te voorkomen dat dit vaker optreedt.De oorzaken laten zich raden. Het zijn de zaken die de we zien en horen op de TV, het internet en de radio. Het Nieuws. 

Door het nieuws intensief te volgen wordt mijn wereldbeeld er niet vrolijker op, en doet me dagelijks meer in mijn overtuiging sterken dat de meeste machthebbers hun macht misbruiken ten koste van ALLES.  Alles moet er aan geloven om de machthebber zich in zijn egobad te laten oreren. 

Ieder persoon met een tegengeluid of kritische vraag wordt onschadelijk gemaakt, en daarbij wordt geen enkel middel geschuwd. Culturen worden uitgeroeid. Mensen worden gedood, gemarteld.

Dat zie ik. Dat hoor ik. Dat merk ik. 

Beton. 

Het alternatief is dat ik me door dit nieuws niet laat beïnvloeden. Dat ik alles ter kennisgeving aanneem en me aldus verrijkt kan voelen dat ik zo goed mijn algemene ontwikkeling op peil weet te houden.

Of dat ik het nieuws NIET voor kennisgeving aanneem en op een of andere manier probeer een steentje bij te dragen aan de oplossing van het probleem! Ik probeer me krampachtig op te trekken aan  geweldige initiatieven van verbeteraars!  Ik vrees echter dat de betonnen laag die zich heeft gevormd dat licht, dat geloof en dat vertrouwen niet meer toelaten kan.  Al heb ik die strijd nog niet he-le-maal opgegeven. Er zit nog een laatste vonkje, dat echter eerder lijkt te doven dan op te vlammen

Er is nog een alternatief. 

Ik kan ervoor zorgen dat ik het nieuws niet langer ga consumeren. Al vaker heb ik geschreven dat ik  niets opschiet om overladen te worden met de bagger van de wereld die dagelijks over me heen word gestort. 

Alles wat ik weten moet komt heus wel tot me. Mijn struisvogelhoofd kijkt heus wel es op.

Laat me. Laat me. Kijken naar de bloemen die nu weer in de lente de kop opsteken. De vogeltjes in de tuin. De wolken in de blauwe lucht, glinsterend licht op het water, wind in mijn haren, zon op mijn huid, kijk.

 Dan gaat het weer echt wemelen.

tegeltjeswijsheid

 

Tegeltjeswijsheid

 

Gummbah weer

                                                ...omdat ik die zo leuk blijf vinden
 

wiens waarheid

Goed Doen

Delen

Lijden

Volharden

Sterven

Opstaan

Miezemuizers

 Mijn moeder zei het al:

" eten is maar het fijnste en gezelligste wat er is."

En het is een pracht van een tegeltjeswijsheid.

Daargelaten de mensen die niet van lekker eten houden

Die zijn er . Mensen die voedsel tot zich nemen omdat dat sec gezien nodig is om in leven te kunnen blijven. Daaronder bestaan legio mensen die niet met smaak eten. Mensen bij wie genieten van eten een onbekend fenomeen is. Die kijken naar zo n tegeltje en hebben er niets mee. Helemaal niets.

Die hangen zoiets niet op, maar gooien of geven het weg. 

Maar nu geef je natuurlijk die mensen niet snel zo'n tegeltje kado. Je weet dat ze er niet van kunnen genieten; van lekker eten. Dus waarom zou je ze zo'n spreuk geven? Om ze te overtuigen? Om ze zout in de wonden te strooien dat ze iets heel essentieels missen?   Misschien ken je wel zo iemand. Dat je die uitnodigde voor het eten en de maaltijd bereidde waarvoor je zo geroemd werd door ieder die het eerder bij je had geproefd. "Een streling voor de tong" fluisterden ze dan . 

Je nam  nieuwsgierig de gast op, in de hoop dat er bij de eerste hap lichtjes in de ogen zouden gaan flikkeren en het gestalte van verrukking op zou veren. Struikelend over woorden zou hij misschien zeggen hoe bijzonder dit gerecht was! Hoe verrukkelijk! dat er nu een wereld voor hem open ging!!  Maar hij nam maar een een derde van wat de rest op zijn bord had. Stopte karige hapjes in zijn mond en deed er verder het zijgen toe. 

Ongezellige man. Je hebt van die figuren. Die nul-punt-nulprocenters. Langetandenmensen.  Miezemuizers.

Nou ja. Misschien heeft miezemuizen op zich ook wel iets heel waardevols . Iets veel belangrijkers  of meditatievers dan  gezellige gastronomische of bourgondische samenkomsten . 

Zullen we dan maar denken 

Avondklok

 Mensen mogen niet zonder meer buiten komen en samen scholen.

Dat schijnt anders - als het wel zou mogen - in grote getale te gebeuren. Macaber! 

Na negenen als het donker is .In februari, wanneer de temperatuur rond het vriespunt gaat schommelen, en wanneer alle restaurants en cafe's  gesloten zijn. Dan opeens komen ze met z'n allen de straat op en gaan ze klitten en samen scholen bij elkaar. Dan gaan ze handen geven en in elkaars tronie ademen. Hanggroepen vormen. De doerakken, de corona-ontkenners en andere buitenlanders

Daarom heeft het kabinet besloten  een avondklok in te stellen. Dan blijven ze binnen. 

En het werkt. De mensen zijn van de  straat.

Ze zijn bij elkaar in de studentenflat. Tot de volgende ochtend. Gezellig. Ze blijven bij elkaar slapen. Het is niet anders. Ze kunnen niet over straat terug naar huis. Het is coronatijd en er is een avondklok. Je moet er het beste van maken.

In Westenschouwe is geen studentenflat. Sterker nog: er zijn geen studenten. Sterker nog. Er zijn maar weinig inwoners. En de bewoners die er zijn: die houden zich ook aan de avondklok. Als er geen avondklok zou zijn zou je misschien door de godverlaten straten een enkeling  een ommetje zien maken. 

Maar langs zee wandelen over een onafzienbare vlakte. Door de polder fietsen. Of door de duinen. Over de dijk heerlijk tegen de wind in struinen.  Dat genoegen wordt ze ontnomen. In het dorpscafe waar normaal 4 vaste gasten komen staat het pikke-tanissie te wachten achter een brandschone toog. 

Hulde voor deze lieden. Deze plattelanders die zich gelaten onderwerpen aan een maatregel, bedoeld om stedelingen niet in de verleiding te brengen om na negenen uit hun avondklok te stappen - voor reisbewegingen gaan zorgen-  en zich onder deze gemoedelijke dorpsgenoten te mengen: de cafegangers die nu niet gebogen over de toog met hun jonge jenever in de hand de toestand van de wereld konden bekommentariëren. Die niet buiten mogen komen vanwege, zo heet het absurdistisch- de kans om besmet te raken.

MASHUP - Tear You Apart + Bela Lugosi's Dead - DJ ALANT Mix - She wants ...

Helmut Newton

 Fotograag Helmut Newton, vanavond is er een korte documentaire over hem en zijn foto's op TV.

Hij maakt werken zoals deze. 

Ik vind ze mooi.

Sensueel ook. 

Misschien daarom wel zo mooi

Sigourney Weaver