Regeringsleiders

uit de gazet van antwerpen

09:59 Dat de Zwitsers zich in een referendum tegen de bouw van nieuwe minaretten hebben verzet, blijft op het internationale toneel voor beroering zorgen. Nu heeft de Libische leider Moe'ammar Al Khaddafi opgeroepen om een heilige oorlog tegen het Alpenland te starten.
Khaddafi deed dat tijdens een toespraak in de Libische stad Benghazi. Hij vertelde enkele duizenden aanhangers dat elke moslim die met Zwitserland samenwerkt, afvallig is tegen de profeet, God en de Koran.

Het botert al langer niet meer tussen Zwitserland en Libië. In 2008 werd Khaddafi junior even gearresteerd in Genève omdat hij enkele personeelsleden hard had aangepakt.

Libië reageerde door enkele Zwitserse zakenlui aan te houden. Eén iemand zit nog altijd in de cel.



Ik vond nog een artikeltje over de Khadaffi in het nieuwsblad.be van 12-06-2010.

De Libische leider Moe'ammar al-Khadaffi is voor het eerst op bezoek in Italië. En het klikte duidelijk met premier Silvio Berlusconi. De twee delen bijvoorbeeld hun liefde voor vrouwelijk schoon.

Het eerste bezoek van de Libische leider aan de voormalige kolonisator Italië is fel omstreden, maar Moe'ammar al-Khadaffi (67) en Silvio Berlusconi (72) gaan allerhartelijkst met elkaar om. En niet alleen met elkaar, want de Libische leider en de Italiaanse premier geven ook elkaars vrouwelijke onderdanen heel graag de nodige aandacht. Berlusconi kreeg daar reeds alle kans toe, want Khadaffi heeft alleen vrouwelijke lijfwachten. Zijn harem, zo wordt gefluisterd. Gevolg was wel dat Khadaffi zich na de begroeting met Berlusconi ongetwijfeld een beetje overbodig voelde, want de Italiaanse premier nam uitgebreid de tijd om de vrouwelijke garde te keuren.

De Libische leider van zijn kant komt vandaag aan zijn trekken. Hij heeft zijn collega gevraagd om zevenhonderd Italiaanse vrouwen te verzamelen en ontmoet hen vandaag in de grote tent waar hij logeert. Het zijn allemaal vrouwen uit 'de wereld van de politiek, industrie en cultuur', onder wie voormalig model en huidig minister van Gelijke Kansen Mara Carfagna. Niet toevallig de vrouw van wie Berlusconi nog zei dat hij 'onmiddellijk met haar zou trouwen' als hij 'nog niet getrouwd was'. Khadaffi liet zijn voorkeur voor vrouwen ook al blijken bij een staatsbezoek aan Parijs in 2007, toen hij duizend Franse dames om zich heen verzamelde.

Misschien moet al dat vrouwelijk schoon verhullen dat het wel degelijk om een politiek beladen bezoek gaat. Zeker Human Rights Watch (HRW) is dat niet vergeten. De mensenrechtenorganisatie bekritiseert het bezoek omdat het de afspraak tussen Italië en Libië over migranten beklinkt. Onlangs spraken beide landen af dat Italië Libische bootvluchtelingen uit de zee mag plukken en terug naar Libië mag sturen. 'Dat is geen vriendschap, maar een vuile afspraak', zegt HRW. 'Daardoor mag Italië migranten dumpen en zo zijn verplichtingen uit de weg gaan.'

foto's: Khadaffi hoe dan ook bezopen

nieuws

Nieuws nieuws nieuws.
Elke dag, wat denk je, nieuws!
En is er een dagje geen, dan is er toch weer nieuws
om je heen,radio, TV,internet, retteketet, het nieuws.
En wil je geen nieuws
Dan krijg je het toch.

De blinde doofstomme
In zijn kamertje.
Ja, die heeft het makkelijk.
Wat dat betreft

Zonde van de Zendtijd

Leuk programma op de BRT. ,

De bezigheden van de Paus

Paus Benedictus XVI heeft het er maar druk mee. Steeds moet hij aan de bak om kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders te wijzen op de stelling dat kindermisbruik misdadig is en pedofilie een ‘gruwelijke misdaad’.
Nu is Ierland weer aan de beurt. Ierse bisschoppen heeft hij vermanend moeten toespreken. ‘Jongens, dit kan zo niet, ik wil het niet meer zien’ ofzoiets. Ik weet niet precies wat hij heeft gezegd, en in welke taal. Misschien wel in het Latijn.
Misschien heeft hij dan gezegd: ‘Homo Sapiens non urinat in ventum’( een slimme vent pist niet in de wind)
’t Schijnt dat een bisschop heeft tegengeworpen dat de vorige Paus als lijfspreuk had:
‘Cuius testiculos habes, habeas cardeo et cerebellum’ (degene die je bij zijn ballen hebt, die heb je bij zijn hart en ziel), en dat daar dan het misverstand door is ontstaan, omdat dit op verschillende manieren uitlegbaar is.

Afin. Druk druk druk

Op de foto Paus Atkinson

Privacy

Toverwoordje hoor, in de jaren 70: ‘privacy’. Daar kwam je een eind mee. Plannen kon je ermee dwarsbomen. Camerabewaking op straat, het aftappen van de telefoon, het je het hemd van je lijf laten vragen in ênquetes, het kon allemaal niet zomaar waar zijn, want dan kwam de privacy in het geding.
Anno 2009 wordt dat woord niet meer gebruikt, want het bestaat niet meer. Het wordt nog wel eens in verband gebracht met toiletbezoek of slaapkameractiviteiten, maar dan houdt het op.

Je privacy is dat wat we niet willen weten.

Een Tilburgse student spant een rechtszaak aan tegen de staat, omdat hij weigert zijn vingerafdruk af te staan voor een nieuw reisdocument. Hij weet namelijk, dat dit ook opgeslagen wordt in een databank, waarmee justitie druk in de weer is. Maar daarvoor wil de student zijn vingerafdruk niet af staan. Hij wil dat wel doen omwille van de duidelijkheid dat het reisdocument dat hij bij zich draagt inderdaad het zijne is, maar that’s it!

Rebellie in 2010.
Ik vind het terecht. Persoonsgegevens op die manier opslaan is in strijd met de rechten van de mens. Goed als daar even de vinger op gelegd wordt.

’t Is anders als de studentenprotesten van weleer. Ze missen de massaliteit. Maar goed.
Ik ben benieuwd hoe het afloopt

aanhangend water

Er zijn van die  onbeduidende dingen of gebeurtenissen in een mensenleven die om vooralsnog onbegrijpelijke redenen in een gedeelte van de hersenen blijven hangen, alsof ze er toe doen.  'BELANGRIJK"zeggen de hersenen dan,'Dat moeten we opslaan!
Het is nu al bijna vijfentwintig jaar geleden.
Ik had een paar dagen eerder uit een kookboek een recept gemaakt, eentje met spinazie. De spinazie moest eerst gewassen worden en daarna met het aanhangende water opgezet. Die term ‘aanhangend water’ is me toen bijgebleven.
Toen ik even later eens na het douchen nog met natte haren op de weegschaal stond, woog ik, na het oordeel van mijn vriendin, te veel. Ik voerde als excuus aan: ‘Ja, maar dat is met aanhangend water!’
Zij antwoorde hier niets op, en ik had er wel lol om.
Nooit vergeten.
Sterker nog: het springt me telkens weer in gedachten als ik spinazie was, of onder de douche vandaan kom.
Nu is het zo dat wanneer dat soort haperingen eenmaal genoteerd zijn, ze vaker bij mij verdwijnen.
Vroeger kon ik in mijn dromen terechtkomen en verdwalen in een huis met tientallen deuren en trapjes en gangen. Tot ik in een rek voor een tijdschriftenzaak tussen de ansichtkaarten opeens een beeld zag UIT dat huis. Ik kocht de kaart met net zo’n gang, net zo’n trapje, zo’n deur.
Om er vervolgens nooit meer in rond te hoeven dwalen.

Songfestival

Zullen we het songfestival nu gewoon maar aan de homo’s geven?

Dat wij hetero’s er niet langer over horen, in termen van Shalalalie, Vader Abraham, Corry Konings en wat dies meer zij? En over jurkjes en de tekst van het liedje en de OPWINDING die er heerst rondom het song festival?
Zij kunnen ons van dat gedoe bevrijden.

Laat de Gay-krant zijn achterban op de hoogte houden, dan kan ik tijdens het lezen van het nieuws, van berichten rondom ‘ Soap Songfestval’ verschoond blijven.

Vorig jaar hebben we al die ellende met die Toppers gehad. Het is nu wel genoeg ermee