waarin er genoeg ruimte is voor vrijheid
en waarin we niet zo snel met de vinger naar anderen wijzen
en een beetje voor elkaar proberen te zorgen.
donderdag 31 december 2009
gelukkig nieuwjaar!
waarin er genoeg ruimte is voor vrijheid
en waarin we niet zo snel met de vinger naar anderen wijzen
en een beetje voor elkaar proberen te zorgen.
maandag 28 december 2009
Ochtend
Het is nog geen 10.30u Je kunt doen wat je wilt. De boel is aan kant. Het huis opgeruimd. Je bent vrij.
Buiten gutst het grijs van de dakgoten. De kale treurberk lijkt te sterven. In huis dreinen kerstlichtjes in de hoek dat je wat leuks moet doen. Iets gezelligs. Iets waarin je je kunt verliezen.
Maar je bent er nog niet. Wil is nog niet wakker. Ligt nog ergens in een plas van witte wijn zijn roes uit te slapen.
Je ziel hangtloodzwaar onder je arm.
Je gedachten vechten tegen de verleiding om terug in bed te kruipen.
Waarom eigelijk?
Je besluit Wil te wekken. Je duwt je irritatie knarsentantend in een la, en verslaat de somberheid van de sleur.
Je leeft maar 1 keer.
En daar ga je, met Tegenzin, maar je gaat
Lijnen strepen.
Kom op! Muziek!
11.30: De zon schijnt. Je bent er! Wil is er!
Buiten gutst het grijs van de dakgoten. De kale treurberk lijkt te sterven. In huis dreinen kerstlichtjes in de hoek dat je wat leuks moet doen. Iets gezelligs. Iets waarin je je kunt verliezen.
Maar je bent er nog niet. Wil is nog niet wakker. Ligt nog ergens in een plas van witte wijn zijn roes uit te slapen.
Je ziel hangtloodzwaar onder je arm.
Je gedachten vechten tegen de verleiding om terug in bed te kruipen.
Waarom eigelijk?
Je besluit Wil te wekken. Je duwt je irritatie knarsentantend in een la, en verslaat de somberheid van de sleur.
Je leeft maar 1 keer.
En daar ga je, met Tegenzin, maar je gaat
Lijnen strepen.
Kom op! Muziek!
11.30: De zon schijnt. Je bent er! Wil is er!
woensdag 23 december 2009
Wolvenjagers
En ik maar denken dat die Zweden van die rustige, vredelievende mensen waren.
Maar wat te denken van het volgende?
11.000 Zweden hebben zich ingeschreven om op wolven te gaan jagen, want eindelijk, na 45 jaar, mogen er daar weer eens wolven afgeschoten worden! Ze kunnen niet ongebreideld te keer gaan, deze mannen. Want er mogen niet meer dan 27 wolven om zeep geholpen worden.
Hè, 27 maar? Ja, 27. Dat is omgerekend 400 jagers voor 1 wolf
De Zweedsche Mensch is zijn jachtinstinct nog niet verloren. Dat komt misschien omdat ze nog dichter bij de natuur leven.
Ze krijgen er twee weken voor, in januari 2010. Na het startschot zullen ze juichend ten strijde trekken. ‘Yôôôôh!!’ofzoiets zullen ze roepen. (ik ben niet zo thuis in Zweedse strijdkreten)en heldhaftig zullen ze door de bossen en velden trekken.
Zijn daar geen jachtopzienders die de wildstand in de gaten houden, en die dat, indien nodig, 'reguleren?' Met twee man moet je dat toch ook kunnen? Waarom er zo'n groots evenement van maken? Is de jaarlijkse elandenjacht niet genoeg?
Hoe wij omgaan met anderen, mensen en dieren, getuigd niet van beschaving, respect voor het leven, en zorg. Voor mij belangrijke dingen. Is er geen 'Parti pä Besten'in Zweden?
Ik lijk wellicht een dierenactivist met de laatste bijdragen aan dit blog, terwijl ik met de Kerst een heerlijk biefstukje niet zal versmaden.
Wel zal ik daarbij even denken aan het dier dat ik zit te verorberen.'Rund!'zal ik dan denken: 'stom Rund'.
Prettige Kerstdagen.
Maar wat te denken van het volgende?
11.000 Zweden hebben zich ingeschreven om op wolven te gaan jagen, want eindelijk, na 45 jaar, mogen er daar weer eens wolven afgeschoten worden! Ze kunnen niet ongebreideld te keer gaan, deze mannen. Want er mogen niet meer dan 27 wolven om zeep geholpen worden.
Hè, 27 maar? Ja, 27. Dat is omgerekend 400 jagers voor 1 wolf
De Zweedsche Mensch is zijn jachtinstinct nog niet verloren. Dat komt misschien omdat ze nog dichter bij de natuur leven.
Ze krijgen er twee weken voor, in januari 2010. Na het startschot zullen ze juichend ten strijde trekken. ‘Yôôôôh!!’ofzoiets zullen ze roepen. (ik ben niet zo thuis in Zweedse strijdkreten)en heldhaftig zullen ze door de bossen en velden trekken.
Zijn daar geen jachtopzienders die de wildstand in de gaten houden, en die dat, indien nodig, 'reguleren?' Met twee man moet je dat toch ook kunnen? Waarom er zo'n groots evenement van maken? Is de jaarlijkse elandenjacht niet genoeg?
Hoe wij omgaan met anderen, mensen en dieren, getuigd niet van beschaving, respect voor het leven, en zorg. Voor mij belangrijke dingen. Is er geen 'Parti pä Besten'in Zweden?
Ik lijk wellicht een dierenactivist met de laatste bijdragen aan dit blog, terwijl ik met de Kerst een heerlijk biefstukje niet zal versmaden.
Wel zal ik daarbij even denken aan het dier dat ik zit te verorberen.'Rund!'zal ik dan denken: 'stom Rund'.
Prettige Kerstdagen.
zondag 20 december 2009
Kerstgevoel
De vier rendieren waren dan eindelijk uit Letland gearriveerd. De boer keek trots naar zijn nieuwe bezit.
Prachtige dieren waren het. Ze waren misschien nog wat vermoeid van de lange reis. Schichtig keken ze om zich heen. Alles plat en wit. Groningen lag onder de sneeuw die dag.
Wat zouden ze opkijken in Marum. Wanneer de rendieren voor de arreslee zouden zijn gespannen. Echt Kerstmis!
Jens was blij.’ Kom, we zett’n de dier’n in de wei. Kunn’n zun beetje biekomm’n
Het was koud.
In de boerderij pruttelde de koffie, en Jens had daar wel oren naar.
Vrouw had , zo bleek, heerlijke roombroodjes gekocht. Dat was smullen. De dag kon niet meer stuk
Of toch wel?
Want oh schrik, toen Jens even later nog eens bij de wei ging kijken, zag hij de rendieren niet meer!. Sporen in de sneeuw lieten zien dat de dieren over de te lage omheining waren gesprongen. Wat kunnen die springen zeg, Letse rendieren.
Verdorie. Wat nu? Als ze de weg opliepen? De A 7 liep hier vlak achter. De politie waarschuwen maar.
De dieren werden al snel gesignaleerd. Inderdaad bij de A7. Volgens de Groningse veldwachters ‘dreigden’de dieren de weg op te gaan.
We moeten ze schieten. Of misschien verdoven! Haal de jachtopziender erbij!
Tjeerd was blij verrast met het telefoontje. Hij zou die dag een prominente rol kunnen spelen. Hij zag zich al op de voorpagina van de Groningse Bode.
De jachtopziender had al een plan in het hoofd hoe hij de dieren kon lokken, hij had een aantal ampullen met verdovingsmiddel bij zich.
Het zat Tjeerd echter niet mee. De dieren lieten zich niet lokken. En van een afstand kon de bemutste man niet goed schieten. Die enkele keer dat de dieren hem wel dichtbij naderden sloeg de kou op zijn handen, die bibberden een beetje. Dat maakte het richten lastig. Hij miste. Hij miste, en later nog eens.
Na drie uren proberen, vond de politie het welletjes. We gaan ze afschieten jongens.
Het koste enkele agenten moeite om niet te juichen.
Het klusje was zo gepiept.
Hoppakee!. Drie Letse stinkende rendieren omgelegd. In no time!
Er is er nog één, zei Tjeerd. Hij voelde zich somber. Hoeveel had hij wel niet voor de dieren betaald?! En nu waren ze dood. En hij zou ook al niet, verkleed als Kerstman in de arreslee kunnen zitten nu.
Over de intercom hoorde Bromsnor dat het vierde rendier in het centrum van Makkum was gesignaleerd!
Yesss! We gaan hem vangen! Het werd nog een dolle boel in Makkum.
Ach wat maakt hetuit? Naast 35.000 geruimde geiten en al die duizenden dieren die nog niet weten dat ze op het Kerstmenu staan.
Respect voor het leven? Ah joh! Zeur niet! Het gaat om de MENSCH. De Mensch op de A7. Zijn kerstgevoel! Verpest dat nou niet ja?!
Prachtige dieren waren het. Ze waren misschien nog wat vermoeid van de lange reis. Schichtig keken ze om zich heen. Alles plat en wit. Groningen lag onder de sneeuw die dag.
Wat zouden ze opkijken in Marum. Wanneer de rendieren voor de arreslee zouden zijn gespannen. Echt Kerstmis!
Jens was blij.’ Kom, we zett’n de dier’n in de wei. Kunn’n zun beetje biekomm’n
Het was koud.
In de boerderij pruttelde de koffie, en Jens had daar wel oren naar.
Vrouw had , zo bleek, heerlijke roombroodjes gekocht. Dat was smullen. De dag kon niet meer stuk
Of toch wel?
Want oh schrik, toen Jens even later nog eens bij de wei ging kijken, zag hij de rendieren niet meer!. Sporen in de sneeuw lieten zien dat de dieren over de te lage omheining waren gesprongen. Wat kunnen die springen zeg, Letse rendieren.
Verdorie. Wat nu? Als ze de weg opliepen? De A 7 liep hier vlak achter. De politie waarschuwen maar.
De dieren werden al snel gesignaleerd. Inderdaad bij de A7. Volgens de Groningse veldwachters ‘dreigden’de dieren de weg op te gaan.
We moeten ze schieten. Of misschien verdoven! Haal de jachtopziender erbij!
Tjeerd was blij verrast met het telefoontje. Hij zou die dag een prominente rol kunnen spelen. Hij zag zich al op de voorpagina van de Groningse Bode.
De jachtopziender had al een plan in het hoofd hoe hij de dieren kon lokken, hij had een aantal ampullen met verdovingsmiddel bij zich.
Het zat Tjeerd echter niet mee. De dieren lieten zich niet lokken. En van een afstand kon de bemutste man niet goed schieten. Die enkele keer dat de dieren hem wel dichtbij naderden sloeg de kou op zijn handen, die bibberden een beetje. Dat maakte het richten lastig. Hij miste. Hij miste, en later nog eens.
Na drie uren proberen, vond de politie het welletjes. We gaan ze afschieten jongens.
Het koste enkele agenten moeite om niet te juichen.
Het klusje was zo gepiept.
Hoppakee!. Drie Letse stinkende rendieren omgelegd. In no time!
Er is er nog één, zei Tjeerd. Hij voelde zich somber. Hoeveel had hij wel niet voor de dieren betaald?! En nu waren ze dood. En hij zou ook al niet, verkleed als Kerstman in de arreslee kunnen zitten nu.
Over de intercom hoorde Bromsnor dat het vierde rendier in het centrum van Makkum was gesignaleerd!
Yesss! We gaan hem vangen! Het werd nog een dolle boel in Makkum.
Ach wat maakt hetuit? Naast 35.000 geruimde geiten en al die duizenden dieren die nog niet weten dat ze op het Kerstmenu staan.
Respect voor het leven? Ah joh! Zeur niet! Het gaat om de MENSCH. De Mensch op de A7. Zijn kerstgevoel! Verpest dat nou niet ja?!
vrijdag 18 december 2009
Spaceboy
Op dit blog ontbreekt iemand die ik zeer bewonder om zijn diversiteit en creativiteit. Voor mij een van de grootste popartiesten aller tijden: David Bowie.
Dit nummer SNOEIHARD afspelen. Heerlijk!
donderdag 17 december 2009
niet zonder ons
De persiflage op het ( tot de top 10 van de top 2000 opgestevende) nummer van RRRRRamses: ‘Zing, vecht, huil enz’, had als refrein: ‘Ruk, Ruft, Rook, Raas, Ronk, Race, en Bedonder’
Heel flauw, heel makkelijk.
Maar Gert moest toch aan dat liedje denken toen hij zijn leven overzag en zich realiseerde dat de kroon op de schepping hem niet zou passen. Ook hij was een Mensch. En zijn tekortkomingen zaten voor een groot deel in de persiflage van dat Shaffy-nummer.
En het echte nummer van Ramses?
Gert zong te weinig, en hij vocht al helemaal niet. Zijn kinderen hadden hem nooit zien huilen of bidden. Het schaterend lachen had hij verleerd toen zijn gebit begon af te brokkelen, en aan werken had hij een hekel.
Gert vond het daarom een kutliedje. Altijd als hij het hoorde wees het hem weer op al zijn onvolkomenheden.
Alleen ‘bewonderen’daar was hij erg goed in. Hij bewonderde wat af. Natuur, kunst, kleine dingen, gewone dingen, levende dingen, dode dingen.
Maar goed.
Nee, een ander liedje van Ramses paste meer in zijn straatje: ‘Laat me mijn eigen gang maar gaan’
Ook al ziet dat er niet altijd even verheffend uit.
Aan de andere kant, wie maalt er om?
’s Lands helden waren notoire zatlappen en gebruikers. Herman Brood, Andre Hazes, Ramses Shaffy, Simon Vinkenoog.
En ook internationaal zitten de talenten juist in de grootverbruikershoek. Daarom is de periflage op het nummer van Ramses óók waar.
‘Ruk, Ruft, Rook, Raas, Ronk, Race en Bedonder’
Alvast een voorspoedig 2010
Heel flauw, heel makkelijk.
Maar Gert moest toch aan dat liedje denken toen hij zijn leven overzag en zich realiseerde dat de kroon op de schepping hem niet zou passen. Ook hij was een Mensch. En zijn tekortkomingen zaten voor een groot deel in de persiflage van dat Shaffy-nummer.
En het echte nummer van Ramses?
Gert zong te weinig, en hij vocht al helemaal niet. Zijn kinderen hadden hem nooit zien huilen of bidden. Het schaterend lachen had hij verleerd toen zijn gebit begon af te brokkelen, en aan werken had hij een hekel.
Gert vond het daarom een kutliedje. Altijd als hij het hoorde wees het hem weer op al zijn onvolkomenheden.
Alleen ‘bewonderen’daar was hij erg goed in. Hij bewonderde wat af. Natuur, kunst, kleine dingen, gewone dingen, levende dingen, dode dingen.
Maar goed.
Nee, een ander liedje van Ramses paste meer in zijn straatje: ‘Laat me mijn eigen gang maar gaan’
Ook al ziet dat er niet altijd even verheffend uit.
Aan de andere kant, wie maalt er om?
’s Lands helden waren notoire zatlappen en gebruikers. Herman Brood, Andre Hazes, Ramses Shaffy, Simon Vinkenoog.
En ook internationaal zitten de talenten juist in de grootverbruikershoek. Daarom is de periflage op het nummer van Ramses óók waar.
‘Ruk, Ruft, Rook, Raas, Ronk, Race en Bedonder’
Alvast een voorspoedig 2010
dinsdag 15 december 2009
Vlucht Eritrea - Kenia.
Ik denk dat iemand wat uit te leggen heeft.
In Oost-Centraal Afrika is na een voetbaltoernooi, vrijwel het gehele elftal van Eritrea niet op komen dagen voor de terugweg.
De bondscoach stond wel keurig op tijd op het vliegveld van Kenia. Vrolijk zal hij niet geweest zijn. Eritrea was al niet als winnaar van het tournooi uit de bus gekomen. En nu kwam zijn selectie ook al niet meer het vliegtuig in. Verdorie. Kon hij weer een nieuwe selectie bij elkaar sprokkelen!
En de dictatuur in Eritrea zal waarschijnlijk het team niet ‘uit’laten spelen voorlopig.
Het zat tegen.
En de Eritreese overheid had de spelers nog wel borg laten betalen. Omgerekend zo’n 4500 euro p.p. hadden de sporters neer moeten leggen om het land uit te mogen.
Behalve de geplaagde bondscoach stond er nóg een man bij het vliegtuig.. Een oud Generaal. Belast met toezicht op het wel en wee van de voetballers. Deze militair was meegevlogen om ‘een oogje in het zeil te houden’. Voorheen waren immers al vaker Eritreese sportende schavuiten het land uit gevlucht.
Deze man keek niet blij toen hij rond zich heen keek en het spreekwoordelijke zeil niet meer aanwezig bleek.
Straks, op de thuishaven van Eritrea, zal hij onthaald worden. Men zal hem meenemen naar een kantoortje en hem vragen stellen.
DIE man.
Die heeft wat uit te leggen.
Zullen wij nog ooit van hem horen?
In Oost-Centraal Afrika is na een voetbaltoernooi, vrijwel het gehele elftal van Eritrea niet op komen dagen voor de terugweg.
De bondscoach stond wel keurig op tijd op het vliegveld van Kenia. Vrolijk zal hij niet geweest zijn. Eritrea was al niet als winnaar van het tournooi uit de bus gekomen. En nu kwam zijn selectie ook al niet meer het vliegtuig in. Verdorie. Kon hij weer een nieuwe selectie bij elkaar sprokkelen!
En de dictatuur in Eritrea zal waarschijnlijk het team niet ‘uit’laten spelen voorlopig.
Het zat tegen.
En de Eritreese overheid had de spelers nog wel borg laten betalen. Omgerekend zo’n 4500 euro p.p. hadden de sporters neer moeten leggen om het land uit te mogen.
Behalve de geplaagde bondscoach stond er nóg een man bij het vliegtuig.. Een oud Generaal. Belast met toezicht op het wel en wee van de voetballers. Deze militair was meegevlogen om ‘een oogje in het zeil te houden’. Voorheen waren immers al vaker Eritreese sportende schavuiten het land uit gevlucht.
Deze man keek niet blij toen hij rond zich heen keek en het spreekwoordelijke zeil niet meer aanwezig bleek.
Straks, op de thuishaven van Eritrea, zal hij onthaald worden. Men zal hem meenemen naar een kantoortje en hem vragen stellen.
DIE man.
Die heeft wat uit te leggen.
Zullen wij nog ooit van hem horen?
zondag 13 december 2009
Het wil niet met de Bulava
Per Ulv en zijn vriend Höbl zagen het lichtverschijnsel tegelijkertijd. De verstokte Noren, die al heel wat Noorderlichtjaren samen in de bittere kou hadden aanschouwd, keken elkaar aan met opgetrokken wenkbrauwen. Dit Noorderlicht was hun Noorderlicht niet. Nee, dit was er weer zo één. Dit spiraalvormig schijnsel was van die andere grootheid, wat de beide vrienden herkenden als het typische schijnsel van een mislukte lancering van een Russische Bulava Raket. Höbl had het al drie keer eerder gezien.
Die Russen toch. Altijd maar bezig en proberen.
En dan kwam het nieuws, en dan wisten de Russen voorspelbaar van niets
En dan later gaven ze toe dat er iets mis was gegaan met de lancering van de raket, en bleef de rest van het verhaal vaag
Dan, na onderzoek, kwam het bericht dat er op zich niets mis was met het ontwerp van de raket, maar dat het ging om onderdelen van de raket. En de feiten wezen later uit:
Van de twaalf testen ging het acht keer fout.
Uit de aard van het schijnsel had Per Ulv al geopperd dat het wel een brandstoflek zou zijn deze keer.
Dit bleek ook zo te zijn.
Per Ulv! Expert in het herkennen van mislukte raketlanceringen!.
donderdag 10 december 2009
woensdag 9 december 2009
Verslaafd
Ik ben een gevangene geweest.
Ik ben verslaafd geweest.
Laat ik er niet omheen draaien.
’s Morgens werd ik wakker. Of werd ik er wakker van.
De hele dag was het vervolgens dwingend aanwezig. En ik wilde er vanaf, maar nam telkens weer een shot.
Meer dan een maand lang heb ik met deze verslaving geworsteld.
Wat het was, deze verlaving? Het heet SIA, en het komt uit Australië.
Ik hoorde haar tijdens een ontroerende scene op het eind van een serie die ik lang gevolgd had.
Ze zong ‘Breathe Me’en ik heb daarna een CD gebrand met liedjes die ik prachtig vond maar me niet meer loslieten.
Me werkelijk niet loslieten.
Ze speelden in mijn hoofd. Voortdurend! Voortdurend! Voorturend was ik mee aan het kabbelen met frases uit liedjes. Ik wilde er van af. Ik werd er moe van. Zo moe,
Het kwam zover dat ik de CD niet meer durfde te luisteren. Ik besefte dat ik moest afkicken. Ik moest de liedjes niet meer horen. Dan zouden ze ook uit mijn hoofd verdwijnen. Maar dat ging niet zomaar. Dag na dag na dag bleef Sia me bezighouden. Me roepen om haar weer op te zetten.
Ik heb het niet meer gedaan. En nu, na vier dagen andere muziek, ben ik verlost. Ik ben vrij.
Hoe vrij? Vandaag heb ik stiekem een paar nummers geluisterd. Niet de beste nummers, maar de iets mindere. Dat ging goed. Ze overdonderde me minder. Ik voelde me niet geroerd.
Want dat was het geweest die eerste keren dat ik haar hoorde. Ze ontroerde me. Had waarschijnlijk ook met die serie op TV te maken. Ik luisterde met waterogen. Maar het lijkt zich te normaliseren.
Ik kan het nu gewoon aanraden. Luister eens naar Sia. Leuke zangeres! .
Ik ben verslaafd geweest.
Laat ik er niet omheen draaien.
’s Morgens werd ik wakker. Of werd ik er wakker van.
De hele dag was het vervolgens dwingend aanwezig. En ik wilde er vanaf, maar nam telkens weer een shot.
Meer dan een maand lang heb ik met deze verslaving geworsteld.
Wat het was, deze verlaving? Het heet SIA, en het komt uit Australië.
Ik hoorde haar tijdens een ontroerende scene op het eind van een serie die ik lang gevolgd had.
Ze zong ‘Breathe Me’en ik heb daarna een CD gebrand met liedjes die ik prachtig vond maar me niet meer loslieten.
Me werkelijk niet loslieten.
Ze speelden in mijn hoofd. Voortdurend! Voortdurend! Voorturend was ik mee aan het kabbelen met frases uit liedjes. Ik wilde er van af. Ik werd er moe van. Zo moe,
Het kwam zover dat ik de CD niet meer durfde te luisteren. Ik besefte dat ik moest afkicken. Ik moest de liedjes niet meer horen. Dan zouden ze ook uit mijn hoofd verdwijnen. Maar dat ging niet zomaar. Dag na dag na dag bleef Sia me bezighouden. Me roepen om haar weer op te zetten.
Ik heb het niet meer gedaan. En nu, na vier dagen andere muziek, ben ik verlost. Ik ben vrij.
Hoe vrij? Vandaag heb ik stiekem een paar nummers geluisterd. Niet de beste nummers, maar de iets mindere. Dat ging goed. Ze overdonderde me minder. Ik voelde me niet geroerd.
Want dat was het geweest die eerste keren dat ik haar hoorde. Ze ontroerde me. Had waarschijnlijk ook met die serie op TV te maken. Ik luisterde met waterogen. Maar het lijkt zich te normaliseren.
Ik kan het nu gewoon aanraden. Luister eens naar Sia. Leuke zangeres! .
Douche- coach
Wat nu weer?
Ik lees net dat ik een douche-coach kan kopen.
Wat moet ik me daar bij voorstellen? Wat is dat voor iemand?
Staat er dan een man buiten de douche-cabine mij aan te moedigen? ‘Ja! je doet het prima zo!’
Ik geloof niet dat ik daar op zit te wachten.
Eeen douche-coach. Bij Oxfam-Novib kun je hem kopen. Voor 4 euro 50. Of je krijgt hem gratis als je voor 50 euro of meer besteld.
En wat blijkt het te zijn?
Een zandloper!
Eentje die je met een zuignapje aan de binnenkant van de douchekabine kunt hangen. Het doel is waterbesparing. Wij menschen douchen gemiddeld acht en een halve minuut p.p. en dat kan korter!
De zandloper is na 5 minuten al leeggelopen. Dan moet je de douche uitzetten. Je bespaart dan water.
De mensch dacht een moment van ontspanning te beleven? Na het dagelijks lijden, zich te verheerlijken aan een warme douche ?
Nein! Hij wordt geacht met zijn pas ingezeepte hoofd de zandloper in de gaten te houden. Te proberen om binnen de tijd klaar te zijn.
Anders is hij ‘part of the problem’ Werken dus. Vooruit Waschen!
‘k Ben benieuwd naar de volgende catalogus.
Ik lees net dat ik een douche-coach kan kopen.
Wat moet ik me daar bij voorstellen? Wat is dat voor iemand?
Staat er dan een man buiten de douche-cabine mij aan te moedigen? ‘Ja! je doet het prima zo!’
Ik geloof niet dat ik daar op zit te wachten.
Eeen douche-coach. Bij Oxfam-Novib kun je hem kopen. Voor 4 euro 50. Of je krijgt hem gratis als je voor 50 euro of meer besteld.
En wat blijkt het te zijn?
Een zandloper!
Eentje die je met een zuignapje aan de binnenkant van de douchekabine kunt hangen. Het doel is waterbesparing. Wij menschen douchen gemiddeld acht en een halve minuut p.p. en dat kan korter!
De zandloper is na 5 minuten al leeggelopen. Dan moet je de douche uitzetten. Je bespaart dan water.
De mensch dacht een moment van ontspanning te beleven? Na het dagelijks lijden, zich te verheerlijken aan een warme douche ?
Nein! Hij wordt geacht met zijn pas ingezeepte hoofd de zandloper in de gaten te houden. Te proberen om binnen de tijd klaar te zijn.
Anders is hij ‘part of the problem’ Werken dus. Vooruit Waschen!
‘k Ben benieuwd naar de volgende catalogus.
maandag 7 december 2009
Sjaak Bral ziet het goed
afgeplukt van www.Sjaakbral.nl
Het Nieuwe Rijk komt naar je toe
Soms valt er een folder in de bus waar een mens ter plekke vrolijk van wordt. Zo’n folder kreeg ik deze week. Aangezien ik een nee-nee sticker op de klep heb, reageerde ik in eerste instantie zwaar geirriteerd. Een folder van het Nieuwe Rijk? Volgens de tekst moet ik mijn burgerservicenummer op mijn armlaten tatoeeren. Welk een grap! Een woordvoerster van het ministerie noemt de folder ‘smakeloos en misleidend’, wat de makers mogen opvatten als een compliment. De vormgeving lijkt precies op de folders van de overheid –kleurloos en formeel.
Volgens de woordvoerster roept de folder associaties op met de Holocaust. Daarbij werd een bevolkingsgroep systematisch in de gaten gehouden en gestigmatiseerd. Alweer een pluim dus, voor de makers: dit is precies wat ze duidelijk willen maken. Wie er achter zit is niet bekend, maar hulde aan de initiatiefnemers. En wat een werk: ontwerpen, drukken en ook nog thuisbezorgen! Hier is iemand aan het werk die begaan is met ons lot. We worden continu beslopen door regels,procedures en wetten, die gemaakt zijn om ons in de gaten te houden. Als je pint weten ze waar je bent, als je belt weten ze waar je bent, als je een vaginatiesysteem hebt weten ze waar je bent. Dankzij de OV-chipkaart weet de overheid precies hoe je reist.
Overal en op de gekste plekken hangen camera’s. Er hangt DNA-spray in de McDonald’s. Er komt een speekseltest voor drugs. Vorig jaar zijn in dit land ruim zesentwintigduizend telefoons afgetapt. Meer dan in ieder ander Europees land. En als ze niet tappen, dan hebben ze wel een kliklijn waar je zogenaamd anoniem je buren kan verklikken. Voor het nieuwe paspoort moet je je vingerafdruk geven, die opgeslagen wordt in een centrale databank. Het belmeniet-register, kent u dat? Via internet kan je een formulier invullen waarmee je aangeeft dat je niet meer gebeld wil worden door telefonische verkopers. Wie bewaart die gegevens? De overheid. Al deze informatie wordt gecontroleerd, opgeslagen en gebruikt voor doeleinden die we niet eens kennen.
Het Nieuwe Rijk is allang begonnen.
Ze hebben geen tattoo nodig; de naald zit allang in ons vlees.
Het Nieuwe Rijk komt naar je toe
Soms valt er een folder in de bus waar een mens ter plekke vrolijk van wordt. Zo’n folder kreeg ik deze week. Aangezien ik een nee-nee sticker op de klep heb, reageerde ik in eerste instantie zwaar geirriteerd. Een folder van het Nieuwe Rijk? Volgens de tekst moet ik mijn burgerservicenummer op mijn armlaten tatoeeren. Welk een grap! Een woordvoerster van het ministerie noemt de folder ‘smakeloos en misleidend’, wat de makers mogen opvatten als een compliment. De vormgeving lijkt precies op de folders van de overheid –kleurloos en formeel.
Volgens de woordvoerster roept de folder associaties op met de Holocaust. Daarbij werd een bevolkingsgroep systematisch in de gaten gehouden en gestigmatiseerd. Alweer een pluim dus, voor de makers: dit is precies wat ze duidelijk willen maken. Wie er achter zit is niet bekend, maar hulde aan de initiatiefnemers. En wat een werk: ontwerpen, drukken en ook nog thuisbezorgen! Hier is iemand aan het werk die begaan is met ons lot. We worden continu beslopen door regels,procedures en wetten, die gemaakt zijn om ons in de gaten te houden. Als je pint weten ze waar je bent, als je belt weten ze waar je bent, als je een vaginatiesysteem hebt weten ze waar je bent. Dankzij de OV-chipkaart weet de overheid precies hoe je reist.
Overal en op de gekste plekken hangen camera’s. Er hangt DNA-spray in de McDonald’s. Er komt een speekseltest voor drugs. Vorig jaar zijn in dit land ruim zesentwintigduizend telefoons afgetapt. Meer dan in ieder ander Europees land. En als ze niet tappen, dan hebben ze wel een kliklijn waar je zogenaamd anoniem je buren kan verklikken. Voor het nieuwe paspoort moet je je vingerafdruk geven, die opgeslagen wordt in een centrale databank. Het belmeniet-register, kent u dat? Via internet kan je een formulier invullen waarmee je aangeeft dat je niet meer gebeld wil worden door telefonische verkopers. Wie bewaart die gegevens? De overheid. Al deze informatie wordt gecontroleerd, opgeslagen en gebruikt voor doeleinden die we niet eens kennen.
Het Nieuwe Rijk is allang begonnen.
Ze hebben geen tattoo nodig; de naald zit allang in ons vlees.
Abonneren op:
Posts (Atom)