zondag 15 mei 2016

It's a brandnew day and I'm alive

Hein de Kort 


                                                        Snoopy van Charly Brown
                                                            kreeg ik opgestuurd

dinsdag 10 mei 2016

Referendumpje doen?

Kijk, in Nederland ( maar volgens mij overal ter wereld)
heb je mensen en mensen ,
Daar kunnen we het toch met z’n allen wel over eens zijn.

En onder die mensen en mensen heb je ook stemgerechtigden.
De een maakt gebruik van dat recht, de andere niet.
Ieder zijn redenen.

Tegenwoordig is ook meer in opkomst, stemmen via referenda
En dan komt het er méér op aan.
Zeker als de grondwet gewijzigd wordt en we een bindend referendum kunnen organiseren. Een beetje zoals democratie bedoeld is, zou je kunnen zeggen .
Momenteel zijn de referenda in Nederland raadgevend. Adviserend. En een advies leg je naast je neer als je vind dat het geen goed advies is. Dat doe ik ook, dus ik kan de regering niets kwalijk nemen.

Nee, bindende referenda.
Then we’re talking.

Ik ben er voorstander van dat we kunnen gaan stemmen over zaken die ons allemaal aangaan.
Maar je hebt mensen en mensen.
Je moet wel weten waar je het over hebt als je gaat stemmen. Ik neem aan dat een meerderheid het daar wel mee eens is. Dus ik zou willen voorstellen: Even een kort simpel examentje afleggen voor je gaat stemmen dan . Een paar simpele vragen. Gewone basiskennis.
Stemmen over de Oekraïne? Wijs het even aan op de kaart en vertel er iets over. Bijvoorbeeld. Heb je het goed? Dan heb je een stembiljet verdient. Anders niet. Dan mag je ( nou verzin het maar...) ook stemmen, maar alleen raadgevend! ?

Het is lastig te organiseren, want de antwoorden op de vragen zullen binnen no time bij het binnentredende stemvolk ter ore komen.
En wie maakt de vragen, en wie beoordeeld ze?
Daar moeten we nog even op broeden mensen. We hebben nog even. Want die grondwetswijziging zal nog wel wat tijd in beslag nemen.


In the meantime: goede suggesties hier deponeren graag!

zaterdag 7 mei 2016

donderdag 5 mei 2016

blij dat we vrij zijn


5 mei...

...en ieder die geen vlag uit heeft hangen vandaag zou dat godverdomme verplicht moeten worden!!

                                                        Lousche

woensdag 4 mei 2016

Teringtwitter

Ik erger me aan mensen die denken dat vrijheid van meningsuiting een vrijbrief is om iedereen verrot te schelden en naar hartenlust te beledigen, zeker als het nergens op slaat. Het toont zoveel domheid ,  gemakzucht en lelijkheid

 ‘ gore graftak met je achterlijke hoeremoeder! Krijg de kanker net als die tyfusklerelijder van een vader van je. Ik pis over je lijk en jaag de fik in alles wat je lief is’ ( bijvoorbeeld tegen een leraar die vader vertelt dat zijn zoontje misschien beter speciaal onderwijs kan gaan volgen)

Standaard reactie: “….ik begrijp Uw kwaadheid, maar…”
Als je ertegen protesteert hoor je uit het gapend gat onder de neus: “Vrijheid van meningsuiting!!!Vrijheid van meningsuiting!!!”
Dan kan je hem wat mij betreft  slaan en roepen “Recht van Verzet! Recht van Verzet!!”

Vrijheid van meningsuiting is een enorm  groot goed. Dat moet je niet te grabbel gooien of verkrachten, maar er zorgvuldiger mee omgaan dan dat we nu doen. 

Er zijn genoeg mensen die ze van mij de mond mogen snoeren.
De notoire kankeraars van twitter? Zet ze bij elkaar in een chatroom, denk ik wel eens.  Dat ze samen kunnen twitteren.Onder soortgenoten!  Noem het  “Teringtwitter”

Ze komen er op af, je zult het zien.
Gebruikers van twitter die scheldwoorden gebruiken worden dan voortaan  automatisch doorgeschakeld naar Teringtwitter.

Zo moeilijk kan dat niet zijn. 

dinsdag 3 mei 2016

Toonbeeld van lijdzaaheid

Gatverderrie!
Ze staat er weer!
Ik zag het al toen ik met m'n blauwe Opel Zafira  de parkeerplaats van het winkelcentrum opreed.
Shit

Buiten bij de Albert Heijn staan de in elkaar geschoven boodschappenkarretjes. In mijn achterzak bevindt zich immer een muntje om een karretje los te trekken. Die muntjes heb je nodig omdat je anders misschien het karretje zou meenemen naar huis, of misschien het ergens onbeheerd  achterlaat.  Dat laat je nu wel uit je hoofd want je wil je muntje terug!!
Slim bedacht!
Want het werkt

Karretje? Zei ik dat, karretje? De’ karretjes’, daar lopen de peutertjes in de supermarkt tegenwoordig achter. Waar wij volwassenen achter lopen zijn boodschappenwagens!! Ik voel me er klein achter. Moet bijna met m'n handen boven mijn hoofd om het boodschappenwagentje (!) voort te duwen langs de schappen van de supermarkt. Als ik een blikje sardientjes in het wagentje leg moet ik het laten vallen omdat ik niet bij de bodem kom. Nu ben ik nog niet eens een lilliputter. Lilliputters kijken wel uit als ze boodschappen gaan doen. Die nemen dan een mandje.
Eigenlijk wel lullig dat die schappen in Supermarkten zo hoog zijn voor lilliputters. Maar goed. Daar wilde ik het helemaal niet over hebben eigenlijk.

Ik wilde het hebben over degene die er  buiten bij de boodschapkarren staat!  De vrouw met de daklozenkrant. Ze heeft ogen die je doen denken aan de foto’s van de jodenvrouwen die in de oorlogsjaren op de trein naar Auswitch werden gezet.  Ze heeft een  hoofddoekje om. En ze kan met smekende ogen kijken als ze zegt  ‘goeiemiddag’.  Wat heb ik de pest aan die ogen. Wat heb ik er de schurft aan, want ik kan mezelf geen houding geven tegenover haar.  Ze zadelt me altijd op met een onbehaaglijk gevoel. Of ik haar nu wat geef of niet. Ik kan het niet uitleggen. Maar als ik de kans krijg loop ik er met een grote boog omheen. Wat scheelt het? Niet veel. Dan rijd ik voortaan 2 kilometer verderop naar een andere supermarkt.
Waarom kan ik die vrouw niet gewoon negeren? Waarom kan ik er niet vriendelijk tegen zijn? Misschien wel omdat ze voor mij het toonbeeld is van lijdzaamheid. Ik kan er niet mee overweg. Met lijdzaamheid.  Het maakt me kwaad.  Ik wil haar wegduwen en haar wat toestoppen tegelijkertijd. Ik kan er ook niet omheen. Ze staat bij de boodschappenkarretjes die ik nodig heb. Ze is daarmee opdringerig.  Ooit vroeg ik haar met mij mee te lopen naar mijn auto verderop. Dan kon ik mijn boodschappen daar uitladen in de achterbak en dan kon zij mijn karretje terugbrengen en mocht ze de 50 eurocent die er in zat houden.
Dat deed ze niet.
Toen was de kous er voor mij een tijdje af.
Voor een tijdje ja. Want na een paar weken gaf ik haar maar weer wat. Een mens moet toch goed doen. Hopeloos.

Echt voldoening geeft het nooit. Zij bezorgt MIJ hoe dan ook NOOIT een goed gevoel.  
Waar doe ik goed aan?

Yentl en de Boer



...vind ik leuk