zaterdag 31 maart 2012

Hoe oud wil je zijn?

Dit maal had hij hem te pakken. BUUT RONNIE!! BUUT FRANS! Heerlijk was dat. 55 + en verstoppertje doen. Verstoppertje doen is eigenlijk altijd wel leuk. Onge-acht de leeftijd, of je nou 4, of 10, 22, of 35, 43 of 55 bent. Niet voor elke dag natuurlijk. Maar voor zo nu en dan.

Even op een schommel zitten en lekker zwieren, ook zoiets – wie vindt dit nou niet lekker? Even heeerlijk baarmoederlijk wegdromen. Hoppa!! Hoppa! Op een Skippy bal. Leuk! We doen het niet meer omdat het kinderachtig zou zijn, maar kom OP zeg, ouwe lul!!

Touwtje springen, hoelahoepen! Tikkertje. Je ziet het ze weinig doen, volwassenen, maar ALS ze het doen – de grootste schik! Waarom doen ze dat dan niet vaker?

Volwassenen hebben die bezigheden van zich afgeschud.' Dat doe je immers niet meer. Dat past niet meer bij de leeftijd…'bla bla..Onzin!! Wat is er MIS mee om ’s avonds, op de bank gezeten, na de koffie eens tegen elkaar te zeggen: ‘ zullen we buiten even tikkertje doen?’ Ik vind zelfs dat wij als ouderen de opvoedkundige plicht hebben om onze kroost het plezier en de lol van deze bezigheden bij te brengen. En dat doe je door het zelf te doen! Want opvoeden is voorleven! Zet een schommel in de tuin. Ga samen hoelahoppen in plaats van rare bekken te trekken op de sportschool. De generatie die nu met een scherm voor de ogen opgroeit heeft wat, maar mist ook wat. Laat dat nou eens zien Oudere jongere! De buren vinden het in het begin misschien wel even raar...trek je er niets van aan, over een maandje doen ze mee! Want reken maar dat ze diep van binnen jaloers zijn als ze vanachter hun tv toestel even naar buiten kijken en ze zien jullie elastieken of touwtje springen. het is toch fantastisch als je bij je buurman aanbelt om een potje te stoepranden, en lekker te frishbeen. Man man, het leven kan toch leuker!

zondag 25 maart 2012

en dan is er koffie..

Gert kwam de A.H uitgelopen, hij had eerder die dag koffie vergeten te kopen, en dat was hij nog even snel gaan halen. Hij werd aangesproken:
" KIJK ES!!
Ik koffie,
jij koffiet,
hij koffiet,
wij koffieën,
jullie koffie annan,
zij koffieën wat an.
Ik heb Koffie Annan
en jij koffiet watan! Jij koffiet wat AN JA!
De hele dag!! Waar is dat in Godsnaam GOED voor..?
Moet je es kijken hoe ZWART die koffie is! Daar ga je je LIJF toch niet mee volgooien?
Je kunt toch ZIEN dat het slecht is..?
Vroeger! TOEN had je koffie. Dat wat ze dronken in Ethiopië, in Perzië, buna buna buna!echte koffie!Qahwa! Daar werd je OPGEWONDEN van, maar dit..slappe laffe aftreksel wat jullie tegenwoordig naar binnen gieten...dat kun je toch geen koffie noemen?
Als je een tomaat onder de kraan houdt, en je vangt het water in een glas, dan zeg je toch ook niet...hmmmm! Lekker! Tomatensap!??"

Je ziet ze steeds meer, zwervers bij de ingang van de supermarkt, die je boodschappen bekritiseren en op zogenaamd artistieke wijze hun kostje bij elkaar verdienen.
Gatverdamme, Gert had er een hekel aan. 'Je zou ze bijna gaan missen',dacht hij, 'de mensen die er vroeger stonden. De draai-orgels, accordeonisten en Peruaanse panfluiters. En de mensen van de daklozenkrant'.

zaterdag 24 maart 2012

Ray Davies


Ray Davies, the leadzanger van de legendarische - jawel!-KINKS, draagt dit nummer op aan de kort daarvoor overleden bassist van de Kinks, Pete Quaife.

vrijdag 23 maart 2012

3 cartoons




Deze tekeningetjes staan al een tijdje bij 'mijn afbeeldingen' Als ik er nog wat mee wil doen moest ik ze maar plaatsen, vond ik.

Hit it or don't hit it, that's the principal question


24 december 2010 plaatste ik een foto van Birgit Schuurman op dit blog. Een erotische foto, dat mag gezegd.

Dat vind ik niet alleen. Sinds ik de foto heb geplaatst wordt deze elke dag aangeklikt. Vele malen zelfs. Gisteren is de foto meer dan 400 maal bekeken.

Dus als je denkt, zoho, dat blog van die Davincini wordt goed bezocht zeg, met z’n 16.000 zoveel ‘hits’… Dat komt vooral door Birgit.

Damien Hirst en Pablo Picasso, die ik ook ergens een plaatsje heb gegeven op dit blog, scoren ook goed. Maar Birgit…erotische foto’s doen het het best.

Ik KAN er een erotisch blog van maken, als het om de kijkcijfers gaat…dan heb ik wel wat uit te leggen aan m’n achterban.

Het gaat me niet om de kijkcijfers, laat ik dat niet willen. Laten we dat niet willen met z’n allen. Dan wordt het wel errug gemakkelijk allemaal en ben je voer voor het volk. Patat met mayonaisse. Lekker, voor een keertje tussendoor, o.k! Zeker! Maar eeh..er is meer, zullen we maar zeggen!

zondag 18 maart 2012

Ondertussen in 'Het Derde Oog'

Het was weer hommeles in meditatiecentrum 'Het derde oog'. Buiten konden wij een gedeelte van de ruzie die er gaande was woordelijk verstaan. Een en ander ging gepaard met het geluid van meubelen die stuk werden gesmeten:

'WAT nou, Hier en NU, eikel!' Alsof ik niet mag NAgenieten zeker!!...en VOORPRET hebben?? Is dat OOK verboden??? En hoe leer je van je fouten als je niet naar het verleden mag kijken HUH? en hoe kun je streven naar perfectie - hoe kun je UBERHAUBT STREVEN als je niet naar de toekomst mag kijken??? Zweeft toch lekker op!!Nirvanalijer! Bouddhahoer!!'

Het laagdrempelig maken van het meditatiecentrum had zijn nadelen, dat was duidelijk.

vrijdag 16 maart 2012

Het Ene Zijn



meer schilderijen van Elly zien? http://ellyvandoorn.weblog.nl/

normal

Normal is an Illusion


What is normal for the spider


is chaos for the fly


Morticia Addams

donderdag 15 maart 2012

Wrecking Crew Orchestra


Creatief met licht, die jongens. De eerste 30 seconden merk je daar overigens niets van.

woensdag 14 maart 2012

Waldeck - Addicted


leuk nummer, luisteren!

dinsdag 13 maart 2012

adembenemend mooie fotoos van Africa



Natuurlijk, het internet barst van de mooie fotoos. Maar wil ik nog graag wijzen op de site die ook al onder het kopje: 'interessante links' vermeld staat. Wanneer je die aan klikt, en je drukt op 'explore' dan kom je bij een foto-serie terecht die mij, ook door zijn thematiek, bijzonder aanspreekt. Schoonheid en harmonie in zwart wit. Echt de moeite waard.

maandag 12 maart 2012

Commentaar

Rick Nieman in een vraaggesprek met advocaat Bram Moskowicz in het programma: 'een kwestie van kiezen'

'Het Recht moet zegevieren' of 'Winnen'?

En Bram antwoorde eerlijk: 'Winnen'

Of het recht zijn loop heeft is niet aan de advocaat, maar aan de rechter. Het beroep van advocaat vind ik echter een beroep met bedenkelijke kanten, omdat die mensen die dat ambt uitoefenen leep, gewiekst en geslepen op zoek moeten gaan naar de mazen van de wet, waardoor mensen die een zware straf verdienen, er soms veel te makkelijk vanaf komen. Voor de advocaat is het een spel, en wanneer hij heeft gewonnen zien we een hatelijk superieur lachje. Een misselijkmakend lachje voor slachtoffers.

'Onschuldig is hij met de beste advocaat'. Zo is het vaak, en zo zou het toch niet moeten zijn. Voor veel mensen is dit onbegrijpelijk en onverteerbaar. En hier ligt mijns inziens een van de grootste oorzaken van het ongenoegen dat in dit land gevoeld wordt.

Brandwond

Elke dag was ze, bezorgd voor het milieu, bezig afval te scheiden. De keuken was er een stuk kleiner door geworden, die stond vol met bakken voor gescheiden afval. De keuken was eigenlijk een soort klein milieu-park. Maar ze had het er voor over, want het milieu, de aarde, de kinderen, dat ging haar ten harte.

De lege pakjes shag van haar zoon, die tegen wil en dank het niet kon laten om rook in z’n longen te zuigen, die trok ze los. Het plastic bij het plastic, het papier bij het papier. Wikkeltjes van dropjes, kroontjes van tomaatjes, celbatterijtjes, de schillen van de ongepelde pinda's, het werd door haar keurig geselecteerd en gedeponeerd in de daarvoor bestemde afvalbak.

Het papier werd eens in de twee weken opgehaald. Dan ging ze daarvoor al een doos scoren bij een supermarkt. Daar kon ze het oude papier dan in doen en langs de kant van de weg zetten.

Dan werd het opgehaald. Ze zwaaide altijd naar de mannen van de ophaaldienst. Ze doen toch zulk goed werk!

Die vrouw, die vrouw, die zit nu zwaar in een depressie. Ze hoorde het nieuws van de brand in Velsen. Bij het recyclebedrijf aldaar. waar ook haar geselecteerde papier bewaard bleef, was brand uitgebroken. Alle samengeperste papier, niet alleen dat van haar, maar ook van haar milieuvriendinnen en van tienduizenden die de moeite hadden genomen papier apart te houden van het restafval, was in rook opgegaan. Verbrand. Dat wat zij beschouwde als haar TAAK in dit leven, de ZIN van haar leven, ja bijna als haar levenswerk was nu in rook opgegaan.

De bakken heeft ze de keuken uitgesmeten, ze heeft de hele nacht gehuild, en een besluit genomen.

Diegene die verantwoordelijk is voor die brand in Velsen zal boeten! Ze zal hem weten te vinden, en hij zal niet bij het groenafval belanden, maar bij het chemisch- of het restafval, daar was ze nog niet uit.

‘inspired by my favourite song’

Een stukje muziek kan veel doen met een mens. Daar vertel ik denk ik niets nieuws mee. Wat doet het mij?

Het maakt dat ik me lekker voel, dat ik in een rustige stemming kan komen, dat ik ontroerd raak, dat ik bewonder. Muziek kan inspireren. Het kan inspireren om zelf muziek te gaan maken. Met andere muzikanten samen werken en iets moois maken of iets lekkers. Het lijkt me werkelijk een van de mooiste dingen die er bestaan. Maar veel meer als de luchtgitaar is het bij mij niet geworden.

Een paar van mijn favoriete nummers staan op dit blog. Onder 'Davincini's tearjerkers' staan nummers waarbij ik zelfs ontroerd kan geraken. Deze nummers hebben me geïnspireerd meer te zoeken, meer muziek te luisteren. Het smaakt naar meer! Het geeft me een kick! Ik ben een jurylid van de Voice, en ik heb mijn stoel helemaal omgedraaid. En ik wil al snel MEER muziek ontdekken, die me NET ZO kan ontroeren.!

En als ik dan weer iets nieuws vind…een nummer dat ik voor de eerste keer hoor, en dat ik UIT MOET blijven luisteren omdat ik erdoor gevangen wordt, omdat het past, dan is dat op dat moment mijn favoriete nummer! Er is zo veel moois gemaakt! Wat maak ik toch deel uit van een geweldige soort!

Kijk, ik kan me vaak laagdunkend uitlaten over de fratsen en idiote capriolen van de mensch in de ruimte, en op de wereld in het bijzonder, maar wanneer ik sommige van hun kunsten bezie en beluister, dan bewonder ik diezelfde mens.

Het kan mij eveneens raken van anderen te horen over muziek. Welk nummer voor hen betekenisvol is, en ontroerend. En als dat nog eens een keer een nummer is dat ik zelf ook al prachtig vond…..dan zijn we vrienden voor het leven.

zondag 11 maart 2012

wasverzachter


Telkens als ik deze foto zie kan ik er opnieuw om glimlachen, deze reclame voor wasverzachter. Prachtige foto waarvan ik me afvraag of er iets aan gefotoshopt is, en zo niet...wat gebeurd er dan hier?

Verhaaltje voor het slapen gaan

Gepiep, gepiep in haar hoofd......een onophoudelijk gepiep. Het is er een kwartier geleden ingekomen. Julia was moe en zoog op haar duim. Dat deed ze als ze ging slapen. Buiten was de wereld koud. Onder haar dekbed was het heerlijk warm, maar het gepiep begon ook. Aanhoudend gepiep dat haar stoorde, dat de behaaglijkheid van haar bed naar de achtergrond verdrong.

Gepiep van? Buiten? Ze had geen zin om er uit te gaan en het raam open te zetten om de luisteren of het volume toe zou nemen.

Zo bleef ze liggen.

Nee, het kwam niet van buiten. Het zat in haar oor. Een voortdurend irritant hoge toon.

Wrijven en drukken tegen haar oor had geen enkel effect

Ze kende de verhalen. Een ex-zwager van haar moeder had ook zo'n piep gehad in zijn oor, en die is nooit meer weggegaan. Heeft er mee moeten leren leven. Hoe leer je te leven met zoiets?

Tergend irritant. De slaap bleef erdoor weg, hoewel ze moe was.

Julia lag met haar ogen dicht, en dacht aan haar ademhaling. Ze had bedacht zich DAAROP te gaan concentreren. Buikademhaling in; vasthouden; langzaam door de mond uitademen. De piep vergeten, daar ging het om. Voordat die zich in haar voorhoofd zou gaan nestelen en zich zou gaan koppelen aan pijn.

Inademen…. naar boven die buik… maak bol…. voel hoe de lucht je lichaam vult… houdt het vast….godverdomme! Het lukte niet. Temeer omdat de frequentie van het gepiep begon te variëren, het leidde haar af - het zoog naar beneden, dan weer even naar boven, het leek even te suizen, en dan opeens te brommen, en te kraken…dan weer te piepen. Het leek haar hoofd te vullen. Vloeibaar geluid als stroop. Haar oor, haar evenwichtsorgaan, binnen, haar hersenen. Dan opeens duizelde het naar een laag monotoon gebrom. Als ze zich nog op haar ademhaling had geconcentreerd had ze gemerkt dat ze haar adem inhield. Ze schrok over wat haar overkwam. Was ze psychotisch aan het worden? Ging ze zo stemmen horen? Julia moest denken aan de lage gebeden die ze ooit uit de monden van Tibetaanse monniken had horen klinken.

Je kon wel eens liedjes in je hoofd hebben, maar de klanken die ze nu hoorde beheersten haar, vulden haar, haar hoofd werd een subwoofer, een duwende gigantische versterker. Ze leek aangesloten. Gebruikt. Een instrument in vreemde handen, waartegen het zinloos was om je ertegen te verzetten, Ze hoefde alleen haar mond nog maar te openen om het geluid naar buiten te laten komen.

Maar ze hoefde haar mond niet te openen. Haar mond WERD geopend.

Niet dat het pijn deed. Het was een willoosheid. Haar eigen wil leek niet langer te bestaan, speelde geen rol toen zij haar mond opende: "AAAAARKIAAAAAANNNNEEEEEEEE!!!"

Arkianee? Wat betekent dat? Waren de laatste angstige gedachten die ze van zichzelf had, waarna Julia overgenomen werd door de Anderen.

dinsdag 6 maart 2012

FF een quizzachtig dingetje








Een spelletje, een zoekertje. Op de bovenste foto staat een foto uit een van de beste films ooit.
Wat is de naam van de film?
Daaronder oude foto's van beroemde acteurs ( van weleer).
Wie zijn het? herken je deze klassieke koppen? Er is er eentje bij die ook een rol had in de film. Wie is dat?

maandag 5 maart 2012

geheugenspelletje

‘ik ging naar Zandvoort en ik nam mee...een fiets...’
-'OK!..Ik ging naar Zandvoort en ik nam mee: een fiets, en een boek!'
'ik gingnaarZandvoortennammee..een fiets, een boek, en een opblaaspop..'
-'Hij weer hoor....opblaaspop..Ha…..Ikgingnaarzandvoortennammee een fiets, een boek, een opblaaspop, en een muts'
-'Voor om je snikkel zeker...heb je niet nodig hoor, bij opblaaspoppen...MUTS! Es kijke..kgingnarzandvrtennammeee: een fiets, een boek, een opblaaspop, een muts, en m'n kleine leuke laptopje....Jij weer Bonito!'
'Kijke..kgingnaarzanvoortennammee..een fiets, een boek, een opblaaspop, een muts, m'n kleine leuke laptopje, en m'n pinpas.'
-Naarzandvoortennammeeeee.....m'n fiets, een boek een opblaaspop, een muts, m'n leuke kleine laptop,'pinpass, en een lekker wijf!...'
'Je had toch al die pop bij je?'
-'Ja maar alstie kapot gaat?'
'Jaa hoor, neemt ie een lekker wijf mee, gaat ie 's avonds met z'n POP!...'
-'...die pop is mijn luchtbed, voor op het water. Zo dobberen...'
'Goed, kgingzandvoortennammee eenfiets,een boek, een opblaaspop, een muts, eeeeh, m'n lieve leuke laptopje, m'n pinpas, een lekker wijf..tsjongejonge, en een sjaal..'
-Een Sjaal? en je had al een muts! 't Is Zandvoort hoor! Geen Wladiwostok! Anders had het spelletje wel geheten 'k ging naar Wladiwostok en nam mee.....MUTS!..Goed, kijke...Zandvoort,nammee...fiets,boek,opblaaspop, muts, laptopje,
'M'n LIEVE laptopje hè?'
-Zeik niet, laptopje....pinpas ,lekkerwijf ,sjaal...en een voetbal!
'Goed! Zanvoord! Fiets, Boek, Opblaaspop, Muts, lief laptopje, pinpas, lekker wijf, sjaal, en een voetbal, en een tegoedbonnenboekje voor gratis snacks...'
- Tsjeeesz....tegoedbonnenboekje voor gratis snacks!!..wordt gezellig daar. En Bonito maar fietsen, want die had z'n fiets meegenomen. Voor de snackbarroute zeker! Goed! Zanvoort, fiets, boek, opblaaspop, muts, lief laptopje, pinpas, lekker wijf, sjaal, en shit...wat zei jij ook alweer?.........

'Gelukkig, afgelopen! Wat een kutspel zeg. Iemand nog een pilsje?'

-'Wacht even! VOETBAL! IK weet het weer, èn bonneboekje!'

'jammer....is buite de tijd'

mensbeeld



Mijn mensbeeld is overeenkomstig mijn stemming. Bovenstaande figuurtjes zitten er wel vaak tussen

zondag 4 maart 2012

Manitas de Plata


Geboren in een Gypsy (Gitano)caravan in Sète in Zuid- Frankrijk. Hij werd beroemd door zijn jaarlijks optreden bij de Saintes-Maries-de-la-Mer Gypsy bedevaart in de Camarque, waar hij live werd opgenomen door Debe n Bhattacharya. Manitas de Plata wilde pas 10 jaar na het overlijden van Django Reinhart (unaniem beschouwd als de koning van de zigeuner gitaristen) in het openbaar spelen. Jean Cocteau en Pablo Picasso waren grote bewonderaars van Manitas.

Deze analfabeet verdient meer aandacht. Vandaar deze video op dit blog. Als hommage aan een geweldige flamengo-gitarist met de uitstraling van een gepassioneerd zigeuner die tot de verbeelding spreekt, zoals een flamengo-gitarist hoort te zijn

zaterdag 3 maart 2012

facing the fear

Eerst haar half ontklede lijk.

Dan strontvlekken, haren, bloed. Ze markeerden de plek die later werd omgeven door rood-wit afzetlint, en nog later door een bloemenpracht werd toegedekt. In een park dat nooit meer het park zou worden.

Dit was de plek waar ze de angstigste momenten van haar leven moet hebben gekend. Waar ze het kwaad in de ogen heeft gezien, er wanhopig tegen heeft gevochten, en uiteindelijk er zo wreed tegen heeft verloren.

De politie tast in het duister. Het duister het duister. Daar moet het zijn, het kwaad...

Hekate

Nu zou het niet mijn keuze zijn. Vroeger was dat het wel. Deze plaat had ik als poster jarenlang op mijn slaapkamer hangen. Het is een afbeelding van een schilderij van Johfra. De godin uit de Griekse en Romeinse mythologie werd niet speciaal vereerd, maar wel aangeroepen door vrouwen in barensnood. Dus het is niet onwaarschijnlijk dat 'Hekate' het eerste woord is dat door vele baby-oortjes is opgevangen. Hekate wordt verder in verband gebracht met de nieuwe maan. De poster is jarenlang op mijn kamer blijven hangen, want er was ontzettend veel op te zien

vrijdag 2 maart 2012

de plaats waar ik het meest van hou

Een plaats waar ik van hou? Het meest?

M'n bed, denk ik.

's Avonds, na een fijne dag zit ik vaak eerst de avond te rekken. Ook al ben ik afgemat- toch blijf ik zitten. Vaak omdat ik het lekker en gezellig vind. In de nachtelijke uren hoef ik geen agenda te raadplegen, er rinkelt geen telefoon, er wordt geen beroep op me gedaan. We kunnen praten en luisteren naar muziek. We drinken nog een glaasje wijn, en zeggen tussendoor dingen als 'Nog één dan!'en 'ik ga zo naar bed' Soms wordt het ook later omdat ik er geen zin in heb de avondrituelen te moeten uitvoeren die bij het naar bed gaan horen: de lichten uit doen, het ontbijt klaarzetten, de verwarming laag draaien, de lege flessen en de volle asbakken opruimen,de deuren op slot doen, tanden poetsen, wassen. Normaal gesproken heb je dat gedaan voordat je het beseft, maar als ik na een lange lange dag en een lange avond uit-ein-de-lijk in ons don kere afgesloten huis de deur van de slaapkamer open, en daar het bed zie... En dat ik daar dan IN mag! Met mijn lijf! Dat lijf dat Zo wil liggen! Zo wil rusten.... Hoeveel uren mag ik hier in? 5? 6? 7? Heeeeerlijk. Liggen, rusten, warm, thuis zijn, veilig, en dan ook nog...m'n wijffie in dat bed .Die als het even mee zit een flesje massage-olie opendraait, en me begint te masseren.

Oh, man.

Tropische stranden zijn mooi, de Himalaya ook, bij mijn roots voel ik me lekker.Maar het bed, dat daar weer uitnodigend op me wacht, en dat ik nu weer zie en met mijn door vermoeidheid bijna pijnlijke ledematen heb kunnen bereiken aan het eind van een welbesteede dag, dat kan m'n hemel zijn.

Daar kan misschien nog maar 1 ding boven: een villa aan een tropisch strand..en dan dat bed daarin!!.