Een plaats waar ik van hou? Het meest?
M'n bed, denk ik.
's Avonds, na een fijne dag zit ik vaak eerst de avond te rekken. Ook al ben ik afgemat- toch blijf ik zitten. Vaak omdat ik het lekker en gezellig vind. In de nachtelijke uren hoef ik geen agenda te raadplegen, er rinkelt geen telefoon, er wordt geen beroep op me gedaan. We kunnen praten en luisteren naar muziek. We drinken nog een glaasje wijn, en zeggen tussendoor dingen als 'Nog één dan!'en 'ik ga zo naar bed' Soms wordt het ook later omdat ik er geen zin in heb de avondrituelen te moeten uitvoeren die bij het naar bed gaan horen: de lichten uit doen, het ontbijt klaarzetten, de verwarming laag draaien, de lege flessen en de volle asbakken opruimen,de deuren op slot doen, tanden poetsen, wassen. Normaal gesproken heb je dat gedaan voordat je het beseft, maar als ik na een lange lange dag en een lange avond uit-ein-de-lijk in ons don kere afgesloten huis de deur van de slaapkamer open, en daar het bed zie... En dat ik daar dan IN mag! Met mijn lijf! Dat lijf dat Zo wil liggen! Zo wil rusten.... Hoeveel uren mag ik hier in? 5? 6? 7? Heeeeerlijk. Liggen, rusten, warm, thuis zijn, veilig, en dan ook nog...m'n wijffie in dat bed .Die als het even mee zit een flesje massage-olie opendraait, en me begint te masseren.
Oh, man.
Tropische stranden zijn mooi, de Himalaya ook, bij mijn roots voel ik me lekker.Maar het bed, dat daar weer uitnodigend op me wacht, en dat ik nu weer zie en met mijn door vermoeidheid bijna pijnlijke ledematen heb kunnen bereiken aan het eind van een welbesteede dag, dat kan m'n hemel zijn.
Daar kan misschien nog maar 1 ding boven: een villa aan een tropisch strand..en dan dat bed daarin!!.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten