Mijnwerker

Mijnwerker

Dat is denk ik voor mij het minst aantrekkelijke beroep. Zo diep onder de grond ploeteren in de warmte, het vuil,  het donker en het lawaai .

Zullen er veel mijnwerkers zijn die het werk doen uit liefhebberij? Enkelen wellicht, maar het gros vast niet!. Mijnwerkers die fluitend naar hun werk gaan kan ik niet begrijpen. 

Ik bewonder ze wel: ' Mannelijk, stoer'. En heel misschien is het wel goed dat ze er zijn

Er zijn meer beroepen waar ik niet aan moet denken. En er is er weer eentje bijgekomen

:' steward in een boeing 737!'  Gisteren ben ik met een zo'n vlieg'tuig'  naar Gran Canaria gegaan en ik heb me zo es een tijdje tijdens de vlucht zitten verplaatsen in de man die daar zo in de weer was met onhandige karretjes in een smal gangpad waarlangs je elkaar niet kunt passeren, terwijl er juist zoveel  zijn dieWILLEN  passeren.  Moeders met jengelende kinderen die naar de wc moeten, en allerlei anderen die zich moeten ontlasten en dan weer terug moeten naar hun plaats. Nee, een aangename werkruimte ziet er anders  uit. Maar Simone deed het nog allemaal redelijk met een smile. Een aangeboren smile denk ik. Sjokkend van luchtzak naar luchtzak met in zijn handen plastic bekertjes, krasloten, zakjes kinderspeelgoed, vuilnis, of met pakjes sigaretten. Parfum en luchtjes promotend leek hij in het constante geruis van de motor van de Boeing zijn plek te hebben gevonden.

'Simone?'is dat eigelijk voor een man niet een erg vrouwelijke naam? Ja, toch droeg hij deze naam met een veiligheidsspeld op zijn jasje. Even tevoren had ik een beknopt reisgidsje van Gran Canaria gelezen,  dat het eiland zo gayvriendelijk was. Er waren veel homobars, travestieten en anderen die met hun geslacht in de knoop zaten. Simone zal er dan wel één van zijn.

Er was nog een steward en er waren twee stewardessen. Maar Simone was de leading man. In het begin liet hij wel iets van irritatie zien, toen hij het  veiligheidspraatje wilde houden met bijbehorende gebaren stond hij even als een wanhopige leraar voor een onwillige klas: PAY ATTENTION PLEASE! ONLY ONE MINUTE' Hij was degene die ons door zijn boordtelefoont  het meest toesprak. Een praatje dat elke twintig minuten begon met: 'May I have a moment of your time please..'waarna je je oren moest spitzen om enkele woorden van zijn gesproken tekst te kunnen vertalen Meestal ging  het over de koopwaar waar hij of zijn collega's dan mee langs zouden komen.

Twee van die collega's, een man een vrouw die aan de algemene schoonheidsvoorwaarden voldeden en van ongeveer dezelfde leeftijd, liepen samen - de een achteruit, de ander vooruit, met tussen hen in een karretje  koude en warme dranken.  Ze blinkten zo nu en dan naar elkaar, en dat was dan wel weer spannend om te zien.  A dirty mind is a joy forever.

Maar voor de rest lijkt het me geen topbaan. 

Een enkele keer gaat er ook wel eens een steward door het lint. Want vriendelijk blijven naar passagiers die je eigenlijk voortdurend in de weg lopen, dat valt niet altijd mee. Laatst nog, heeft een steward door de boordtelefoon een medepassagier de huid volgescholden. De passagier was ondanks herhaalde mededelingen toch van zijn zitplaats opgestaan terwijl het toestel nog aan het taxiën was.De steward liep zijn richting uit en kreeg toen de koffer van die passagier tegen zijn hoofd.  Na het uitschelden heeft de steward enkele biertjes gedronken en heeft via de noodglijbaan het toestel verlaten.

Is wel z'n baantje kwijt nu, maar ik kan me ZO GOED in  die steward verplaatsen..

Keuze

Geluk is een keuze.

Aanvaarding is een keuze.

Vergeving is een keuze.

Woede is een keuze.

Verlangen is een keuze.

Liefde is een keuze.

                                             Eckhart Tolle

Davincini:            Hoe waar is dit?

Boulevardregels

Op een Boulevard lopen ,  gold daar niet een ongeschreven wet om daarover te flaneren? Daar vonden toch van oudsher de parades plaats van mensen die keken, en bekeken werden door mensen op  bankjes en vanaf  terrasjes?

Er waren er maar zat die een klein uurtje voor de spiegel doorbrachten voordat ze zich op de wandelboulevard begaven.
Welnu, ik kan zeggen: er wordt niet langer flamboyant geflaneerd op de boulevards. Niet op elke boulevard tenminste.

Zoals in Lanzarote, waarvan we vanaf het terras van ons appartement  uitkijken over de zee, en slechts de wandelboulevard ons scheidt van het witte zand en het blauwe water.  Een boulevard, waarop niet geflaneerd word, maar die helaas wel gewoon wordt gebruikt, als betrof het een bedompt steegje. Creaturen die model zouden kunnen staan voor de tekeningen van Eric Schreurs, de tekenaar van  o.a 'Joop Klepzeiker' lopen hier ongegeneerd voorbij. De gedevolueerde mensch, kun je zeggen ( de goeden daargelaten) beweegt zich hier van links naar rechts en rechts naar links voor onze ogen. Het roept vragen op als:

'Korte broeken bij oudere mannen in het openbaar. Mag dat?

En hemden bij oudere mannen?

Oudere mannen überhauBt, mag dat?'

Tsjeesz, wat de heren medici dezer dagen al niet in leven houden...het komt hier allemaal langs.

'Roze joggingsbroeken over te dikke benen, mag dat?'

'Vrijheid van meningsuiting', ik weet wat ik daarvan moet denken, en ik zou graag een toevoeging zien: De vrijheid om zich naar eigen inzicht te kleden. Want deze vrijheid dient toch echt aan banden te worden gelegd! Eerst een diploma halen dat getuigt van enige of minimale smaak. Ik ben er voor! Zeker als je van plan bent je over een boulevard te begeven waar mensen willen genieten van het uitzicht.

Je  smakeloos langs de zee te begeven geeft geen pas....het is branie-achtig en lacherig een rouwkamer betreden!  Het is kauwgom smakken in het theater!  Een prakje maken van je hors d'oevre! 

Vooruit mensen. Ik zit hier voor m'n appartement van het uitzicht te genieten. kan daar nu niet een béétje rekening mee gehouden worden? Er lopen ook mooie routes ACHTER het appartement hoor!

Hmm, lekker om rechts te zijn, volgens mij 

Nick Drake

Deze man - hoe is het mogelijk dat ik hem zoveel jaren na zijn dood pas ben tegengekomen? Het kwam door Carice van Houten, die onlangs bij het TV programma DWDD haar ideale muziekavond zat samen te stellen, en daar zat hij ook bij. Ik luisteren, en ik werd gegrepen en geroerd door zijn stijl en composities! Heel fijn! Hij is veel te jong gestorven, op 26-jarige leeftijd. Hij leed aan depressiviteit, onbekend of hij zelfmoord heeft gepleegd. Die kennis maken zijn liedjes misschien nog roerender.  Ze hebben in ieder geval schoonheid en gevoel. Hij is onvoldoende opgemerkt gedurende zijn leven. Ik heb nu veel van hem gedownload, als een hommage aan de onbekende zanger.

Het Rijksmuseum heropend!

                                    Dit werk hangt er niet:  'Kunst is voor aanstellers'

Service

Graag willen wij Uw mening horen over. om onze service te verbeteren.........

verzoeken wij U deze enquête in te vullen ten einde onze diensten te kunnen verbeteren........

aan het eind van het gesprek enkele vragen...

Ik ontvang mailtjes van ik denk elk bedrijf waar ik op het wereldwijde internet mee te maken krijg.

En ze willen weten hoe ze de dienstverlening kunnen verbeteren. 

Want zelf weten ze het niet.

Vriendelijk, kundig , betrouwbaar, snel en goed. Dat zijn de woorden waar ze naar zoeken.

Schijnt allemaal heel moeilijk en ingewikkeld te zijn. Bedrijven met topmanagers in dienst komen daar met hun opleiding niet op.

Ik  heb voor mezelf besloten niet langer vragenformulieren  in te vullen of telefonische enquêtes te beantwoorden voor commerciële doeleinden.  Ik heb het gedaan, meerdere formuliertjes ingevuld en ook telefonisch, samen met tienduizenden anderen, mag ik aannemen, en ik vind dat ze het nu onderhand wel een beetje moeten weten, wat service is. En bovendien, als je als bedrijf zorgt dat je klanten  mogelijkheden krijgen om reviews over de geboden service te schrijven zonder er over te bedelen, dan heb je daarmee een  redelijk goede graadmeter in handen.   Als ik in een winkel in de stad een zak drop ga kopen, staat er toch ook geen medewerker bij de uitgang die me staande houdt en navraag doet over mijn ervaringen in de winkel met het bedienend personeel .

Ik wil gewoon door, maar hij begint:

* Was U tevreden over de deskundigheid van het personeel?

* Vond U dat U vriendelijk te woord werd gestaan?

* Zou U de volgende keer als U een zak drop gaat kopen, weer bij ons in de winkel komen?

* Wat vond U van de verlichting van de winkel?

* Hoe beoordeeld U onze etalage?

*Vindt U het logo van onze winkel passend?

* Vindt U dat u genoeg bewegingsvrijheid in onze winkel hebt?

* Hoe beoordeeld U de vriendelijkheid van de kassamedewerker? A. Heel goed B Goed C Niet zo goed D Slecht

* Wat vond U van de prijs-kwaliteit verhouding van het produkt?

* Heeft U nog suggesties voor verbetering van ons bedrijf?

Die vragenlijsten maken ze steeds langer. De limit voor mij was laatst dat ik instemde met een on-line vragenlijst van een of ander bedrijf, en dat zou dan maar 'een minuutje'  duren, maar dat ik na tien minuten al gotverend wéér een pop-up met de volgende vraag moest beantwoorden. 

Hee!! Ik heb iets BETERS te doen!!

Dit was de laatste keer, dacht ik toen. Aan alle bedrijven die mij nog om hulp komen vragen of ik iets weet ter verbetering van hun service: Val ons niet langer lastig!  Vind het zelf uit. Begrijp dat wij niet voortdurend met jullie onkunde en vragenlijsten geconfronteerd willen worden. En onhoud :" vriendelijk, kundig, betrouwbaar, snel en goed." kom op!!