vrijdag 31 maart 2023

het leven gaat door en staat af en toe stil

 Vanmorgen in alle vroegte, toen ik boven de poeppot zat om te urineren begon het al. Dan schiet mij plots een zin in het hoofd: 'Hij denkt terwijl hij pist, was dit nu die heerlijke Trappist!?' Ik vond de zin grappig en wilde hem onthouden.

Ik had een ongezouten ei bij het ontbijt en de flauwheid sloeg ogenblikkelijk toe:
'Voulez vous un oeuff? 
- No, it 's enough...

Moe kan ik worden van mezelf

Ondertussen in Poppendamme, in het land van het Zeeuws Meisje ; daar waar de zondag nog gewoon een rustdag is en de mensen op straat elkaar met gezonde rode konen goedendag zeggen, en daarbij zelfs nog af en toe de pet lichten. Het dorpje waar de kerkgangers zich na de laatste psalm begeven naar Café Dirk om er gezeten achter de  boerenjongens en een versnapering naar elkanders wel en wee te informeren met een gezonde interesse in verse roddels. Daar wordt aan tafels bedekt met smyrna kleedjes de week doorgenomen . 
Gezagsdragers knijpen een oogje toe als Dirk de asbakken op de tafels van zijn etablissement zet om zijn trouwe clientèle tevreden te houden, die net als hij op z'n tijd van een paffertje kunnen genieten. Café Dirk in Poppendamme, een gezellige hangplek voor uitgezeten kerkgangers

In datzelfde Poppendamme is In de St Jansstraat nr 8  Jan vd Wekke bezig met het controleren van boeken van Nederlandse schrijvers die zich in hun schrijven bedienden van onwelvoeglijk taalgebruik . Uitgevers van die boeken worden door deze Jan benaderd met het dringende verzoek om passage's  te schrappen of te corrigeren door niet aanstootgevende termen te gebruiken in plaats van de ( zoals hij het formuleerde) Godsliederlijke taal van de schrijvers omdat het klip en klaar is dat dit aanstootgevend is voor mensen in de dorpsgemeenschap en voor veel Christenen in het algemeen. We moeten af van vooroordelen en stereotyperingen! Het kan niet waar zijn dat in deze tijd daarom met opvattingen, waarden en normen  die waardevol zijn voor christenen  spreekwoordelijke de reet wordt afgeveegd. 

Riek,  tante van Jan, had het in het café  benoemd, met enige trots: Neef Jan is nu sensitivity schriever éé! 
'Tja, 'k Geef um weinig kans van slagen' zei Toon. 'Toon de Trekker' zeiden de dorpelingen, omdat Toon weg was van Tractoren, en er ook op klom om zijn boodschappen te halen bij de supermarkt  in het naburige dorp
Volgens Toon zouden de uitgevers de adviezen van Jan niet zomaar overnemen.
Dikke Stoffel met zijn waterige ogen achter zijn pikke tannissie zei dat ze niet met oude geschreven boeken moesten wurmen. "Je kunt wat gebeurd is niet veranderen .Mein Kampf zal ook nooit een leuk boekje worden, Maak je niet druk!. Vroeger keken de mensen nou eenmaal  anders tegen de dingen aan. Waarom zou je dat niet mogen lezen!? We kunnen er van leren." Hij stond moeizaam en lichtelijk kreunend op zich naar het gemack te begeven. 
Riet bekeek hem en sprak enigszins smalend. 'Tja, overgewicht, kniegewricht! 'en ze vervolgde om haar neef te verdedigen:" Het is toch te gek al die Godslasterlijke taal die er opeens over je wordt uitgestort als je net een leuk boekje denkt te gaan lezen bij de kachel. Dat gevloek!! Dat is toch nergens voor nodig! Dat hoeft toch nie!..!"
"Ze komme zichzelf nog wel tegen' zei Zwarte Bes. "Als je vraagt of God je wil verdoen met je vloeken.....afin....dan zal dat ook gebeuren!  Neeeee, daar kom je niet mee de hemel in, met dat gevloek. 
'Denkt U dat Jan Wolkers in de hel zit' zei Magere Heineken, die zo genoemd werd omdat hij ondanks zijn  exorbitante inname van bier geen spoor had van een bierbuik. 
Bes zei beslist dat ze niet in een hel geloofde. Maar wel in verschillende stadia waar je in terecht kan komen voor je in de hemel komt. Ze zag het als een soort strafwerk wat je dan nog moest doen omdat je niet geleefd had naar Gods wetten in de tijd dat je op aarde was, en ze had  bedacht: Als klotehommel kun je nog altijd zakken wassen. Zulke dingen zullen ze dan moeten doen. En de kleren wassen van de vrome mensen. 
'Ik dacht dat je in  de hemel helemaal geen kleren nodig had' zei Moos met een knipoog. Lekker warm in je blootje op zacht mos. Druifjes, BBQtje, 
-'als ik jou in je blootje tegenkom in de hemel, ga ik liever verhuizen' lachte Bes, een mooi gebit nog ondanks haar leeftijd .
Moos repliceerde: "Dr is geen schaamte in de hemel! Leeuwtjes lammetjes en iedereen bloot. 
Magere Heineken bracht ten berde dat we in de hemel allemaal engeltjes zouden zijn en die zijn geslachtsloos. Geen gedoe. Die hoeven ook nooit naar de wc want die eten en drinken niet. Ze hebben aan Gods woord genoeg.
Aan de tafel was het even stil. Sommigen keken naar hun glaasje, en anderen pakten hun glaasje op en namen een slokje. 

Geslachtloos. Dat kwam even binnen

Dikke Stoffel kwam er weer aan gestiefeld en Magere Heineken maakte ruimte. 'Ken je nog een mop over een sensitivity-reader Stof? '
Riek zette met kracht haar glaasje boerenjongens op tafel. "Wees blij dat er nog IEMAND in dit dorp zich druk maakt over normen en waarden Magere!"

Er ontstond enige commotie waarin veel aanwezigen door elkaar begonnen te praten en argumenten over en weer even snel van tafel werden gegooid als ze er op werden gelegd .

Totdat een stem er bovenuit galmde: Wie wil nog wat drinken!? Ik geef een  rondje!!

Daarna ging het over het aanstaande huwelijk van Geert en Gerda, en over het weer en de gevolgen voor de landbouw.

Er hing een dunne laag rook in het café toen de dorpsgenoten zich naar hun huis begaven. Daar wachtte een gehaktbal in een lekker stamppotje.

donderdag 30 maart 2023

Wim de Bie - Opa


Wim de Bie overleden. Natuurlijk, met Kees van Kooten een onvergetelijk duo. Maar ook in zijn persoonlijke verhalen vond ik het  fijn om naar hem te luisteren. Ik heb gezocht op het internet of ik nog wat van die verhalen kon terugvinden. Maar dat is me tot op heden niet gelukt. Behalve dan deze, een al wat ouder filmpje, waarin hij nog een stuk jonger is, en waarin hij vertelt over zijn opa.
Dat Wim overleden is raakt me. Het was een hele goeie!
Later zag ik nog meer persoonlijke verhalen van Wim. Hij was immers een tijd lang de mentale coach van Nederland. Mocht je interesse hebben. Op YouTube

zondag 26 maart 2023

What else is there

 Ik lees 'de verborgen geschiedenis van Courtillon' van Charles Lewinsky.
Toen ik dit blog begon had ik de gewoonte een klein gedeelte van het boek dat ik aan het lezen was te plaatsen op Davincini.  Daar ben ik later mee opgehouden, terwijl ik nog wel een 'flink' aantal boeken heb gelezen.  Misschien dat ik de oude gewoonte wel weer op ga pakken. 
Ik word dit jaar 65. Tranen staan soms aan de binnenkant van mijn vel. Zo gaat dat als mensen vocht vasthouden en daar last van krijgen. Dat zijn opgehoopte niet geuite tranen. 

Ouder worden is in mijn geval heel veel beter als sterven. Ik heb niets om over te klagen, want ik ben zo goed als gezond. Ik heb het vermogen niet verloren te genieten. 
Toch is er iets dat me dwars zit. Waar die 'tranen' vandaan komen, en dat is een vraag die ik mezelf regelmatig stel.  
De vraag is
'Áls dit het leven is dat ik leidt, moet ik er dan niet meer van maken? '
Die vraag, daar slinger ik als de klepel van de klok steeds langs met ja en nee.

Hoewel ik donders goed weet dat je in het leven moet staan zonder je te spiegelen aan anderen kan het me desondanks somber stellen wanneer ik mijn leven toch afzet tegen dat van andere mensen in mijn omgeving of op de televisie. Succesvolle en/ of gedreven mensen die van hun passie hun beroep hebben kunnen maken en die weten wat ze willen.  
Ik zie al die aardige mensen die goed in het leven  staan ( zo komen ze over) , zich goed kunnen uitdrukken en die gezien worden.

Wanneer ik dat zie denk ik vaker dat ik mijn leven tussen mijn vingers heb laten wegglippen, terwijl ik het juist had moeten vastpakken . Dit stemt me nu  somber en verdrietig. 
Dit gevoel wordt ingegeven door een weinig jaloezie, zelfverwijt, en door onvermogen. Onvermogen omdat ik het een groot deel van mijn leven heb moeten stellen zonder zelfvertrouwen. Ik was faalangstig en bang. De oorzaak hiervan heb ik nooit precies kunnen achterhalen. Het voelt niet helemaal fair om het allemaal bij mijn ouders en mijn opvoeding te leggen. Dat daar een gedeelte ligt van de oorzaak, dat denk ik wel. 
Wat de oorzaak ook was, ik kan het verleden ermee niet veranderen, hooguit wat beter verklaren.  Doch, wie weet heeft het nog zin om alsnog een rijker leven op te bouwen. Ik ben 'pas'64, en er zijn nog genoeg activiteiten te ondernemen en te ontplooien. Legio voorbeelden van mensen die dit doen.

Of ben ik gewoon lui!!??

Wanneer de klepel naar de andere kant bengelt denk ik daar helemaal niet over . Dan gooi ik het over een andere boeg en spiegel mij aan mensen die een leven leiden die niet bovenaan de Maslovpiramide staan, want daar staan veel mensen in onze samenleving. Ik kan mezelf bezien met tevreden ogen, mijn zegeningen tellen, en wel even doorgaan met tellen, want het zijn er veel. Ik heb veel kunnen zien, veel kunnen ondernemen. Kijk in mijn fotoboeken. Zie mijn vrouw en kinderen. Ik heb alles wat ik nodig heb! Er komt mij materieel niets te kort. Ik heb vrijheid. Leuk werk.  Er wordt van mij gehouden, 
Ik heb simpelweg geen recht om te zeuren. 
Ik heb het nog niet eens gehad over miljoenen mensen die niet zo'n leven kunnen leiden zoals ik dat doe en die dat wel heel heel graag zouden willen. Miljoenen inderdaad die het vagevuur dat het leven kan zijn dagelijks aan den lijve ondervinden, Of die geen echt leven kunnen leiden omdat strenge regels ze beperken en verbieden. Mensen die fysiek beperkt zijn. Afhankelijk.

Ik heb alle reden om blij te zijn, en niet te zeuren. 

Er is wel genoeg om 'aan mezelf te werken' Dat wel. Daar kan ik een lijst van maken. Misschien daarover een volgende keer


maandag 20 maart 2023

mijn autonome linkerhand

Onder de douche
Wat kan dat een genot voor mij betekenen. Als ie aan staat tenminste en er goed warm tot heet water uit de sproeier over mijn hoofd nek en schouders spat en sijpelt
De heerlijke verrukking die ik dan ervaar wordt door mij  met genotsgeluiden als ooh en aaah  begroet die ook buiten de badkamer goed op te vangen zijn.
Alles is binnen handbereik. De shampoo, de douchegel, een washandje en een handdoek. Allemaal goed en wel, maar het gaat om de genotsbeleving. Oh goddelijke warmte, nu de zon zo lang op zich laat wachten, en mijn lichaam zich hullen moet in verschillende textiellagen. Ontferm U over mij

5 minuten!!
Gatver. Daar is de bewustwordinggedachte van  efficiënt gebruik van onze energiebronnen al.  
Ik zet hem nog even aan de kant. De kraan nog een klein draaitje geven. Iets heter. De badkamer vult zich met mist. De spiegel is beslagen. De natte cel doet zijn naam eer aan, druppels lopen uit op gladde tegels. Ik geniet. Meestentijds met gesloten ogen. De waterstraal over mijn schedel en mijn nek .Een opkomende  gedachte aan legionella wordt onmiddellijk geliquideerd. Maar elke douchebeurt steekt ie heel even zijn macaber kopje op.
Ik was wat er over is van mijn voormalige weelderige krullen en gebruik douchegel daar waar het nodig is. Ik voel hoe mijn lichaam de warmte dankbaar opneemt , en andermaal geef ik nog een klein draaitje aan de kraanknop. De damp is overal.

Er is nu wel bijna 5 minuten om. Of ze ZIJN al om! 
Jezus.
Wat doet mijn hand nu? Beweegt ie zich nu naar de andere kraanknop met de intentie die uit te zetten!!???
Nee he!?
Ja! 
Nee!
JA!
Hup, het is gebeurd voordat je het weet. De linkerhand is gevoelig voor dat energiegeleuter kennelijk en draait de kraan dicht.  Opeens sta ik daar en pak de handdoek. Wat was het heerlijk. Wat een zalige douche.

Maar het was ook goed zo, denk ik. Goed gedaan hand! 



zondag 12 maart 2023

Patricia Piccinini

 Davincini zag Paccinini,

In de Kunsthal van Rotterdam is er een expositie van deze Australische kunstenares, en ik vond het de moeite waard.











GeWEUN doewe

 "Gek van verliefdheid!!!. Ik houd van alles van je! Ik zou je overal willen kussen en likken. Met je darmen willen stoeien en in je uitwerpselen willen rollen!!!"

-"Dat hoeft voor mij niet hoor" zei de Zeeuwse nu op haar hoede en na enig nadenken vervolgde ze '...weet je, ik geloof toch dat we niet helemaal bij elkaar passen...'

zaterdag 11 maart 2023

Soms weet je al heel snel hoe het afloopt

 Snars Sikkepit Jota en Gert begonnen een bandje. 

Het bandje zou heten : The Empty Heads. 

Maar het kwam niet echt van de grond


zondag 5 maart 2023

Conformeren of niet...


De mortarboards werden door de geslaagde studenten op het teken voor de foto omhoog geworpen. Enkele non conformisten hadden hun 'academic cap' al eerder van het hoofd gehaald. De onstuitbare dwang om alle idiotie uit de United States of America te importeren, werd door deze daad genadeloos aan de kaak gesteld en de afgestudeerde studenten,  nu filosofen met hun zwarte schijfjes op hun hoofd moeten zich  op zijn minst denkbeeldig- even achter de oortjes gekrabd hebben. In wat voor val zijn zij gelopen? 

Zo'n petje geeft zo'n ceremomie toch een eigen tintje, zou je kunnen zeggen. Maar moeten we daarom volgend zijn in wat al bestaat?

Halloween,  Valentijnsdag. Dat had je in mijn tijd niet, sprak opa. De Kerstman ook niet echt, Die trachtte zijn intrede te doen maar HAALDE  het niet bij Onze Eigen Sinterklaas!!. Deze tot Kerstfiguur gedoopte dikkerd heeft de harten van de Nederlanders  niet makkelijk in kunnen palmen. Het heeft enige tijd geduurd voordat deze coca-cola boer een beetje vaste grond onder de voeten kreeg, Nog steeds is de relatie tussen de Kerstman en de Nederlander een moeizame, en is er wellicht nog een kleine kans dat we deze commerciële nepfiguur met slee en al het land uit kunnen bonjouren ( ho ho ho!)  . Maar dan moeten er figuren zijn die nadenken en niet gedachteloos in de maalstroom meelopen. 
Omarm niet alles wat je opgedrongen wordt. Zoals het dragen van een hoofddeksel bij de diploma-uitreiking. Wees jezelf

Ik zag  het podium waar alle filosofen voor het fotomoment gereedstonden. Een enkele zonder de platte pet. (Zoals veel uit Amerika plat is, zwart wit gesteld)

Kijk, en van DIE mensen moet je het hebben.

Gefeliciteerd!


woensdag 1 maart 2023

Plaagggeest op sokken

"Ze hebben zich vast wel eens vergist vroeger. Zij die geniaal werden genoemd  waren soms in werkelijkheid  waanzinnig, en  waanzinnigen werden soms op een voetstuk geplaats als zijnde geniaal.
Niet erg . De gewone mensen, ze konden het immers ook niet weten. 
Nee joh...Kan gebeuren...."

Omdat ik in een huis woon waar dingen onverklaarbaar verdwijnen moet ik vaak twee maal dezelfde zaken doen. Ingevulde, uitgeprinte en opgeborgen documenten blijken na een aantal dagen onvindbaar. Ik moet ze opnieuw maken en invullen. Pennen die op de grond vallen blijken niet op de grond gevallen te zijn maar opgeslokt door een zwart gat. Vind je in dit huis niet het boek waar je aan begonnen was? Geen probleem! Je hoeft niet te zoeken! Het is er niet meer! Koop gerust een  nieuwe!. Entiteiten hebben er kennelijk behoefte aan om ons stervelingen zo nu en dan es wat te plagen.  Hun standaardgrap is de sok. Het vaste sokkenritueel is dat wanneer de was gewassen is ,gedroogd en verzameld ,er altijd enkele sokken overblijven zonder partner, Er is alleen een rechter sok met een bepaald  embleem waarvan de  linker sok niet meer te vinden is. In een la verzamelen we die enkele sokken in de hoop dat de bijbehorende spoedig wel ergens zal opduiken. Maar dat gebeurt niet! Het zijn nu 11 stuks sok. Ze zijn hun maatje kwijt. Nu kun je makkelijk twee verschillende sokken aan - sterker nog, in mijn vriendenkring ken ik er enkele die dit al jaren doen, daar gaat het niet om. Het gaat er om: waar blijven de sokken die verdwenen? 

We leven in een soort spookhuis, dat kunnen we nu wel enigszins concluderen. Mijn dochter voelt dat -gevoelsmens als ze is- heel goed aan wanneer ze alleen in huis is, Ze voelt zich dan niet prettig. Duitsers zeggen: Unheimisch.  
Engelsen zeggen weer wat anders, en de Fransen ook
Maar alles alles alles went. We hebben ermee leren leven. Opgeslagen werk op de computer blijkt opeens gewist of verdwenen, schalen, kopjes. Ze verdwijnen om nooit meer gevonden te worden, Een merkwaardig kleptomaan plaaggeestje hebben wij in huis.