Gummbah weer

 ...omdat ik er zo om moet lachen.

Orwell's final warning - Picture of the future

Mensen

Ik weet niet meer goed wat ik moet schrijven over mensen

Mensen kunnen me misselijk maken maar ook ontroeren.
Doen lachen of doen huilen. 
Ik vind ze boeiend of ze laten me compleet onverschillig.
Ze zijn lollig of weerzinwekkend

behulpzaam of afgunstig
vriendelijk of grof
empatisch of egoistisch 
blind of ziende
doof of horende

Vandaag ben ik helemaal niet blij met mensen. Morgen weer wel
Hoop ik
 

Sommigen zouder beter zwijgen

Hij was er beroerd aan toe

Hij zweette, moest braken en hij had behoorlijke diarree.

Maar iedereen was het er over eens, dat vergeleken met die woordenstroom van vorige week ( en ook  die van de week daarvoor) 

dit verreweg het beste was wat uit hem kwam

                                                                                                                      LOUSCHE

Protest

Het Nederlands elftal in Quatar staat klaar op het veld

De hand op het hart 

Hé! niet het Nederlandse volkslied kinkt,

Maar het Nepalese 

                                         Lousche

Dienstverlening

Dus ik ga de apotheek uit. en ik loop naar mijn fiets. Dan komt er een vrouw naar me toe. Zo rond de 50, beetje gerefomeerd typje. Puntige bril op, en zij vraagt aan mij: "mag ik U wat vragen?"

Ik knik en zet mijn meest uitnodigende gezicht op.

Ze zegt: 'Weet U ook de weg naar residentie Bieduinen?'

Ik zeg haar: "ja hoor, dat is hier niet ver vandaan, U gaat hier rechtdoor langs het winkelcentrum de Putseweg in. Dat is een vrij drukke weg maar met een voetpad er naast. En dan loopt U ongeveer anderhalve kilometer door langs het Joods Kerkhof en links een gebouw dat gesloopt word, een oude steenhouwerij. Dan kort daarna is er een bushalte en dan bent U er bijna. Daarna gaat U de eerstvolgende rechtsaf en dan aan het eind van de laan ziet U de residentie"

Ze zegt vriendelijk "Dank U wel hoor"en vervolgt haar weg in de door mij aangegeven richting.

Dan herinner in me plots dat ik nog dat formulier in mijn schoudertas heb zitten, en waar ik nu iets mee kan doen.

Ik neem een holletje achter de mevrouw aan, en zeg: Mevrouw?  Mag ik U nog even wat vragen

Ze heeft ook een uitnodigend gezicht bij zich

Ik zeg: zou U zo vriendelijk willen zijn een paar vragen te beantwoorden? Ik heb hier een formulier. 

Ze kijkt vragend maar antwoord niet ontkennend 

"Goed, ik zeg wel dat dit gesprek opgenomen wordt voor persoonlijke ontwikkelingsdoeleinden :

*Vindt U dat U goed geholpen bent door mij?* Kunt U mij misschien beoordelen op een schaal van 1 tot 10?  *Wat vond U het prettigst in het kontakt? En wat het minst prettig? * Waarom heeft U mij gekozen om de weg te vragen?  Vraagt U vaker aan anderen de weg? Zo ja, Hoe vind U deze ervaring in vergelijking met eerdere ervaringen? Vind U dat Uw vraag door mij naar tevredenheid is beantwoord? Heeft U ook verbeterpunten voor mij? In hoeverre was de informatie die U kreeg duidelijk? Kunt U op een schaal van 1 op 5 aangeven hoe duidelijk de informatie was die U kreeg?

*Hoe bepalend was het uiterlijk van mij de weg te vragen? 

*Zou U de volgende keer weer de weg aan mij vragen? 

* Is het waarschijnlijk dat U andere wandelaars zult adviseren om aan mij de weg te vragen? 

* Bent U geïnteresserd in een maandelijkse nieuwsbrief van mij? 

Ze zei dat ik een gekke drol was. 

Bon

 

ik heb een krokant-bon. Geldig tot 16 december 2021. Het is een bon ter waarde van 1 puntzak friet. (Meer info kan ik krijgen op www.krokant.nu..ik kan bijv vragen of het inclusief mayonaise is) 

Zou de bon ooit verzilverd gaan worden?  Dan moet ik naar Ossendrecht rijden. Een kwartier met de auto. Daar kan ik de bon  inwisselen in de achtertuin van een restaurant.  Wel enigszins  omslachtig

Beter is het misschien om het te combineren als ik daar een keer in de buurt moet zijn of er langs kom. Hopen dat ik dan zin in frites heb

Laat ik er in ieder geval eens beter op letten, op die bonnen. Ik heb vaker tegoedbonnen.  Die bewaar ik zorgvuldig in m'n bureaula totdat de uiterste inleverdatum verstreken is en dan gaan ze bij het oud-papier.  Achteraf jammer soms

Bonnen van een andere orde, snelheidsovertredingen en parkeerbonnen  verdwijnen niet in de la. Die betaal ik meteen! Hop! En weg! Zondegeld. Daar wil ik zo kort mogelijk mee in m'n hoofd zitten. Bovendien geldt voor deze bonnen, dat als je niet snel betaald, de boete zich zal verhogen. Dat speelt óók mee in de rapheid waarbij de bewezen overtredingen afgehandeld worden. Eerlijk is eerlijk

Een 'bon' kan  prettig zijn. Vraag het de Fransen. Vraag het chocoladeliefhebbers. 

Bon heeft veel betekenissen. Als ik Wikipedia mag geloven zijn er wel 20 defenities

Het gebruik van het woord 'bon' wordt tegenwoordig in de betekenins van 'tegoedbon' vervangen door het woord "Voucher" Dat is Engels. 

BON is ook een afkorting en staat voor Beter Onderwijs Nederland. 

Nou, Beter Onderwijs Nederland!!! Verzin es gewoon een Nederlndse naam voor 'tegoedbon! Verdorie, komen we weer met dat Engels aankakken!!

'Voucher' We hebben toch verdorie een eigen taal! 

Het is allemaal begonnen  nadat Managers met hun Managertaal Nederland binnenvielen eind jaren 80.:  Die uitwas van Anglicismen!!

Het is tijd om ons voor eens en altijd van die Managers te ontdoen!!. En niet alleen Dáárom!

Dank zij die managers zijn we niet meer gewoon overspannen, maar krijgen we een burnout!!!

STOP HET MANAGEN, LATEN WE GEWOON WEER DE BOEL GOED REGELEN!!

David Bowie - The Hearts Filthy Lesson (Official Music Video)

Die man mis ik. Bowie. 

Ik zag deze wat macabere maar buitengewoon kunstzinnige clip met hemvoorbij komen.

Het nummer is goed

De video fascinerend. 

Er is geen enkele man waar ik zo gek op ben als Bowie

De slagboom, de automaat en de automobilist

Ik zit in de auto. Ik kom nauwelijks boven het portierraam uit. Ik zie mezelf wel eens voorbijrijden in reflecterende ramen. Dan neem ik het zelf waar: Deze Toyota Verso is veel te groot voor mij. Het is geen gezicht, dat kleine bolletje achter dat stuur. Ik moet op zn minst een kussentje. Maar dat is ook zowat

Ik ben er wel mee op vakantie geweet en heb er mee gereden. Over tolwegen ! Ik heb  gestaan op parkeerplaatsen waarbij er een ticket gepakt moet worden en later betaald  middels een automaat, welke is geplaatst voor de slagboom. Het is zaak  zo dichtbij mogelijk de auto langs de automaat te plaatsen, om vanachter het stuur makkelijker de nodige handelingen door het geopende portierraam te kunnen aanvangen en voltooien. 

Wat een overschatting was dat van mij dat ik dat inderdaad vanachter het stuur dacht te kunnen doen met mijn veiligheidsgordel nog OM! 

De handeling was simpel. De automaat had een kaartje in zijn gleufbek, en dat kaartje moest ik er uit trekken, dat was alles. Na deze handeling zou de roodwitte slagboom die nu horizontaal een barriere voor de auto vormde om door te rijden, omhoog gaan, en dan kon ik weer verder.

Ik rekte me uit om bij het kaartje te kunnen. En verder rekte ik me uit, en verder. De gordel rekte mee. En net met de toppen van mijn vingers en met een steeds roder aanlopend hoofd kon ik de rand van het kaartje, de ticket, raken. Maar ik moest er aan kunnen trekken!!!. Verdomde ticket. Die automaat liet niet makkelijk los ook! Ik zal...ik rekte me verder uit maar verdomme. Nee! Ik moest er aan geloven. De gordel moest uit. Het portier moest open want kaboutertje grijshoofd kan er niet bij. De vernedering van het klein zijn.! Achter me zitten Germanen in een Mercedes breed te grijnzen en nemen het stuitend tafereel op waarbij ze lachend opmerkingen tegen elkaar maken. Ik zou bijna mijn middelvingertje naar ze omhoog steken.