For no one, Paul McCartney

Mooie uitvoering van een prachtig nummer

Nieuws van 25 juli

Hoe is het mogelijk?

Jaarlijks wordt er een strandzesdaagse georganiseerd. Je kunt je inschrijven voor de wandeltocht vanaf Hoek van holland tot Den Helder.

En wat lees ik vandaag in de krant?

Ik lees tot mijn stomme verbazing dat een van de deelnemers aan deze strandzesdaagse is overleden.

Een zeventig-jarige man

‘Hoe?’vraag je je misschien af. ‘Is hij bevangen geraakt door de hitte?’ ‘Is hij misschien te ver in zee gegaan en in een onderstroom terecht gekomen? Heeft hij een hartaanval gehad? Een attaque misschien?’

Nee, fout.

De 70 jarige man die overleden is is overreden door een vrachtauto.  Ha ha ha ha!!. Heel tragisch. Je verzint het niet.

Dat dat je lot zal zijn. Niemand zal tegen hem gezegd hebben ‘Veel plezier op het strand, kijk je uit voor de autoos…’

Maar het gebeurt hè?

De Belgische Bouddha

Misschien was het wel de belangrijkste drijfveer geweest om te kiezen voor meditatie en filosofie. Het besef dat hij verdwaald was. De hoofdzaken moesten niet alleen maar zaken van het hoofd zijn, maar toch vooral van het hart. Zo bedacht hij het, als huis-tuin en keukenfilosoof. Verder hield Arnold zich bezig met vragen als: 'Waar komen je idealen vandaan? Je motivatie?

Hoe vind je de essentie van het leven. Hoe aanschouw je dat?'

Arnold  nam een voorbeeld aan de Bouddha. Bouddha ontving 'enlightenment 'door dagenlang te zitten onder een tamarindeboom. En verder niets te doen. Niet eten, nauwelijks drinken. Hij aanschouwde  de mensen vanonder de boom en verwierf zich daarmee een scherp inzicht. Hij nam onbevangen en onbevooroordeeld waar. De jongeren, de ouderen, de zieken, de rijken, de armen.   De Bouddha zag ze voorbijkomen, en hoorde hun geklaag over aardse beslommeringen. En prins Siddhartha , onderweg naar het Bouddha-schap zag maar één weg om te ontsnappen van al dit lijden op de wereld. Je moest er boven kunnen staan, en daartoe moest je je kunnen onthechten!! Het is belangrijk te weten dat lijden te maken heeft met hechten. Hecht je niet aan spullen, niet aan je familie, zelfs niet aan je eigen kinderen. Niet aan jezelf. Wanneer je los staat van alle aardse zaken, kun je pas echt vrij zijn!!

Deze filosofie had  Arnold aangesproken. Hij had er iets mee, vond er  waarheid in, maar zoals vaker zit er tussen  theorie en praktijk een engte die genomen moet worden. Want DOE het maar. Probeer maar eens onthecht te raken. Hoe doe je dat? Mooie filosofieën zouden in praktijk toch vruchten moeten kunnen afwerpen. Moeten in de praktijk haalbaar zijn.

Dat is wat Arnold wilde bereiken.Het loskomen dat hem in staat zou kunnen stellen tevreden te kunnen zijn met zichzelf, zijn omgeving en met Het Hogere . Dat hem rust zou kunnen geven, dat hem vrede zou schenken.  En enkel daarom. Egoïstische motieven eigenlijk. Niet helemaal Bouddha-waardig. 

Hij wilde zelf geen nieuwe Bouddha zijn aan wie zich een religie zou kleven. Een Bouddha is een leermeester. Een gids. Dat wilde hij eventueel wel zijn. Een gids zonder strapatsen.

Stap 1 was observeren. Eigenlijk zoals prins Siddharta begonnen was.  Zonder TV, zonder radio. Zonder verdere communicatiemiddelen. Hij zou plaats nemen op een plek in de natuur, waarvandaan hij tevens de mens in zijn meest pure vorm  zou kunnen waarnemen. Waar mensen kwamen die zich in zekere zin onthecht wisten van hun huis en er vrijwillig voor hadden gekozen de luxe althans voor tijdelijk achter zich te laten Het was even zoeken. Uiteindelijk viel zijn oog op een plaats in het Duitse Eiffelland. Langs een rivier. God was aanwezig in de bomen de heuvels, de lucht en het water. En de onthechtte  mens kwam er om er zichzelf te kunnen zijn. Op camping Saur und Bauer in de Duitse Eiffel.

Arnold plaatste zijn tent op de camping en posteerde zichzelf achter een campingtafel voor die tent.. De houding die aangenomen moest worden teneinde een betrouwbare observatie te krijgen was er één die niet veel moest afwijken met die van de  andere bezoekers. De basishouding die hij gewoon was aan te nemen bij het mediteren, benen gevouwen in kleermakerszit, ellebogen op de knieën en de vingertoppen tegen elkaar zou hem teveel doen opvallen en de mensen zouden zich naar hem toe afwijkend kunnen gaan gedragen.

Thuis in zijn woning in Dendermonde had hij zich een nieuwe meditatievorm aangemeten. In zeven maanden tijd lukte het hem om zichtbaar te zijn en ongezien te mediteren. Zittend op een eenvoudige stoel licht voorovergebogen met de onderarmen voor zich over elkaar geslagen op een tafelblad.

En zo was hij dan ook waar te nemen voor de argeloze gast van Camping ‘Saur und Bauer’in de Eiffel. De zonderlinge man achter zijn tafel die daar vooral bewegingloos zat, zweeg en keek. Gasten vermoedden dat het een trieste figuur was, een zwakbegaafde wellicht, een lozer, een nietsnut. Hoe had men kunnen weten dat Arnold verzonken was in een zoektocht naar verlichting? In zijn postuur had Arnold nog het meest weg van een uitgezakte en teleurgestelde ex-Bourgondiër.

Men dreef de spot met hem. Arnold hoorde ’s nachts met zijn door oefeningen gescherpt  gehoor dat er om hem gelachen werd. Het raakte hem niet, hij stond er boven, maar hij besefte wel dat zijn houding ten opzichte van de andere gasten verandering behoefde.

‘But the fool on the hill sees the sun going down, and the eyes in his head, see the world spinning round’( McCartney)

Arnold verbleef acht weken op de camping. Van 20 juni tot 16 augustus.

Die 16^e augustus vertrok hij weer.

Er had zich geen Eureka-moment voorgedaan in het Enlightenment-spectrum. Geen antwoorden waren gegeven waar het ging om de ‘GROTE VRAGEN’.

Hij had in de mensen op de camping geen onthechters waargenomen. In tegendeel zelfs. Zaken als familie, wijn, eten, een warme douche, schone kleding, en  een winkel dicht in de buurt bleken belangrijke factoren. Eigenlijk niets nieuws onder de zon. Het was dezelfde constatering die prins Siddhartha ook gedaan had. Maar wat Arnold wel bevreemde en de  ogen opende was de afwezigheid van ‘lijden’. Er werd niet geleden onder de mensen. Er leek veel tevredenheid en er was geen geklaag  maar vrolijkheid. Soms dankzij de gehechtheid!!!
Niemand maalde er over 'loskomen'. De mensen hadden hun balans al gevonden.

Onder welke boom had Bouddha gezeten?

Arnold zat in ieder geval onder een andere. Onthechting ? Kan wel waar wezen. Tevredenheid! Dat was het meer! En als er afscheid genomen moet worden van een bepaalde gehechtheid, dan konden mensen, zo merkte Arnold ook later, daar doorgaans prima mee omgaan. Goed, tegenslagen hoorden bij het leven, evenals het loslaten van de dingen waarvan je geniet en waarvan je houd. Dat wordt ook meestal wel weer overwonnen en ‘what does not kill you makes you stronger.’

Wat Arnold had geleerd was dat de Bouddha helemaal niet zo’n grote Bouddha was. Eerder  moest hij gezien worden als een achterhaalde charlatan met interessante praatjes! En in zijn tuin in Dendermonde plaatste Arnold zijn jarenlang gekoesterde beeldje van Bouddha van het althaar dat hij op de schouw had staan naar de tuin! Wat hem betrof was Bouddha niet meer dan een tuinkabouter! 

Dat beeld van Bouddha als tuinkabouter is zich later gaan verspreiden, en bij Ikea en Leen Bakker kun je ze tegenwoordig ook kopen.