Verslaafd

Ik ben een gevangene geweest.
Ik ben verslaafd geweest.
Laat ik er niet omheen draaien.

’s Morgens werd ik wakker. Of werd ik er wakker van.
De hele dag was het vervolgens dwingend aanwezig. En ik wilde er vanaf, maar nam telkens weer een shot.
Meer dan een maand lang heb ik met deze verslaving geworsteld.

Wat het was, deze verlaving? Het heet SIA, en het komt uit Australië.
Ik hoorde haar tijdens een ontroerende scene op het eind van een serie die ik lang gevolgd had.
Ze zong ‘Breathe Me’en ik heb daarna een CD gebrand met liedjes die ik prachtig vond maar me niet meer loslieten.
Me werkelijk niet loslieten.
Ze speelden in mijn hoofd. Voortdurend! Voortdurend! Voorturend was ik mee aan het kabbelen met frases uit liedjes. Ik wilde er van af. Ik werd er moe van. Zo moe,
Het kwam zover dat ik de CD niet meer durfde te luisteren. Ik besefte dat ik moest afkicken. Ik moest de liedjes niet meer horen. Dan zouden ze ook uit mijn hoofd verdwijnen. Maar dat ging niet zomaar. Dag na dag na dag bleef Sia me bezighouden. Me roepen om haar weer op te zetten.
Ik heb het niet meer gedaan. En nu, na vier dagen andere muziek, ben ik verlost. Ik ben vrij.

Hoe vrij? Vandaag heb ik stiekem een paar nummers geluisterd. Niet de beste nummers, maar de iets mindere. Dat ging goed. Ze overdonderde me minder. Ik voelde me niet geroerd.
Want dat was het geweest die eerste keren dat ik haar hoorde. Ze ontroerde me. Had waarschijnlijk ook met die serie op TV te maken. Ik luisterde met waterogen. Maar het lijkt zich te normaliseren.
Ik kan het nu gewoon aanraden. Luister eens naar Sia. Leuke zangeres! .