Het Tibetaanse klooster Tengboche, waar we een ceremonie meemaakten
Een uitzicht waar je voor opstond in Pokhara. In het ochtendlicht op z'n mooist.
Mijn 'Thuisland' zeg ik wel eens. Omdat ik me daar zo lekker heb gevoeld. Ik heb er een klein half jaar rondgereisd. Ik ben er samen met Ingrid o.a. de bergen ingeweest.
20 (!) jaar geleden.
Eerder begreep ik de uitdrukking niet goed,die ik regelmatig hoorde, wanneer iemand van een reis was teruggekeerd: 'Dat nemen ze je niet meer af!'zeiden ze dan.
Nu weet ik dat wel.
Want reiservaringen kunnen overweldigend zijn, die je een leven lang met je mee draagt, en waar je af en toe in gedachten naar weg kunt vluchten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten