Alle zitplaatsen in de coupé waren bezet. Ik liep door de gang naar het volgende treinstel. Misschien kon ik daar zitten? Onderweg ving ik flarden op van gesprekken.
Dit verhaal speelt zich nog af in de vorige eeuw. Er werd nog gerookt in de trein. En veel meer onderling gesproken.
Niemand kon nog met z'n mobieltje spelen, of met z'n Ipad, Iphone of Laptop ,want die waren nog niet in beeld.
Er waren er wel die zich verborgen achter een krant, en een enkeling had de koptelefoon in van z'n walkman (een kleine speler van muziekcassettes). Die waren zodoende communicatief off line, en dat werd door menigeen gezien als een beetje a-sociaal. 'Niet sociaal, om niet open te staan voor je medemens. Je zo af te sluiten' We wisten nog niet dat asocialiteit wat dat betreft de norm zou worden, hoewel we dat al wel vermoedden.
Het afgegeven signaal, in body-language luidt: 'Ik stop m'n oren dicht. Ik hoef niets van jou. We hebben niets met elkaar te maken, ook al zit ik toevallig tegenover jou.'
Ik liep naar de volgende coupé, de trein reed inmiddels, en ik ving flarden op van gesprekken.
'....Zonder manieren....weet je hoe ze hun buurmeisje noemden?Nathalie van den Berg? NATTE LIE noemen ze haar........Dat doe je toch niet?!'
'...wel geschoten is vaak WEL zo mis'.
'....nee,het leven als konijn in de hoge hoed begint me danig de keel uit te hangen...'
'...Die wast z'n handen niet, die voelt alleen snel of het water nog nat is..'
'...Mensen zijn kuddedieren. Ze hebben nergens verstand van. De Cowboys hebben het voor het zeggen...
"...Het is al vervelend om tegen een man te zeggen dat je kunt zien dat hij een pruik draagt. Vooral als het een vrouw is...."
Het was vrijdagmiddag. De trein was vol. Ik vond geen zitplaats, maar het was niet erg om wat door die gangen te gaan, het was gezellig in de trein. Ik kreeg een lopende voorstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten