Dode Kater op zondag

Mooi beest. Goed verzorgd. Een zachte roodwitte vacht. Een uurtje geleden had mijn zoon het dier nog rond zien lopen, en nu lag ie daar. Op z'n zij. Zo maar open en bloot bij ons vlak bij onze voordeur.
Het dier lag er levenloos bij. De kater was dood.
Waardoor? Onbekend.
Niet aangereden.
Er leek schuim bij de bek te zien.
'Bek' klinkt hard. Het is een te hard woord voor zo'n levenloos zacht dier als een kat. Laat ik er 'bekje'van maken.
Het zou toch niet?

Deze week had in de krant gestaan dat in een aangrenzende wijk katten door kattenhaters? waren vergiftigd.

Wat doe je met een dode kat? je zoekt manieren om de eigenaar te achterhalen. Een halsbandje had het dier niet .
Het was aanbellen bij mensen in de omgeving. Ik zette een bericht op 'buurtlink'.
Het beest moest daar niet blijven liggen. We zochten iets waar we hem in konden leggen. Bananendozen zijn voor vele dingen geschikt. Hiervoor ook. We hadden nog zo'n doos in de berging liggen. Hierin brachten we het dier naar de berging achter het huis.
Prachtig dier. Zo zacht.
Daarna bellen wie het dier kon ophalen.
De dierenambulance deed het niet. De politie deed het niet. Er werd gezegd dat de gemeente dit deed.
Op zondag?
-'Ja, ook op zondag'
En ja, na een paar keer bellen kreeg ik warempel gehoor bij de 'calamiteitendienst' van de gemeente.

Kijk! Er wordt gewerkt op zondag! Ook bij de Gemeente! Tegen alle verwachting!
De medewerkster vertelde dat ze net al een melding had gekregen van de dode kat. De calamiteitendienst zou het waarschijnlijk vandaag nog komen ophalen op de hoek van de X en de Y straat.
Ik zei: "Kunt U doorgeven dat ze bij mij aanbellen als ze komen? Want het dier ligt op dat adres nu"
Ai!! Ingewikkeld. Want dan zou de melding opnieuw opgestart moeten worden.
Maar ik wilde de kat niet zomaar als oud vuil op straat leggen. Dat vond ik geen prettig idee
Ik  voelde me de lastige klant worden die het organisaties noopt tegenwoordig telefoongesprekken op te nemen voor educatieve doeleinden: "De melding is al doorgegeven meneer. Dat kan ik nu moeilijk veranderen".
-Geef mij het nummer dan maar. Dan bel ik ze zelf wel op.

Over verhalen die zich afspelen in de stoffige bovenkamers van ambtelijke molens kun je makkelijk uuuurenlang uitweiden . Dit ga ik nu niet doen. Ik maak het kort verder.

Dinsdag, na een aantal malen bellen, was de dode kater nog niet opgehaald. De medewerkster die ik ditmaal aan de telefoon had kwam met het volgende werkelijk briljante idee: "Als hij nu vrijdag nóg niet opgehaald is, belt U dan nog even terug!!"
Tjee! Dat ik daar zelf nog niet aan gedacht had!!
Nou, dat was dan geregeld.
Voor mij wel tenminste. Want ik had meteen al een besluit genomen.

Een klein half uurtje later wandelde ik met een bananendoos het gemeentehuis binnen. Zette de doos op de balie en zei dat er een dode kat in lag die niet opgehaald werd na vier keer bellen, heb me omgedraaid en  ben weggegaan. Een verbaasde ambtenaar achterlatend. Ik verwachte dat ik teruggeroepen zou worden maar ik hoorde niets.

Ik voelde me goed. Wat leuk is dat om zoiets te doen eigenlijk!!