Herman van Veen krijgt hatemails.
Net als zoveel anderen die een mening hebben,
en die ventileren.
‘We weten je te vinden’
‘Als ik je tegen kom schop ik je verrot’
‘Ik weet waar je woont’
‘We weten je kinderen’
‘Ík zal je opwachten’
‘Teringlijer, ik maak je kapot’
Het gaat maar door.
Normaal?
Nee, natuurlijk niet.
Het gebeurt zoveel dat velen er hun schouders over ophalen. Gewend aan dit type reacties.
Het hoort er bij.Spam. Een kwestie van doorscrollen, en er niet op letten verder.
Geen negatieve aandacht belonen door er op te reageren.
Maar Herman is geraakt.
Hij zegt dat het hem vreselijk bang maakt.
Herman is niet gewend aan hatemails.
‘Is dit Nederland?’
Melk en honing blijkt tesamen de drek, waaronder de vermeende tolerantie is gestikt.
Ik voel met Herman mee. Want ik ben ook een mens met emoties enzo.
Misschien is de manier de vuilspuiter publiekelijk te confronteren met het gevolg van zijn (waarschijnlijk ondoordachte) reactie niet de beste, en wellicht ook diens beloning, maar wie weet opent het de ogen van een enkeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten