Het symbool van de Nederlandse Spoorwegen. Als kind tekende ik het na. Geniaal in zijn eenvoud vond ik het.
Op een zaterdagnacht zap ik, na een televisie-avondje, nog even door teletekst. Ik wilde weten wat voor weer de komende dagen voorspeld werd. Bladerend in de sector ‘weer en verkeer’trof mij een mededeling rondom het treinverkeer in ons land. Had ik het goed gezien? Mijn zap-duim had de bladzij alweer doen verdwijnen, toen mijn hersenen het op waarde begonnen te schatten.
Waren mijn hersenen zo traag, of mijn rechterduim zo snel?
Ik bladerde terug naar, ik meen pagina 571, of ik het goed had gezien.
Ja hoor, het stond er echt!
‘Het treinverkeer loopt volgens plan’
Zaterdagnacht, 22 februari 00.30u. Vol ongeloof keek ik naar deze zo koel en zakelijk geformuleerde mededeling. Geen uitroepstekens erachter, niks!
Maar wat een POWER ging hierachter schuil. Een power die mij bijna deed besluiten de N.S. te bellen, te feliciteren, te bejubelen: ’Jongens! Hoe is het mogelijk?! Gefeliciteerd!’
In de regelkamer en in het hoofdkantoor van de Nederlandse Spoorwegen. te Utrecht zag ik flessen champagne, zakdoeken, en medewerkers die elkaar in de armen vielen. Computerschermen met vuurwerk en juichende directieleden.
Als burger, die normaliter alleen van vertragingen hoort door onderhoudswerkzaamheden, bladeren, sneeuw, stroomstoringen, draadbreuken en kapotte bovenleidingen, vond ik het bijna ontroerend, dat korte zinnetje, zo op teletekst.
Het zal wel ooit eerder op het scherm hebben gestaan, maar ik had het nog niet eerder gezien.
Als het ècht bijzonder zou zijn zou Philip Freriks er in zijn 20.00u journaal waarschijnlijk melding van maken. Misschien wel als opening: ‘Goedenavond dames en heren, de treinen lopen vandaag volgens plan!’
Te laat-komers moeten overschakelen op andere excuses.
Geen obstakels die we niet aankunnen. It’s under control! Fantastisch!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten