Bij rood licht doorrijden wanneer ander verkeer er niet door gehinderd wordt is met de fiets voor mij de gewoonste zaak van de wereld. Ik verbaas me echt, wanneer ik ’s nachts soms over verlaten wegen rijd, en voor een op rood staand stoplicht een fietser zie wachten. Tot het licht groen wordt.
In Zerken om Boom zie ik ze vaker.
Maar ik ben diegene die aangehouden word. Want ik houd me niet aan de regels, en “Wat zijn wij aan het doen?!’ Nou, wij rijden door rood.
Weet U dan niet dat ja dat weet ik.
Natuurlijk fiets ik door en ik bestempel mezelf hierbij niet als burgerlijk ongehoorzaam of ook maar in de geringste mate recalcitrant. .
Regels dienen om te voorkomen dat er fricties kunnen ontstaan.
Wanneer het doel ‘er ontstaan geen fricties’door het overtreden van de regel gewaarborgd blijft, maakt dit de regel overbodig..
Je vasthouden aan de regel is in dit geval zelfs absurd. Een doodstil kruispunt, met in de verste verte geen verkeer of wat daar op lijkt. Het is wijds, alle kanten kun je opkijken. En kijk, daar rijdt een eenzame fietser, een Mensch. Hij stopt omdat een stoplicht de kleur rood in zijn richting straalt.
Hoe verstard kun je zijn?
Wanneer je zo iemand ziet, is het best om daar meteen melding van te maken, zodat de Mensch op de fietsch eens terdege toegesproken kan worden: “ Waar denken wij waar wij mee bezig zijn?
Twee jaar TBS! Minstens!
Je zo verdacht opstellen in het donker. Daar schrikken mensen van hoor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten