“Vóór de paring brengt het mannetje zijn sperma over naar zijn secundaire geslachtsorgaan. Hij doet dit omdat het primaire orgaan aan het uiteinde van het achterlijf op een onbereikbare plaats voor het vrouwtje gesitueerd is. Dit gedeelte wordt namelijk bij het begin van de paring gebruikt om het vrouwtje met de achterlijfaanhangsels vast te pakken bij het halsschild (juffers) of achter de kop (echte libellen), waardoor ze in tandem gaan vliegen. Vervolgens wordt het paringswiel gevormd doordat de onderlijven bijeen gebracht worden. Het vrouwtje neemt dan het sperma over van het mannetje; bevruchting vindt pas plaats bij de eiafzet. Deze paringsmanier is uniek voor libellen. Copulatie kan plaatsvinden in de vlucht of in rust. De lengte van de paring is zeer variabel, van enkele seconden tot meerdere uren”
Dit lees ik allemaal nadat ik zo’n tandem door de tuin zag vliegen. Libelles’s zijn prachtig gekleurde diertjes.Ze vliegen parend voor mijn ogen langs. Of, vliegen? Ze glijden meer! Ze glijden door de lucht, en we horen het allemaal niet, maar wanneer we bij machte zouden zijn het ultrasone geluid op te vangen van hetgeen zich op dat moment zo schijnbaar sereen van bloem tot bloem afspeelt, dan zouden we spontaan zin krijgen onze broeken los te rukken en ook onze paringsdrift zijn vrije loop te laten.
Maar een paringswiel vormen? Zelfs de kunst van de Kama-Sutra zwijgt hierover.
De libelles kennen dit fenomeen wel. En reken maar dat ze ervan genieten.
Het lijken onschuldige lieve beestjes met van die blauw doorschijnende fragiele vleugeltjes. De engeltjes onder de insecten! Maar pas op! Engelen zijn geslachtsloos. En waterjuffers bezitten zelfs secundaire geslachtsdelen.
Op de foto kun je zien hoe het vrouwtje zich vastklampt aan een spriet of een halm om niet te bezwijken onder ultiem genot. ’t Kan soms uren duren, de geslachtsdaad bij de juffertjes.
Als ik een aantal keren mag reïncarneren, dan God, graag ook 1 keer in een libelle of waterjuffertje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten