Caravan

We hebben een Caravan.

’t Zijn nooit dingen waar je als man echt trots op kan wezen. Hoe luxe het er ook van binnen uitziet, kom op, het is en blijft een sleurhut. Je hebt kleine en grote sleurhutten. Van grote slerhutten heb je meer troep als je ermee omslaat. Een caravan die omgeslagen is, kun je namelijk niet meer rechtop zetten. Bij een omgeslagen caravan heb je een frame, en een heeeeeeleboel latjes en kleine onderdelen.

De merknamen van de caravans lijken bedoeld om kopers te ontmoedigen. Je kunt er als man niet mee op je werk komen: Ja, we hebben een Kip gekocht, een Kip-caravan! Geen wonder dat de Kip het niet heeft gered.

Maar de nog rondhobbelende hutjes hebben ook niet echt namen die tot de verbeelding spreken.
"…dus ik rijd met mijn Aeroplast de berg op.’

‘Ik draaide mijn Wilk de camping op, en toen…’.

‘Met mijn Weippert in de bossen’

‘Ik heb een Tabbert gekocht! Ik dacht eerst aan een Hobby, maar het is een Tabbert geworden’

‘Ik heb een kerruven gekocht’
-Oh ja? Wat voor één?
‘een Knaus’
-Een Wat???
‘een Knaus!’

Wodt de rest van je leven DAN nog maar eens serieus genomen.