Vakantie in Frankrijk (6)

 Alledaags vakantieverslag,

Vandaag is het Zondag. Misschien omdat ik gister wat later ben gaan slapen was ik vanmorgen niet zo van zin het ochtendmens uit te gaan hangen. Ik was wakker van 06.40u tot ongeveer 08,00u waarin ik wat woordspelletjes op de mobiel heb gespeeld en het Nieuws tot me heb genomen. 

Daarna heb ik tegen de gewoonte in de slaaphouding weer aangenomen en werd pas weer wakker toen ik vanuit een hoge toren, die ik in mijn droom beklommen had, niet meer het gevoel had dat ik goed naar beneden kon komen.

10.30!! Laat voor mijn doen!

Zelfs de stoelgang van 08.00 waar ik normaal gesproken de wekker op kan zetten had zich niet aangediend.

Ik nam een kort bad om met name mijn zilverwitte haar te wassen, en kleedde me op het verwachte weer, korte broek, blouse met korte mouwen.

Mooi  blauw bloesje.

Ook Ingrid werd wakker. Ik zei haar dat ik naar de boulangerie zou gaan voor brood. Geen stokbrood maar pain a la campagne, bruin. En gesneden graag. 

Stokbrood in Frankrijk is prima hoor, maar je moet het wel binnen twee uur tussen je kiezen hebben vermalen want een stokbrood langer dan dat bewaren is oud brood eten. Na twee dagen kun je het onder je kussen bewaren als wapen voor inbrekers of het meenemen naar de honkbalvereniging waar je goede kans maakt er een homerun mee te slaan.  

Het was drukker dan normaal deze ochtend op de boulevard. Er werd wat af-getrimd. De ene na de andere zwiepende paardenstaart snelde voorbij. De bankjes waren bezet door onderuitgezakte  ochtendmensen. Op zee zo'n 50 zeilbootjes en andere vaartuigen. De eerste lekkerbekken bestudeerden de menukaarten bij de restaurants. Er waren her en der badgasten die zich hadden neergevleid  op het strand Een kar waaraan je des moules en des huitres kon kopen had zich geposteerd. 

Bij bij de bakker stond een rij. 

Ik was duidelijk wat later dan normaal.

We hadden nog geen ander plan dan gezamenlijk ontbijten op het balkon. Daarna zouden we wel zien.

Gister hebben we op een van onze tochtjes Marsilly aangedaan, dat ligt ook aan de kust van de Pretuis Breton, wat natuurlijk bij ieder meteen een lichtje doet branden.( ) Het ligt zo'n 20 kilometer ten noorden van La Rochelle.

Daar had ik de ervaring kilometers en kilometers ver weg te kijken zonder een spoor van horizonvervuiling waar te nemen. Zelfs geen windmolen!! We liepen op de kliffen ( werden er gewaarschuwd voor afbrokkelingsgevaar) in een heerlijke zon te kijken naar de schilderachtige carreletjes die er nu bij eb werkeloos bijstonden en waarvan een enkele alleen een onderkomen bood aan een lallend gezelschap. Meeuwen lieten zich bewegingloos en geluidloos mee zweven op de thermiek, de kust was puur.. Voor de criticaster wil ik vooruit dan nog vermelden dat er een bijna onzichtbare afzetting liep lang een schelpen/grintpad en dat we zo nu en dan een parkeerplaats passeerden waarop campers waren geparkeerd. That's it. Deze plek voor mij is er één om terug te keren en daarom alleen al kon de dag niet meer stuk.