Vakantie in Frankrijk ( 5)

We blijven nog wat langer hier als oorspronkelijk gepland. De kust is met deze temperaturen van boven de 22 graden de beste plek om te zijn. De locatie, zo vlak aan het strand, scoort hoog op de genotsschaal.

Was ik een rechtgeaarde Nederlander dan kon ik nu uitvoerig rapporteren  over de steken die de verhuurster van ons onderkomen heeft laten vallen en de mankementen die het appartement vertoont. 

Dan begeef ik me op het pad van het goed bekeken programma op de vaderlandse televisie  waarin gasten in B&B's elkaars verblijf beoordelen.  Er was een haakje niet of een hoekje zo. 

Bij ons zijn het echter serieuzere dingen waarover we ons kunnen roeren. 

Misschien schrijf ik er later nog wel over. Wanneer ik klaagzin heb. 

Ik heb geen klaagzin vandaag. Kan nog komen, maar op het moment niet. 

Klagen is vandaag, en heel vaak trouwens zeuren. 

Klagers in Nederland moeten es in de wereld gaan wonen, voor ze hun mond opendoen. Of toegeven dat het klagen een soort hobby van je is waar je heimelijk wel van geniet omdat het zulke heerlijke aandacht genereert.

Ai, misschien schop ik hier tegen zere benen! Ik zal wel makkelijk praten hebben! Verwende man die ik ben. 

Ik zou misschien de grootste Zeur der Zeuren zijn wanneer het leven mij veel ongeluk zou toebedelen. 

Ik mag blij zijn. Ik MOET bijna blij zijn!!

Gisteren had ik weer de mazzel dat ik er met prachtig weer op uit kon samen met mijn lieve vrouw. In onze gedeukte Toyota reden we over de kromming van de imposante brug naar Île de Ré. Een eiland dat we ooit eind vorige eeuw met een klein groepje compleet hebben rondgelopen, en waarvan de herinneringen daaraan bij mij volledig zijn uitgewist.

De stadjes aan de kust lijken hier op elkaar. Ze zijn in dit seizoen waarin de toeristische meute nog op stoom moet komen prettig om in rond te kuieren. 

Schilderachtige haventjes, smaakvol ingerichte winkeltjes , gezellige terrasjes onder parasols, antiek aandoende uithangborden, rode dakpannetjes , kortom: smaakvol opgedirkte authenticiteit.

Waarvan ik met name genieten kan, zijn de autovrije zônes die de plaatsjes vaak hebben georganiseerd, en de afwezigheid van goed bedoelde muziek die vanuit de cafe's naar het terras geblazen wordt. 

Er is vaak ook nog wel een ruïne te bekijken of een kerkje. We vinden het leuk allemaal.

We hoppen van plaats naar plaats, wandelen over boulevardjes af langs kustpaden, je kunt het geen sportieve vakantie noemen. 

Gister bijna 12 kilometer afgelegd, dat was wel het hoogtepunt.