Foto's

Foto's foto's 

We maken ze volop en eigenlijk veel te veel. Foto's . We speuren op onze vakantietochtjes voortdurend naar plaatjes die we kunnen maken. 

DAT is mooi! DAT is leuk!! Ga d'r es even bij staan! 

We zijn wat doorgeslagen. Tot die conclusie mag ik wel komen wanneer ik zie dat er op mijn laptop bijna 50.000 kiekjes staan! 50.000 kiekjes, bijgesneden, geselecteerd, gecategoriseerd in mapjes. Elke vakantie is vastgelegd maar ook onze bezoekjes met familie, vrienden en kennissen!. Werkfoto's! Onze tuin, de diertjes in de tuin. De bloemetjes in de tuin. De luchten boven de tuin! 

Dat heet een hobby.  Veel hobbyisten slaan door in hun bezigheid of verzameling en wij doen daar niet voor onder. Bij ons past het allemaal nog op een laptopje, dat kunnen de verzamelaars van bijvoorbeeld tuinkabouters ( Boeddhabeelden) of Kerststallen niet zeggen.

Onze  hobby neemt niet veel ruimte in beslag, anders dan de fotoboeken die we van onze mooiste kiekjes samenstellen en laten bezorgen. Die passen keurig in de boekenkast

De hobby is dus: het maken en categoriseren van foto's. Dat heeft een vlucht genomen. Zeker sinds onze draagbare telefoons zijn uitgerust met een camera! De laatste generaties weten al niet beter meer, of het was altijd al zo!  Het device wordt zelfs in de meeste gevallen meer beleefd als een camera waarmee je ook nog es kunt bellen! 

De toestelletjes zijn licht en je kunt maar raakschieten. Bevalt het plaatje niet, dan kun je het net zo lang bijwerken tot het je wel bevalt of je kunt het wissen. 

We hoeven niks scherp te stellen, alles gaat automatisch. We hoeven niet te wachten tot het geschoten plaatje door de ontwikkelaar is gehaald want je kunt meteen het resultaat zien. 

Zoals alles z'n voors en tegens heeft, is dat ook hierbij het geval. 

Tegen ( los van data-opslag en energieverbruik) : het gevoel kwijt te zijn je te verheugen op het plaatje wat je geschoten hebt, of het te zien ontstaan in een bak met ontwikkelaar.

Noot: dat zal de jeugd evenveel zeggen als dat je het gevoel kwijt bent heerlijk langer op weg te zijn naar Lutetia toen je nog met paard en wagen ging .

 

Wat je kent raakt gewend. Het is je referentiekader. Echter, het verlangen naar het moment tussen wìllen en krijgen is in deze, waar het gaat om het resultaat van de foto die je geklikt hebt en het bekijken ervan verdwenen. 

Jammer, want verlangen naar bevrediging is zalig is en  de bevrediging op zichzelf is het slotstuk ervan. Het einde. Als het verlangen stopt is de spanning weg, Misschien nog even nagenieten maar dat doet in heftigheid toch onder. 

Mocht je hierbij seksuele contemplaties hebben dan hebben we dat gemeen. Maar je kunt het breder trekken. Verlangen is een mooi iets. Als de maaltijd op is is ie op.

Verdere tegens.  Is het niet eigenaardig om altijd overal maar foto's van te willen maken en niet gewoon zonder toestel rond te lopen, en dan ongebonden van je mobiel de omgeving waar te nemen en op te slaan in je hoofd? 

Je zou kunnen zeggen, waar maak je je druk over!? Je hebt er toch plezier in!? Schiet lekker raak man en geniet ervan! Maar kom op ! Je bent wel een schaap!

Laatst zag ik een stukje van een concert van Nick Cave. Hij heeft kennelijk een hekel aan een zaal die bestaat uit omhooggehouden mobieltjes. Hij vroeg het publiek ermee te stoppen en de mobieltjes weg te stoppen. Als compromis kreeg het publiek twee minuten om de zanger vast te leggen die zich daarvoor in allerlei posities nemen liet ( door het fotograferend publiek dus, wel te verstaan)  En daarna de mobiel uit het hoofd en het concert er in! De beleving daarbij zou zomaar puurder en intenser kunnen zijn.

Er zijn ook voors. ( maar discutabel) 

Foto's kunnen je herinneringen op gang brengen. We slaan immers niet alles op in ons hoofd. Je kunt vergeten wat je gedaan hebt. Dat geldt voor de meesten van ons. Dan kunnen foto's je weer momenten laten herbeleven die anders in het Grootgrijze Rijk verdwaald zouden zijn geweest .

Noot: is het erg om dingen te vergeten? De gangbare filosofie hemelt het Zijn in het Hier en Nu op als het Ultieme Zijn, en vanuit die filosofie zou je herinneringen kunnen zien als ballast.

Je kunt ook herinneringen beschrijven! Dat maakt het maken van foto's overbodig en getuigd van meer creativiteit.

Eigenlijk zijn er niet zo veel voors. Behalve dat je plezier kunt hebben in je hobby en je er je  creativiteit in kwijt kunt of ermee ervaringen kunt delen.

                                                  

                                               Foto: Ik schrijf een stukje over foto's