Natuurlijk is het geen afzien! Maar het is even een omslag nu ik me hier bevind op een hutje mutje terrein in een stacaravan. Opgepropt in het magazijn van Madurodam. Oké, ik overdrijf iets. Maar ik klaag niet. Immers, alles is aanwezig en alles doet het !
We blijven maar twee nachtjes. Nu nog één, want zo hard gaat de tijd.
Wanneer je de goede kant opkijkt heb je vanaf het terras hier ( een ruime vlonder) een prachtig uitzicht over het landschap en de baai. Vanaf je stoeltje is dat niet waar te nemen. Daar moet je voor gaan staan. Zittend heb je geen uitzicht. De sta-caravan doet wat dat betreft zijn naam eer aan. Je kunt over de heg een gigantisch eind weg kijken ,
De omgeving is er nog steeds 1 naar mijn hart. Wat is het toch zalig om buiten 'het seizoen' op vakantie te kunnen gaan. De dorpjes langs de kust lijken zo mogelijk nóg authentieker!
Het is bewolkt nu. Een enkele regendruppel komt het geboomte pesten. De neerslagkans is volgens de buienradar 0, dus het beloofd met 22 graden weer een mooie dag te worden.
Het is de laatste week voor ons. Ook de laatste week voor mijn dochter, die nu 130 dagen geleden in haar eentje naar Zuid-Oost Azië vertrok en er de tijd van haar leven heeft!
We gaan haar over een week ophalen van Schiphol. Het zal weer wennen voor haar zijn. Reizigers voelen zich thuis in hun eigen gedoe na een weekje of twee vaker alweer onrustig worden. Dan is de woonstee te beperkt terwijl de wereld lonkt en roept: 'Hallo!! Ik weet niet waar jij mee bezig bent hoor!!!Maar je hebt maar 1 leven!!!!'
We zullen zien
Wij gaan vandaag in ieder geval genieten van het Franse landschap en ik probeer dat ene lokale biertje te vinden om er een paar treetjes van mee naar huis te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten