14 mei

 14 mei.
Mijn moeder zou 103 geworden zijn. Maar ze werd 92. Ze werd geboren op de de dag dat haar moeder, mijn oma ook jarig was.

Data die in je geheugen gegrift zitten. Niet omdat ze voor mij nu zo belangrijk zijn. Het zijn geen dagen die moeilijker zijn dan andere, of waarop het gemis zich opeens meer doet gelden. Er kleeft geen sentiment aan.

Ik denk aan mijn moeder bij dingen waarvan ik weet waarvan ze zou genieten als ze er nog zou zijn. Die ze gezellig of mooi zou vinden. Afin, ik heb dat allemaal geprobeerd te verwoorden in haar afscheidsdienst. 

Het was een intens lieve vrouw, dat wil ik nu ik eenmaal aan dit schrijven begonnen ben, nog wel even kwijt. 

Ik heb haar te weinig liefgehad, omdat ik zo nodig recalcitrant moest wezen, maar dat heb ik de laatste jaren van haar leven wel een beetje goedgemaakt door me van mijn zorgzame kant te laten zien.

*

Het was een gewone vakantiedag vandaag. Misschien een wat rustiger dagje dan normaal. Wij altijd met onze 'uitstapjes hier en daar naar toe' hebben vandaag veel tijd in ons appartement doorgebracht. Op balkon. Puzzelen als een pensionado en even  met de bootbus naar het centrum van La Rochelle. Het was woensdagochtend en er zou markt zijn. Die was er ook!  In de grote overdekte markthal maar ook daarbuiten honderdtallen kraampjes met local food. Dus dat was kijken naar bakjes aardbeien, bijeengebonden asperges, roodgroene appelen. Ook allemaal dingen die ze uit dieren hadden gesneden lagen er , zo gedecoreerd dat ze er op z'n smakelijkst bij lagen in de vitrines. Ik merkte dat de vegetariër in mij duidelijk aanwezig was toen de aanblik ervan me niet bepaald het water in de mond deed lopen. In tegendeel. Een gevoel dat zich nog het best laat omschrijven als walging veroverde mij en deed me mijn blik afwenden.

De aaneengesloten kramen waar vis verkocht werd, boden ook al een niet te aangename aanblik,  al lagen de verschillende vissen keurig uitgestald op een lang bed van ijs.  Maar die kan ik toch beter hebben. 

Ik hou ook van vis. Ik hou van vis en ik hou van  kip. 

Het was  ál eten wat de klok sloeg op de markt . Stinkkaas, noten en olijven, noem maar op. Duizenden kilo's aan groente en fruit.  Wat gebeurd er met al die heerlijkheden die niet worden verkocht...

Maar, de markt heet gezellig te zijn. De rondneuzende mensen met hun tasjes en plastic zakjes lijken er meer ongedwongen en amicaler. Ze lopen op straat en niet in gelikte winkels waar de muzak van de muren glijd. Ze zijn vrijer

We voeren de haven van La Rochelle uit terug naar ons appartement met onze buit, een tros bananen, drie samosa's,  en Ingrid had bij het ene kraampje waar kleding verkocht werd een blouse niet kunnen laten hangen.

Leuk ding, daar niet van!