Maar niets is minder waar.
Ik schrijf U juist om U een welgemeend hart onder de riem te schenken!
Ik vind dat U dit verdiend! Al jarenlang kijkt men U meer en meer met de nek aan. U wordt geweerd uit kantine’s, gebouwen, openbaar vervoer, ruimte’s in het algemeen. Zelfs in de open lucht op perron 4 werd het U verboden een sigaret op te steken. Op feestjes staat U buiten met winterjas en verkleumde vingers een sigaret te roken. Hoe welkom voelt dat? En soms krijgt U het gevoel dat men U weert.
‘Roken is dodelijk’staat er op de pakjes die U wel eens koopt. Men raadt U telkens en telkens weer aan te stoppen, en U wilt het niet meer horen. U heeft dit al genoeg gehoord.
En U ontstak nooit in woede
U respecteerde Uw medemens!
U liet ze begaan.
Nam een trek van Uw sigaret, en Uw verzet was niet meer dan het ophalen van een wenkbrauw.
Welk een geweldloosheid!
Deze vredelievende houding ten opzichte van hen, de niet-rokenden, mag een voorbeeld zijn voor veel strijdende partijen. En nee, U bent geen slachtoffer, al ervaart U ditzelf misschien wel zo. U heeft Uw liefhebberij, zoals anderen die ook hebben. U komt daarvoor op. U wilt zich dat niet laten ontnemen, en dat doet U ook niet. U bent een held!
Niet rokers verdienen het zo nu en dan op hun bek geslagen te worden, en U doet het niet. Hulde roker, voor zoveel goedheid, waarmee tevens een oud gezegde aangescherpt wordt: ‘Zelfs een ontevreden roker is geen onruststoker’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten