Al een week zit ik op locaties met uitzicht op zee. In dit geval kijk ik uit over de Tyrrheense Zee. ( hoe tof klinkt dat!) Hoog op een heuvel kijk ik uit over die immense watervlakte. Het gaat al een beetje wennen, zoals alles went op een gegeven moment.
Alles wat je gewoon bent om mee te maken, te zien of om mee te werken, de verbazing verdwijnt en je gaat het kennen en wennen.
Ik zei dat het al een beetje gaat wennen, niet helemaal. Ik ken nog steeds onrustgevoelens bijvoorbeeld 's morgens, dan wil ik weten hoe de zee er in het ochtendlicht bij licht, hoe de lucht erboven hangt.
Dan stap ik vroeg uit bed om even poolshoogte te nemen.
's Avonds, de zonsondergang, die wil ik niet graag missen. Dat zal ook wel duren voor dat dat gewoon wordt, als het al ooit went, want er is vrijwel elke avond iets anders te zien. Vaak zijn het gratis lichtshows.
Laat ik nu toch altijd gedacht hebben dat Napoleon naar Elba verbannen werd omdat hij het wat te bont gemaakt had als keizer van Frankrijk, en dat hij daar min of meer in afzondering zijn straf moest ondergaan op een kaal eilandje..
Niks hoor
Meneertje koos zelf om in Elba in ballingschap te gaan, zo lees ik nu. Dat was toen ook al een prachtig eilandje. Hij mocht er de titel 'Keizer van Elba' dragen en kreeg een lijfwacht van 400 soldaten. Hij zat daar lekker in een paleis van de gouverneur van Elba sigaren te roken en ik weet niet allemaal wat. Ik snap niet waarom hij daaruit wilde ontsnappen, doch na 11 maanden had hij er kennelijk genoeg van.
Maar die ballingschap was niet meteen onplezierig toch, lijkt me.
Hij ontsnapte van het eiland en begon met de organisatie van de legendarische slag nabij Waterloo, wat hem een even legendarische nederlaag bracht.
Daarna werd hij weer verbannen. Naar St Helena. Misschien ga ik daar een andere keer heen op vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten