Vandaag kreeg ik wel een idee hoe het ontstaan kán zijn. Dat was toen ik op de terugweg was van het Château van Fougères naar het hotel waar ik verbleef. Ik was te voet, het was zo'n 16 minuten lopen. Het was na zo'n twee minuten dat m'n darmen zich plots begonnen te roeren en me ernstig parten gingen spelen ( misschien door een te koud gedronken biertje, of een niet helemaal sjofele burger) Ik had sterke aandrang om me te ontladen. De druk op mijn endeldarm werd steeds groter en nauwelijks nog te stoppen. Ik moest naar het toilet en wel meteen! Anders zou ik het niet meer houden. Het hotel was nog een aantal minuten lopen en ik moest er de gang inzetten. Maar ik moest metéén! M'n bilspieren moesten alle zeilen bijzetten om niet te verslappen. Gedachten verzetten hielp niet. Niemand moest tegen me zeggen: 'Ontspán nu es! ' .De pas die ik er in had moet er één zijn geweest waarin elke voorbijganger een wandelaar in nood moet hebben herkend.
Het was de pas van een snelwandelaar, die overigens ook vaak een snelracer wordt genoemd. Die begrijp ik en die naam doet de geschiedenis van de sport ook meer recht. Ik denk dat de sport hierin zijn oorsprong vindt. Ik heb meen ik de ontstaansgeschiedenis van het snelwandelen beroerd!
Sideline: er is altijd iemand die er geen oog voor heeft en je in zo'n geval staande wil houden om je iets te vragen. Ik passeerde een vrouw die niet goed was geworden en op de stoep lag, maar waar omstanders gelukkig al een ambulance voor hadden geregeld. De eigenaresse van het hotel vroeg me of me of de kamer naar mijn zin was. Ik riep 'bien!' en arriveerde net nèt binnen de tijdslimiet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten