Als God een mier is, dan zou dat voor mij een zeer onaangename verrassing zijn, Want dan kom ik vast niet in de hemel. Ik heb in mijn leven namelijk nogal wat mieren gedood. Met de hak op de diertjes gestampt heb ik. Stamp stamp., en dan stevig draaien met m'n volle 75 kilo gewicht. Maar dat tilde ik mn voet op en dan dribbelde dat wat verbouwereerd tuttuttut gewoon verder! Ik heb een mierenverdelgercarrière die er op zich zijn mag, maar die vaak niet het gewenste resultaat opleverde. Dat wil zeggen, dat ze zich niet makkelijk lieten vernietigen.
Ik verdelgde niet voor de lol, laat dat duidelijk zijn. Ik deed dat omdat ons terras begon te verzakken en het werkelijk tot jeukens toe wemelde van die 'nijvere werkertjes'zoals ze genoemd worden. Overigens heb ik vaker onderzoek gedaan naar de bezigheden en activiteiten van mieren en ik ben tot de ontnuchterende conclusie gekomen dat de beestjes ook vaak bij God niet weten wat ze aan het doen zijn. "Ijverig ijsberen", dat lijken ze te doen. Doen alsof ze het druk hebben.
Na natuurvriendelijke pogingen te hebben ondernomen om de beestjes weg te jagen begon ik, toen dit niet werkte overgestapt op gifsoorten waar nooit een goedkeuringssticker op zal komen te staan van welke milieu-organisatie dan ook.
Het was mieren pesten. Toegangswegen voor mieren heb ik dichtgegooid met zand, nikkelen muntjes heb ik geplaatst ( alweer zo'n OMA WEET RAAD methode die niet werkt) Koffiedrap heb ik gestrooid.zoals een tipgeefster op het internet meegaf; kokend water goot ik over kolonies, mierenlokdoosjes heb ik neergezet, en uiteindelijk gifspray gekocht. Dat laatste bleek effectief. Eigenaardig was wel dat er daarna nog wèl mierjes verschenen, maar die waren dat een hele maat kleiner. En na nog een keer gifsprayen werden ze nóg kleiner. Alsof het een verjongingskuur was, die ik ze had gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten