Op vakantie!
Naar Italië nog al liefs.
Een end rijden….
Het feit dat er in de hut op wielen muizenkeutels lagen was
begrijpelijk. Gezien de omstandigheden waarin hun vakantieonderkomen was
bewaard...( zie vakantie-voorpret) Het zou Gert hebben verbaasd als er géén
ongedierte in zou hebben gezeten. Deze crvn vroeg er om. Het was eigenlijk een prima dingetje voor muizen! Gert en zijn familie zagen het ding slechts
sec in zijn ware aard: een muizenverblijf.
Vrouw weigerde het nog even zo te zien, ze mopperde en
boende. En Gert voelde een licht medelijden met de diertjes, die het nu in de
schuur zonder hun eigen onderkomen moesten zien te stellen.
De eerste nachten van de vakantie zou vrouw klagen over de
stank van muizenpies.
Enkele nieuwe handvaatjes en haakjes werden in het interieur
vervangen. Alsof je een drol een mondje geeft dat ie weer kan eten.
‘Jongens, de
bedoeling is dat we morgen al lekker vroeg vertrekken. Dat we om half tien weg
zijn!’
Ferme woorden.
Hopman Gert
Daarvoor, even na middernacht, hadden pa en ma nog het begin
van een film gezien die hun boeide, en
waarvan ze na verloop van tijd ook het einde wilden zien.
Dus dan wordt het laat.
Maar wat maakt het uit!
Vakantie!
Tegen half twaalf uiteindelijk…
Vroem!
Dag heerlijk huis!
Voorbereid op pad.
Met bandjes die zó lekker op spanning
waren, dat het wel leek of ze wilden dansen van genot.
Onderweg was het kiezen, welke displayinformatie wilde Gert
in het oogbereik?
Het benzineverbruik?
Nee
De temperatuur?
Nee, dat schoot niet op. Want de hemel werd onderweg
grijzer, natter en kouder.
De stopwatch?
Kon je die stellen?
Nog 23 dagen, 18 uur, 6 minuten, en 10 seconden… dat ie dan
aftelt?....nee, dat ging niet.
Dan toch maar de temperatuur.
En ze reden…Nederland, België, Duitsland, ’t ging best
lekker eigenlijk…kindertjes zaten lekker achterin. De CD-speler sloeg niet zo
heel erg vaak over….Zou het dan nu eindelijk gaan gebeuren? Zou dit dan gewoon
een lekkere, heerlijke zonnige, luiervakantie gaan worden?
Dat slechte weer waaronder ze nu reden zouden ze wel achter
zich laten.
Tuurlijk joh! Italië!!
De camping waar ze besloten stil te houden lag onder
Mannheim. Een doortrekkerscamping, die
zijn naam waarmaakte. Het was een camping om door te trekken, want je moest
dáár staan en zus staan, en niet zo.
Maar kom, voor 1 nachtje, wie maalt er om?
Bij aankomst op een camping was het openen van het
crvndeurtje altijd een spannend moment. Hoe had het interieur zich gehouden
onder de reis; de verkeersdrempels en de scherpe bochten?
Nieuwsgierig tuurde
de familie in het voormalig muizenvertrek.
En de aanblik viel helemaal niet tegen. De elastieken die ze voor het vertrek voor de
deurtjes hadden gespannen hadden hun werk goed gedaan!. Op de vloer slechts het
kacheltje in drie delen.
Mwa.
De nieuwsgierigheid had hem dit maal echter moeten zitten in
het openen van de kastdeur. Daarin lagen
bij vertrek nog op plankje 1 de kleren
van vrouw, en op een ander de kleren van Gert zelf.
De plankjes echter, die een legkast een legkast maken, die plankjes
die zaten niet meer vast in de kast. Die lagen onderin, tussen een hoop kleding
op de bodem. De latjes, de steuntjes voor de plankjes, hadden het begeven en
waren losgetornd.
Goh! Nou ja!..dat valt te fixen.
Extra latjes, extra schroefjes voor onder de plankjes…Het
zijn niet meteen de klusjes waarop je bij aankomst op een camping zit te
wachten maar’t Kan niet altijd van een leien dakje gaan, toch? Dus kom op! Schroevendraaiertje,
latje vast draaien.
En dat een latje opeens opgeslokt was door een andere dimensie, Nja..dat kan gebeuren, bij Gert.
Gert had nog wel andere haakjes en schroefjes die als steun
voor de plankjes zouden kunnen dienen.
Er begon wel een spanning rondom Gert te hangen die zijn
vrouw goed aanvoelde, en er maar even voor koos niet te veel tegen de klusser
te zeggen.. ( wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten