ASO

De meeste mensen zijn socialer als dat ik ben, denk ik wel eens.

Veel anderen zetten zich op één of andere manier in hun vrije tijd in voor hun medemens. Helpen bij het opzetten van liefdadigheidsprojecten, zetten zich in voor het Rode Kruis of wat voor charitatieve vereniging dan ook,  schenken koffie in het buurthuis, doen leuke activiteiten voor mensen  met een verstandelijke beperking, gaan op bezoek bij eenzame ouderen, doen een boodschap voor een ander, enzovoorts enzovoorts .

Petje af, chapeau. Ik vind dat mooi. Goed werk. Petje af zei al. Vrijwilligers, hoera.

Ja..

Dat doe ik zelf veel te weinig. Dat goede voor mijn medemens.  Eigenlijk. Mijn werk is omgaan met mensen met een verstandelijke beperking. Maar daar krijg ik wat voor betaald. Anders zou ik het niet doen.

Deze ligt lekker lui op z’n stretcher in de tuin. Pilsje binnen handbereik. Zonnetje op z’n kneiter, en even verderop, daar is de keuken waarvanuit je allerlei lekkers kunt halen. En verder is er een boekje en verder niets..

Boy, that’s life…

Maar ook een beetje aso, laten we wel wezen. Want ik zou in diezelfde tijd anderen een plezier kunnen doen met het één of het ander. En het hoeft niet eens zovéél inspanning te kosten. Ik weet het zeker.

Maar ja….’k ben toch liever lui, of egoïstisch, geloof ik…. Beide waarschijnlijk

Wat ik wèl doe….buiten dat ik voor mijn eigen gezin zorg…Een cadeautje kopen voor een jarige waarbij ik de koelkast leeg ga halen, ja, en nog wel meer dingen, doch, te weinig.

Maar hier wilde ik eigenlijk helemaal niet over schrijven.

Anders lig ik zo met een schuldgevoel in m’n tuintje, en daar wordt niemand beter van.

Ik wilde schrijven over buurtpreventie.

Ook een vorm van vrijwilligerswerk, maar, heel raar, eentje waar ik wat op tegen heb. Die niet hoeft van mij.

Hoewel die mensen natuurlijk ook goed werk kunnen doen.

Die uniformiteit, die hesjes, dat patrouilleren..gewichtigdoenerij..

Ik moet er niet aan denken hoe ik zou reageren als ik door een van de hesjes aangesproken zou worden.

Dat zou kunnen zijn, misschien omdat ik een keer een winkelkarretje naar huis heb gereden dat ik van plan ben meteen terug te gaan brengen. ( ‘Meneer, weet U wel dat U winkelwagentjes niet over straat…’)

Of omdat met voetballen een bal op een garagedak is geraakt. ( ‘meneer, verderop is een voetbalveldje…’..’)

Of omdat mijn crvn een weekje voor de deur staat (‘….het is uiterlijk 3 dagen toegestaan…’)

Ik weet niet wat ik zou doen.

Ik zou niet voor mezelf in staan geloof ik.

Ik  zit me NOU al op te winden. En er is nog niks gebeurd..!!

Maar ik kan er niets aan doen. Ze zouden ongewild mijn bloed kunnen doen koken. De mensen van de buurtpreventie. 

 Ik heb een autoriteitsneurose.  Namelijk. Hou ze in godsnaam bij mij uit de buurt. Preventief! Da’s veiliger