De mooiste schelpen die je vond liet je liggen bij de vloedlijn
Je ogen glommen het licht van water
en onder je voeten kletste en spatte een uitloper van zee
Je richtte je blik op de lijn tussen water en lucht
Als ik daar eens op zou kunnen balanceren dacht je
Achter je werden indrukken gewist.
Jij keek niet terug. Je genoot van een kalme luchtstroom die de warmte van de zon over je gezicht legde
Overweldigende ruimte vulde je kleine lichaam en je adem blies je dankbaar terug
De wereld zette zich onder je voeten in beweging. Je liet hem dansen als een ballerina, een circusartiest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten